Το ArGOODaki στη ζωή μας

Οι περισσότερες σχέσεις, συναναστροφές ακόμα και επαγγελματικές εμπειρίες σε αυτή τη ζωή είναι συνήθως πρόσκαιρες. Κι αν προσπαθήσω να σκεφτώ κάποιες σχέσεις, κάποιες σταθερές στη δική μου τη ζωή που να κρατούν πολλά χρόνια, θα σκεφτώ μόνο τους φίλους μου.

Οι φίλοι ήταν και είναι εκεί. Χωρίς να χρειάζεται να τους αναζητήσεις, χωρίς να το φωνάξουν, χωρίς να προσπαθήσεις όταν τους χρειαστείς. Αλλά κάπως έτσι “αθόρυβα” δρουν κι άλλες σχέσεις στη ζωή σου. Σχέσεις με εταιρείες που συναναστρέφεσαι, σχέσεις με φορείς που εμπιστεύεσαι, σχέσεις με θεσμούς που δεν τους σκέφτεσαι, δεν σε τσιγκλούν γιατί το θεωρείς απόλυτα φυσιολογικό να είναι απλά εκεί.

Δεν αναρωτήθηκα ποτέ αν θα γίνει ξανά Παγκόσμιο Κύπελλο. Ξέρεις ότι θα γίνει. Δεν αναρωτήθηκα ποτέ αν θα στολιστεί η Αθήνα τις γιορτές. Είσαι σίγουρος για αυτό. Δεν αναρωτήθηκα ούτε μια στιγμή “θα υπάρχει φέτος το ArGOODaki;”. Ακόμα κι αν είναι από τα πράγματα που δεν τα σκέφτεσαι ποτέ κατά τη διάρκεια της χρονιάς (ας μην γελιόμαστε), όταν έρχεται αυτή η εποχή του χρόνου, σου φαίνεται τόσο μα τόσο φυσιολογικό να είναι εκεί.

Το πρώτο ArGOODaki που πήρα στα χέρια μου ήταν το 2002 και ήταν δώρο από ένα κορίτσι που είχα τότε. Θυμάμαι ότι είχα ψιλοξενερώσει που μου είχε δώσει δώρο ένα αρκουδάκι, φοβούμενος ο κακομαθημένος ότι δεν θα μου κάνει δώρο Χριστουγέννων. Όταν είδε ότι δεν ασχολήθηκα και φοβερά με το δώρο μου, μου είπε ότι το είχε πάρει από τα Goody’s και ότι τα έσοδα από αυτήν την ενέργεια θα πήγαιναν για την Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παιδιών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών.

Το μόνο που θυμάμαι μετά από αυτό εκείνη την ημέρα ήταν η ντροπή μου για τη δική μου αντίδραση. Μέχρι εκείνη την μέρα δεν ήξερα. Και σίγουρα δεν πίστευα ότι αυτή η ενέργεια που τόσο άκομψα μπήκε στη δική μου τη ζωή, θα ήταν εδώ ακόμα και 11 χρόνια μετά.

Ξαναλέω όμως. Δεν είναι τόσο η διάρκεια. Γιατί υπάρχουν και άλλες σταθερές σε αυτή τη ζωή. Υπάρχουν κι άλλοι θεσμοί και ενέργειες που περνούν και δεν ακουμπούν. Που δεν σε επεηρεάζουν ούτε στο ελάχιστο.

Κι ας μην ξέρεις πολλές φορές τι σκοπό επιτελεί. Δεν έχει σημασία αν το 2004 τα χρήματα πήγαν για τον εξοπλισμό του Κέντρου Ειδικών Ατόμων «Η Χαρά» για τα παιδιά με σοβαρότατα κινητικά και νοητικά προβλήματα ή το 2007 για την ανακαίνιση 5 βρεφονηπιακών σταθμών του ιδρύματος «Η Παιδική Στέγη» σε Αθήνα και Πειραιά ή το 2010 για την κατασκευή σχολείου και εξοπλισμός των χώρων που ζουν τα παιδιά που νοσηλεύονται με καρκίνο και οικογένειές τους, στον πρώτο Ξενώνα του Συλλόγου «Ελπίδα».

Δεν ρωτάς πού πάνε τα χρήματα που δίνεις στην UNICEF, δεν ρωτάς πού πηγαίνουν τα χρήματα που δίνεις στην Action Aid. Δεν έχει τόση σημασία να ξέρεις πού πάνε τα χρήματα που θα προσφέρεις εσύ με κάθε γεύμα Goody’s.

Φέτος έψαξα να βρω που θα καταλήξουν τα χρήματά μου για αυτό το κείμενο. Κι έμαθα με χαρά ότι τα φετινά χρήματα καταλήγουν σε παιδιά ακριτικών νησιών. Αυτά τα Χριστούγεννα το ArGOODaki αγκαλιάζει τα παιδιά των ακριτικών νησιών Λειψοί, Τέλενδος και Ψέριμος. Με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την κάλυψη  βασικών αναγκών των παιδιών που κατοικούν στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας.

Το διαφημιστικό τους σποτ λέει ότι η αγάπη δεν έχει όρια. Εγώ ξέρω ότι η αγάπη έχει τα όρια που της θέτουμε εμείς. Κι απλά όταν έχουμε ανθρώπους που μας βοηθούν να πάμε αυτά τα όρια λίγο παραπέρα, γινόμαστε κι εμείς χρόνο με το χρόνο καλύτεροι άνθρωποι.

Αθόρυβα αλλά ουσιαστικά, όπως ακριβώς έχει υπάρξει το ArGOODaki στη ζωή μας τόσα χρόνια.