Ο Tolkien έχει στην Ελλάδα την πιο μυθική συντροφιά φίλων

16 είναι οι γλώσσες που δημιούργησε ο Tolkien και 16 χρονών ήταν όταν γνώρισε την Edith, τη μετέπειτα σύζυγό του και μούσα του. Αυτά διάβασα πάνω στις δύο τούρτες που έκοψε για τα 16α γενέθλιά του Ελληνικός Σύλλογος Φίλων Τόλκιν.

Ο Ελληνικός Σύλλογος Φίλων Τόλκιν – The Prancing Pony γιόρτασε τα γενέθλιά του στο Excalibur στο Παγκράτι και βρεθήκαμε και εμείς εκεί για να τους γνωρίσουμε. Όπως διαβάζουμε και στην περιγραφή στο blog tolkien.gr ο Σύλλογος συστάθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2002, ως ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο με μορφωτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα και με κύριους σκοπούς του την μελέτη του συγγραφικού έργου του John Ronald Reuel Tolkien, την ανάπτυξη και την διάδοση αυτού στην ελληνική επικράτεια, την προώθηση της επικοινωνίας και της επαφής των προσώπων που ενδιαφέρονται γι αυτό, καθώς και την γνωριμία με όλες της μορφές έκφρασης (κινηματογράφος, θέατρο, μουσική, θέατρο, ζωγραφική, παιγνίδια) που έχουν την έμπνευση τους σε αυτό.

Στο Excalibur ξεκλέψαμε κάποια μέλη και τους ρωτήσαμε για την ιστορία της αγάπης τους προς τον καθηγητή. Ο Γιάννης είναι ο Πρόεδρος του Συλλόγου και ο Σπύρος έχει κάνει επίσης δύο προεδρίες.

Αλήθεια, πώς εκλέγεται ο πρόεδρος του Συλλόγου;

Σπύρος: Υπάρχει η Τακτική Γενική Συνέλευση, όπου γίνεται ένας απολογισμός της προηγούμενης διετίας. Υπάρχει Ελεγκτική Επιτροπή που ελέγχει το ταμείο για τα έξοδά μας και μετά προχωράμε στην ψηφοφορία. Κανονικές εκλογές. Η εκλογική διαδικασία δεν εκλέγει τις θέσεις. Βγαίνουν τα 5 πρώτα μέλη και μετά αποφασίζουμε δημοκρατικά μεταξύ μας ποιος θα πάρει ποια με τον χρόνο που μπορεί να διαθέσει κανείς, τις δυνατότητες που έχει.

Την ώρα που μιλάμε κάποια μέλη του Συλλόγου φτάνουν στο Excalibur και ο Σπύρος τους προτρέπει να πάνε για φαϊ και μπίρα.

Πότε μπήκατε στον Σύλλογο;

Σπύρος: Ελάχιστα πριν γίνει. Έμαθα ότι υπήρχε η ομάδα και μπήκα ενώ περιμέναμε την απόφαση του Πρωτοδικείου για να πάρει μορφή Συλλόγου.

Γιάννης: Εγώ είμαι 13 χρόνια. Πολλοί από τότε είναι μαζί μας, πολλοί δεν είναι. Κάποιοι έχουν φύγει στο εξωτερικό και εξακολουθούν να είναι κάποιοι όχι.

Εσύ Γιάννη πώς και δεν έχεις ντυθεί;

Γιάννης: Κάποιος πρέπει να κρατάει τα προσχήματα!

Σπύρος: Εμένα με λένε ψώνιο γιατί έχω πολλές στολές και μου αρέσει να ντύνομαι!

Πείτε μου λοιπόν για τις δραστηριότητες του Σύλλογου.

