To Servant κάνει τους γονείς να βλέπουν εφιάλτες

Έχοντας φτάσει και ο ίδιος μια ανάσα -πριν από δυο καλοκαίρια- από το να χάσω την κόρη μου, δεν μπορούσα πραγματικά να φανταστώ χειρότερο ‘φάσκελο’ από την μοίρα από αυτό. Το να είσαι εσύ ζωντανός, ενώ το παιδί σου όχι.

Όλα αυτά μέχρι τα πρώτα λεπτά της καινούργιας AppleTV+ σειράς του -αναγεννημένου τα τελευταία χρόνια- Ινδού ‘μάστορα’ της έκπληξης (που εδώ εκτελεί χρέη σκηνοθέτη και παραγωγού, όχι βεραμάν δημιουργού). Όταν δηλαδή βλέπουμε τον τατουαρισμένο stay at home σεφ πατέρα της οικογένειας Turner να σηκώνει το μωρό του από την κούνια πιάνοντας το από τα πόδια και χτυπώντας του αδιάφορα το κεφάλι στην ‘κουπαστή’. Ένα γδουπ που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι σάπιο παίζει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας (ή στη Φιλαδέλφεια, όπου διαδραματίζεται η σειρά).

Όχι, προς θεού, μην τον παρεξηγήσετε. Ο Sean δεν είναι κακός μπαμπάς. Απλώς o Jericho είναι μια πλαστική κούκλα (υπάρχει και σχετικός όρος, βλέπε reborn dolls, δηλαδή κανονικά αντίγραφα αληθινών μωρών). Εκείνη που μια ψυχοθεραπεύτρια πρότεινε στην ρεπόρτερ σύζυγό του να αγοράσει για να αντιμετωπίσει την κατατονική θλίψη / ψυχωτικό επεισόδιο που υπέστη από το χαμό του πραγματικού της παιδιού. Μια κούκλα στην οποία η χαροκαμμένη μάνα φέρεται σαν να είναι το κανονικό της μωρό.

Μια κούκλα που σκιάζεσαι όταν την κοιτάς. Εγώ, εσύ, ακόμη και ο Ron Weasley του Χάρι Πότερ που εδώ υποδύεται τον ‘κρασοφόρο’ θείο (παρότι, μην ρωτήσεις γιατί, έχει μια ίδια στο σπίτι).

Αν και το πραγματικό ‘κέφι’ ξεκινά όταν η Leanne, η 18χρονη θρήσκα babysitter που προσλαμβάνει η φαμίλια, αρχίζει να φέρεται στην κούκλα (SPOILER ALERT) σαν να είναι ζωντανή (βλέπε να την κάνει μπάνιο, να την πηγαίνει στο πάρκο) ακόμη και όταν δεν είναι η μάνα μπροστά. Ένα κέφι που κορυφώνεται όταν ο πατέρας, στο τέλος του πρώτου επεισοδίου, κοιτάζει στην κούνια του παιδιού και διαπιστώνει ότι (SPOILER ALERT) είναι ζωντανό.

Και σκέψου ότι όλα αυτά συμβαίνουν ήδη στο πρώτο επεισόδιο. Με τα επόμενα να περιλαμβάνουν ένα σωρό ακόμη ‘καλούδια’, συμπεριλαμβανομένου (SPOILER ALERT) επισκέψεις από τους -ακόμη πιο σαλεμένους- συγγενείς της babysitter (που εννοείται πως δεν είναι αυτό το αθώο που δείχνει), εσταυρωμένους, άσχημα πράγματα που συμβαίνουν στο υπόγειο/ wine cellar του σπιτιού και, μέσα σε όλα, ένα πατέρα που προσπαθεί να μην χάσει εντελώς τα μυαλά του.

Η αλήθεια είναι ότι, παρότι το Servant μέχρι τώρα (στα 7 επεισόδια που έχουν παιχτεί) με έχει κρατήσει να κοιτάζω την οθόνη νηστικός (σ.σ. δεν μου κάνει κέφι να τσιμπήσω τίποτα-δυο κιλά έχω χάσει εξαιτίας της, παρότι ο σεφ όλο και κάτι σκοτώνει για να ικανοποιήσει τις ορέξεις των πελατών του) και με ένα μαξιλάρι μπροστά στο ένα μάτι, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα συνεχίσει να είναι το ίδιο αποτελεσματική για τα υπόλοιπα 53 επεισόδια που έρχονται (ο Shyamalan τόσα έχει δηλώσει ότι θα φτιάξει, που θα ‘απλωθούν’ σε συνολικά έξι σεζόν). Ίσως δηλαδή το Servant να ήταν καλύτερο εξαρχής να ήταν αυστηρά μονοσεζονικό. Ποιός, όμως, είμαι στην τελική εγώ για να αμφισβητήσω κάποιον που έχει όραμα.

Για την ώρα απολαμβάνω το κλειστοφοβικό του πράγματος (το 95% των σκηνών είναι εντός του -γοτθικού τύπου- σπιτιού, ενώ και όταν βγαίνουν εκτός οι ήρωες επικοινωνούν με το σπίτι μέσω facetime), την πειστικότατη ‘μου θυμίζεις την Mia Farrow στο Rosemary’s baby’ ερμηνεία της babysitter από την κόλαση (η 20χρονη βρετανίδα Nell Tiger Free που ίσως θυμάσαι ως Myrcella Baratheon στο Game of Thrones) και τα frights που είναι συχνά και αναπάντεχα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κλείνω στα μάτια στο προφανές. Ότι δηλαδή το Servant σε κάνει βασικά να αισθάνεσαι μονίμως άβολα (κυρίως εξαιτίας της έξοχης δουλειάς του ελληνοαμερικάνου διευθυντή φωτογραφίας Mike Gioulakis-βλεπε It Follows, Split). Όχι να τρομάζεις πραγματικά. Ότι δηλαδή πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια του Shyamalan να ‘εκμεταλλευτεί’ ένα σαλεμένο μυαλό. Ή, όπως εύστοχα παρατήρησε ένας κριτικός, μια αμερικάνικη εκδοχή του Parasite.

Αν και το μεγαλύτερο πρόβλημα του Servant είναι ότι μοιάζει να συμβαίνουν ταυτόχρονα 1.000+1 πράγματα και το απόλυτο τίποτα. Σαν να έχει τόσα πολλά να πει ο δημιουργός, που ‘μπουκώνουν’ στο τελικά καταλήγει να σε ταΐζει. Εννοείται πως πίσω (στο 10ο επεισόδιο) έχει, όπως συνήθως, ο Ινδός την ουρά. Εκεί που, παίρνεις μια ανάσα, και αποφασίζεις αν θα συνεχίσεις να το βλέπεις για την 2η σεζόν για την οποία έχει ήδη πάρει πράσινο φως.

***

Αν και εσύ αγαπάς τα Star Wars και την ιστορία τους, το αφιέρωμά μας ‘May the Pod Be With You’ είναι εδώ!

Πώς διαμορφώθηκε το Force Awakens και τι φρέσκο έφερε στο τραπέζι; Ποιος είναι ο ρόλος του Last Jedi και ποιο ήταν το όραμά του για τα Star Wars; Τι επηρέασε το Rise of Skywalker και τι έκανε καλά; Και τελικά, σκότωσαν οι φαν αυτό που αγαπούσαν περισσότερο;