Βιβλιοφαγικό mashup v157: Η πρώτη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη για παιδιά με προβλήματα όρασης

Είκοσι νέα αναγνώσματα, παραμύθια για παιδιά με προβλήματα όρασης, πώς προτείνουμε βιβλία για μη αναγνώστες, νεότερα από το μέτωπο του Νόμπελ Λογοτεχνίας και λίγη ποίηση σας προσφέρει σήμερα η 157η έκδοση του Βιβλιοφαγικού mashup. Έτοιμοι; Πάμε!

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ

Σε μια εξαιρετική κίνηση προχώρησε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Προβλήματα Όρασης και Πρόσθετες Αναπηρίες Αμυμώνη: Η δημιουργία μιας ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης παραμυθιών για παιδιά με προβλήματα όρασης είναι πραγματικότητα.

Σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και τον φορέα Διαβάζω για τους Άλλους, η Αμυμώνη προσφέρει αγαπημένα παραμύθια σε οπτικοποιημένη μορφή για παιδιά με περιορισμένη όραση και σε ακουστική μορφή για παιδιά με μεγαλύτερα προβλήματα όρασης.

Ήδη οι δέκα πρώτοι τίτλοι βρίσκονται στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της Αμυμώνης, που θα συνεχίσει να εφοδιάζεται με νέα παραμύθια. Έργα Ελλήνων συγγραφέων και εικονογράφων, όπως η Μάρω Κατσίκα και η Έλενα Ζουρνατζή, αλλά και ξένων όπως ο Eric Carle και ο Alex Latimer, σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε. Μπορείτε να τα βρείτε όλα στο site της Αμυμώνης αλλά και στο κανάλι του Παραμύθι χωρίς όρια στο YouTube.

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Προσδεθείτε, σήμερα έχουμε πολλά νέα βιβλία, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και μερικές από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες ολόκληρου του 2019!

Ξεκίνημα με το βιβλίο που κέρδισε το Man Booker International Prize του 2017, το ‘Ένα άλογο μπαίνει σ’ ένα μπαρ’ (‘A Horse Walks into a Bar’, 2014) του David Grossman, που μας έρχεται από τις Εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση Λουίζας Μιζάν.

Το βιβλίο παρακολουθεί τον Ντοβ Γκρίνσταϊν, έναν κωμικό που έχει ξεπεράσει τα καλύτερα του χρόνια και δίνει μια παράσταση stand-up. Στο κοινό βρίσκεται ο Αβισάι Λαζάρ, που ο πρωταγωνιστής ήξερε στην παιδική του ηλικία. Ο Ντοβ μιλάει από σκηνής για τους τρόμους της παιδικής του ηλικίας, την ευαίσθητη μητέρα και τον αυταρχικό πατέρα του, αλλά και την εβδομάδα που πέρασε σε ένα στρατόπεδο, εκεί που ο Λαζάρ θα γίνει μάρτυρας αυτού που θα γίνει το κεντρικό γεγονός στην παιδική ηλικία του Ντοβ.

Στις Εκδόσεις Καστανιώτη τώρα, έχουμε ένα βιβλίο που βρέθηκε στις υποψηφιότητες του περσινού Man Booker αλλά και το sequel ενός σημαντικού έργου για την εγχώρια λογοτεχνία του φανταστικού.

Το ‘Κάτω από την επιφάνεια’ (‘Everything Under’, 2018) της Daisy Johnson, σε μετάφραση Μαρίας Βαρδοπούλου, υπήρξε το μυθιστόρημα της νεότερης συγγραφέα στην ιστορία του θεσμού που βρέθηκε στη shortlist του Man Booker, μιας και η Johnson ήταν μόλις 27 χρονών. Το βιβλίο μεταφέρει τον Οιδίποδα του Σοφοκλή στη σύγχρονη Βρετανία και μπλέκει στην πλοκή του αρκετά παραμύθια από ολόκληρη την Ευρώπη.

