Το πορνό στην ιδιωτική τηλεόραση των ’90s

Υπήρχε μια εποχή που η παρακολούθηση μιας ταινίας πορνό, αν ήσουν έφηβος, ήταν μια πραγματικά δύσκολη υπόθεση. Δεν πρόκειται για την εποχή που το κρυφό σχολειό είχε περισσότερη αίγλη από όση σήμερα τα εκπαιδευτήρια ‘Κωστέα-Γείτονα’, ούτε όταν η Μεταμόρφωση ήταν πιο γνωστή ως Κουκουβάουνες. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’90.

Ναι, μεν, υπήρχαν διάφοροι τρόποι να δεις μια ‘ροζ’ ταινία, αλλά κανείς από αυτούς δεν ήταν εύκολα προσβάσιμος για ένα αγόρι (φαντάζομαι και για ένα κορίτσι) στην τρυφερή, αλλά άκρως -από πλευράς ορμονών- σεξουαλική ηλικία των 13-14.

Ο, θεωρητικά, πιο εύκολος τρόπος ήταν η τηλεόραση. Είχαμε, όμως, όλοι τηλεόραση στο δωμάτιο μας; Αν δεν είχαμε, σε ποιο δωμάτιο του σπιτιού βρισκόταν; Στο καθιστικό ή -μη σου τύχει- στην κρεβατοκάμαρα των γονιών σου; Εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή το κείμενο και βλέπεις ταυτόχρονα βιντεάκια από το brazzers, να ξέρεις πως δεν ήταν πάντοτε έτσι απλά τα πράγματα.

Οι έχοντες τηλεόραση στο δωμάτιο τους

Ξεκινάμε με την ευλογημένη περίπτωση του να είχες τηλεόραση στο δωμάτιο σου. Η θέση της τηλεόρασης σε ένα εφηβικό δωμάτιο της δεκαετίας του ’90 ήταν στρατηγικής σημασίας. Μπορούσες να βάλεις το κομοδίνο στο μπαλκόνι και τη μοκέτα να κρέμεται από το ταβάνι, όμως η τηλεόραση έπρεπε να βρίσκεται με πλάτη στην πόρτα.

Σε καμία περίπτωση, δεν ήθελες ένας ξαφνικός εισβολέας στο δωμάτιο, να καταλάβει τι παρακολουθούσες. Άσε που με την θέα της οθόνης κρυμμένη από την είσοδο του δωματίου, μπορούσες να αφήνεις και την πόρτα ανοιχτή όσο έβλεπες ταινία, ώστε να μην αφήνεις περιθώρια για υποψίες σχετικά με τις τηλεοπτικές σου επιλογές στους ενήλικες του σπιτιού.

Στρατηγικής σημασίας ήταν και η θέση του κρεβατιού. Προφανώς, η τηλεόραση δεν έπρεπε να μένει ακάλυπτη, αλλά ακόμα και αν κάποιος δεν έβλεπε την ‘εκπομπή’ που προέβαλε η τηλεόραση τη στιγμή που θα μπούκαρε ακάλεστος, αλλά σε έκανε τσακωτό να επιδίδεσαι στην πράξη που παρά αυτά που έλεγαν οι Κασσάνδρες δεν μας τύφλωσε, δεν θα χαιρόσουν ούτε εσύ ούτε ο αυτόπτης μάρτυρας.

Πες ότι όλα είχαν γίνει στην εντέλεια. Και τηλεόραση στο δωμάτιο σου είχες, και τα έπιπλα είχες σωστά τοποθετήσει. Παρόλα αυτά, οι δυσκολίες δεν τέλειωναν εκεί. Ερωτήματα του τύπου: “Είναι ύποπτο να έχω για μία ώρα την τηλεόραση στο mute”;”Πότε και πόσες φορές μπορώ να πάω τουαλέτα χωρίς να δώσω δικαιώματα”, τριβέλιζαν το εφηβικό μας μυαλό και δεν πήραν ποτέ απάντηση.

