Βιβλιοφαγικό mashup v94: Η χειρότερη κίνηση μάρκετινγκ στην τηλεοπτική ιστορία

Μέσα
Ιουλίου, θάλασσα και χαλάρωση με το
Βιβλιοφαγικό mashup μέσα από τις νέες
κυκλοφορίες σε Ελλάδα και Αμερική, τα
κρασιά του ‘Handmaid’s Tale’, την ψηφοφορία
για το εναλλακτικό Νόμπελ, μια ψεύτικη
είδηση που αφορά τον Όμηρο, μια παιδική
λέσχη ανάγνωσης στο σχολείο και συμβουλές
για το πως να σώσετε τα βιβλία που θα
σας πάρει το κύμα.

ΚΑΛΑ
ΚΡΑΣΙΑ

Ας
υποθέσουμε πως η εταιρεία σας παράγει
τηλεοπτικές σειρές. Μια από αυτές, είναι
η μεταφορά του κλασικού βιβλίου μιας
συγγραφέως που το όνομά της έχει ακουστεί
μεχρι και για το βραβείο Νόμπελ. Το
μυθιστόρημα πραγματεύεται μια δυστοπική,
αυταρχική κοινωνία, στην οποία σκοπός
της γυναίκας είναι απλά να τεκνοποιεί,
ένα θέμα που μοιάζει απολύτως βγαλμένο
από την εποχή που ζούμε. Το βιβλίο
μάλιστα, παρότι έχουν περάσει αρκετά
χρόνια από την έκδοσή του, γίνεται το
έργο για το οποίο συζητά περισσότερο ο
κόσμος μέσα στο 2017.

Η
σειρά στην πρώτη της σεζόν, η οποία
ακολουθεί αρκετά πιστά το πρωτότυπο
υλικό, πηγαίνει εξαιρετικά και μαζεύει
ενθουσιασμένους θεατές, καλές κριτικές
και μπόλικα βραβεία. Η σειρά συνεχίζεται
για 2η σεζόν, παρότι ο κόσμος δεν είναι
το ίδιο ευχαριστημένος από την επίδοσή
της και ανανεώνεται και για 3η που θα
έρθει μέσα στο 2019.

Το
τμήμα marketing σας λοιπόν, αποφασίζει πως
πρέπει να κάνει μερικές κινήσεις για
την τόνωση του προϊόντος και για να
κρατήσει το ενδιαφέρον του κόσμου για
αυτό. Σκέφτεται πιθανές καμπάνιες,
σχεδιάζει promos και αποφασίζει πως θα
ήταν άκρως επικερδής η συνεργασία με
άλλες εταιρείες που θα κυκλοφορήσουν
branded merchandise με έμπνευση τη σειρά.

Μια
από αυτές είναι και η Lot18, ένα site που
προσφέρει κρασιά στις καλύτερες τιμές
της αγοράς, με την οποία η εταιρεία
παραγωγής σας κλείνει μια συμφωνία για
να βγάλει 3 κρασιά, με μπουκάλια που θα
έχουν το όνομα 3 χαρακτήρων της σειράς
σας. Χαρακτήρων που καταπιέζονται βίαια
και κακοποιούνται καθημερινά.

Για
το κρασί με το όνομα της πρωταγωνίστριας
για παράδειγμα, η οποία κρατείται χωρίς
τη θέλησή της, ανήκει σε έναν άντρα και
βιάζεται κατά τη διάρκεια της σειράς,
γράφετε πως είναι “μάταιο να του
αντισταθείτε”. Από την άλλη, για το
κρασί μιας χαρακτήρα που υποστηρίζει
το καθεστώς που καταπιέζει τις γυναίκες
ενώ ταυτόχρονα καταπιέζεται από αυτό
και η ίδια, γράφετε πως πρόκειται για
μια “μεγαλειώδη εμπειρία”.

Όταν
κάνετε την ανακοίνωση, το κοινό σας
ξεχέζει για αυτή σας την πρωτοβουλία.
Σας λέει πως δεν αρμόζει αυτό το branded
merch σε αυτή τη σειρά ή πολλά λιγότερο
ευγενικά πράγματα, όπως μάλλον σας
αξίζει. Και ευτυχώς το ακούτε και
ακυρώνετε
τελικά τα κρασιά,
αλλά το κακό έχει ήδη γίνει.

Έρχομαι
λοιπόν εγώ, μετά από όλο αυτό το εντελώς
υποθετικό σενάριο να σας ρωτήσω: Δεν
έχετε καταλάβει απολύτως τίποτα ε;

ΝΕΕΣ
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Μια
ανάσα πριν το τέλος της εκδοτικής σεζόν
2017/18, αρκετοί από τους Έλληνες εκδότες
θέλουν με τα καινούρια τους βιβλία να
μας κάνουν να περάσουμε για άλλη μια
φορά την πόρτα ενός βιβλιοπωλείου.
Σήμερα θα μιλήσουμε για 7 από αυτές τις
νέες κυκλοφορίες, στη σταθερή στήλη του
Βιβλιοφαγικού mashup που ονομαζεται, πολύ
λογικά, Νέες Κυκλοφορίες.

Ξεκίνημα
με τις Εκδόσεις Ίκαρος και το ‘Μέρες
δίχως τέλος’
(‘Days
Without End’, 2016) του Sebastian
Barry,
ένα ιστορικό μυθιστόρημα με διακρίσεις
στα Costa Book Awards (όπου κέρδισε και το Book of
the Year για το 2016), Man Booker Prize και Andrew Carnegie
Medal.

Το
βιβλίο διαδραματίζεται στις δεκαετίες
του 1850 και 1860 και ακολουθεί τον 17χρονο
Τόμας ΜακΝάλτι και τον σύντροφό του
Τζον Κόουλ, καθώς κατατάσσονται στον
αμερικανικό στρατό και συμμετέχουν
στους ινδιάνικους πολέμους και στον
αμερικανικό εμφύλιο, περνώντας μέσα
από εποχές γεμάτες φρίκη, μέχρι που
συναντούν μια μικρή Ινδιάνα και για
πρώτη φορά αντικρίζουν μια μικρή
πιθανότητα ελπίδας και ευτυχίας.

Πάμε
τώρα στις Εκδόσεις Opera, για να μιλήσουμε
για το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του
Laurent
Binet,
συγγραφέα του ‘HHhH’. Το ‘Η
έβδομη λειτουργία της γλώσσας’
(‘The
Seventh Function of Language’, 2015) είναι μια κωμωδία
για τη Γαλλική διανόηση που ξεκινά από
τον παράξενο θάνατο του κριτικού
λογοτεχνίας Roland Barthes στο Παρίσι του
1980, μετά από το γεύμα του με τον υποψήφιο
για την προεδρία Φρανσουά Μιτεράν. Ο
λογοτεχνικός κόσμος θρηνεί το τραγικό
ατύχημα, αλλά μήπως δεν ήταν τελικά
ατύχημα;

Στο
βιβλίο πρωταγωνιστούν λογοτέχνες και
άνθρωποι των γραμμάτων όπως οι Jacques
Derrida, Umberto Eco, Gilles Deleuze, Michel Foucault, Judith Butler
και Julia Kristeva, αλλά και ο αστυνόμος Jacques
Bayard, η νέα υπόθεση του οποίου θα τον
σπρώξει στα βάθη της λογοτεχνικής
θεωρίας και στο κατόπι ενός χαμένου
χειρόγραφου.

Σειρά
των εκδόσεων Ωκεανός, που χτύπησαν τις
προηγούμενες ημέρες με όχι 1 αλλά 2 δυνατά
αναγνώσματα. Πρώτο το ‘Όλα
τα λάθος σήμερα’
(‘All
Our Wrong Todays’, 2017) του Elan
Mastai,
ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που
φαντάζεται πως θα ήταν ο κόσμος σήμερα,
αν οι προβλέψεις της δεκαετίας του ‘50
για το μέλλον έβγαιναν αληθινές.