Το ‘Ο δράκος της στέπας ΙΙ: Κεχριμπαρένια έρημος’ της Ιωάννας Μπουραζοπούλου αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας που ξεκίνησε με το ‘Η κοιλάδα της λάσπης’ το 2014, μια σειρά βιβλίων που μπορεί να διαβαστεί με οποιαδήποτε σειρά. Αφηγείται από τρεις διαφορετικές οπτικές την εμφάνιση ενός τέρατος στη Μεγάλη Πρέσπα, τη λίμνη που μοιράζονται η Ελλάδα, η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία. Κάθε χώρα βλέπει με διαφορετικό τρόπο αυτή την εισβολή και αναπτύσσει τη δική της πολιτική για την αντιμετώπιση του τέρατος. Σε αυτό το δεύτερο μυθιστόρημα η Μπουραζοπούλου μας αφηγείται την πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας.

Οι Εκδόσεις Κλειδάριθμος μας παρουσιάζουν το νεότερο βιβλίο του Stephen King, που εκδόθηκε μόλις τον Σεπτέμβριο στην Αμερική. Το μυθιστόρημα ‘Το Ινστιτούτο’ (‘The Institute’, 2019), σε μετάφραση Έφης Τσιρώνη, ακολουθεί μια ομάδα χαρισματικών παιδιών με υπερφυσικές δυνάμεις που φυλακίζονται στο Ινστιτούτο, σε δωμάτια που μοιάζουν με το σπίτι τους, χωρίς παράθυρα από όπου κανείς δεν έχει ποτέ δραπετεύσει και με τη διευθύντρια κυρία Σίγκσμπι να προσπαθεί να αποσπάσει από τα παιδιά τις δυνάμεις τους.

Μαζί ο Κλειδάριθμος μας φέρνει και το ιστορικό θρίλερ ‘Το τέρας’ (‘The Air Raid Killer’, 2016) του Frank Goldammer, σε μετάφραση Γιώτας Λαγουδάκου, που μας συστήνει τον επιθεωρητή Μαξ Χέλερ καθώς εκείνος προσπαθεί να λύσει το μυστήριο μιας στυγνής δολοφονίας στη Δρέσδη του 1945, μια υπόθεση που θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια τεράστια συνωμοσία.

Δύο είναι οι επιλογές μας για αυτή την εβδομάδα και από τα νέα βιβλία των Εκδόσεις Λιβάνη. Το ιστορικό μυθιστόρημα ‘Η κόρη του ρολογά’ (‘The Clockmaker’s Daughter’, 2018), σε μετάφραση Χριστιάννας Ελ. Σακελλαροπούλου, είναι το πιο πρόσφατο έργο της συγγραφέα των ιστορικών best seller Kate Morton. Σε αυτό, μια ομάδα νεαρών καλλιτεχνών φτάνει το καλοκαίρι του 1862 σε μια έπαυλη στις όχθες του Τάμεση. Θέλουν να περάσουν το καλοκαίρι τους δημιουργώντας απομονωμένοι από τον έξω κόσμο, αλλά όσο βρίσκονται εκεί μια γυναίκα δολοφονείται, μια άλλη αγνοείται και ένα σημαντικό κειμήλιο εξαφανίζεται. 150 χρόνια αργότερα, η αρχειονόμος Έλοντι Γουίνσλο ανακαλύπτει τη φωτογραφία μιας γυναίκας και το σκίτσο μιας έπαυλης στην όχθη ενός ποταμού, ξεκινώντας να ξετυλίξει το μίτο του τι συνέβη εκείνο το καλοκαίρι.

Το ‘Εσύ’ (‘You’, 2014) της Caroline Kepnes, σε μετάφραση Κρίστυς Κουνινιώτη, έγινε σειρά από το Netflix και κατέκτησε πολλούς φανς ανά τον κόσμο. Στο βιβλίο ο Τζο, ένας υπάλληλος βιβλιοπωλείου, αποκτά εμμονή με την επίδοξη συγγραφέα Μπεκ και αποκτώντας πρόσβαση στα email και στους λογαριασμούς της στα κοινωνικά δίκτυα, κινεί τα νήματα για να μπει στη ζωή της, βάζοντας παράλληλα και παγίδες σε όποιον στέκεται εμπόδιο στο να βρεθεί κοντά στην γυναίκα των ονείρων του.

