Το Black Mirror αποφάσισε να κοιτάξει στο παρελθόν

Ο Charlie Brooker λοιπόν, ο δημιουργός της που μάλιστα δήλωσε ότι δοκίμασε να αφήσει το ChatGTP να γράφει ένα επεισόδιο του Black Mirror (που «ήταν σκατά»), σκέφτηκε μάλλον πως ήταν ώρα να αλλάξει την προσέγγισή του. Περίμενε να καταλαγιάσει η πανδημία που μας άλλαξε μέσα και έξω, και επέλεξε τελικά να κοιτάξει προς τα πίσω στην 6η σεζόν.

Η πλειοψηφία των πέντε επεισοδίων της 6ης σεζόν τοποθετείται στο παρελθόν. Μοιάζει ασύμβατη εξέλιξη για το DNA του Black Mirror, όμως ο Brooker καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να ανατρέψει τις προσδοκίες του κοινού χωρίς να προδώσει τις βασικές αρχές του show του.

Πρόκειται φυσικά για ανθολογία, άρα για δίκοπο μαχαίρι. Όσο εύκολα μπορεί ένας θεατής να παρασυρθεί με μία από τις αυτοτελείς ιστορίες, το ίδιο εύκολα μπορεί να ξενερώσει με το ακριβώς επόμενο επεισόδιο. Ακόμα και να σταματήσει τη σειρά ενώ το καλύτερό της επεισόδιο μπορεί να βρίσκεται αργότερα στο queue. Αστοχίες και ταλαντώσεις θα συμβούν οπωσδήποτε κατά τη δημιουργία μίας ανθολογίας, αλλά στο τέλος της ημέρας η ερώτηση είναι εάν διατήρησες έναν υψηλό μέσο όρο.

Η 6η σεζόν του Black Mirror θα είναι μικτής αξίας για τους περισσότερους νιώθω – ελπίζω λιγότερο από την αληθινά χλιαρή 5η, αν και η ανοσία μας στις δυστοπίες θα βλάψει την υποδοχή της σειράς, και δικαίως – όμως ο Brooker φαίνεται να κατάλαβε ένα τα πιο τρωτά σημεία του show. Πως ορισμένες φορές η σειρά, άθελά της κατά τα φαινόμενα, κατηγορούσε την ίδια την τεχνολογία και λιγότερο τη χρήση της από τους ανθρώπους.

Στα καλύτερά του όμως, το Black Mirror κατανοούσε πως ενώ η φουτουριστική τεχνολογία μπορεί να προκαλέσει σημαντικές κοινωνικές αλλαγές, η ανθρώπινη φύση παραμένει η ίδια – εις βάρος μας.

Τρία λοιπόν από τα πέντε επεισόδια που κυκλοφόρησαν μόλις στο Netflix όπου φιγουράρουν στο Νο.1 αυτή τη στιγμή, είναι κανονικά period pieces.

Το επεισόδιο Beyond the Sea αφορά τη σχέση μεταξύ δύο αστροναυτών που εργάζονται στο διάστημα ενώ υπάρχουν και ως αντίγραφα στη Γη, και λαμβάνει χώρα σε μία εναλλακτική εκδοχή του 1969. Το Mazey Day ασχολείται με τους τερατώδεις παπαράτσι του Λος Άντζελες και διαδραματίζεται το 2006. Και το Demon 79 επικεντρώνεται σε μία ινδικής καταγωγής Βρετανίδα πωλήτρια παπουτσιών που πιστεύει ότι πρέπει να διαπράξει φόνους για να αποτρέψει την αποκάλυψη, στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Το τελευταίο μπορεί να υπερηφανεύεται για την απόλυτα αφοσιωμένη ερμηνεία της Anjana Vasan, αν και μοιάζει να άνοιξε την πόρτα από κάποια άλλη ανθολογία και να μπήκε στο Black Mirror επειδή είδε φως. Είναι αγχωτικό ως υπερφυσικός τρόμος, απλώς δεν ανήκει εδώ.

Το Beyond the Sea τώρα είναι ένα σπάνιο Black Mirror επεισόδιο που αντηχεί στο παρόν ενώ θα μπορούσε πράγματι να είχε προβληθεί τη δεκαετία του ‘60 (αφαιρώντας τη βρώμικη γλώσσα και τις σκηνές σεξ) στον πρόγονο της σειράς, το Twilight Zone.

Είναι μία τραγωδία σε αργή κίνηση από τα βάθη του διαστήματος που απεικονίζει το πώς οι καινοτομίες που προορίζονται για την ενίσχυση της σύνδεσης των ανθρώπων μπορούν να τη διαβρώσουν εξίσου εύκολα.

 

Το Mazey Day τώρα είναι μία σβέλτη, αιματηρή ματιά στη βαθύτατη κρίση που περνούσε η σχέση των σελέμπριτι με τους παπαράτσι, που ανακρίνει τις υποθέσεις που κάνουμε με βάση όσα βλέπουμε στις οθόνες μας και τις φωτογραφίες. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πραγματικά τον πόνο του άλλου όταν τον παρακολουθεί από απόσταση.

Ο Brooker και το Black Mirror εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κακομεταχειρίζονται τα εργαλεία τους, είτε πρόκειται για αρχαία φυλαχτά είτε νέα τεχνολογία, υπενθυμίζοντας στη δική μας εποχή αυξημένης tech άγχους, πως το μέλλον φάνταζε τρομακτικό σε κάθε εποχή.