Οι μη έχοντες

Μπορεί η τηλεόραση να μην θεωρούνταν φορολογικό τεκμήριο, ωστόσο τα περισσότερα σπίτια διέθεταν μόνο μία, η οποία σε συντριπτικό ποσοστό βρισκόταν στο σαλόνι. Αν ήσουν τυχερός και οι συγκάτοικοι σου (βλ. γονείς, αδέρφια, παππούδες) κοιμόντουσαν νωρίς, είχες τη δυνατότητα να αράξεις στο σαλόνι και να αρχίσεις το ζάπινγκ.

Σαφώς, οι προφυλάξεις που έπαιρνες όσο έβλεπες πορνό, ενώ η υπόλοιπη οικογένεια κοιμόταν στα γύρω δωμάτια, μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτές που έπαιρνε η κολομβιανή αστυνομία κάθε φορά που προσπαθούσε να συλλάβει τον Πάμπλο Εσκομπάρ. Σου εύχομαι βέβαια, να είχες καλύτερη τύχη από εκείνη.

Ακολουθεί προσωπική μαρτυρία του γράφοντος: Με θυμάμαι στο σαλόνι κάμποσα μεσάνυχτα με τη γιαγιά μου να χασμουριέται τόσο πολύ από τη νύστα που κινδύνευε να της φύγει η μασέλα, αλλά να έχει τον ασήκωτο από τον καναπέ. Όταν μου έλεγε να πάω για ύπνο, προφασιζόμουν αϋπνίες και αντί εκείνη να με αφήσει ήσυχο να παρακολουθήσω γυμνά κορίτσια στο, πάλαι ποτέ, New Channel (θα αναφερθούμε εκτενώς παρακάτω), καθόταν και μου έκανε παρέα για να μην νιώθω, τάχα μου, μόνος.

Όλα τα ‘χε πάρει χαμπάρι το τσακάλι. Όταν πια έβλεπα πως δεν επρόκειτο να μου χαριστεί – πιστεύω ακράδαντα πως αν της έλεγα την αλήθεια, θα με άφηνε μόνο και θα μου ευχόταν και “καλή διασκέδαση”- πήγαινα στο δωμάτιό μου και ξανάβγαινα ένα τέταρτο αργότερα, κατευθυνόμενος προς το σαλόνι, λαμβάνοντας τις προαναφερθείσες προφυλάξεις.

Τώρα, αν η τηλεόραση του σπιτιού βρισκόταν στο δωμάτιο των γονιών, φέξε μου και γλίστρησα.

Μόνος στο σπίτι

Η περίπτωση που ανεξάρτητα από το σε ποιο δωμάτιο βρισκόταν η τηλεόραση, έφευγαν οι γονείς από το σπίτι για 1-2 μέρες ή έστω θα αργούσαν για ένα βράδυ, προκαλούσε στον έφηβο ενθουσιασμό που μόνο με κατάκτηση τρεμπλ με την Καλαμάτα στο Football Manager μπορούσε να συγκριθεί.

Το φευγιό των γονιών ακολουθούσαν κλείδωμα εξώπορτας για παν ενδεχόμενο και σύνδεση ηχοσυστήματος dolby surround με την τηλεόραση. Τέτοια ευτυχία ένας άνδρας συναντά ξανά μόνο δύο-τρεις φορές στη ζωή του.

Το βίντεο

Ένας φίλος μου από το χωριό, έλεγε ότι προγραμμάτιζε το βίντεο του να γράφει συγκεκριμένη ώρα το βράδυ, προσευχόμενος ταυτόχρονα να μην αλλάξει το πρόγραμμα ή να μην αργήσει να ξεκινήσει η ταινία. Την επομένη, έτρεχε στο σπίτι μετά το σχολείο για να προλάβει να παρακολουθήσει την ταινία του μέχρι να γυρίσουν οι γονείς.

Επίσης, ενός λεπτού σιγή για τις βιντεοσκοπημένες τσόντες, στων οποίων την ετικέτα είχαμε γράψει “Ράμπο II” ή “Γκρέμλινς” και έπεσαν κάποια στιγμή σε λάθος χέρια.

