Το ‘Money Monster’ θέλει να δαγκώσει, αλλά τελικά μόνο γαβγίζει

Λίγα λεπτά αφού γνωρίζουμε τους χαρακτήρες των Lee και Patty στα πρόσωπα των George Clooney και Julia Roberts αντίστοιχα – ο πρώτος ψωνισμένος παρουσιαστής εκπομπής ‘Money Monster’ για το χρηματιστήριο, η δεύτερη βαριόμοιρη σκηνοθέτης της εν λόγω εκπομπής που βαρέθηκε να τον ανέχεται και ετοιμάζεται για επαγγελματική μετακόμιση – βλέπουμε τον Clooney να φοράει γάντια του μποξ και να χορεύει hip hop, με δύο χορεύτριες στο πλευρό του να πετάνε τα δολάρια σα να είναι σε video clip του 50 Cent. Ξεσηκώνει τους θεατές του, υποτίθεται, για να μπουν δυναμικά στην αρένα του χρηματιστηρίου και να κερδίσουν χρήματα σύμφωνα με τις καλές του συμβουλές. Το κιτς θέαμα, όπως μπορείτε να φανταστείτε, είναι αλλόκοτο στην καλύτερη περίπτωση και γελοίο στη χειρότερη.

Το ίδιο σκηνικό στήνεται κάνα-δυο φορές ακόμα κι εσύ αρχίζεις να πιστεύεις ότι η ταινία θα προσπαθήσει να σατιρίσει την κουλτούρα της over-the-top τηλεόρασης. Θες όμως η απουσία του χιούμορ, θες επειδή δεν μπορείς να διανοηθείς ότι ο συγκεκριμένος τύπος θα μπορούσε να έχει εκατομμύρια θεατές που τον παίρνουν στα σοβαρά για τις επενδύσεις τους, η όποια σατιρική διάθεση μπορεί να είχε το σενάριο δε φτάνει τον στόχο της. Οι ίδιοι οι χαρακτήρες πάντως φαίνεται να το διασκεδάζουν όλο αυτό, μόνο που τα γέλια τους κόβονται όταν εισβάλλει στο στούντιο ο αγανακτισμένος ντελιβεράς που υποδύεται ο Jack O’Connell (‘Unbroken’).

Σύμφωνα με τον παρουσιαστή, οι μετοχές της εταιρείας IBIS θα ήταν πιο ασφαλείς και από τον λογαριασμό του στην τράπεζα, οπότε ως εύπιστο φτωχαδάκι και μέλλοντας μπαμπάς, είπε να επενδύσει όλες του τις οικονομίες εκεί μπας και δει άσπρη μέρα. Τελικά ο αλγόριθμος της IBIS τρελάθηκε και η εταιρεία έχασε 800 εκατομμύρια δολάρια, αλλά ο Kyle δεν μπορεί να το αφήσει έτσι. Μπουκάρει λοιπόν στα γυρίσματα της live εκπομπής του Clooney και, μ’ ένα πιστόλι στο χέρι, ζητάει εξηγήσεις για την καταστροφή του.

Από εκεί ξεκινάει ένα γαϊτανάκι του τρόμου για τα μέλη του συνεργείου που βρίσκονται στο πλατό και στην κονσόλα, με τον χαρακτήρα της Roberts, Patty, να έχει τη δυσκολότερη δουλειά. Πρέπει και να καλμάρει από το ακουστικό τον Clooney που τα έχει χρειαστεί και την αστυνομία να συντονίσει και την εκπομπή να συνεχίσει να σκηνοθετεί. Γιατί ο Kyle δε θέλει απλώς να πάρει εκδίκηση από τον παρουσιαστή για την παραπληροφόρηση. Θέλει να πάρει απαντήσεις για όλους τους τηλεθεατές που σαν κι αυτόν, έχασαν τα λεφτά τους.

Δράμα ομήρων με μήνυμα κατά του καπιταλιστικού συστήματος ξεκίνησε να στήσει η Jodie Foster από τη θέση του σκηνοθέτη με λίγα λόγια, αλλά δε βρίσκει τον σωστό τρόπο να κάνει τίποτα από τα δύο. Πρώτον, δεν αισθάνεσαι ποτέ τον κίνδυνο για τη ζωή κανενός στο ‘Money Monster’, ούτε βρίσκεις ενδιαφέρον στους χαρακτήρες για να σε νοιάζουν έστω.

Ο O’Connell, με εξαίρεση την κακή αμερικανική του προφορά, έχει ταλέντο, αλλά ο Kyle δε γίνεται ποτέ ιδιαίτερα απειλητικός. Σίγουρα όχι για να σε πείσει ότι θα μπορούσε ποτέ να την ανάψει στα σοβαρά στον showman Clooney ή στη δυναμική Roberts, που εδώ την έχει πατήσει περνώντας τον περισσότερο χρόνο της πίσω από μικροοθόνες, καθοδηγώντας όλους τους υπόλοιπους. Σε σύγκριση δε, με τον επαναστατικό Sonny του Pacino, που κρατούσε ομήρους σε τράπεζα στο ‘Dog Day Afternoon’ του Sidney Lumet και σίγουρα έχει επηρεάσει τη Foster, η απόσταση είναι πολλά χιλιόμετρα. Δεύτερον, το σενάριο δε φεύγει ποτέ από τα στενά όρια που του δίνει η υπόθεση της IBIS κι έτσι δεν μπορεί να σχολιάσει το μεγάλο εύρος του προβλήματος.

Είναι κρίμα γιατί το θέμα είναι διαχρονικά πιασάρικο, με ειδικό ενδιαφέρον σε μια εποχή που η παγκόσμια οικονομία έχει μεγαλώσει πολύ την ψαλίδα μεταξύ του 1% και των υπολοίπων τάξεων, και σε μία εκλογική περίοδο στην Αμερική που έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο τις συνέπειες της κατάρρευσης της Lehman Brothers το 2008.

Το Χόλιγουντ έχει απαντήσει στην οικονομική κρίση με ταινίες όπως το ‘Too Big to Fail’, το ‘Margin Call’ και το πιο πρόσφατο, υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ‘The Big Short’, αλλά το ‘Money Monster’ δεν πρόκειται να πάρει θέση ανάμεσά τους, πέρα από μία απλή μνεία ίσως λόγω κοινής θεματολογίας. Είναι πολύ επικεντρωμένο σε κόλπα ταινιών δράσης και στο whodunit μυστήριο του αλγόριθμου της IBIS για να κάνει καμία σοβαρή δήλωση για το ζήτημα.

Αυτό δεν είναι κακό από μόνο του, αλλά με τις συνεχείς αναφορές που κάνει η ταινία στην άδικη την κοινωνία και στην ανάλγητη στάση των τηλεθεατών που δε φαίνεται να συναισθάνονται το δράμα του Lee, φαίνεται πως ο σκοπός της ήθελαν να είναι ακριβώς αυτός στην τελική της ανάλυση και όχι τόσο αν κάποιος πείραξε τη μαθηματική εξίσωση.

Σε αναμονή, λοιπόν, για το επόμενο βήμα του πάλαι ποτέ περιπετειώδους Clooney, που τελευταία του αρέσει να παίζει σε πολύ ασφαλή γήπεδα. Ας μας προλάβει, πριν τον συνηθίσουμε σε ‘Money Monster’ δουλειές.

*Το ‘Money Monster’ θα είναι στις αίθουσες στις 30 Ιουνίου από τη Feelgood.