Το νέο Captain America δεν θα σώσει, ούτε θα καταστρέψει τη Marvel

Ένα από τα συμπεράσματά τους φαίνεται να ήταν η αραίωση των κυκλοφοριών τους για το 2024, προφανώς σε μία προσπάθεια να γίνουν οι ταινίες και οι σειρές τους ξανά events μετά από πολλαπλές χρονιές όπου κυκλοφορούσαν τρεις ταινίες και τουλάχιστον άλλες τόσες σειρές. Το 2024 έγινε λοιπόν η χρονιά με μοναδική ταινία υπογραφής Marvel το Deadpool & Wolverine, και στην πλευρά της τηλεόρασης μονάχα το Echo και το διασκεδαστικότατο Agatha All Along.

Το άμεσο ρόστερ λοιπόν γράφει αυτή τη στιγμή Thunderbolts με αρχηγόπουλο τη Florence Pugh να κηρύσσει την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν τον Μάιο, το Fantastic Four: First Steps που φαίνεται ξεκάθαρα να είναι ο προορισμός που βιάζεται να φτάσει το στούντιο, και δύο τηλεοπτικά πρότζεκτ μέσα στο επόμενο τετράμηνο – την επιστροφή του Matt Murdock με το Daredevil: Born Again και το Ironheart που θα δώσει στη Riri Williams του Black Panther: Wakanda Forever τη σκυτάλη.

Το Captain America: Brave New World όμως που μόλις έκανε πρεμιέρα παγκοσμίως μοιάζει με υποσημείωση του στούντιο σε σχέση με τα προαναφερθέντα, και σίγουρα συγκριτικά με τη Phase 6. Το μαρτυρά το μετριοπαθές μάρκετινγκ της ταινίας. Λες και έχει γίνει καταναγκαστικά για να μην πει κανείς πως δεν προσπάθησαν καθόλου.

Υπάρχουν κάποιες ιδέες που παραμονεύουν εδώ βέβαια, που απαιτούσαν μία πεντάδα αναγνωρισμένων σεναριογράφων (συμπεριλαμβανομένου του σκηνοθέτη Julius Onah του Luce και του The Cloverfield Paradox): Ο Sam έχει μία ανομολόγητη ανάγκη να αποδείξει την αξία του ως μαύρος υπερήρωας που αναλαμβάνει τη θέση του Steve Rogers – η σύγκρουση αυτή γίνεται εμφανέστερη μπροστά στην περιστασιακή συγκατάβαση του Προέδρου πλέον των Η.Π.Α. Thaddeus Ross (τον υποδύεται πλέον ένας απολύτως διαθέσιμος Harrison Ford που δεν εμφανίζεται εδώ απλά για να εισπράξει την επιταγή) – καθώς και η εσωτερική πάλη του Sam με το να είναι ένας ανθρώπινος ήρωας και όχι ένας μετα-ανθρώπινος, εφόσον δεν του χορηγήθηκε ποτέ ο ορός Super Soldier που είχε δώσει δυνάμεις στον προκάτοχό του.

Με τον ίδιο τρόπο που ο Kevin Feige και τα υπόλοιπα κεφάλια της Marvel συγκράτησαν το Marvels από το να είναι πιο εκκεντρικό απ’ ότι πίστευαν ότι θα αντέχαμε, απέτρεψαν και το Captain America: Brave New World από την περιπλοκότητα. Το timing είναι τέλειο για μία ταινία για έναν μη λευκό δημόσιο υπάλληλο που έχει να αντιμετωπίσει έναν ανισόρροπο Πρόεδρο, η ταινία όμως παρακάμπτει την πολιτική και αποφεύγει το βάθος των χαρακτήρων γιατί υπάρχουν πράγματα να ανατιναχθούν.

Η ιστορία ξεκινά με τον Sam να εμποδίζει τον Sidewinder (Giancarlo Esposito) να πουλήσει κλεμμένο Αδαμάντιο σε μία εκκλησία όπου ο κακοποιός έχει κρατήσει ομήρους τους κληρικούς. Το εν λόγω Αδαμάντιο που αφαιρέθηκε από μία εξωγήινη κατασκευή αναδυόμενη στον Ινδικό Ωκεανό, είναι κεντρικό στοιχείο μίας συνθήκης που θέλει να υπογράψει ο Πρόεδρος Ross με την Ιαπωνία, τη Γαλλία και την Ινδία για την παροχή του θαυματουργού μετάλλου σε κάθε έθνος της Γης. Μια απόπειρα δολοφονίας του Ross στον Λευκό Οίκο θα περιπλέξει αυτή τη συναλλαγή, ωθώντας τον Sam να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει.

---

Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς του και των μαχών που θα προκύψουν οδηγούν στην τρίτη πράξης της ταινίας που τα τρέιλερ έχουν ήδη αποκαλύψει: Ο Ross θα μεταμορφωθεί στον εξαγριωμένο και θανατηφόρο Red Hulk, και έτσι θα χρειαστούν όλες οι ικανότητες του Sam για να τον σταματήσει από το να ισοπεδώσει τη Washington.

