Το κινηματογραφικό σοκ του Titane: 3 ταινίες + 2 σειρές για το ΣΚ

Το ακατηγοριοποίητο Titane, ο καλύτερος Almodóvar εδώ και 15 χρόνια, ο Michael Myers στα πιο δολοφονικά του. Αυτές είναι οι ταινίες και οι σειρές που διαλέξαμε για σένα:

ΤΑΙΝΙΕΣ:

Titane

Μετά το αγαπημένο μας Raw, το body horror αυτεξερεύνησης για μία νεαρή γυναίκα που, ανακαλύπτοντας τη σεξουαλικότητά της, ανακάλυπτε ταυτόχρονα και τη λαχτάρα της για ανθρώπινη σάρκα, η Julia Ducournau συναρπάζεται ξανά από την ελατότητα της σάρκας αυτής και φτιάχνει ένα φιλμ που αψηφά την κατηγοριοποίηση.

Μόλις η δεύτερη γυναίκα σκηνοθέτης με Χρυσό Φοίνικα, η Ducournau αυτή τη φορά καταπιάνεται με μία part-time χορεύτρια, part-time σίριαλ κίλερ, που για να δραπετεύσει από την αστυνομία αρχίζει να παριστάνει τον επί χρόνια εξαφανισμένο γιο ενός πυροσβέστη. Μέσα σε όλα αυτά προκύπτει επίσης σεξ με ένα αυτοκίνητο και μία εγκυμοσύνη που προκύπτει από αυτό.

Η σωματική φρίκη κατακλύζει την ταινία όπως είχε γίνει και στο Raw, όμως το φιλμ είναι ένας εορτασμός του κορμιού, και της σχέσης μεταξύ οδύνης και ευχαρίστησης που το μετατρέπουν συχνά σε πεδίο μάχης. Η ίδια συγχώνευση δηλαδή που η Ducournau αποδίδει εδώ και στους οικογενειακούς δεσμούς. Το πρόβλημα με την ταινία είναι πως γίνεται πολύ συγκεκριμένη και λεπτομερής για να είναι αφηρημένα συμβολική, αλλά και πολύ ασαφής και γενική για να αποδώσει την πολυπλοκότητα των σχέσεών της. Νιώθεις πως ανεβάζει στροφές και καλεί κι εσένα να κάνεις το ίδιο, για να καταλάβεις μέχρι το τέλος πως το πουκάμισο είναι αδειανό.

Η Ducournau πάντως παραμένει μία οραματίστρια με παράφρονες ιδέες και σίγουρα χρειαζόμαστε τέτοιες στο σινεμά. Highlight της ταινίας μία ταραντινική, fun σεκάνς αιματοχυσίας.

Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες από το Cinobo.

Παράλληλες Μητέρες (Madres Paralelas)

Όλες οι ταινίες είναι πολιτικές. Του Pedro Almodóvar που αποθεώνουν συνήθως την πολυπλοκότητα της γυναίκας δε θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο. Καμία ταινία του ως τώρα όμως δεν έχει υπάρξει τόσο ευθέως πολιτική.

Για έναν σκηνοθέτη όμως που ποτέ δεν απέφυγε να απεικονίσει στην οθόνη τα πιο αμφιλεγόμενα ταμπού της κοινωνίας, από την αιμομιξία μέχρι την παιδεραστία, το γεγονός ότι του πήρε μία ολόκληρη καριέρα για να συμπεριλάβει απερίφραστα τις επιπτώσεις του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου στο έργο του, καταδεικνύει ίσως σε έναν βαθμό την αδυναμία της ίδιας της χώρας του να τις μεταβολίσει. Οι Παράλληλες Μητέρες μπορεί να είναι εν μέρει μία εξιλέωση από την πλευρά του Almodóvar για αποστασιοποίησή του από αυτήν την περίοδο της ιστορίας, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η δική του κινηματογραφική καριέρα άνθισε μετά την παρακμή του Franco.

Αν η σχολή κινηματογράφου του είχε κλείσει από το καθεστώς του Franco στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο σκηνοθέτης έγινε γνωστός κατά τη διάρκεια της La Movida Madrileña, μίας καλλιτεχνικής άνθησης που απολάμβανε την άνοδο της δημοκρατίας. Εκείνος λοιπόν, όπως και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες, είχαν προτιμήσει να επικεντρωθούν στις πολυαναμενόμενες ελευθερίες της αυτοέκφρασης παρά στον σχολιασμό της καταστολής που είχε βιώσει το έθνος.

Στις Παράλληλες Μητέρες, δύο ετοιμόγεννες γυναίκες (Penélope Cruz και Milena Smit) συμπίπτουν στο ίδιο δωμάτιο νοσοκομείου, και οι δύο χωρίς τους πατεράδες των μωρών δίπλα τους, θα δημιουργήσουν έναν στενό δεσμό που θα αναπτύσσεται και θα περιπλέκεται αλλάζοντας τις ζωές τους για πάντα.

