Το Squid Game επιστρέφει με τη γροθιά στον αέρα
- 26 ΔΕΚ 2024
«Το παιχνίδι δεν θα αλλάξει εάν δεν αλλάξει ο κόσμος». Η φράση ακούγεται στο τρέιλερ για τη δεύτερη σεζόν του Squid Game, συνοψίζοντας σε λίγες λέξεις τις προθέσεις του δημιουργού της σειράς, Hwang Dong-hyuk.
Τα επτά επεισόδια του Squid Game, το σύνολο δηλαδή του δεύτερου κύκλου που μου έγιναν διαθέσιμα νωρίτερα από το Netflix, φλερτάρουν με την ατομική ευθύνη. Όχι όμως για να σηκώσουν τους ώμους κρίνοντας τους απελπισμένους πολίτες για την εξαθλίωσή τους. Απλώς δεν βρίσκει άλλη λύση από το να πάρουμε εμείς τα όπλα. Και έτσι παίρνουμε εμείς τα όπλα.
«Είτε πρόκειται για πλούτο, είτε για πολιτική επιρροή, δημιούργησα τους VIPs θέλοντας να αντιπροσωπεύουν ανθρώπους που θέλουν να διατηρηθεί το σημερινό σύστημα», εξήγησε ο Hwang Dong-hyuk σε συνέντευξη τύπου όπου παρεβρέθηκα online ως ψηφοφόρος των Χρυσών Σφαιρών κατά τα τέλη του Νοέμβρη.
«Στη δεύτερη σεζόν, ο Gi-hun προσπαθεί να βρει τα μεγάλα κεφάλια πίσω από όλο αυτό, και γι’ αυτό επιστρέφει στο παιχνίδι. Αυτό όμως που ήθελα να δείξω, και η ιστορία που ήθελα να αφηγηθώ μέσα από τη δεύτερη και την τρίτη σεζόν, δεν έχει να κάνει με το πώς αυτοί οι τύποι είναι οι κακοί και το αν ο Gi-hun μπορεί να τους σταματήσει ή όχι. Πραγματικά δεν έχει να κάνει με αυτό. Ήταν περισσότερο ότι θέλαμε να θέσουμε το ερώτημα για το εάν εμείς – και με το “εμείς” εννοώ τους περισσότερους εξ ημών που είμαστε στην πιο αδύναμη πλευρά – έχουμε τη θέληση και τη δύναμη να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Ως ανθρώπινα όντα, έχουμε αυτό που χρειάζεται για να αλλάξουμε την πορεία του κόσμου; Και μπορούμε πραγματικά να αφήσουμε στην άκρη την απληστία μας, τις επιθυμίες μας, προκειμένου να δημιουργήσουμε μαζί έναν καλύτερο κόσμο;».
Cr. No Ju-han/Netflix © 2024
Το Squid Game έκανε κρότο μέσα σε μία νύχτα, η οποία προετοιμαζόταν για περισσότερο από μία δεκαετία. Ο Hwang άρχισε να εργάζεται πάνω στο δυστοπικό θρίλερ επιβίωσης το 2009, αρχικά ως σενάριο για ταινία, με τον ίδιο απένταρο και χρεωμένο, όπως ακριβώς και οι συμμετέχοντες στα θανατηφόρα παιχνίδια του. Μετά από 12 χρόνια ανάπτυξης, χρειάστηκαν μόλις 12 ημέρες για να γίνει η μεγαλύτερη σειρά του Netflix.
Μετά την κυκλοφορία του Squid Game τον Σεπτέμβριο του 2021, η σειρά κατέκτησε τον πλανήτη ξεπερνώντας τα Stranger Things και Bridgerton ως το πρόγραμμα με τις περισσότερες προβολές στην ιστορία της πλατφόρμας. Το είδαν περίπου 142 εκατομμύρια νοικοκυριά τον πρώτο μήνα προβολής του, αυξάνοντας τον αριθμό των συνδρομητών του streamer κατά 4,4 εκατομμύρια. Αποδείχθηκε τόσο δημοφιλές που ένας νοτιοκορεατικός πάροχος είχε μηνύσει το Netflix για την τεράστια αύξηση του traffic που είχε προκληθεί από την παρακολούθηση.
Η από-στόμα-σε-στόμα επιτυχία είδε 456 καταπιεσμένους, καταχρεωμένους διαγωνιζόμενους να στέλνονται σε ένα μυστικό νησί όπου θα συμμετείχαν σε ένα θανατηφόρο show, όλα για τη διασκέδαση μίας ελίτ συμμορίας που, υπό την επίβλεψη ένοπλων, μασκοφόρων φρουρών, τους ανάγκαζαν να παίξουν παιδικά παιχνίδια παιδικής χαράς για την ευκαιρία να κερδίσουν 45,6 δισεκατομμύρια won που θα τους άλλαζαν τη ζωή. Όσοι έχασαν, γύρισαν σπίτι τους σε σακούλες πτωμάτων.