Ένα συναρπαστικό κομμάτι πραγματικής ιστορίας μας προσφέρουν οι Εκδόσεις Λαβύρινθος με το ‘Ο κατάσκοπος του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων’ (‘The Billion Dollar Spy’, 2015) του David E. Hoffman, σε μετάφραση Νίκου Νικολούδη. Το βιβλίο αφηγείται την πραγματική ιστορία του Αντόλφ Τολκατσώφ, ενός από τους πολυτιμότερους κατασκόπους της δύσης κατά τα τελευταία χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, που επί χρόνια μαζί με τους χειριστές του ξέφευγε από την KGB στη Μόσχα, μέχρι την συγκλονιστική προδοσία που τους έβαλε όλους σε θανάσιμο κίνδυνο.

Με το σεξισμό, τους σύγχρονους άνδρες, την επιθετική αρρενωπότητα ασχολείται ο David Foster Wallace στη συλλογή διηγημάτων του ‘Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άντρες’ (‘Brief Interviews with Hideous Men’, 1999) που μας έρχεται από τις Εκδόσεις Κριτική, σε μετάφραση Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη και περιλαμβάνει 23 ξεχωριστές ιστορίες.

Από τις Εκδόσεις Πατάκη επιλέγουμε την ‘Ανεκπλήρωτη δημοκρατία’ (‘The Republic As If’, 2018) του Αιγύπτιου Alaa Al Aswany, σε μετάφραση Γιάννη Στρίγκου. Με φόντο τα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ και την Αραβική Άνοιξη και πρωταγωνιστές που ενσαρκώνουν τις διαφορετικές όψεις της επανάστασης στην Αίγυπτο, ο Al Aswany περιγράφει τις πρακτικές μιας “δημοκρατίας” που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και καταπιέζει τους πολίτες της. Το βιβλίο είναι απαγορευμένο στην χώρα του συγγραφέα αλλά και σε πολλές ακόμα χώρες του αραβικού κόσμου.

Ένα δείγμα autofiction λογοτεχνίας μας φέρνουν οι Εκδόσεις Μεταίχμιο με το ‘Μακάρι όλα να πάνε καλά’ (‘Let’s Hope for the Best’, 2018) της Carolina Setterwall, σε μετάφραση Γρηγόρη Κονδύλη, ένα βιβλίο γραμμένο από την πλευρά μια νεαρής χήρας μετά τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της, καθώς ανακαλεί στη μνήμη της την αρχή της σχέσης τους και τη γέννηση του γιου τους, αλλά και τις εμπειρίες της από τα δύο πρώτα χρόνια μετά το θάνατό του.

Κλείσιμο για σήμερα με τις Εκδόσεις Ίκαρος, που μας φέρνουν τη συνέχεια του μυθιστορήματος ‘Η χαμένη αναγνώστρια’ του Fabio Stassi. Στο νέο ‘Κάθε σύμπτωση έχει ψυχή’ (‘Ogni coincidenza ha un’anima’, 2018), σε μετάφραση Δήμητρας Δότση, ο φανατικός αναγνώστης Βίντσε Κόρσο συναντά το επάγγελμα του βιβλιοθεραπευτή και δέχεται τους ασθενείς του σε μια σοφίτα στο κέντρο της Ρώμης, για να τους κουράρει με τη βοήθεια του κατάλληλου βιβλίου. Όταν η αδερφή ενός συλλέκτη βιβλίων που πάσχει από Αλτσχάιμερ θελήσει να μάθει την προέλευση των φράσεων που επαναλαμβάνει εκείνος συνεχώς, ο Βίντσε θα αναζητήσει την πηγή των αναμνήσεων ενός αναγνώστη όπως ο ίδιος.

ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δεν ξέρω αν μετρήσατε τις παραπάνω νέες κυκλοφορίες στην Ελλάδα. Ήταν δώδεκα. Πάμε λοιπόν άλλα οκτώ βιβλία από την Αμερική, να τα κάνουμε στρογγυλά είκοσι.

‘Dead Astronauts’ του Jeff VanderMeer, που διαδραματίζεται σε μια δυστοπική πόλη που ελέγχεται από μια παντοδύναμη εταιρεία, όπου κατοικούν και διασταυρώνουν τους δρόμους τους άνθρωποι όπως μια γυναίκα στοιχειωμένη από ένα δαίμονα, τρεις αντάρτες που θέλουν να ξεκινήσουν μια επανάσταση και ένας άντρας που δημιούργησε το δικό του τέρας, αλλά και πλάσματα όπως μια αλεπού που ταξιδεύει στο χρόνο και ένα αρχαίο ψάρι,

‘The Dead Girls Club’ της Damien Angelica Walters, όπου η Heather Cole και οι φίλες της ίδρυσαν το Dead Girls Club κυνηγώντας κατά συρροή δολοφόνους και φανταστικές οντότητες, μέχρι τη Μοιραία Νύχτα από την οποία δεν επιβίωσαν όλες και τριάντα χρόνια αργότερα ένα μυστηριώδες περιδέραιο φτάνει στη Heather με το ταχυδρομείο.

‘A Madness of Sunshine’ της Nalini Singh, όπου μια τέλεια καλοκαιρινή ημέρα όλα αλλάζουν σε μια πόλη της Νέας Ζηλανδίας όταν αρκετά άτομα εξαφανίζονται, με διάφορες φήμες για το τι συνέβη να κυκλοφορούν αλλά κανείς να μην αντιμετωπίζει τη μυστηριώδη τραγωδία, επιμένοντας πως τίποτα δε συνέβη, με το γεγονός να επαναλαμβάνεται οκτώ χρόνια αργότερα.

‘Anyone’ του Charles Soule, με όλο τον κόσμο να αλλάζει όταν ένας επιστήμονας που δουλεύει για τη θεραπεία του Αλτσχάιμερ κατά λάθος ξεκλειδώνει μια μέθοδο σωματικής ανταλλαγής της ανθρώπινης συνείδησης.

‘A Bookshop in Berlin’ της Françoise Frenkel, τα απομνημονεύματα της Frenkel που άνοιξε το πρώτο Γαλλικό βιβλιοπωλείο του Βερολίνου το 1921 και διασώθηκε κατά Νύχτας των Κρυστάλλων του 1938, μετά από την οποία η ίδια ξεκίνησε την απελπισμένη απόδρασή της για το Παρίσι.

‘Reputation’ της Sara Shepard, ένα θρίλερ μυστηρίου όπου μια μικρή πανεπιστημιούπολη βρίσκεται σε αναταραχή όταν ένας χάκερ στήνει μια μηχανή αναζήτησης με 40,000 προσωπικά emails και μυστικά, παράνομες σχέσεις και ένας φόνος συγκλονίζουν τους κατοίκους της.

‘Regretting You’ της Colleen Hoover, όπου η Morgan προσπαθεί να αποτρέψει την 16χρονη κόρη της Clara από το να κάνει τα ίδια λάθη με την ίδια αλλά όταν ένα τραγικό ατύχημα συμβαίνει στην οικογένεια η ισορροπία που έχουν χτίσει προσεκτικά μητέρα και κόρη θα ανατραπεί.

