To Bachelor βασίζεται σε σενάριο. Κρίμα που πρόκειται για ντροπιαστικό σενάριο
Όταν στη μάχη για τα νούμερα, χάνεται κάθε έννοια αξιοπρέπειας και σεβασμού.
- 18 ΣΕΠ 2020
Ας πούμε ότι δεν διανύουμε και την καλύτερη τηλεοπτική σεζόν της εγχώριας ιστορίας. Εύκολες λύσεις, φθηνά και στερεοτυπικά ριάλιτι, ποιότητα που απευθύνεται σε ποταπά ένστικτα με στόχο τα ψηλά νούμερα και κεντρικό σύνθημα το ‘ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’.
Κι εκεί που νομίζαμε πως μαζί με τον μεγάλο αδελφό ήρθε και ο ακόμα πιο μεγάλος πάτος της τηλεόρασης, ένα ακόμα ριάλιτι, ενδεδυμένο μάλιστα με τον μανδύα της ακριβής και προσεγμένης παραγωγής, έρχεται να θέσει ισχυρή υποψηφιότητα για το σκουπίδι της χρονιάς.
Bachelor λοιπόν, εκεί όπου 20 γυναίκες κλείστηκαν σε ένα σπίτι μαζί με τον υποψήφιο γαμπρό τους και προσπαθούν να κερδίσουν την καρδιά του (αχ μωρέ) με αντάλλαγμα το πολυπόθητο δαχτυλίδι και την πρόταση γάμου που ονειρεύονται από μικρούλες (θα κλάψω).
Αντιγράφω από την επίσημη σελίδα του Alpha: “Ένας άντρας, 20 γυναίκες! Όλες θέλουν να κερδίσουν το μυαλό και την καρδιά του και θα κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν! Μόνον μία θα καταφέρει να τον κατακτήσει, να δεχτεί το μονόπετρο και να γίνει η γυναίκα της ζωής του”.
Καλώς ήρθες γλυκό 1950. Φαίνεται πως μπροστά στα νούμερα τηλεθέασης και τον ανταγωνισμό, κανείς δεν δίνει σημασία στο γεγονός πως η κοινωνία προχωράει και τα ΜΜΕ έχουν πια υποχρέωση να μην προβάλλουν στους τηλεθεατές λανθασμένα και πλήρως οπισθοδρομικά πρότυπα.
Εκτός κι αν αισθάνεται κανείς περήφανος, βλέποντας την απόλυτη υποβάθμιση 20 γυναικών, οι οποίες ξαφνικά έχουν σαν στόχο της ζωής τους να κερδίσουν την εύνοια και λίγο χρόνο από την ζωή του περιζήτητου Bachelor, καταλήγοντας στην απόλυτη εκπλήρωση του γάμου.
Γιατί εν έτει 2020, γυναίκες διαφόρων ηλικιών και επαγγελμάτων δεν έχουν κανένα άλλο χαρακτηριστικό να τις ξεχωρίζει, πέρα από το ποια θα καταφέρει να ντυθεί στο τέλος της διαδρομής νυφούλα, ποια θα σταθεί πιο άξια στο πλευρό του ισχυρού αρσενικού που είναι εκεί για να διαλέξει την καλύτερη.
Παρακολουθώντας με αρκετά cringe διάθεση ένα κομμάτι της πρεμιέρας και λίγο από το χθεσινό επεισόδιο, ομολογώ ότι περισσότερο απογοητεύτηκα παρά εκνευρίστηκα. Το να βλέπεις γυναίκες να παρακαλάνε για λίγο χρόνο με τον πρωταγωνιστή, να κλαίνε(!) από την αγωνία τους αν θα τις διαλέξουν και να πλασάρουν τον εαυτό τους σαν πραμάτεια, μας πηγαίνει δεκαετίες πίσω. Το να κάθονται στο σαλόνι σχολιάζοντας τους κοιλιακούς του άνδρα που διεκδικούν, ζηλεύοντας την γυναίκα που διάλεξε για ραντεβού, με κάνει να αναρωτιέμαι τι είδους εικόνα έχουν για τις σημερινές γυναίκες οι δημιουργοί τέτοιων παιχνιδιών.
Προφανώς, όπως επιβεβαιώθηκε και από όσα είδαμε τις επόμενες ημέρες, με παρεμφερείς ‘διαλόγους’ να παίζουν και σε ξένα Bachelor, το παιχνίδι βασίζεται σε συγκεκριμένο κόνσεπτ στο οποίο βασίζονται και όλα τα Bachelor παγκοσμίως και οι πρωταγωνιστές το γνωρίζουν, ξέρουν πώς να κινηθούν για να δημιουργήσουν ένα προϊόν που θα κερδίσει τον τηλεθεατή και πώς να παίξουν το παιχνίδι για το κερδίσουν.
Αν έχεις δει άλλωστε την εξαιρετική σειρά ‘Unreal’, γνωρίζεις λίγο-πολύ πώς λειτουργούν τέτοιες παραγωγές και πώς οι παίκτες κινούνται για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς ώστε να μην βαρεθεί ποτέ ο κόσμος που βλέπει από το σπίτι. Αν δεν το έχεις δει, σε παρακαλώ να το κάνεις, καθώς πέρα από τρομερή σειρά, θα σε κάνει και αρκετά σοφότερο για το πώς λειτουργούν τέτοια παιχνίδια.
ΟΚ λοιπόν, υπάρχει ένα συγκεκριμένο κόνσεπτ. Πώς ακριβώς αυτό το κάνει καλύτερο, πιο εύκολο να το χωνέψεις; Ίσα-ίσα, που είναι ακόμα πιο εξοργιστικό το γεγονός πως οι γυναίκες που βρίσκονται στο σπίτι, υποτιμούν και μειώνουν τους εαυτούς τους και στέλνουν τα χειρότερα δυνατά μηνύματα στα κορίτσια που παρακολουθούν από τις τηλεοράσεις τους, βάσει ενός προκαθορισμένου και συμφωνημένου πλάνου, το οποίο ακολουθεί το παιχνίδι παγκοσμίως.
Ρίχνουμε στα σκουπίδια δεκαετίες αγώνων για την ισότητα των φύλων, προάγουμε θλιβερά πρότυπα και συμπεριφορές, βάσει σεναρίου, με στόχο τα νούμερα. Ε συγγνώμη, αλλά χίλιες φορές όλο αυτό να ήταν αυθόρμητο, για να υπήρχε έστω η ψευδεπίγραφη δικαιολογία του “δεν ξέραμε”.
Πλέον, το προϊόν δεν είναι απλά trash, αλλά είναι και εντελώς αδικαιολόγητο και ντροπιαστικό. Ελπίζω έστω το επόμενο σενάριο που θα εγκριθεί να μας ξαναγυρίσει σύντομα πίσω στο 2020. Χίλιες φορές η αξιοπρέπεια, από μια εφήμερη νίκη στη μάχη της τηλεθέασης.