Οι τηλεοπτικές επιλογές

Οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν θολώσει το τηλεοπτικό πεδίο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στα ’90s ήταν πιο διαυγές. 

ITA 8 = IΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΘΗΝΩΝ – ΔΙΑΥΛΟΣ 8 

Η αρχή έγινε με το ITA 8, ένα κανάλι, το οποίο επειδή δεν ήταν και πολύ νόμιμο άλλαζε κάθε τρεις και λίγο συχνότητα. Εξέπεμπε στην Αθήνα από το 1989 μέχρι το 1994 και μετά τις 12 έπαιζε hardcore πορνό.

Παραθέτω αυτούσιο το σχετικό κείμενο που είχε γραφτεί στο news247.gr σχετικά με τα τηλεοπτικά κανάλια των ’90s που δεν είναι πια μαζί μας: “Έδειχνε ταινίες χωρίς ποτέ να προβάλλει τους τίτλους αρχής, προφανώς γιατί δεν κατείχε τα πνευματικά δικαιώματα αναμετάδοσης.

Ο σταθμός ανήκε στον καταστηματάρχη με είδη εξοπλισμού εστίασης Λεωνίδα Τούντα. Ο Λεωνίδας είχε κατάστημα στην Ιερά Οδό και πουλούσε εξοπλισμούς για ψησταριές ενώ διατηρούσε σχέση με την τραγουδίστρια Άννα Μαρώνη η οποία είχε και δική της εκπομπή στον σταθμό.

Στις διαφημίσεις του σταθμού εμφανιζόταν η Τζίνα Βαρώνη με τα μασαζοκαλσόν ΣΛΙΜ οι διαφημίσεις της οποίας παίζονταν και στο NEW.

Σε συνέντευξη του στις αρχές των ’90s, ο Τούντας δήλωνε: “Βάζω τσόντες για να χαλαρώνω τον κόσμο”. Επειδή μάλιστα έπαιζε ταινίες καράτε και αμέσως μετά, ή εμβόλιμα τσόντες, στα μέσα της δεκαετίας του ’90 επινοήθηκε και ο όρος “τσοκαράτε” ή “τσόντα και καράτε”.

Το ITA έκλεισε το 1994, όταν τη συχνότητά του κατέλαβε το νεοσύστατο συνδρομητικό κανάλι FilmNet.

ASTRO TV

(Από το 00:55 μέχρι το 1:11 μπορείτε να δείτε το σήμα του καναλιού)

Άξιος διάδοχος του καναλιού του Λεωνίδα, ήταν το Astro Tv. Το συγκεκριμένο κανάλι αποτελούσε προνόμιο των κατοίκων του λεκανοπεδίου, στα μέσα της προαναφερθείσας δεκαετίας και προέβαλε ταινίες hardcore περιεχομένου σε λούπα 24 ώρες το 24ωρο.

Ο “υπεύθυνος προγράμματος” του καναλιού είχε βρει καμιά 10ρια τσόντες τις οποίες έπαιζε στην ίδια σειρά τη μία μετά την άλλη, με αποτέλεσμα να ξέρεις πως το μεσημέρι την ώρα που έπεφταν οι τίτλοι έναρξης του Beverly Hills, αν γυρνούσες στο συγκεκριμένο κανάλι ήξερες σε ποια στάση θα συναντούσες τους πρωταγωνιστές της ταινίας.

ΕΡΤ

Μερικά βράδια εκείνης της δεκαετίας, ένας πειρατικός σταθμός εξέπεμπε από το σήμα της ΕΡΤ, με αποτέλεσμα το κρατικό κανάλι να προβάλει συχνά πυκνά για κάμποσες ώρες σκληρό πορνό.

FILMNET

Οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαμε συνδρομητική τηλεόραση. Δεν ήταν, όμως, λίγες οι φορές που μεταμεσονύχτιες ώρες αρχίζαμε να μετακινούμε σαν μανιασμένοι τις κεραίες της τηλεόρασης για να πιάσουμε λίγο FilmΝet με πολλά χιόνια.

