Vikings S05E03: Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί

Ένα από τα καλύτερα επεισόδια που μας έχει δώσει ποτέ η σειρά και ομολογώ ότι δύσκολα πίστευα ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο στην μετά Ragnar εποχή. Από την άλλη είναι άδικο να εμμένουμε πεισματικά στο παλιό Vikings, αυτό που είχε σημείο αναφοράς τον άνθρωπο που οδήγησε για πρώτη φορά τους συμπατριώτες του στην Αγγλία. Το συγκεκριμένο επεισόδειο είχε αρκετούς παραλληλισμούς με εκείνο το πρώτο ταξίδι αλλά θα τους δούμε σε λίγο.

Εγώ κι εσύ μαζί

Για αρχή, ας παραδεχτούμε ότι ο Ivar the Boneless είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του The Great Army αλλά και της ίδιας της σειράς. Με τον Heahmund να έρχεται να συμπληρώσει το παζλ για όσους δεν πείθονται αρκετά από την τηλεοπτική παρουσία του Ivar.

Ο τελευταίος γιος του Ragnar, εκείνος που ο Ragnar ήθελε νεκρό, εκείνος που η Aslaug προστάτευσε πολλάκις από βέβαιο θάνατο, εκείνος που ο Ragnar εμπιστεύτηκε να ταξιδέψει μαζί του στην Αγγλία για να τον ανδρώσει πολεμικά και ψυχικά, δεν είναι ο ηγέτης επειδή το λέει ο ίδιος στους αδερφούς τους.

Είναι ο ηγέτης γιατί με τη φάτσα γεμάτη αίματα ουρλιάζει το όνομά του στους Σάξονες που στέκονται λίγα μέτρα μακριά του. Και προοικονομεί ότι θα πεθάνουν χωρίς να φοβάται ούτε τα υψωμένα τόξα ούτε τα σπαθιά που τον σημαδεύουν. Από μία από τις συγκλονιστικότερες σκηνές στην ιστορία του Vikings, κρατάμε τη φάτσα και το βλέμμα του τρελού. Αυτό που κληρονόμησε από τον πατέρα του, αυτό που τον κρατά ζωντανό. “You can’t kill me”. Και όπως φαίνεται, έχει δίκιο.

Λίγο αργότερα, με το μάτι πύρινο κόκκινο από τη μάχη, σε άμεση αντιδιαστολή με το δαρμένο μάτι του Ubbe, θα αναγκάσει τους αδερφούς του να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Ο Ubbe πήρε τον Hvitserk και τον πήγε να συνθηκολογήσουν. Ο Ubbe έχει πάρει από τον πατέρα του τα γαλάζια μάτια και το όραμα για μια ειρηνική ζωή δίπλα στους Σάξονες. Ονειρεύτηκε κι εκείνος να στήσουν ήσυχα τον καταυλισμό. Και μάλιστα, όπως ακριβώς είχε κάνει ο Ragnar στην πρώτη επιδρομή, πήγε μόνος στη φωλιά του εχθρού να διεκδικήσει ό,τι ήταν δικό του. Αλλά πολύ πριν του βάλει φρένο ο αδερφός του, ο Heahmund φρόντισε να διακόψει άγαρμπα τις όποιες συζητήσεις για ειρήνη. Και να κάνει τα αδέρφια να τρέχουν να βρουν σωτηρία σε μία καταπληκτική αρμονία με τις πάπιες που πετούσαν μακριά την ίδια στιγμή.

Μικρή βαλίτσα

Ο Ubbe τρέπεται δίκαια σε φυγή. Και νομίζω ότι άργησε πολύ να πάρει απόφαση να επιστρέψει στο Kattegat. Αν είχε αφήσει τον αδερφό του να ασχοληθεί μόνος του με την Αγγλία και έφευγε ταυτόχρονα με τον Bjorn σε άλλη γη σ’ άλλα μέρη, δεν θα βρισκόταν τώρα σε αυτή τη δυσμενή θέση. Αλλά η αλήθεια είναι ότι έβλεπε το λάκκο να σκάβεται και δεν έκανε τίποτα για να τον αποφύγει. Μόνο που πίστευε ότι θα έχει πάντα δίπλα του τον Hvitserk.