‘Reverie’ του Ryan La Sala, ένα βιβλίο φανταστικού όπου ένας queer έφηβος βρίσκεται σχεδόν νεκρός, νιώθει τον κόσμο αλλαγμένο, βρίσκεται με τρεις αγνώστους να ισχυρίζονται πως είναι φίλοι του κι έρχεται αντιμέτωπος με μια μοχθηρή μάγισσα.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Η Φωτεινή ρωτά, “Πρόσφατα, σε μια βιβλιοφιλική ομάδα του facebook, ένα μέλος ζήτησε προτάσεις βιβλίων για ένα αγόρι 12,5 ετών που δε διαβάζει γενικά και ασχολείται κυρίως με video games. Πολλά μέλη της ομάδας έδωσαν απαντήσεις όπως Δέλτα, Τριβιζά, Σάλιντζερ, μέχρι και το Δον Κιχώτη διάβασα κάπου! Δεν ξέρω, μόνο εγώ θεωρώ ακατάλληλους αυτούς τους συγγραφείς και αυτά τα βιβλία για ένα παιδί με αυτό το αναγνωστικό προφίλ;”

Φίλη Φωτεινή, πραγματικά αν δεν είχες κάνει αυτή την ερώτηση θα έπρεπε να την εφεύρω. Γιατί ναι, ξέρω ακριβώς τι λες, είδα κι εγώ αυτό το ποστ με τις δεκάδες απαντήσεις στο Facebook και έκανα παρόμοιες σκέψεις με σένα. Ας το αναλύσουμε λίγο παραπάνω.

Τον Ιούλιο, στο Με βάση τα βιβλία του mashup v141, είχα απαντήσει σε μια ερώτηση που ήταν παρόμοια με αυτή που έγινε στη βιβλιοφιλική ομάδα. Ένας μεγάλος αδερφός θέλησε να κάνει τον μικρό του αδερφό να ασχοληθεί με την ανάγνωση, μιας και τον ανησυχούσε το γεγονός πως εκείνος περνούσε αρκετό χρόνο μπροστά στην οθόνη του κινητού του. Στο παραπάνω λινκ μπορείς να δεις ακριβώς τι απάντησα τότε, αλλά θέλω να επικεντρωθούμε σήμερα σε αυτό το κομμάτι που έγραψα τότε και να το συνδυάσουμε με κάτι που έγραψες στην ερώτησή σου:

“Πολύ σημαντικό για να ωθήσουμε κάποιον μη (φανατικό) αναγνώστη στο να χαθεί μέσα σε ένα βιβλίο είναι η κατανόηση του τι ακριβώς τον αφορά. Τι είναι αυτό που του αρέσει όταν βλέπει μια ταινία ή μια σειρά; Ποια είναι τα ενδιαφέροντά του; Με τι περνάει το χρόνο του ο αδερφός σου; Τι είναι αυτό ας πούμε που κάνει στο κινητό του; Παίζει παιχνίδια ας πούμε; Μήπως του αρέσουν οι ταινίες της Marvel; Αν άνοιγε το Netflix τι θα επέλεγε να δει;”

Αυτό που μόλις διάβασες είναι αυτό που εσύ ονόμασες, πολύ πετυχημένα και με πολύ πιο λακωνικά, “αναγνωστικό προφίλ”. Είναι, σκέψου, κάτι σαν αυτό που ένας personal shopper (επαγγελματίας αγοραστής;) θα έστηνε αν έπρεπε για παράδειγμα να σου αγοράσει ρούχα ή να επιπλώσει το σαλόνι σου. Θα σε ρωτούσε τι σου αρέσει, θα έριχνε μερικές ματιές στο στυλ σου, στα πράγματα που σου αρέσουν, στην καθημερινότητά σου και θα επέλεγε για σένα με βάση όλες τις πληροφορίες που θα συνέλεγε. Απλά, ξέρεις, για βιβλία στην περίπτωσή μας.

Το αναγνωστικό προφίλ δεν είναι απλά κάτι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για μη αναγνώστες, φυσικά. Είναι το ίδιο πράγμα που κάνεις για να διαλέξεις δώρο βιβλίο για τα Χριστούγεννα στη μαμά σου ή στον κολλητό σου. Είναι όμως κάτι που τις περισσότερες φορές κάνεις αντλώντας πολλές από τις χρήσιμες πληροφορίες για την επιλογή σου από τις ήδη ανεπτυγμένες αναγνωστικές συνήθειες των φίλων και συγγενών. Έτσι, το αναγνωστικό προφίλ γίνεται πολύ πιο χρήσιμο για τους μη αναγνώστες από αυτούς που διαβάζουν τακτικά ή φανατικά.