Σπύρος: Προσπαθούμε να συναντιόμαστε τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Κάθε μήνα η συνάντησή μας έχει ποικίλες θεματολογίες. Ας πούμε τον Οκτωβρίο είναι τα γενέθλιά μας, οπότε θα σχεδιάσουμε κάτι για αυτό. Πριν λίγες μέρες συμμετείχαμε στο ΦantastiCon, στο οποίο είμαστε ιδρυτικά μέλη. Άλλες φορές κάνουμε παρουσιάσεις. Βρίσκουμε δηλαδή κάποιο γεγονός ή κάποιον ήρωα των βιβλίων και κάνουμε κάποια ανάλυση. Συχνά οργανώνουμε εκδρομές. Επισκεπτόμαστε ξένους συλλόγους που κάνουν event ή κάνουμε εμείς event. Κάποιες φορές στα γενέθλιά μας κλείνουμε κάποιο ξενοδοχείο και κάνουμε ένα διήμερο που είμαστε ντυμένοι, παίζουμε παιχνίδια. Σύντομα λέμε να κάνουμε και ένα “Mathom”, ένα έθιμο των χόμπιτ που ανταλάσσουν πράγματα που δεν θέλουν. Να κάνουμε μια δημοπρασία και τα έσοδα να πάνε στον Σύλλογο. 

Γιάννης: Φέτος συμμετείχαμε στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ της Ρόδου. Πριν από 3-4 χρόνια στο Χλεμούτσι, κοντά στην Κυλλήνη που έχει ένα μεσαιωνικό κάστρο έγινε ένα φεστιβάλ με Έλληνες Ιππότες, στο οποίο συμμετείχαμε σε όλα τα δρώμενα. Έχουμε καλές σχέσεις με κάποιους συλλόγους, όπως τον Γερμανικό, που τον έχουμε επισκεφτεί 5 φορές. Επίσης της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Ουγγαρίας, της Σουηδίας, της Σλοβενίας. Έχουμε συναντήσει την κόρη του Tolkien στην Οξφόρδη και έχουμε πάει στον τάφο του Tolkien. Παλαιότερα είχαμε και ένα φανζίν που κυκλοφορούσε δύο-τρεις φορές τον χρόνο, ενώ τώρα μπορείτε να βρείτε πολύ υλικό στο tolkien.gr. Μέσα στο Σύλλογο κάναμε παρέες, κάναμε σχέσεις, κάναμε παιδί. Έχουμε τέτοια!

Το νεαρότερο μέλος είναι μόλις κάποιων μηνών και δεν θα μπορούσε παρά να είναι παρών στα γενέθλια του Συλλόγου, αφού οι γονείς του γνωρίστηκαν στο Σύλλογο.

Σπύρος: Ο Σύλλογος έχει και κοινωνικό έργο. Και στο Μάτι συμμετείχαμε με υλικά πρώτης ανάγκης. Έχουμε εδώ και 13 χρόνια Τράπεζα Αίματος στον Ευαγγελισμό. Έχουμε καλές επαφές με μία Παιδόπολη και στέλνουμε υλικά αγαθά, έχουμε κάνει δυο παρουσιάσεις, έχουμε φτιάξει λαμπάδες για το Πάσχα. Είμαστε μια ομάδα που θέλουμε να είμαστε μέσα στα γεγονότα.

Πώς γίνεται κάποιος μέλος;

Σπύρος: Να έρθει σε μία δύο συναντήσεις να δει τι κάνουμε. Σαφώς να αγαπάει το αντικείμενο. Μπορεί να δημιουργηθήκαμε χρονικά περίπου την εποχή που βγήκαν οι ταινίες, είμαστε όμως και του βιβλίου. Τα ιδρυτικά μέλη όμως ήταν εκείνα που είχαν διαβάσει τα βιβλία. Υπάρχουν άτομα, που πήραν το ερέθισμα από τις ταινίες και μετά βρήκαν τα βιβλία και κατ’ επέκταση εμάς. Απλά είμαστε λάτρεις του βιβλίου. Της πρωτότυπης έμπνευσης.