Είναι ένα φιλμ υψηλού οικογενειακού δράματος με δραματικές ανατροπές που ίσως φαντάζεσαι ως ένα ειρωνικό, diva μελόδραμα από αυτά που καθιέρωσαν τον σκηνοθέτη. Οι Παράλληλες Μητέρες όμως δεν είναι ένα αλμοδοβαρικό show, παρότι έχει σίγουρα φτιαχτεί με τη φινέτσα ενός showman. Είναι μία σοβαρή ταινία, τόσο προσγειωμένη συναισθηματικά που ξεφορτώνεται γρήγορα την απόσταση μεταξύ του κοινού και όσων συμβαίνουν στην οθόνη.

Αν και ο Almodóvar έχει δηλώσει ότι κανένα από τα μέλη της οικογένειάς του δεν έπεσε θύμα της φασιστικής βαρβαρότητας, η αφοσίωσή του εδώ στον γολγοθά που υπέστησαν και υφίστανται ακόμα οι οικογένειες που τη βίωσαν εμποτίζει την ταινία με μία πηγαία μελαγχολία.

Η ιστορία δύο γυναικών που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τη χαρά και τον πόνο της μητρότητας συνδέεται εξαρχής και αθόρυβα με τις ιστορικές δολοφονίες αμάχων από τον Franco, γιατί οι Παράλληλες Μητέρες είναι στην πραγματικότητα για το πώς το κίνητρο που μας ωθεί να συντηρούμε τις οικογένειές μας, όποια κι αν είναι η πρόκληση, δεν είναι τίποτα λιγότερο από την ίδια τη δύναμη της ζωής που αντλείται μέσα από γενιές και ενυπάρχει μέσα μας.

Η ταινία διαπερνάται από την τραγωδία για να υποκλιθεί στο τέλος με ένα ξεκάθαρο, ελπιδοφόρο τελικά, μήνυμα από τον Almodóvar: Τα έθνη – οι κυβερνήσεις αλλά κι εμείς όλοι – μπορούν να προχωρήσουν στ’ αλήθεια μόνο όταν αντιμετωπίζουν τα εγκλήματα που χώνουν κάτω από το χαλί.

Η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη εδώ και 15 χρόνια.

Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Odeon.

Halloween Kills

Η ελπίδα του Halloween του 2018 έχει εξαφανιστεί στο Halloween Kills. Εκείνη η ταινία δεν αφορούσε μόνο το διαγενεακό τραύμα όπως έλεγε ξανά και ξανά η Jamie Lee Curtis στο promo cycle, αλλά και την ιδέα ότι δεν υπάρχουν ασφαλή πεδία για τις γυναίκες. Μέσα, όμως, από τη στήριξη των ανθρώπων που τις αγαπούν – και κυρίως που τελικά τις πιστεύουν – μπορούν να αρχίσουν να φαντάζονται μία καλύτερη επόμενη ημέρα.

Στο Halloween Kills όμως το καλό είναι ψευδαίσθηση. Δεν έχουμε ελπίδα για το μέλλον γιατί το παρελθόν μας είναι ισόβια κάθειρξη (ή θανατική ποινή στη συγκεκριμένη περίπτωση). Ακόμα και τα παιδιά, κάποτε απαγορευμένα για τις ορέξεις του Michael Myers στα χέρια του Carpenter, εδώ έχουν μεγαλώσει και είναι διαθέσιμα.

Διάβασε εδώ την κριτική μας για την ταινία.

Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tulip.

ΣΕΙΡΕΣ:

Colin In Black & White

Εκτός από τη δημιουργική ομάδα και το καστ της δεν ξέρουμε πολλά για αυτήν τη μίνι σειρά Netflix με επίκεντρο τα σχολικά χρόνια του Colin Kaepernick και «τις εμπειρίες που τον οδήγησαν να γίνει ακτιβιστής». Αλλά όταν αυτή η δημιουργική ομάδα καθοδηγείται από την Ava DuVernay και τον ίδιο Kaepernick, και το καστ περιλαμβάνει τους Nick Offerman και Mary-Louise Parker ως θετούς γονείς του αθλητή προφανώς και θα το τσεκάρουμε.

Η σειρά στριμάρει στο Netflix.

Insecure: Season 5

Το Insecure βασίστηκε εν μέρει στην web series Awkward Black Girl και αφηγείται τις συχνά αμήχανες εμπειρίες της σύγχρονης ζωής μιας νεαρής μαύρης κοπέλας που παίζει η δημιουργός του, Issa Rae. Μετά από μία εξαιρετική σεζόν που συγκίνησε και μίλησε σκληρά για το τέλος της φιλίας – με το προτελευταίο επεισόδιο να γίνεται εξτρα-viral ως το μοναδικό liked tweet του Donald Trump – το Insecure έκανε ένα δυνατό φινάλε που έκανε την αναμονή μέχρι τη S5 δυσκολότερη. Από τις σειρές που θα μας λείψουν.

Η σειρά προβάλλεται στο Vodafone TV.

It’s Halloween Time! Άκου το αφιέρωμα του POP για τις Δύσκολες Ώρες στα 13 πιο υποτιμημένα θρίλερ της δεκαετίας αμέσως τώρα: