US TV: Τι εφιάλτες είδε στη 2η σεζόν το ‘Mr. Robot’;

Σήμερα το πρωί με τον καφέ είδαμε το πρώτο προεδρικό debate των ΗΠΑ. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ξεκινήσεις τη μέρα σου, υποθέτω. H Hillary Clinton μιλούσε κι ο Trump απαντούσε με soundbytes που ήταν σαν αυτά τα online κουμπάκια που τα πατάς για να βγάζουν ήχους τύπου ‘noooooooo’ ή πιατίνια στα ντραμς. “THE MEXICANS!” κλπ. Ήταν ακριβώς σαν επεισόδιο sitcom. Περιμένω Samantha Bee και John Oliver σα να μην υπάρχει αύριο.

DAILY SOAP

Ξεκινάμε με μερικές ημέρες και ώρες για πρεμιέρες στην ελληνική τηλεόραση.

* Τις προηγούμενες μέρες άρχισαν να προβάλλονται: H νέα σειρά ‘Designated Survivor a.k.a. ΠΡΟΕΔΡΟΣ JACK BAUER’ (Πέμπτη, Netflix), 3η σεζόν ‘Empire’ (Πέμπτη, FOX, 21.05), 2η σεζόν ‘Scream Queens’ (Τετάρτη, FOX, 21.50), όλο το ‘Suits’ (Καθημερινά, FOX, 21.05), 1η σεζόν ‘UnREAL’ (Κυριακή, ΟΤΕ, 22.00), ‘Hooten & the Lady’ (Σάββατο, OTE, 22.00), και η αισθηματική ανθολογία ‘Easy’ (Netflix, όλη η 1η σεζόν). Για ‘Scream Queens’, ‘Designated Survivor’ και ‘Hooten & the Lady’ θα επεκταθούμε, για ‘Empire’ θα περιμένουμε λίγο να δούμε πώς πάει η νέα σεζόν, για το ‘Easy’ θα γράψουμε μόλις το τελειώσουμε. Κατά τα άλλα 1η σεζόν του ‘UnREAL’ είναι αριστούργημα.

* To Shonda block της Πέμπτης επιστρέφει στο FOX Life μεθαύριο με τις πρεμιέρες 13ης σεζόν ‘Grey’s Anatomy’ (21.00) και 3ης σεζόν ‘How to Get Away with Murder’ (21.50). Θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά την Παρασκευή.

*Φυσικά η πιο πολυαναμενόμενη από τις ντόπιες πρεμιέρες είναι ο ‘Luke Cage’ (Παρασκευή, Netflix, όλη η 1η σεζόν). Φυσικά θα υπάρξει άμεση κάλυψη από το PopCode.

Πάμε Αμερική για μια ματιά στην βδομάδα-κόλαση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ.

* Αρχικά να πούμε ότι κάνει πρεμιέρα αυτή τη βδομάδα η ‘σειρά’ του Woody Allen, ‘Crisis in Six Scenes’ και οι πρώτες κριτικές δεν είναι καλές. Αναμένεται στο amazon, του οποίου το σπουδαίο ‘Transparent’ έκανε πρεμιέρα 3ης σεζόν την περασμένη Παρασκευή. Εδώ ένα ενδιαφέρον άρθρο για το πώς η Jill Soloway αλλάζει το τηλεοπτικό πεδίο με τη ριζοσπαστική δουλειά της.

* Δυνατές νέες πρεμιέρες σε αριθμούς: ‘This Is Us’ του NBC (σπονδυλωτό μελόδραμα με μια ανατροπή που μας κάνει να απορούμε πώς θα είναι η σειρά στην συνέχεια), ‘MacGyver’, ‘Designated Survivor a.k.a. ΠΡΟΕΔΡΟΣ JACK BAUER’. ‘Bull’ (λυπηθείτε μας). Γενικά οι περισσότερες νέες σειρές ξεκίνησαν καλά ή έστω ανεκτά. Ακόμα και ανοίγματα-ερωτηματικό σαν το ‘Exorcist’ και το ‘Pitch’ θα έχουν χρόνο μπροστά τους.

* Μια πλήρης, ολοκληρωτική καταστροφή: Το ‘Notorious’ του ABC, η σειρά που το κανάλι προγραμμάτισε στο block της Shonda Rhimes μέχρι να γυρίσει το ‘Scandal’. Το ‘Grey’s Anatomy’ βαστάει γερά ακόμη και φέτος, στην 74η σεζόν του, όμως το βούλιαγμα του ‘Notorious’ πήρε μαζί του στις θεαματικότητες και το ‘How to Get Away with Murder’ (το οποίο όσο περνούν οι σεζόν ας πούμε ότι δεν γίνεται πιο απλό). Δεδομένου ότι το ‘Scandal’ αργεί ακόμα και το ‘Catch’ έτσι κι αλλιώς δεν έκανε καλά νούμερα, είμαι περίεργος να δω τι θα κάνει το δίκτυο με τη βραδιά της Shonda.