Τώρα, εντάξει, ξέρω. Όλα αυτά σου ακούγονται ίσως πολύ επίσημα ή κουραστικά. Αλλά αυτό που προτείνω δεν είναι το να πάρεις ένα τετραδιάκι και να γράψεις λίστες επί λιστών με ενδιαφέροντα, χόμπι, το αγαπημένο φαγητό και το αγαπημένο χρώμα του καθενός στον οποίο θες να κάνεις δώρο ένα βιβλίο. Υπερβολή.

Αυτό όμως που εννοώ είναι πως πρέπει πάντα να σκέφτεσαι τι είναι αυτό που θα ελκύσει κάποιον που δε διαβάζει, στην περίπτωσή μας ένα 12χρονο αγόρι που είναι συνεχώς αγκαλιά με το Nintendo Switch, να πιάσει και να ξεφυλλίσει το ανάγνωσμα που θα του χαρίσεις. Και σου υπόσχομαι πως ο Ιούλιος Βερν και ο Μικρός Πρίγκιπας έχουν περίπου τόσες πιθανότητες να το επιτύχουν αυτό όσο κι εγώ να εκτελέσω ένα τέλειο πρόγραμμα στους κρίκους. Δεν είναι απίθανο, αλλά μεταξύ μας τώρα, δε θα συμβεί.

Όμως η μη ύπαρξη ενός αναγνωστικού προφίλ, όσο λογική κι αν είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση (δεν περιμένω από μέλη μια ονλάιν κοινότητας να στήσουν ένα πρόχειρο αναγνωστικό προφίλ για να απαντήσουν σε ένα ποστ στο Facebook), είναι μόνο η μισή αλήθεια του γιατί είδες τις απαντήσεις που περιελάμβαναν ακόμα Κλασσικά Εικονογραφημένα, Όλιβερ Τουίστ, “κάτι με εικόνες”, ένα Playboy και την προτροπή να μην του πάρει κανένα βιβλίο γιατί αποκλείεται να διαβάσει.

Κάθε αναγνώστης φέρει τις δικές του αναγνωστικές εμπειρίες σε κάθε συζήτηση για το βιβλίο. Έτσι είναι εν μέρη λογικό ένας αναγνώστης 50+ ετών να θεωρεί πως ένας 12χρονος του σήμερα που δεν ενδιαφέρεται για τα βιβλία θα ήταν καλό να διαβάσει Ιούλιο Βερν, Μενέλαο Λουντέμη ή Αίσωπο, μιας και εκείνος αυτό διάβαζε στα 12 του. Είναι όμως ταυτόχρονα και μακριά από κάθε σφαίρα πραγματικότητας για το 2019.

Όλοι οι συγγραφείς και τα βιβλία που αναφέρθηκαν στο ποστ (ή τέλος πάντων σχεδόν όλοι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να δώσουμε Richard Dawkins σε οποιονδήποτε σήμερα) είναι σπουδαίοι λογοτέχνες και σημαντικά έργα της ελληνικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αλλά επειδή ένα βιβλίο είναι κλασικό ή/και εξαιρετικό, δε σημαίνει πως πρέπει να το πετάμε στο κεφάλι του κάθε 12χρονου παιδιού, περιμένοντας έτσι να ενδιαφερθεί για την ανάγνωση και να γνωρίσει μέσω αυτού τη χαρά της λογοτεχνίας.