Με το last minute call του Hvitserk να κατέβει από τη βάρκα της επιστροφής στο Kattegat διαφαίνεται νομίζω για άλλη μια φορά η θέληση ενός αδερφού να χαράξει ο ίδιος το μέλλον του από το να ακολουθεί έναν ηγέτη χωρίς λόγο αιώνια. Ο Ubbe τους έχασε όλους. Αλλά δεν νομίζω ότι είχε ποτέ και τόση όρεξη να ηγηθεί. Μόνο το πείσμα και η τιμή του τον κρατούσαν στην ηγεσία, μέχρι να έρθει το απολύτως φυσικό. Η σκυτάλη να περάσει στον αιμοδιψή της παρέας.

Ζήνωνος, μ’ έντυσε η ζωή στρατιώτη

Μιλώντας για αιμοδιψείς τύπους ας χαιρετίσουμε τον Heahmund και όσα έχει προσφέρει μέχρι τώρα στην σειρά. Οι άλλοι κάνουν τη δουλειά αλλά γι’ αυτόν είναι γεμάτα τα τραπέζια του μαγαζιού κάθε βράδυ. Σεξ, βία, looks, τι άλλο θες για να ανακηρυχθείς σε νούμερο ένα πόλο έλξης της σειράς; Απαραίτητο αντίβαρο στον Ivar ο οποίος αν και υπέροχα πληθωρικός σαν χαρακτήρας, δεν διαθέτει καθόλου από το σταριλίκι που χρειάζεται ο lead singer της μπάντας.

Πόσο μα πόσο πωρωτική – λίγο πριν την σκηνή του Ivar – εκείνη η σκηνή που ο Heahmund στέκεται μπροστά στο θολό τοπίο και δεν κουνά ούτε βλέφαρο όταν τα βέλη σκίζουν τον αέρα γύρω του. Λίγες σκηνές νωρίτερα είχαμε δει τον Aethelwulf να βάζει την ασπίδα του στο άκουσμα του πρώτου βέλους και να πατά πάνω στους ακόμα αναπνέοντες συμπατριώτες του σαν γέφυρα προς την σωτηρία.

Μέσα στον Heahmund συγκρούονται δύο κόσμοι. Αυτός της εκκλησίας και της πίστης του στον Θεό με εκείνον που τον καλεί να σκοτώνει, να εκτελεί, να ηγείται. Βασικά, τίποτα δεν συγκρούεται. Παλιά καλή χριστιανική πίστη σε καιρούς βαρβάρων. Τότε που ο σταυρός βαφόταν με αίμα κάθε τρεις και λίγο στο όνομα ενός Θεού. Ο Alfred τον έθεσε μπροστά στο δίλημμα έλεος και ειρήνη ή πόλεμος και εκδίκηση. Και ενώ φάνηκε να ακολουθεί το δρόμο του Θεού, μάλλον απλά φιτίλιασε για να καταστρέψει την όποια πιθανότητα ειρήνης λίγο αργότερα.

Με τον Aethelwulf φανερά ανίκανο να ηγηθεί του στρατού και τον Alfred ακόμα μικρό για να κάνει κουμάντο, είναι μονόδρομος για τους Σάξονες να εμπιστευτούν τις τύχες τους στον Heahmund ακόμα κι αν αυτός μείνει λίγο ή πολύ καιρό ακόμα νούμερο 2 ή 3 στην ηγεσία τους.

Απ’ της ψυχής μου το ιερό ως της ζωής μου το μπουρδέλο

Αξίζει ειδική μνεία στην μάχη που μας έδωσαν οι δημιουργοί γιατί η ατμόσφαιρα που κατάφεραν να αποδώσουν δείχνει έμπρακτα πόσα μίλια έχει κάνει η σειρά από την πρώτη άτσαλη σεζόν. Η οθόνη της τηλεόρασης γέμισε αίμα και τα πλάνα από αέρος έκαναν την μάχη να φαίνεται ακόμα πιο κλειστή ακόμα πιο ασφυκτική με τους Σάξονες να μοιάζουν παγιδευμένοι σε έναν λαβύρινθο από τείχη.

Η ενέδρα που έστησε ο Ivar στους ανυποψίαστους Σάξονες, τους έδωσε όχι απλά το προβάδισμα αλλά και την ικανότητα να χτίσουν ένα πραγματικό πολεμικό αριστούργημα στις πλάτες εκείνων που κείτονταν νεκροί με βέλη, σπαθιά, κοντάρια και κάθε τι άλλο καρφωμένο πάνω τους.