Ο
Τομ Μπάρεν ζει σε ένα 2016 που υπάρχουν
ιπτάμενα αυτοκίνητα, βάσεις στο φεγγάρι,
κυλιόμενοι διάδρομοι στα πεζοδρόμια
και ταξίδια στο χρόνο. Από ένα λάθος
όμως, ο Τομ θα βρεθεί στο δικό μας 2016 και
η δική μας πραγματικότητα, μια
πραγματικότητα που του μοιάζει δυστοπική
και θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να
ζήσει εδώ η να επαναφέρει το δικό του
σύμπαν στη δική μας πραγματικότητα.

Κι
από το εναλλακτικό παρόν σε ένα Ισπανικό
θρίλερ, αφου το ‘Όλα
αυτά θα σ’ τα δώσω’
(‘All
This I Will Give to You’, 2016) της Dolores
Redondo
μας
ταξιδεύει στη Γαλικία, όπου ο Μανουέλ
αντιμετωπίζει το θάνατο του συζύγου
του Άλβαρο, που σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό
δυστύχημα. Ανακαλύπτοντας πως η έρευνα
της αστυνομίας έχει κλείσει γρηγορότερα
από όσο θα περίμενε και πως η αριστοκρατική
οικογένεια του Άλβαρο έχει αρνητική
στάση απέναντί του, ο Μανουέλ θέλει να
ξεφύγει από όλα αυτά. Όμως οι κατηγορίες
ενός απόστρατου αστυνομικού απέναντι
στην οικογένεια και η βοήθεια ενός
παιδικού φίλου του Άλβαρο τον βοηθούν
για να αναζητήσει την πραγματικότητα
για τη ζωή του νεκρού πια αγαπημένου
του.

Σημαντική
επανέκδοση του διασημότερου έργου του
Fernando
Pessoa
έχουμε
από τις Εκδόσεις Gutenberg, με το δίτομο
‘Βιβλίο
της ανησυχίας’
(‘The
Book of Disquiet’, 1982). Το βιβλίο εκδόθηκε για
πρώτη φορά 47 χρόνια μετά το θάνατο του
συγγραφέα και αποτελείται από 481
αποσπάσματα, τα μεγάλα κείμενα που είχε
επιλέξει για το βιβλίο ο συγγραφέας
του, καθώς και κείμενα του Πεσσόα που
αναφέρονται σε αυτό και είναι ταυτόχρονα
ένα αντι-μυθιστόρημα, μια βιογραφία του
Μπερνάρντο Σοάρες (ένα από τα ψευδώνυμα
του Pessoa, ίσως η πιο κοντινή στο συγγραφέα
περσόνα του), ένα ημερολόγιο και ένα
χρονικό ταυτόχρονα, βιβλίο που γκρεμίζει
τα όσα περιμένει ο αναγνώστης από ένα
λογοτεχνικό έργο.

Τέλος,
μην ξεχάσουμε να πούμε πως ‘Τα
βιβλία του αίματος’
(‘Books
of Blood: Volume Two’, 1984) του Clive
Barker
συνεχίζουν
από τις Εκδόσεις Οξύ με τον 2ο τόμο του
έργου. Οι φανς του τρόμου δεν πρέπει να
το χάσουν ούτε αυτό.

ΕΚΤΟΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ

Ας
μην ξεχνάμε πως πάντα μας ενδιαφέρει
τι νέο βγαίνει στην Αμερική, για να δούμε
τι θα προσθέσουμε στη wishlist μας, αλλά και
γιατί έχει ενδιαφέρον το να παρακολουθούμε
τι συμβαίνει στη μεγαλύτερη αγορά
βιβλίου στον κόσμο. Για σήμερα έχουμε
5 φρέσκα βιβλία κι ας μιλήσουμε για το
καθένα ξεχωριστά.

‘My
Year of Rest and Relaxation’
της
Ottessa
Moshfegh,
στο οποίο η σπουδαία νέα συγγραφέας
δημιουργεί μια περίπλοκη αφηγήτρια,
μια λεπτή, όμορφη, ιδιαίτερα εύπορη
νεαρή γυναίκα που παρόλο το προνόμιό
της είναι δυστυχισμένη και αποφασίζει
να ζητήσει τη βοήθεια ενός ψυχιάτρου
που της δίνει ένα τρελό συνδυασμό
φαρμάκων, με το βιβλίο να παρακολουθεί
ένα χρόνο από τη ζωή της υπό την επήρεια
των φαρμάκων.

