Το ‘Απ’τα Ψηλά στα Χαμηλά’ εκτός από παράσταση είναι και το απόλυτο sci-fi κοινωνικό πείραμα

Ένα αλλόκοτο μπουλούκι περπατά κατά μήκος του δρόμου. Αριστερά του, έχει ένα τζιπ που το ακολουθεί. Τα αλάρμ του είναι αναμμένα και το μεγάφωνο του στη διαπασών παίζει στο repeat έναν ρυθμό σαν αυτούς που προετοιμάζουν τους ήρωες δευτερόλεπτα πριν αυτοί κάνουν την πράξη που θα τους χαρίσει μία θέση στην αιωνιότητα. Από τη μεριά του πεζοδρομίου τώρα και λίγο πιο αποστασιοποιημένο από το τσούρμο, τόσο ώστε να φαίνεται καθαρά το σουλούπι του, προχωρά ένα κορίτσι. Ή μάλλον, κοριτσάκι. Ένα κοριτσάκι που (μα τον Κρίστιαν Άντερσεν) ανάβει και σβήνει σπίρτα για να ζεσταθεί.

Το πλήθος περπατά σε ασουλούπωτες μάζες και κάθε λίγο και λιγάκι φέρεται παράξενα. Μία μπαίνει σε κάτι τρύπες κτιρίων, μία βγαίνει πάλι έξω και μία σταματά και χειροκροτά δυνατά. Κάποιος φαίνεται ότι του μιλά. Ναι, πράγματι. Είναι ένας τύπος. Φορά φουστάνι με φουρό και σουλατσάρει πέρα δώθε μία χορεύοντας και μία τραγουδώντας πάνω σε κάτι τετράπατους μοντέρνους κοθόρνους.

Τόκυο, ώρα Συγγρού 21.00.

ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ: ΣΤΕΓΗ (ΨΗΛΑ) ΚΑΙ ‘ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΣΑΣ ΤΗΛΕΦΩΝΑ’

Βρισκόμαστε στον 5ο όροφο και τη Μικρή Σκηνή. Η ιστορία του Γκόντο όπως παρουσιάζεται μπροστά μας, πάει κάπως έτσι:

Ο ήλιος δύει πίσω από το όρος Φουτζιγιάμα, όταν ο ήχος του τηλεφώνου διακόπτει την ησυχία στην έπαυλη του βιομήχανου Γκόντο. Στην άλλη άκρη της γραμμής, μια άγνωστη φωνή τον ενημερώνει πως έχει απαγάγει τον δεκάχρονο γιο του, Τζουν, ζητώντας σε αντάλλαγμα λύτρα. Ο Γκόντο, προκειμένου να σώσει το παιδί του, διαθέτει χωρίς δεύτερη σκέψη ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, με το οποίο σκόπευε να πάρει στα χέρια του τον πλήρη έλεγχο της επιχείρησής του, όταν διαπιστώνει πως δεν είναι ο Τζουν που βρίσκεται στα χέρια του αδίστακτου απαγωγέα, αλλά ο γιος του οδηγού του. Τώρα, το δίλημμα για τον βιομήχανο μεγαλώνει: Θα θυσιάσει τους κόπους μιας ζωής ή τη ζωή ενός αθώου αγοριού;

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ: ΣΤΕΓΗ (ΧΑΜΗΛΑ) ΚΑΙ ‘ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ’

Οι ηθοποιοί μας ενημερώνουν ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε την αίθουσα και να τους ακολουθήσουμε. Ο επιθεωρητής Τοκούρα (το Θάνος Τοκάκης σε ταχύρρυθμα ιαπωνικά) σε όλη μας την πορεία προς το φουαγιέ του ισογείου της Στέγης μοιράζεται μαζί μας τα στοιχεία που θα τον οδηγήσουν στον δράστη.