Η μάχη κλείνει με το face off του Ivar και του Heahmund, σαν απλή υπόσχεση ότι αυτό το δίδυμο θα μας πάει μακριά στην σειρά. Και οι δύο είχαν την στιγμή της δόξας τους και οι δύο δέχθηκαν ένα βέλος πριν το σπάσουν και το πετάξουν μακριά. Και οι δύο δεν φοβούνται να πεθάνουν. Κι αυτό είναι ό,τι καλύτερο για την συνέχεια.

Μια μέρα ήρθε στο χωριό, η γυναίκα ταραντούλα

Θα δυσκολευτώ πολύ να συμπαθήσω τον Harald και ελπίζω να μην χρειαστεί να το κάνω. Στο βασίλειο του που βρωμά ψαρίλα αλλά έχει πολλαπλά πλούτη για να ζαλίσουν την Astrid, όλα κυλούν γιορτινά. Και να κάτσε εδώ στο θρόνο κοριτσάρα μου και φέρτε της να φάει και να πιει και δώστε της και φορέματα και βάλτε κι έναν Mountain να την φυλάει μην μας την κάνει.

Η Astrid φαίνεται να συμβαδίζει με το σχέδιο του Harald γιατί και τι να κάνει η καψερή εκεί που έφτασε αλλά είναι αφελής ο φιλόδοξος βασιλιάς αν νομίζει ότι θα την έχει τόσο εύκολα δικιά του. Θεωρώ ότι θα καταφέρει να την γλυκάνει ακόμα περισσότερο αλλά η μπουνιά στην μύτη δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν.

Το μόνο αστείο είναι πώς ο ίδιος ο Harald διακωμωδεί την κατάστασή του επιστρέφοντας στο μεθυσμένο κοινό που τον αποθεώνει παρά την αποτυχία του. Σε άλλα μέρη πάντως αυτούς τους κερνάνε μια πάστα, δεν τους κάνουν βασιλιάδες.

Ο προσκυνητής

Συνήθως γκρινιάζω για αυτές τις σκηνές. Όπως γκρίνιαζα για τις θρησκευτικές εξερευνήσεις του Ragnar παλιότερα. Αλλά ο Floki έχει την αγάπη μου από την πρώτη σεζόν και δεν μπορώ να του κακιώσω. Εξάλλου όλο αυτό που ζει αυτή τη στιγμή το έχει δικαιολογήσει απόλυτα σε όλα τη διάρκεια της σειράς.

Ήταν εκείνος που σε πείσμα των καιρών και της πλοκής, επέμενε στην πίστη του και άκουγε μόνο τους Θεούς. Αυτό το πείσμα τον έφερε πολλές φορές κοντά στο θάνατο, αυτό το πείσμα του κόστισε τους ανθρώπους που αγαπούσε πιο πολύ από όλους. Αλλά σίγουρα δεν μπορείς να αρνηθείς ότι η περιπλάνησή του στο όμορφο αυτό τοπίο στο οποίο έχει φτάσει έχει κάτι το θεϊκό μέσα της.

Δεν ξέρω πόσο καιρό θα ζήσει ακόμα ο Floki. Κι αν θα μας κουράσουν όπως το έκαναν κάποιες φορές με τον Ragnar πριν καταλήξει νεκρός. Το σίγουρο είναι ότι η σειρά θα χρησιμοποιήσει αυτή την περιπλάνηση του Floki για να μας μιλήσει ξανά για την πίστη αυτού του λαού. Τώρα που οι υπόλοιποι της κομπανίας μοιάζουν να μην την λογαριάζουν. Δεν είδα ο Ivar να θυσιάζει τελικά την ξανθούλα.

S01E03: Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ

Στο spin off μας όλα πάνε εξαιρετικά καλά και πήραμε και ένα hint για την συνέχεια. Από την μία ο Bjorn και ο Halfdan γίνονται ακόμα πιο κολλητούληδες με τα λόγια του δεύτερου να μοιάζουν πολύ με εκείνες τις συμβουλές που είχε δώσει ο Ragnar στον Bjorn αρκετά χρόνια νωρίτερα. Στην συνέχεια όμως βλέπουμε έναν με look αρχαίου Έλληνα να προτρέπει τον Bjorn να φτάσει στην Μεσόγειο καλύτερα ως έμπορος και όχι ως πολέμαρχος, αν θέλει να επιβιώσει μερικές ημέρες παραπάνω. Δεν ξέρω αν θα του βγει αυτό του Bjorn σε καλό.

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.