Με λίγα λόγια για να κλείσουμε: Για να ρίξουμε αναγνωστικές προτάσεις για οποιονδήποτε, ας κάνουμε τον κόπο να φτιάξουμε ένα πρόχειρο αναγνωστικό προφίλ στο μυαλό μας κι ας συμπεριλάβουμε στα στοιχεία μας και την εποχή στην οποία βρισκόμαστε. Αν δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα αυτά, τότε μάλλον δεν είμαστε οι ιδανικοί άνθρωποι για να δώσουμε προτάσεις για βιβλία. Δεν πειράζει, κι εγώ δεν είμαι ο ιδανικός άνθρωπος για να δώσω προτάσεις για παπούτσια ή για το τι λείπει από το κοκκινιστό μοσχαράκι που έφτιαξες για μεσημέρι ας πούμε, δεν είναι κακό, συμβαίνει σε όλους.

Έχετε οποιαδήποτε ερώτηση για τα βιβλία; Ψάχνετε προτάσεις για ένα συγκεκριμένο είδος ή μια συγκεκριμένη διάθεση; Θέλετε να μάθετε κάτι για συγγραφείς ή για εκδοτικούς; Για τη λογοτεχνία γενικότερα; Θέλετε στοιχεία, αριθμούς, ονόματα, λίστες; Το βιβλιοφαγικό mashup έχει τις απαντήσεις, αρκεί να κάνετε τις ερωτήσεις.

Συμπληρώστε τη φόρμα παρακάτω και ίσως η δική σας ερώτηση να απαντηθεί σε μια από τις επόμενες Δευτέρες της στήλης μας. Περιμένουμε τις ερωτήσεις σας!

AND NOW, THIS

Θα έκανα μια βόλτα στο Νεκροταφείο των Τελευταίων Λέξεων, ψέματα δε θα πω.

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ #XMASINSTAVIVLIO

Σήμερα κλέβουμε λιγάκι και φιλοξενούμε επιλογές όχι από το hashtag #instavivlio αλλά από τη Χριστουγεννιάτικη, εορταστική, πολύχρωμη εκδοχή του, το #xmasinstavivlio! Ε, το θέλει η εποχή.

ΝΑΙ, ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ

Νομίζω δεν έχουμε ασχοληθεί με άλλο θέμα μέσα στα 3,5 χρόνια της στήλης όσο έχουμε ασχοληθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κι αυτό όχι τόσο για τους συγγραφείς που βραβεύει αλλά για όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Σουηδικής Ακαδημίας που το απονέμει. Τα λάθη, τα σκάνδαλα και τις αμφιλεγόμενες επιλογές της.

Το σήριαλ που λέγεται Νόμπελ Λογοτεχνίας έχει να μας δώσει πολλά ακόμα επεισόδια και τις προηγούμενες ημέρες είχαμε μερικά ακόμη νέα, τα οποία έχουν σίγουρα ενδιαφέρον για όσους παρακολουθούν ακόμη το θέμα.

Την περασμένη Παρασκευή, λιγότερο από 48 ώρες πριν από την ομιλία του Νομπελίστα για το 2019 Peter Handke κατά τους εορτασμούς της απονομής του βραβείου του, ο πρώην γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας και νυν ενεργό μέλος της Peter Englund, δήλωσε πως δε θα συμμετέχει στην τελετή. Ο Englund είπε πως θα ήταν “κραυγαλέα υποκρισία” εκ μέρους του το να γιορτάσει το Νόμπελ του Handke.

Έχουμε γράψει εκτεταμένως για τις αντιδράσεις ενάντια στη βράβευση του αρνητή της Σερβικής γενοκτονίας στη Σρεμπρένιτσα Peter Handke και η συγκεκριμένη δήλωση του Englund έχει ιδιαίτερη σημασία: Ο Englund είναι το μόνο μέλος της Ακαδημίας που είχε από πρώτο χέρι εμπειρία, μιας και κάλυψε δημοσιογραφικά τον πόλεμο της Βοσνίας.

Την ίδια ώρα που γινόταν γνωστή η δήλωση του Englund, ο Handke απαντούσε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων κατά την τυπική συνέντευξη τύπου πριν την βράβευση. Εκεί απέφυγε να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση που αφορούσε τη στάση του σε ό,τι αφορά τον πόλεμο και αποκάλεσε αυτές τις ερωτήσεις “αδαείς”. Καμία αναφορά στο όλο θέμα δεν υπήρχε ούτε στην επίσημη ομιλία του συγγραφέα κατά την τελετή βράβευσης.