Συνηθίζαμε να πιστεύουμε πως έστω και αυτού του είδους η πρόσβαση στο συνδρομητικό οφειλόταν σε κάποιο γείτονα μας που διέθετε αποκωδικοποιητή και περιμέναμε στωικά μπροστά από την οθόνη να δούμε καμία χιονισμένη σκηνή σεξ ή να απολαύσουμε κάποια ελάχιστα δευτερόλεπτα που το σήμα έκανε αναλαμπές και μας χάριζε καθαρά πλάνα.

Οι Softcore ταινίες

Το ITA 8 και το Astro Tv προσέφεραν όσο σκληρό πορνό μπορούσαν, αλλά δεν επιβίωσαν για πολλά χρόνια. FilmNet (την Εδέμ του σκληρού πορνό με σενάριο) είχαν λιγότεροι και από όσους είχαν τηλεόραση στο δωμάτιο τους, οπότε, μια ολόκληρη γενιά γαλουχήθηκε με τις softcores ταινίες που έδειχναν κατά περιόδους το New Channel, το Star, το Alter και άλλα ιδιωτικά κανάλια.

Η ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ

Η συγκεκριμένη σειρά προβλήθηκε τόσο από το Star όσο και από το Alter. Κατά τη διάρκεια της, η Εμμανουέλα, η γήινη ιέρεια του σεξ, την οποία υποδυόταν η Krista Allen, δίδασκε σε έναν ξανθομπούμπουρα εξωγήινο τα μυστικά του σεξ.

 

Αξέχαστα θα μείνουν τα πλάνα κατά τη διάρκεια του σεξ, όπου η κάμερα γυρνούσε γύρω γύρω από το κρεβάτι και κοντεύαμε να πάθουμε ναυτία. Κάθε φορά που άρχιζε μια ερωτική σκηνή, στο δεξί κάτω άκρο της οθόνης, εμφανίζονταν ένα ζευγάρια γυαλιά 3D, τα οποία αν φορούσες εκείνη τη στιγμή υποτίθεται πως θα έβλεπες τη συγκεκριμένη σκηνή τρισδιάσταση. Οι περισσότεροι μείναμε με την απορία το πόση επιπλέον ποιότητα θα μας προσέφεραν τα συγκεκριμένα γυαλιά, αφού οι κάτοχοι τους ήταν λιγότεροι και από εκείνους που έχουν μηχανάκι της AGB στο σπίτι τους.

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ

Η σειρά λεγόταν “The Erotic Misadventures of the Invisible Man”, αλλά ποιος νοιάζεται; Εκεί ο Νόρμαν, ο πρωταγωνιστής, ήταν αόρατος και πρόσφερε ηδονή σε ανυποψίαστα κορίτσια την ώρα που εκείνα έτρωγαν, δούλευαν και γενικώς συνέχιζαν σαν να μην τρέχει τίποτα την καθημερινότητά τους.

PENTHOUSE

Από τα πρώτα κανάλια που μπήκε στο παιχνίδι του softcore ήταν το New Channel (βλ. ιστορία με γιαγιά παραπάνω). Τα μεσάνυχτα ξεκινούσε η προβολή videos με κορίτσια που έκαναν στριπτίζ, φορούσαν δερμάτινα, καβαλούσαν μηχανές και άλλα ευφάνταστα, ενώ λίγες ώρες αργότερα ξεκινούσαν κάποιες ταινίες παραγωγής penthouse.

Οι συγκεκριμένες παραγωγές περιλάμβαναν ένα υποτυπώδες σενάριο, ενώ την ώρα που οι πρωταγωνιστές επιδίδονταν στην πολυαναμενόμενη σεξουαλική πράξη, άρχιζε να παίζει στο background μουσική τύπου ‘Wind of Change’ και ‘Dust in the wind’ καλύπτοντας τα, υπόκωφα πλέον, βογγητά των ηθοποιών.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ

Το στόρι της σειράς, που λεγόταν “Click”, βασιζόταν σε μία συσκευή που όλοι θα θέλαμε να είχαμε στην κατοχή μας. Ένα τηλεκοντρόλ το οποίο έκανε τις σεξουαλικές ορμές όσων στόχευε να χτυπήσουν κόκκινο και να επιθυμούν να κάνουν σεξ με τον πρώτο άνθρωπο που θα έβρισκαν μπροστά τους.