Cr. No Ju-han/Netflix © 2024
«Αν κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία», συνέχισε, «ο κόσμος δεν άλλαξε ποτέ λόγω της μετάνοιας των ανθρώπων που βρίσκονται στην εξουσία. Δεν νομίζω ότι μπορούμε ποτέ να περιμένουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Η συντριπτική πλειοψηφία που βρίσκεται υπό έλεγχο, υπό αυτή την κυριαρχία, εμείς δηλαδή, είναι που μπορούμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε μία αλλαγή και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον μαζί. Αυτό είναι, λοιπόν, το ερώτημα που ήθελα να θέσω σε όλους μας».
«Το παιχνίδι δεν θα αλλάξει εάν δεν αλλάξει ο κόσμος». Η φράση ακούγεται στο τρέιλερ για τη δεύτερη σεζόν του Squid Game, συνοψίζοντας σε λίγες λέξεις τις προθέσεις του δημιουργού της σειράς, Hwang Dong-hyuk.
Αφότου κέρδισε το Squid Game και ορκίστηκε εκδίκηση, ο παίκτης 456 παραμένει αποφασισμένος να κυνηγήσει τους ανθρώπους πίσω από το παιχνίδι και να του βάλει τέλος. Χρησιμοποιώντας τα χρήματα του βραβείου του για να χρηματοδοτήσει την έρευνά του, οι προσπάθειες του Gi-hun τελικά φέρνουν αποτελέσματα, όμως η εξουδετέρωση της σκιώδους οργάνωσης αποδεικνύεται πιο επικίνδυνη απ’ ό,τι φανταζόταν. Προφανώς.
Εάν νιώσεις κατά την έναρξη της σεζόν, όταν χτίζεται η ανάγκη για την επιστροφή στο Squid Game, ότι θα επιτευχθεί με το ζόρι για χάρη του αλγόριθμου και ενός ανανεωμένου συμβολαίου του δημιουργού, θα διαψευστείς γρήγορα. Ο Hwang βρίσκει έναν έξυπνο, πειστικό τρόπο να επαναφέρει τον πρωταγωνιστή του στο παιχνίδι, και μάλιστα παίρνει επαρκή χρόνο για να το πετύχει. Ταυτόχρονα με τη δική του αποστολή, παρακολουθούμε για πρώτη φορά το πώς μπορεί να προσληφθεί ένας Pink Soldier του παιχνιδιού, τι κινήσεις μπορούν να γίνουν από τα όργανα της τάξης, και πώς το σύστημα ανανεώνει, συντηρεί και εξαπλώνει τον εαυτό του, εξουδετερώνοντας κάθε πιθανότητα αφύπνισης ή μηχανισμό αντιμετώπισης.
Cr. No Ju-han/Netflix © 2024
Οι πίστες είναι ακόμη πιο αιματηρές – υπάρχουν τουλάχιστον δύο καινούρια παιδικά παιχνίδια που δεν είχαν χωρέσει στην πρώτη σεζόν – ο κεντρικός ήρωας επηρεάζει τις καταστάσεις ως πιο έμπειρος (είναι, επίσης, πιο νηφάλιος, οπότε λειτουργεί καλύτερα ως αποδέκτης των συναισθημάτων των υπολοίπων), εισάγεται επίσης μία εξίσου δυσοίωνη, γιγαντιαία μηχανοκίνητη κούκλα που θερίζει όποιον κινείται με ένα πολυβόλο, και με την τρίτη σεζόν εξαρχής υπόψιν, το Squid Game αποπνέει μία αίσθηση σιγουριάς για την πορεία του. Ο Hwang δεν μπορεί να ξέρει εάν θα μας ικανοποιήσει ο επίλογος της σειράς όταν έρθει, είναι σαφές όμως τον γνωρίζει.
«Κατά τη δημιουργία της δεύτερης σεζόν, αυτό που είχα περισσότερο στο μυαλό μου ήταν ο σημερινός κόσμος και το πώς μας κάνει όλους να διαχωριζόμαστε ο ένας από τον άλλον, από την άλλη ομάδα, να δημιουργούμε διαφορετικές πλευρές και να γινόμαστε εχθρικοί σε όποιον αναγνωρίζουμε ότι βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά. Υπάρχουν τόσα που μας χωρίζουν σήμερα, σωστά; Είτε είναι η φυλή, η θρησκεία, η γλώσσα, οι έχοντες και οι μη έχοντες, η απόσταση των γενεών», συμπληρώνει αργότερα στην κουβέντα.