Τι χαμένη ευκαιρία. Είναι όλα εκεί.

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένας εύκολα χειραγωγούμενος εγωιστής, πρόθυμος να διακινδυνεύσει το μέλλον της Αμερικής, να φυλακίσει τους πολίτες της και να ανταγωνιστεί τους συμμάχους της ώστε να επιτύχει τους δικούς του ιδιοτελείς στόχους. Οργίζεται με τους δημοσιογράφους κάθε φορά που τολμούν να τον αμφισβητήσουν, πιστεύει στον δυτικό ιμπεριαλισμό, και η πρότερη αδίστακτη συμπεριφορά του έχει καταστήσει σχεδόν αδύνατο για οποιονδήποτε να τον αγαπήσει σε προσωπικό επίπεδο, ούτε καν την ίδια του την κόρη. Το δέρμα του παίρνει, επίσης, μυστηριωδώς ένα παράξενο χρώμα που μοιάζει να αψηφά την επιστήμη, και είναι ικανός να μεταμορφωθεί σε τέρας εξοντώνοντας κάθε υποδομή της αμερικανικής κυβέρνησης.

Η αδιαμφισβήτητη όμως τοπικότητα του Captain America 4 δεν φτάνει για να το κάνει να μοιάσει με ταινία της εποχής του (και δεν είναι, υπήρξαν καθυστερήσεις στην κυκλοφορία της που εν τέλει την τοποθέτησαν κατόπιν της ορκωμοσίας του Trump). Το γεγονός ότι προκάλεσε αντιδράσεις επειδή συμπεριέλαβε μία πράκτορα της Mossad για να διαγράψει τελικά αυτή τη λεπτομέρεια από τον χαρακτήρα της Shira Haas, ενώ δεν προσφέρει καμία άλλη εξήγηση ή σκοπό για τον ρόλο της στην ταινία, είναι εντελώς ενδεικτικό της αποτυχίας του MCU να βρει ένα ηθικό κέντρο μέσα στο χάος που άφησαν πίσω τους οι Avengers.

Και είναι υπερβολικά απασχολημένο με το παρελθόν που προσπαθεί να ανασύρει – σε μεγάλο βαθμό βασισμένο στο The Incredible Hulk του 2008 – για να προσφέρει πραγματικό ενθουσιασμό για το παρόν, πόσο μάλλον να τον εμπνεύσει για το μέλλον. Ειδικά με ένα φινάλε που δεν θα προδώσω εδώ, αλλά θα πω ότι υποστηρίζει την αδικαιολόγητη συγχώρεση από τον μαύρο ήρωά του, ζητώντας του να κατευνάσει τον θυμό της λευκής Αμερικής φροντίζοντας και χαμογελώντας.

---

Σε αφηγηματικό επίπεδο, το Brave New World σέρνεται συχνά αδυνατώντας να δημιουργήσει πραγματική αγωνία, παρότι ο προσανατολισμός σε μία συνειδητή b-movie διάθεση ήταν καλό ένστικτο εκ μέρους της δημιουργικής ομάδας. Ο Esposito κάνει ό,τι μπορεί για να προσθέσει ενέργεια στη σωματικότητα της δράσης, ο χαρακτήρας του όμως είναι τόσο αδέξια ενσωματωμένος στην ιστορία που πάσχιζα να εντοπίσω εάν τον είχα ξεχάσει από κάποια σειρά του Disney Plus. Αν κάποιος όμως βγαίνει κερδισμένος από την ταινία είναι αυτός, που μπορεί να μετατρέψει μία απλή έκθεση πληροφοριών σε Σαίξπηρ.

Ο Danny Ramirez έχει υπέροχη ενέργεια στον ρόλο του υπολοχαγού Joaquin Torres, η ταινία όμως δεν κάνει καμία προσπάθεια να δώσει περισσότερες πλευρές τον χαρακτήρα. Κάνει περίπου το ίδιο για τον Isaiah Bradley του Carl Lumbly, τον «ξεχασμένο Captain» του οποίου η κακομεταχείριση βρίσκεται στο επίκεντρο μίας ταινίας που ενδιαφέρεται τόσο πολύ να σώσει την Αμερική από τις χειρότερές της παρορμήσεις. Η διαχείριση της ιστορίας του ήταν μέσα στα highlights της σειράς The Falcon and the Winter Soldier, αλλά εδώ η σύστασή του είναι βουτηγμένη στο exposition.

Όσο απογοητευτικό κι αν είναι ωστόσο το γεγονός πως το Brave New World υπολείπεται στις σκηνές μάχης ή τις αξιομνημόνευτες εικόνες, το πρόβλημα σίγουρα δεν είναι μοναδικό στη συγκεκριμένη ταινία της Marvel. Τουλάχιστον παραμένει επικεντρωμένη στο μήνυμα ότι καλό είναι οι Hulks να μη γίνονται Πρόεδροι.

Το Captain America: Brave New World (Captain America: Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος) κυκλοφορεί στις αίθουσες από τη Feelgood.