Έμπαινε για παράδειγμα ο πρωταγωνιστής σε ένα γυμναστήριο, πατούσε το κουμπί και όσοι βρίσκονταν στο χώρο, δεν μπα να έτρεχαν στο διάδρομο, δεν μπα να σήκωναν 100 κιλά στην μπάρα, άρχιζαν να χαϊδεύονται και να λιώνουν από σεξουαλική επιθυμία. Ακολουθούσε ρωμαϊκό όργιο και ο πρωταγωνιστής διάλεγε την παρτενέρ του και μας χάριζε μερικές από τις προσωπικές του στιγμές μαζί της. Εννοείται ότι η σειρά ήταν εμπνευσμένη από το ‘Το Κουμπί της’ του Milo Manara και εννοείται ότι την αγαπήσαμε πολύ περισσότερο από την ταινία με το τηλεκοντρόλ που έκανε ο Adam Sadler πολύ αργότερα.

Η ΤΖΑΣΤΙΝ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

Στο “Justine in the heat of passion”, ένας καθηγητής αρχαιολογίας είχε για μαθήτρια του την Τζάστιν, την οποία προσπαθούσε σε κάθε επεισόδιο να ρίξει στο κρεβάτι του. Από την μία τον μισούσαμε, γιατί είχε την ευκαιρία να ταξιδεύει στο Μάτσου Πίτσου με την Τζάστιν αντάμα, από την άλλη γελούσαμε μαζί του, γιατί δεν του καθόταν σχεδόν ποτέ.

Ο ‘ΜΟΛΝΤΕΡ’

Κατά τις εννιά το βράδυ βάζαμε Star να δούμε τον Μόλντερ να παλεύει παρέα με την Σκάλι κόντρα σε εξωγήινους σε κάποιο επεισόδιο των X-Files, ενώ λίγες ώρες αργότερα ο ίδιος τύπος ήταν ο αφηγητής του ‘Red Shoe Diaries’, στο οποίο κάθε φορά περιέγραφε μια διαφορετική ερωτική ιστορία την οποία περιμέναμε με αγωνία.

‘Silk Stalkings’, ‘Poison Ivy Trilogy’, ‘Aphrodisia’, ‘Valtentina’, ‘Ροζ Ιστορίες’ είναι μερικοί ακόμα τίτλοι ταινιών ή σειρών που έπαιξαν εξίσου καθοριστικό ρόλο στη σεξουαλική μας διαπαιδαγώγηση.

Top-5 softcore pornstars 

Ένας έστω και καθυστερημένος φόρος τιμής στα πιο σέξι κορίτσια που μας μεγάλωσαν:

1. Krista Allen, η Εμμανουέλα των ’90s.

2. Shannon Tweed, η ηθοποιός που γεννήθηκε MILF (και έγινε σύζυγος του Gene Simmons).

3. Daneen Boone, η αιώνια φοιτήτρια.

4. Gabriella Hall, η recordwoman συμμετοχών σε ‘ερωτικές’ ταινίες.

5. Amber Smith. Amber Smith. Amber Smith.

Οι εναλλακτικές

Πέρα, όμως, από την τηλεόραση ποιες άλλες επιλογές είχαμε, στην προσπάθεια μας να κορέσουμε τις εφηβικές μας ορμές; (Με κορίτσια δεν μπλέκαμε. Δεν ήμασταν ανώμαλοι).