Εσείς πώς γνωρίσατε τον Tolkien;

Γιάννης: Τυχαία σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Έπεσε μπροστά μου το ‘Σιλμαρίλλιον’, το οποίο είναι η πιο εκτενής και ενδαφέρουσα ιστορία του Tolkien. Εξ αιτίας αυτού έφτιαξε τις γλώσσες. Καποιος μου είπε ότι πρόκειται για μία πλήρη μυθολογία και πήρα τυχαία το πρώτο βιβλίο σύμφωνα με τον κανόνα του Tolkien. Γιατί συνήθως το πρώτο βιβλίο που διαβάζεις σαν παιδί είναι το ‘Xομπιτ’, μετά τον ‘Άρχοντα’ και μετά πέφτεις στα βαθειά με το ‘Σιλμαρίλλιον’. Εγώ έπεσα κατευθείαν στα βαθειά.

Σπύρος: Και εγώ τελείως τυχαία. Στην εφηβεία έπεσα πάνω σε ένα βιβλίο σε ένα παλιό στοκατζίδικο βιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι. Δεν ήξερα ποιος είναι ο Tolkien. Ήμουν με ένα φίλο και μου είπε “εσύ που σου αρέσουν οι μύθοι, θα σου αρέσει”. Και από τότε ξεκίνησε όλη μου η αγάπη. Άλλοι ξεκίνησαν παίζοντας RPG και μέσα από αυτό βρήκαν τον Tolkien. Είναι στα πλάνα μας να κάνουμε τρία events με τρία set stories που να αναφέρονται στις τρεις εποχές του Tolkien.

H Βασούλα όπως με ενημερώνει ο Σπύρος και ο Γιάννης έχει φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο τα Elvish.

“Είμαι 26 και στο Σύλλογο μπήκα πριν ένα χρόνο. Το είχαμε δει τυχαία στο ίντερνετ με την αδερφή μου και πήγαμε σε μία συνάντηση. Πρώτα είδα τις ταινίες. Διάβασα τον ‘Άρχοντα των Δαχτυλιδιών’, όταν ήμουν 15 χρονών. Στο τέλος της 3ης Λυκείου άρχισα να ασχολούμαι με τις γλώσσες. Μετά το άφησα, γιατί σπούδαζα Βιολογία, και το έπιασα ξανά αφού τελείωσα το Πανεπιστήμιο”.

Kαι όπως μου είπε μετά, τον τελευταίο χρόνο ασχολείται με τη ραπτική. Και η στολή που φοράει και της αδερφής της είναι δικός της δημιούργημα. Όλα τα μέλη είναι αρκετά δραστήρια. Για παράδειγμα η ερασιτέχνις ζωγράφος που εμπνεύστηκε από το έργο του Tolkien και ζωγράφισε έναν πίνακα με αφορμή το Φantasticon.

“Άρχισα να διαβάζω Tolkien στη δεκαετία του 80. Τότε δεν έβρισκες τίποτα άλλο “τολκιενικό”. Ήμουν χρόνια στον Αγγλικό Σύλλογο και το 2014 μπήκα στον Ελληνικό μαζί με την κόρη μου. Δεν είμαι κατ’ επάγγελμα ζωγράφος, είναι καθαρά χόμπι”.

Αφού τα είπαμε λίγο έξω από το Excalibur μπήκαμε μέσα και ένα από τα μέλη του Συλλόγου μας διάβασε ένα απόσπασμα που μετέφρασε ο ίδιος.

Ενώ λίγο αργότερα είδαμε ένα βίντεο από δύο μέλη που ζουν πια στο εξωτερικό και έστειλαν τις ευχές τους και τις αναμνήσεις τους.

Ο Ελληνικός Σύλλογος Φίλων Τόλκιν είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Και τα γενέθλια του Συλλόγου ήταν σαν μια ζεστή οικογενειακή γιορτή, γιατί εκτός από την αγάπη για τον καθηγητή ήταν φανερό ότι μοιράζονταν την αγάπη και μεταξύ τους.