Τώρα θα μου πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη λογοτεχνία και τα βιβλία και ασχολούμαστε μαζί τους εδώ στη στήλη; Υποθέτω όποια σχέση έχει και το Νόμπελ Λογοτεχνίας με τη λογοτεχνία και τα βιβλία: Καμία.

ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΠΟΙΗΣΗ

Θα σας αφήσω τώρα να απολαύσετε το ποίημα ‘The Mushroom Hunter’, δηλαδή ‘Οι κυνηγοί μανιταριών’, του Neil Gaiman. Στο βίντεο θα ακούσετε το ποίημα από τη φωνή της Amanda Palmer, μουσικού και συζύγου του Gaiman, ενώ η αφήγηση είναι ντυμένη με πρωτότυπη μουσική και animation.

RANDOM LINKS

Η πολυβραβευμένη συγγραφέας Sci Fi της δεκαετίας μισεί τις τηγανητές πατάτες, τρεις έλληνες συγγραφείς απαντούν στο γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε κάτω ένα βιβλίο τρόμου, τα καλύτερα βιβλία του 2019 για το NPR και για το Literary Hub, τα καλύτερα queer βιβλία του 2019 για το Autostraddle, τα καλύτερα κόμικς του 2019 για τον Guardian και τα καλύτερα αποσπάσματα βιβλίων για το 2019 για την Καθημερινή, γιατί τα αισθηματικά βιβλία είναι τόσο παραμελημένα και διαβάστε τα αν θέλετε να μάθετε τι είναι η συναίνεση, αγοράστε σε ένα αγόρι ένα βιβλίο για κορίτσια, πώς η Κινεζική επιστημονική φαντασία κατέκτησε την Αμερική, λίγα λόγια για το βιβλίο που διαβάζει μανιωδώς ολόκληρη η Γερμανία, αποκαταστάθηκε 40 χρόνια μετά η Τσεχική υπηκοότητα του Milan Kundera, μια έρευνα για την αξία της ενιαίας τιμής βιβλίου, σχεδόν 800 βιβλιοθήκες έχουν κλείσει στη Βρετανία από το 2010 και μετά, η εμπειρία της γυναίκας που δέχτηκε απειλές για τη ζωή της όταν είπε πως τα Mr Men βιβλία είναι σεξιστικά, η άνοδος της πειρατείας των κόμικς είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, γιατί ο Δεκέμβριος είναι η καλύτερη εποχή για την ανάγνωση ενός γιγαντιαίου βιβλίου, ένα νέο βιβλίο ισχυρίζεται πως ο Albert Camus δολοφονήθηκε από την KGB αλλά είναι καλή ιδέα μια τέτοια εικασία, χωρίς τις γυναίκες το βιβλίο θα πεθάνει, εφευρίσκοντας τη μοναχική λογοτεχνική γυναίκα, γιατί τα μυθιστορήματα εκδίκησης απογειώθηκαν στη Νορβηγία, δημιουργώντας θεούς μέσα από την επιστήμη και τη μαγεία, για τα πλεονεκτήματα του να χτίζεις μια σειρά βιβλίων μέσα από μια ομάδα χαρακτήρων, για το παρεξηγημένος λογοτεχνικό είδος της βιογραφίας, πώς να επανέλθετε από το reader’s block, για τις μεσαιωνικές κατάρες των βιβλίων, για την επιστημονική φαντασία των ιθαγενών της Αμερικής, ο Alejandro Zambra για το πώς είναι να μεταφράζεις τον εαυτό σου, για την pulp λογοτεχνία των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70 για τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι πραγματικές ιστορίες ενός λογοτεχνικού μπάρμαν, διαβάζοντας το ανέκδοτο μυθιστόρημα που η μητέρα μου έγραφε επί 30 χρόνια, συμβουλές για τη συγγραφή speculative λογοτεχνίας μυστηρίου.