‘Spinning
Silver’
της
Naomi
Novik,
ένα ακόμα σκοτεινό παραμύθι από τη
Novik, με αυτή τη φορά μια νεαρή γυναίκα
να αναζωογονεί την επιχείρηση δανεισμού
του πατέρα της που βρισκόταν στα όρια
της χρεοκοπίας, αλλά η επιτυχία της
σύντομα τραβά την προσοχή 2 βασιλικών
οίκων, ενός ανθρώπινου και ενός μαγικού.

‘The
Cost of Living’
της
Deborah
Levy,
όπου η συγγραφέας ανακαλεί τα γεγονότα
που συνέβησαν όταν έγινε 50 χρονών και
αντλεί από την προσωπική της εμπειρία
αλλά και από τις γυναίκες που συναντά
στην καθημερινότητά της, εξερευνώντας
το ρόλο που αναθέτει στις γυναίκες η
κοινωνία και τις πολιτικές της κατάρριψης
των συνηθισμένων φυλετικών τελετουργικών.

‘Clock
Dance’
της
Anne
Tyler,
μια συγκινητική ιστορία που ακολουθεί
τη ζωή της Willa Drake, από την εποχή της ως
μαθήτρια το 1967 και για 50 χρόνια, όταν
λαχταρά να γίνει γιαγιά αλλά αρχίζει
να συμφιλιώνεται με την ιδέα πως ίσως
αυτό να μη συμβεί ποτέ, όταν ένα τηλεφώνημα
τη φέρνει στη Βαλτιμόρη, εκεί που
φροντίζει μια άγνωστη σε αυτή γυναίκα,
την 9χρονη κόρη της και το σκύλο τους.

‘Suicide
Club’
της
Rachel
Heng,
όπου στο μέλλον οι άνθρωποι έχουν
ανακαλύψει το πως να ζουν για 300 χρόνια
και πιθανά για πάντα και ο εξαιρετικά
οργανωμένος τρόπος ζωής μιας γυναίκας
στη Νέα Υόρκη σημαίνει πως έχει μια πολύ
καλή πιθανότητα να επιτύχει την αθανασία,
μέχρι που ο αποξενωμένος της πατέρας
την τραβά σε μια μυστηριώδη, παράνομη
κοινότητα ανθρώπων που ζουν ελεύθερα
και σχεδιάζουν το θάνατό τους ως μια
πράξη αντίδρασης.

ΨΗΦΙΣΕ
ΚΙ ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΠΕΛ

Την
περασμένη εβδομάδα μιλούσαμε εδώ στο
mashup για το λογοτεχνικό βραβείο που
δημιουργήθηκε στη Σουηδία ως αντίδραση
στις πολιτικές της Σουηδικής Ακαδημίας
και του Νόμπελ. (Θυμηθείτε
τα όσα γράψαμε την προηγούμενη Δευτέρα)

Τώρα
λοιπόν, έφτασε η ώρα να ψηφίσουμε τον ή
τη συγγραφέα που θα θέλαμε να βραβευτεί!
Οι βιβλιοπώλες της χώρας πρότειναν 47
συγγραφείς από 16 διαφορετικές χώρες
του κόσμου (με περισσότερους από τους
μισούς όμως να προέρχονται από Αμερική
και Σουηδία) και τώρα εμείς, όλοι οι
αναγνώστες, μπορούμε να ψηφίσουμε για
το ποιος από αυτούς θα θέλαμε να κερδίσει
το εναλλακτικό Νόμπελ, με τους 2 πρώτους
άντρες και τις 2 πρώτες σε ψήφους γυναίκες
συγγραφείς να τίθενται στην κρίση της
κριτικής επιτροπής. Ωραίος κανόνας:

Ανάμεσα
στα ονόματα θα βρείτε συγγραφείς που
συχνά ακούγονταν για το παλιό Νόμπελ
(χάσταγκ #palioNobel) όπως η Margaret Atwood, ο Amos Oz
και ο Ngũgĩ wa Thiong’o, δημοφιλείς συγγραφείς
όπως ο Neil Gaiman, η J.K. Rowling και ο Paul Auster, αλλά
και φανταστικά νέα ονόματα όπως η Nnedi
Okorafor, η Sofi Oksanen και η νικήτρια του πρόσφατου
Man Booker International Prize, Olga Tokarczuk.