Πέντε χρόνια μετά τη ‘Χώρα Προέλευσης’ και δύο χρόνια μετά τη διεθνών διακρίσεων ‘Έκρηξη (A blast)’ –δύο κινηματογραφικές ανατομίες της ελληνικής χαοτικής πραγματικότητας–, ο Σύλλας Τζουμέρκας και η Γιούλα Μπούνταλη επανακάμπτουν στο θέατρο και ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εικονοποιήσουν τον αέναο κύκλο ανατροπών που περιγράφει το τρίπτυχο ‘πλούσιος – μεσοαστός – φτωχός’.

Κάπου εκεί κοντά στον τρίτο όροφο ο Χάρης Αττώνης με ξανθιά περούκα και με ρόλο δημοσιογράφου βγάζει σέλφι με τον Τοκούρα λίγο πριν ξεκινήσει η συνέντευξη τύπου της αστυνομίας για τις εξελίξεις της υπόθεσης του κυρίου Γκόντο. Προσοχή στον τόνο. Σκούρα τα πράγματα. Κακήν κακώς φτάνουμε στο ισόγειο.

ΤΡΙΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ: ‘ΘΥΜΙΣΕ ΜΟΥ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΟΥ;’

Τόκυο, ώρα Συγγρού 22.30.

Σε αυτό το σημείο ο εκφωνητής είναι που φωνάζει γκοοοοολ και ο σουρεαλισμός σκοράρει στο τέρμα της πραγματικότητας με ένα φιγουράτο κάλπασμα υπεροχής. Αλλά δεν είχαμε εκφωνητή.

Δεξιά μας το τζιπ με τον Τοκούρα και την ομάδα του να κάνουν τους ανυποψίαστους οδηγούς που βρίσκονται πίσω τους α) να βρίζουν για το γεγονός ότι ο μπροστινός τους πήγαινε με 20, β) να προσπερνούν κάνοντας αυτό το άκρως διακριτικό γύρισμα του κεφαλιού αλά Εξορκιστής, γ) να απομακρύνονται με σίγουρη την απορία του ‘τι στο καλό γίνεται εκεί’.

Bonus αντίδραση για τους οδηγούς που βρέθηκαν στην οδό Γαλαξία: ‘Έλα, είναι εδώ μαζεμένο ένα πλήθος και κοιτάζει έναν τύπο που μάλλον θέλει να πέσει από το παράθυρο’.

‘ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΤΗΣ MILEY CYRUS’

Τόκυο, ώρα Συγγρού 23.00.

Η εντολή του Τοκούρα που τώρα έχει και ντουντούκα στο χέρι πέρα από αυτό το όνομα είναι να ακολουθήσουμε τα σκυλάκια της Miley Cyrus. Όντως υπήρχαν γυναίκες ντυμένες σκυλάκια, όντως έπαιζε Miley Cyrus.

Στο Κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής η Γιούλα Μπούνταλη ημίγυμνη ανεβασμένη πάνω σε μία κατασκευή που θυμίζει αγχόνη χωρίς σκοινί και όχι στα πολύ καλά της καταριέται την τύχη, τα χρήματα, τους πλούσιους, τους φτωχούς. Όταν εκείνη αποχωρεί, τη θέση της στο χώρο παίρνει ο Χάρης Αττώνης ως Theresa May αυτή τη φορά να βγάζει βόλτα έναν Πίκατσου.

Η σουρεαλιστική εικόνα της πολιτικού που τείνει να συναγωνιστεί σε μίσος τη Σιδηρά Κυρία που τραβάει από το λουρί έναν Πίκατσου πέρα από την παραβολή του Μακ Μπέιν στην οποία είναι βασισμένο το έργο, έβαλε στη συζήτηση εξαιρετικά ευρηματικά το μπεκετικό δίδυμο Πότζο και Λάκι. Προσαρμοσμένο άρτια στη σύγχρονη πραγματικότητα όπου θα μπορούσαν να απεικονιστούν οι δύο αυτοί ήρωες του ‘Περιμένοντας τον Γκοντό’. Προσοχή στον τόνο.

