Το μεγάλο πρόβλημα που δημιούργησε η Adele στην αγορά βινυλίων

Η Adele είχε προετοιμαστεί γι’ αυτό εδώ και έξι μήνες. Λίγο να είχε καθυστερήσει και θα βίωνε και η ίδια τις ελλείψεις πρώτων υλών για την κατασκευή βινυλίων. Όποιος ασχολείται με την αγορά τους θα έχει παρατηρήσει ότι (σχεδόν) οποιαδήποτε κυκλοφορία νέου LP αποτελεί «περιορισμένη έκδοση». Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό και, για να είμαστε ειλικρινείς, η Adele είναι ο ελάχιστος.

Η τεράστια ζήτηση και η παραγωγή βινυλίων

Οι πωλήσεις βινυλίων βρίσκονται σε μία διαρκώς ανοδική πορεία από το 2006 και μετά. Μάλιστα, πέρσι ήταν η πρώτη χρονιά που ξεπέρασαν τις πωλήσεις CD από το 1986 και μετά. Πολύ μεγάλοι παίκτες -όπως για παράδειγμα το Walmart- που αδιαφορούσαν παλαιότερα για τα CDs έχουν πλέον ενδιαφέρον να εντάξουν στα ράφια τους βινύλια. Η είσοδος ενός τόσο μεγάλου παίκτη στην αγορά καταλαβαίνετε ότι αποτελεί game changer για όσα μέχρι στιγμής γνωρίζαμε.

Η τεράστια ζήτηση που αποτυπώνεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες σε μία αγορά που στέναζε ούτως ή άλλως λόγω της πανδημίας. Πολλά εργοστάσια έχουν ελλείψεις πρώτων υλών οι οποίες ξέμειναν σε ακινητοποιημένα πλοία. Και όταν λέμε ότι η ζήτηση αυξάνεται εννοούμε ότι αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Όπως τονίζει στο Variety ο υπεύθυνος της Thirty Tigers: «Το 2019 η Thirty Tigers παρήγαγε 295.000 βινύλια. Αυτή τη χρονιά και με την ταχύτητα με την οποία πηγαίνουμε μπορούμε να φτάσουμε τα 800.000. Είναι τρομερή η έκρηξη σε πωλήσεις που παρατηρείται τους τελευταίους 24 μήνες».

Είναι τέτοια μάλιστα που αρχίζει να επηρεάζει στα σοβαρά και τους τρόπους που κινείται η μουσική βιομηχανία. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν προθεσμίες ανάλογες με εκείνες της Adele (6 ή και 9 μηνών πριν), προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι το βινύλιο θα βγει σε επαρκείς ποσότητες την ίδια περίοδο με την κυκλοφορία της δουλειάς τους στις ψηφιακές πλατφόρμες.

Αν αυτό είναι κάτι με το οποίο μπορούν να λειτουργήσουν μία χαρά οι pop καλλιτέχνες, γίνεται πολύ δύσκολο για το hip-hop που και με την επικαιρότητα λειτουργεί περισσότερο, και έχει μία παράδοση αλλαγών οι οποίες γίνονται μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ρωτήστε σχετικά και τον Kanye.

Άλλο Adele και άλλο indie μπάντες

Πάντως, οι λόγοι για τις ελλείψεις πρώτων υλών μπορεί να είναι κωμικά πεζοί. Για παράδειγμα, πέραν όλων των υπολοίπων, υπάρχει έλλειψη pellet επειδή στο Ντάλας πέρσι έκανε πολύ κρύο και το ξύλο ήταν ακριβό με αποτέλεσμα πολλοί να επιλέγουν να βάζουν δάπεδα από βινύλια στα σπίτια τους. Πρακτικά, πρόκειται για τα ίδια υλικά και ομολογουμένως για έναν προμηθευτή είναι πολύ προτιμότερη και πιο επικερδής μία παραγγελία για δάπεδα παρά για βινύλια.

Ακόμα και έτσι όμως, οι προαναφερθείσες ελλείψεις βέβαια δεν αφορούν όλους το ίδιο. Η Adele μπορεί να χρειάζεται να προβληματιστεί για το deadlines της αλλά μικρότερες μπάντες που θέλουν να βγάλουν ένα βινύλιο τώρα, ακούν ότι πρέπει να περιμένουν μέχρι το Αύγουστο του 2022. Στην καλύτερη. Ομολογουμένως, η ιδέα ότι μπορεί μεγάλες αλυσίδες να χρειάζονται χιλιάδες αντίγραφα ενός συγκεκριμένου χρώματος για ένα άλμπουμ, την ίδια στιγμή που μία μπάντα, η οποία ενδεχομένως ζει από την πώληση βινυλίων, μπορεί να χρειαστεί μήνες ολόκληρους για να βγάλει μερικές εκατοντάδες, σίγουρα δεν είναι δίκαια.

Σε κάθε περίπτωση, παρά τις όποιες αδικίες, οι καλλιτέχνες, οι δισκογραφικές εταιρείες και τα ίδια τα μαγαζιά πρέπει να αντεπεξέλθουν σε μια ομολογουμένως πολύ απαιτητική συνθήκη. Συνολικά πάντως πρόκειται για ένα από εκείνα τα προβλήματα που δεν είναι κακό να τα έχεις. Η έκρηξη ήταν πολύ απότομη και τα όποια προβλήματα στην αλυσίδα κατασκευής και πώλησης των βινυλίων δεν θα αργήσει να λυθεί.  Όσο μεγαλώνει η αγορά τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται η ενασχόληση της παραγωγής με αυτό.

Επομένως, μπορεί τα LPs της Adele και της Taylor Swift να είναι προμοταρισμένα σε σχέση με άλλους λιγότερο εμπορικούς καλλιτέχνες αλλά πιθανόν να γίνουν για πολλούς το πρώτο LP που αγοράζουν. Γιατί, λοιπόν, να μην μπουν αργότερα στη διαδικασία να ψάξουν και κάτι περισσότερο;