Έχετε
μέχρι τις 14 Αυγούστου να ψηφίσετε,
εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποιον θα
υποστηρίξω ακόμα αλλά σίγουρα θα τη
ρίξω την ψήφο μου.

AND
NOW, THIS

Μπορεί
το Μουντιάλ να ολοκληρώθηκε χτες, αλλά
τα βιβλία δεν τελειώνουν ποτέ.

Η
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ #INSTAVIVLIO

Θάλασσα,
θάλασσα και πάλι θάλασσα είχαμε την
προηγούμενη εβδομάδα στο #instavivlio, άλλωστε
είμαστε σε εντελώς καλοκαιρινό mood,
σωστά;

FAKE
NEWS ΚΑΙ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Τις
προηγούμενες ημέρες κυκλοφόρησε στα
ΜΜΕ της Ελλάδας και του εξωτερικού η
είδηση πως ανακαλύφθηκε στην Αρχαία
Ολυμπία μια πλάκα του 3ου αιώνα μ.Χ που
περιέχει “ίσως το παλαιότερο σωζόμενο
γραπτό απόσπασμα των ομηρικών επών που
έχει έρθει στο φως”.

Η
πλάκα έχει πάνω της 13 στίχους από τη
ραψωδία ξ της Οδύσσειας και το γεγονός
της ανακάλυψης (που συνέβη φυσικά
αρκετούς μήνες πριν) και της μελέτης
και χρονολόγησης που ακολούθησε, κέντρισε
το ενδιαφέρον κοινού και media, αλλά ο
ισχυρισμός του Υπουργείου Πολιτισμού
είναι
λανθασμένος, αφού δεν είναι σε καμία
περίπτωση το παλαιότερο γραπτό απόσπασμα
από τον Όμηρο.

Όπως
διαβάζω στο
blog του ακαδημαϊκου Peter Gainsford,
η Ιταλική La Repubblica ερεύνησε το θέμα και
επικοινώνησε με το Υπουργείο, που
απάντησε πως είναι τελικά το παλαιότερο
Ομηρικό απόσπασμα που βρέθηκε σε “σκληρό
υλικό”, σε αντίθεση για παράδειγμα με
έναν πάπυρο. Πράγμα επίσης λανθασμένο,
αφού υπάρχει σχετική επιγραφή σε σκληρό
υλικό από τη σημερινή Ουκρανία του 5ου
αιώνα π.Χ., ενώ δεν είναι ούτε η αρχαιότερη
επιγραφή σε οποιοδήποτε υλικό στον
ελληνικό χώρο, αφού υπάρχουν κάμποσα
παλιότερα αποσπάσματα που έχουν βρεθεί
μέχρι σήμερα.

Γενικά,
αυτό που θέλω να πω, είναι πως ακόμα κι
αν είναι σημαντικές σχετικές ανακαλύψεις
με τα ομηρικά έπη, δε χρειάζεται να
βαφτίζονται πρόχειρα και άχρηστα THE
BEST EVER για να κερδηθούν τα φώτα της
δημοσιότητας για τη συνεχή προσπάθεια
αρχαιολόγων και ερευνητών.

Η
ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΥΠΝΩΝ ΑΓΟΡΙΩΝ

“Θέλαμε
να αλλάξουμε την αφήγηση του τι σημαίνει
για τα παιδιά να είναι χαρούμενοι
αναγνώστες”, λέει ο Michael Redmond II, ο άνθρωπος
που δημιούργησε τη Λέσχη Ανάγνωσης των
Έξυπνων Αγοριών που βρίσκεται σε ένα
σχολείο της Ουάσινγκτον και στο οποίο
συμμετέχουν μη-λευκά αγόρια που βρίσκονται
στην τελευταία χρονιά του δημοτικού
σχολείου.