‘ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΦΩΤΙΑ’

Τόκυο, ώρα Συγγρού 23.15.

Είμαστε στην κατηφόρα ενός αδιέξοδου στον παράδρομο της Συγγρού. Ο δράστης πλέον είναι στα χέρια μας. Δύο κάδοι βρίσκονται αντικριστά και καίνε τα υπάρχοντά τους. Όσο η ώρα περνάει, κινδυνεύει να κάψει και εμάς. Παρόλα αυτά, το κοριτσάκι με τα σπίρτα το οποίο ακολουθεί δίχως να έχει βγάλει κιχ το τελευταίο μιαμισάωρο, φαίνεται να περνάει υπέροχα.

Μπαίνουμε σε ένα κτίριο-αρχιτεκτονικό εύρημα για να είναι εγκαταλελειμμένο αλλά τέλος πάντων, άλλη συζήτηση αυτή. Είναι ένα στριπ κλαμπ. Μία στρίπερ μπροστά στα μάτια των σκυλιών της Miley Cyrus (κανένας σεβασμός πια) δολοφονείται.

Ρε Τοκούρα, τι γίνεται;

‘ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ’ Ή ΚΑΙ ΟΧΙ

Τόκυο, ώρα Συγγρού 23.30.

Ανθρωποκυνηγητό στον παράδρομο της Συγγρού. Ένα στιγμιότυπο πιστό στο ριμέικ του Akira Kurosawa που θέλει να κάνει μεταξύ άλλων το έργο, μόλις συνέβη. Μαχαίρια υψώθηκαν στον αέρα και άλλος ένας ‘έπεσε’ στην μάχη. Αυτή τη φορά, ήταν ο πιο υπέροχος και ό,τιναναι αστυνομικός της παράστασης. Πάει και αυτός.

Τοκούρα δεν ξέρω αν λαμβάνεις.

*Εντάξει, λαμβάνει, μόλις τον πιάσανε. Επαναλαμβάνω, μόλις τον πιάσανε.

Highlight: Η φάτσα των ανυποψίαστων περαστικών που βρέθηκαν τη λάθος ώρα σε εκείνο ακριβώς το κομμάτι της Συγγρού. ‘Φαρ Ουέστ γίναμε’.

‘ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ, ΤΩΡΑ’ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΛΑΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΙΔΕΡΙΕΣ

Τόκυο, ώρα Συγγρού 23.45.

Ο δράστης βρίσκεται στη φυλακή αλλά επιθυμεί να μιλήσει στον κύριο Γκόντο. Ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο υπέροχος Μάκης Παπαδημητρίου εμφανίζεται. Οι σιδεριές του πάρκινγκ στο πουθενά στο οποίο βρισκόμαστε, σηκώνονται. Αλληλοσυγχωρούνται. Ή και όχι.

Το κοινό χειροκροτεί και οι πρωταγωνιστές έρχονται ένας ένας να κλείσουν το χώρο και να υποκλιθούν. Παπαδημητρίου, Τοκάκης, Αττώνης, Μπούνταλη, ένα καστ ηθοποιών που πραγματικά άξιζε το χειροκρότημά μας και ένας Τζουμέρκας που τόσην ώρα φωτίζει με έναν προβολέα τη δράση και φορά κουστούμι με κρόσια γιατί μπορεί και γιατί ‘εδώ τόσην ώρα προχωρούσαμε παρέα με το κοριτσάκι με τα σπίρτα, τα κρόσια θα μας κακοφαίνονταν;’

Τέλος.

Πληροφορίες Παράστασης

Απ’τα Ψηλά στα Χαμηλά: Δολοφόνος από το Τόκυο έως τις 8 Ιανουαρίου 2017 στις 20:30 στη Μικρή Σκηνή & Εκτός Στέγης.