* Το NBC μετά από καιρό κάνει καλή δουλίτσα στο χτίσιμο μιας νέας κωμικής ενότητας στο πρόγραμμά του. Το ‘Good Place’ (που είναι καλό) ξεκίνησε με καλά νούμερα, ενισχυμένα πολύ κι από τις DVR εγγραφές, και μαζί με το ‘Superstore’ (που πήρε παραγγελία για φουλ 22άρι επεισοδίων αμέσως μετά την πρεμιέρα της 2ης σεζόν) φτιάχνουν ένα πολύ αξιοπρεπές διδυμάκι mainstream κωμωδιών.

* Και ένα φανταστικό νέο: Το amazon παρήγγειλε φουλ σεζόν για τις νέες σειρές του ‘I Love Dick’ (της Jill Soloway), ‘The Tick’ και ‘Jean-Claude Van Johnson’ (με τον Jean-Claude Van Damme). Αναμένονται το 2017.

REVIEW

Η 2η σεζόν του ‘Mr. Robot’ (Πέμπτη, ΟΤΕ CINEMA 4HD, 23.00) τελείωσε εν μέσω μιας γενικευμένης βουβαμάρας και σύγχυσης. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση ως σειρά, φέτος ακόμα περισσότερο από πέρσι κι αυτό προκύπτει κι από την ανάγνωση των αντιδράσεων στη 2η σεζόν. Δεν είναι πρωτοφανές η δεύτερη φορά μιας πετυχημένης σειράς να μην σηκώσει εξίσου ενθουσιώδεις αντιδράσεις, όμως αντί να προκαλέσει κουβέντες και συζητήσεις και παθιασμένες αποδομήσεις (όπως για παράδειγμα συνέβη φέτος με το ‘UnREAL’), η επιστροφή του ‘Mr. Robot’ άφησε τον κόσμο απλά βουβό και αμήχανο.

Η φιλόδοξη 2η σεζόν, εξ ολοκλήρου πια σκηνοθετημένη από τον Sam Esmail, επιχείρησε να πει μια ιστορία με έναν τρόπο που πολύ σπάνια έχουμε ξαναδεί στην τηλεόραση. Πιάνει το νήμα του ‘μετά’ της μεγάλης επίθεσης της 1ης σεζόν και, βασικά, το ξετυλίγει στα τυφλά. Σε κανένα σημείο της 2ης σεζόν ο Esmail δεν μεγαλώνει αρκετά το εύρος της αφήγησής του, ώστε να κατανοεί ο θεατής προς τα πού βαδίζουμε. Όταν συναντάμε ξανά τον Elliot δεν είμαστε σίγουροι σε ποια κατάσταση βρίσκεται. Η ομάδα που άφησε πίσω λειτουργεί στο σκοτάδι, στο φόβο του ποιοι είναι σύμμαχοι και ποιοι εχθροί σε αυτό τον post-network κόσμο, όπου κάθε ψηφιακό ίχνος βρίσκεται στο όριο του να εξαφανιστεί ή να εκμηδενιστεί. Κανείς δεν είναι αυτό ακριβώς που λέει, η μοίρα ορισμένων χαρακτήρων είναι εντελώς στον αέρα, και ποτέ δεν είναι εμφανές προς τα πού κινούμαστε- ή αν κινούμαστε καθόλου.

Αυτό φλερτάρει με τη δημιουργική αυτοκτονία. Το να ακολουθήσεις μια εφετζίδικη 1η σεζόν με μια ντουζίνα επεισοδίων που δανείζονται σχεδόν ολοκληρωτικά την ελλιπή, χαοτική, συγχυσμένη οπτική του κεντρικού τους ήρωα είναι κάτι τρομερά δύσκολο. Πράγματι, σε άπλωμα τόσων ωρών η αφηγηματική τεχνική του Esmail γίνεται συχνά ανυπόφορη. Το πρώτο 1/3 της σεζόν γίνεται σε σημεία εκπληκτικά βαρετό και επαναλαμβανόμενο, ενώ οι αποκαλύψεις που αργά ή γρήγορα φτάνουν, είναι αναμενόμενες σε τέτοιο βαθμό που η σειρά τις κάνει μέρος του κόλπου, βάζοντας τον Elliot να τις αφηγηθεί σαν κλείσιμο του ματιού προς το κοινό.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Συνέντευξη με τον δημιουργό Sam Esmail

Μα πραγματικά όμως, αυτή η 2η σεζόν δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο που να έχουμε δει. Ονειρική αφήγηση έχει υπάρξει ξανά, όμως δεν επιχειρούσε να λειτουργεί ταυτόχρονα και σε κάποιο κυριολεκτικό επίπεδο το οποίο βλέπουμε εμείς σπανίως. Ο Esmail, που κάδραρε τη σεζόν σχεδόν αποκλειστικά με μεγάλα, στατικά πλάνα στα οποία έστελνε τους ήρωές του σε απομακρυσμένες θέσεις, αποφεύοντας και την απευθείας οπτική επαφή, έχει πει ξανά και ξανά (και σε εμάς όταν του μιλήσαμε) πως η σειρά δανείζεται την κατακερματισμένη οπτική του ήρωά της. Κάτι που πολύ συχνά μπορεί να αφήνει το κοινό μπερδεμένο και ακόμα και εξοργισμένο, όσο τον Tyrell στο φινάλε της 2ης σεζόν, όταν έξαλλος πια φώναζε στον Elliot πως αν δε μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της αντικειμενικής πραγματικότητας, τότε καλύτερα να αφήσει το σχέδιο σε άλλα χέρια.