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΛΑΜΠ

Μπορούσες, για παράδειγμα, να επισκεφτείς το video club της γειτονιάς σου και εκεί που μέχρι πριν 3-4 χρόνια πήγαινες χεράκι χεράκι με τη μαμά σου για να νοικιάσετε το ‘Μικρό μου Πόνι’, ανέβαινες / κατέβαινες στον όροφο με τις τσόντες και αφού διάβαζες μερικά σενάρια και έκανες άτυπα καλλιστεία μεταξύ των πορνοστάρ, διάλεγες την ταινία που σε ‘άναβε’ περισσότερο, έπαιρνες το (συνήθως πορτοκαλί) χαρτάκι με τον κωδικό της βιντεοκασέτας και το πήγαινες στην κοπέλα του μαγαζιού για να σου δώσει την αντίστοιχη ταινία. Σε καμία περίπτωση. Οι σκάλες του video club που οδηγούσαν στο συγκεκριμένο όροφο έδειχναν λιγότερο προσβάσιμες από τη λωρίδα της Γάζας.

ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ

Μια άλλη επιλογή ήταν αυτή του περιπτέρου. Πήγαινες, δηλαδή, σε ένα περίπτερο και αγόραζες ένα περιοδικό που είχε μια ροζ βιντεοκασέτα ή σκέτη την βιντεοκασέτα. Διαβάζεται αρκετά απλό, αλλά δεν ήταν. Για αρχή, ντρεπόσουν τον περιπτερά -ναι, αυτόν που μέχρι χθες αγόραζες ‘Αλμανάκο’ – οπότε αναγκαζόσουν να πας σε κάποιον άλλο εκτός γειτονιάς. Έτσι, δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεκινούσες από το σπίτι σου στους Αμπελόκηπους και κατέληγες Ζωγράφου μέχρι να βρεις τα κότσια να κάνεις την αγορά.

Και πες ότι έβρισκες το περίπτερο. Ο χρόνος από τη στιγμή που θα εντόπιζες το περίπτερο μέχρι τη στη στιγμή που θα έπαιρνες στα χέρια σου την βιντεοκασέτα και θα τραύλιζες στον περιπτερά το “πόσο έχει;” κρατούσε μια αιωνιότητα και μια μέρα. Άσε που κατά τη διάρκεια της (αιωνιότητας), έχανες από το άγχος σου περισσότερα λίτρα ιδρώτα από όσα θα έχαναν συνολικά οι πρωταγωνιστές της ταινίας που μόλις είχες αγοράσει. Απαραίτητο αξεσουάρ για την αγορά από το περίπτερο ήταν η σχολική σου τσάντα, στην οποία έχωνες την βιντεοκασέτα, ώστε να μην κινδυνεύεις σε περίπτωση που πετύχαινες κάποιον που ‘δεν έπρεπε’ στο δρόμο.

ΤΡΑΠΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ

Εναλλακτικές, κατώτερης φυσικά ποιότητας, αποτελούσαν τα αντρικά περιοδικά, οι τράπουλες και μερικά παιχνίδια στα ουφάδικα, που ξόδευες όλο σου το χαρτζιλίκι για να διώξεις τα pixel από την οθόνη και να απολαύσεις το γυμνό σώμα κάποιας ξενομερίτισσας πορνοστάρ.

Την εναλλακτική των τσοντοσινεμά στην Αγίου Κωνσταντίνου και στα πέριξ τη διαγράφουμε για ευνόητους λόγους.

Με τις παραπάνω εναλλακτικές, δεν είναι παράλογο το γεγονός ότι πέφταμε με τα μούτρα στην τηλεόραση. Με το έμπα, όμως, της νέας χιλιετίας κανείς μας δεν είχε πλέον ανάγκη τη ‘ροζ’ ιδιωτική τηλεόραση. Το ίντερνετ είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του σε κάθε σπίτι. Η ζωή μας είχε γίνει πλέον εύκολη. Με μπόλικη τύχη και με μόλις δύο ώρες download από το Kazaa ή το e-Mule είχαμε πλέον την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ίσαμε τριάντα δευτερόλεπτα σκληρού πορνό. Αυτό, όμως, είναι ένα θέμα που θα το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή.

ΥΓ: Αφιερωμένο σε όσους συνεχίζουν να δηλώνουν πως βλέπουν πορνό χωρίς να αυνανίζονται.