«Αυτή την εβδομάδα με τις εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουμε τον πολιτικό διαχωρισμό – η αριστερά εναντίον της δεξιάς, οι συντηρητικοί εναντίον των προοδευτικών. Πράγματα όπως αυτό οδηγούν σε διαίρεση, διαφαίνεται σχεδόν μία γραμμή που δεν μπορεί να ξεπεραστεί, σαν το τείχος που προσπαθούσε να χτιστεί μεταξύ των ΗΠΑ και του Μεξικό. Οι παγκόσμιοι ηγέτες δημιουργούν αυτά τα τείχη και τις διαιρέσεις, οδηγώντας μας στο να πιστεύουμε ότι όλοι όσοι βρίσκονται στην άλλη πλευρά, ή δεν σκέφτονται όπως εμείς, ή δεν επιλέγουν τα πράγματα που κάνουμε εμείς, είναι εχθροί που δεν μπορείς ποτέ να συγχωρήσεις».
Cr. No Ju-han/Netflix © 2024
Δεν υπάρχει λεπτότητα στο πώς στοχεύεται η αντίστοιχη απεικόνιση στο Squid Game. Δεν υπήρχε λεπτότητα στην πρώτη σεζόν ούτως ή άλλως – το μελανότερο, για μένα, σημείο σε μία κατά τ’ άλλα περιποιημένη δουλειά. Η συνθήκη αποδίδεται σχηματικά και τα συναισθήματα επίσης, χωρίς ανεπαίσθητες αποχρώσεις ή χώρο για τη σκέψη του θεατή. Τα πάντα δίνονται στο πιάτο, διδακτικά πολύ συχνά, υπερεξήγηση στην υπερεξήγηση. Η διαίρεση, λοιπόν, που περιγράφει ο Hwang απαθανατίζεται κυριολεκτικά στη σειρά, με τους παίκτες να περνούν από ψηφοφορία μετά από κάθε γύρο – Ο ή X; Θες να μείνεις ή να φύγεις από το παιχνίδι;
«Αυτό οδηγεί τους ανθρώπους στα παιχνίδια να σκέφτονται, “ό,τι κι αν επέλεξες, εγώ έχω δίκιο, εσύ έχεις άδικο, εγώ είμαι άγγελος, εσύ είσαι το απόλυτο κακό”. Και έτσι σε όλη τη διάρκεια της δεύτερης σεζόν, πραγματικά, επικεντρώθηκα σε αυτό – υπάρχει πραγματικά ελπίδα για εμάς; Υπάρχει μέλλον σε έναν κόσμο όπου χωρίζουμε τους πάντες σε πλευρές και γινόμαστε εχθρικοί μεταξύ μας;».
Θα πει κανείς από την άλλη, και όχι άδικα, πως ούτως ή άλλως δεν υπάρχει τίποτα λεπτό σε αυτό που βιώνει η ανθρωπότητα στον ύστερο καπιταλισμό. Και το Squid Game, ακόμη και με τις ευκολίες του στο μήνυμα, σε αντίθεση με χιτ όπως το Casa de Papel που είχε θυμηθεί το αντιεξουσιαστικό του μήνυμα με έναν άμορφο, συγκολημμένο τρόπο στο πρώτο του φινάλε, δίνει τουλάχιστον αξία στο συναίσθημα της δίκαιης οργής με συνέπεια.
«Αν συνεχίσουμε αυτόν τον δρόμο, πιστεύω πραγματικά ότι σύντομα θα χρειαστεί να χτίσουμε πραγματικά τείχη σε κάθε γωνιά του κόσμου», κλείνει ο Hwang. «Προς το παρόν το βλέπουμε στη μυθοπλασία, να χτίζονται δηλαδή τείχη σε διάφορα έργα ώστε οι μη έχοντες να μη μπορούν να περάσουν απέναντι και να διαταράξουν τις ζωές των εχόντων, αλλά πιστεύω ότι αυτή η μέρα έρχεται σύντομα. Δημιούργησα τη δεύτερη σεζόν σκεπτόμενος ότι δεν θέλω να ζήσω σε μία τέτοια κοινωνία».
Η λύση του, όπως αυτή παρουσιάζεται στη δεύτερη σεζόν, είναι δραστική.
Το Squid Game στριμάρει αποκλειστικά στο Netflix από τις 26 Δεκεμβρίου.