Το φινάλε της 2ης σεζόν μας αφήνει σε αχαρτογράφητα ύδατα με έναν τρόπο πολύ πιο εμφατικό από εκείνο της 1ης. Ο Tyrell έχει επιστρέψει (με σχέδιο! Μαζί με τον Elliot! Και στον τέλος τον (spoiler!) πυροβολάει! OMG τι θα γίνει τώρα!), η πράκτορας FBI που τους κυνηγά ξέρει πολύ περισσότερα από όσα ποτέ φανταζόμασταν (αγαπημένος χαρακτήρας, και κεντρική φιγούρα της κορυφαίας ίσως σεκάνς της σεζόν, το φινάλε του 10ου επεισοδίου της επίθεσης στο μεξικάνικο εστιατόριο την οποίο βλέπουμε μόνο από πολύ μακριά), η Angela τα λέει με τον Tyrell, και τελικά εμείς, όπως κι ο Elliot, είμαστε στο σκοτάδι, μην έχοντας πολύ σαφή ιδέα για σχεδόν το παραμικρό από ό,τι συμβαίνει. Η 2η σεζόν της σειράς ήταν κατά τόπους κουραστική, στρυφνή, ακόμα και εκνευριστική τηλεόραση, όμως επιχειρεί (και σε σημαντικό βαθμό καταφέρνει) να παρουσιάσει την πραγματικότητα του ήρωά της με έναν αχανή, ασαφή, δίχως πυξίδα τρόπο, ώστε να καταλήγει να είναι κάτι πραγματικά μοναδικό.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η πρώτη αντίδραση στη 2η σεζόν της σειράς

PILOT SEASON I

Ο νέος MacGyver μοιάζει με τον μεγαλύτερο douchebag του κόσμου και υποπτεύομαι πως κανένα επεισόδιο της νέας σειράς δεν θα ξεπεράσει ποιοτικά αυτό το τουήτ.

TELL ME WHERE THE BOMB IS

To ‘Designated Survivor’ (Πέμπτη, Netflix) είναι μια σειρά που κάποιος έβγαλε κατευθείαν μέσα από τις πιο παρανοϊκές fanboy φαντασιώσεις μας: “KI AN O JACK BAUER ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ!!!”. Ναι, φίλε συν-φαν. Κι αν γινόταν;

Η σειρά ξεκινά με μια ακραία συνθήκη την οποία καλούμαστε να δεχτούμε: Όλη η κυβέρνηση ανατινάζεται αφήνοντας έναν υπ’ατμόν υπουργό στη θέση του Προέδρου. Λίγο-πολύ αυτό που συνέβη στο ‘Battlestar Galactica’ δηλαδή. Εδώ δεν ξέρουμε ποιοι είναι οι Cylons της περίστασης και υποπτεύομαι πως αυτό το κυνήγι της αλήθειας θα φάει αρκετό από το χρόνο της σειράς.

Έχει ενδιαφέρον όμως. Παρά τους δεσμούς με το ‘24’ στο πρόσωπο του Kiefer Sutherland και πάρά το εξωφρενικά τεταμένο αρχικό της concept, η σειρά μοιάζει διατεθειμένη να παίξει περισσότερο κοντά σε ένα ‘Madam Secretary’ παρά σε κάποιο ακραίας έντασης θρίλερ α λα ‘24’. Η λογική του είναι λιγότερο ‘TELL ME WHERE THE BOMB IS’ και περισσότερο ‘ας συγκροτηθούμε λίγο ως έθνος κι ως άνθρωποι κι ας δούμε πού πάμε τώρα’.

Ο Kiefer πουλάει τέλεια την ιδέα ενός λάθος ανθρώπου στη λάθος στιγμή που όμως ξέρεις (και πιστεύεις) πως όταν χρειαστεί κι όταν θελήσει να πάρει τον έλεγχο, θα τον πάρει σαςευχαριστώπαραπολυ, και τώρα κάντε πίσω ενώ το λύνω το ζητηματάκι σας. Must-see τηλεόραση δεν θα το έλεγα αλλά είναι σίγουρα μες στους 3-4 πιο ενδιαφέροντες νέους φετινούς πιλότους. Κατά βάση είμαι ενθουσιασμένος με την ιδέα και με την ύπαρξη και μόνο αυτού του πράγματος. Και μια που το Netflix μας το φέρνει σε εβδομαδιαία βάση, το πιθανότερο είναι πως θα συνεχίσω να το τσεκάρω.

PILOT SEASON II

Αυτό είναι ό,τι χρειάζεται να πούμε για το νέο ‘Lethal Weapon’.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ US TV