Η
λέσχη έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής,
με τους μικρούς αναγνώστες να συναντιούνται
τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, πριν
από την αρχή των μαθημάτων τους. Συζητούν
θέματα όπως η ταυτότητα και η φυλή και
καταπιάνονται με πολλά κοινωνικά θέματα
με εκκίνηση τα βιβλία τους, που είναι
γραμμένα από συγγραφείς ή έχουν χαρακτήρες
με τους οποίους τα μέλη της λέσχης
μπορούν να ταυτιστούν, ενώ συχνά οι
επιλογές των αναγνωσμάτων προτείνονται
κανονικά σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά
και εφήβους.

Η
επιτυχία της συγκεκριμένης λέσχης μιλά
για τη στήριξη που χρειάζονται τα παιδιά
για να αποκτήσουν κριτική σκέψη και για
την ανάγκη του βιβλίου στο μεγάλωμα
κάθε νέας γενιάς. Ρίξτε μια ματιά στο
βίντεο, σίγουρα θα σας κάνει να σκεφτείτε
λίγο παραπάνω τις λέσχες ανάγνωσης στο
σχολικό περιβάλλον.

ΣΩΣΤΕ
ΤΑ ΒΡΕΓΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Λίγη
προσοχή εκεί στις θάλασσες, μη βραχούν
τα βιβλία σας τώρα το καλοκαίρι. Αν και,
ακόμη κι αν αυτό συμβεί, υπάρχουν λύσεις.
Αφήνω λοιπόν αυτό εδώ το βίντεο, αχρείαστο
να ‘ναι, που μας εξηγεί τι ακριβώς
μπορείτε να κάνετε για να μην κλαίτε
πάνω από τις μουλιασμένες σελίδες του
μυθιστορήματος που μόλις πιάσατε στα
χέρια σας, με σκοπό να απολαύσετε στην
παραλία παρέα με ένα Άπερολ.

RANDOM
LINKS

Παίξε
μπαλίτσα με τα 12
καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία
όλων
των εποχών, για το αλλαγμένο πρόσωπο
των αισθηματικών
μυθιστορημάτων,
για τη Sylvia Plath και το
γυναικείο θυμό,
ο
‘Άγγλος ασθενής’ του Michael Ondaatje
κέρδισε
τον τίτλο του καλύτερου βιβλίου στην
50χρονη ιστορία του Man Booker Prize και η
εκπληκτική του νικητήρια
ομιλία,
πώς μπορεί η λογοτεχνία να προβλέψει
ένα
μέλλον που ήδη συμβαίνει,
πώς το Minecraft βοηθά τα παιδιά να
αγαπήσουν τα βιβλία,
η
λογοτεχνική ελίτ της Βρετανίας
γίνεται
λιγότερο πολύγλωσση και διαρκώς πιο
απομονωμένη, το
μοναδικό καλό fandom
που
έχει μείνει είναι αυτό του ‘Dune’, τα
λογοτεχνικά μυστικά του
Wimbledon,
10 σχεδιαστές εξωφύλλων μιλούν για το
τελικό προσχέδιο
που
απορρίφθηκε, για τις 2 Gilead της Margaret Atwood
και της Marilynne Robinson και την
Αμερική σήμερα,
για την άνοδο των audiobooks,
καλωσήρθατε στον κόσμο των
paperbacks τρόμου,
γιατί η
Κινεζική επιστημονική φαντασία
αγωνίζεται
ακόμα, πώς
το Wattpad
ξαναγράφει
τους κανόνες του Χόλιγουντ, τα
παράξενα λογοτεχνικά συμπράγκαλα
που
φιλοξενεί η
Δημόσια
Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, πιστεύοντας
στα Animorphs
μου
έμαθε πως μπορώ να ανταπεξέλθω σε
οτιδήποτε, πώς νεαροί συγγραφείς ηγούνται
της
επιστροφής της ποίησης,
επιτέλους λέγεται στη λογοτεχνία η
αλήθεια για τη σεξουαλική εργασία,
για τη γοητεία του γοτθικού
τρόμου,
τι λέγανε το 1905 οι τιτάνες του εκδοτικού
κόσμου για
τις γυναίκες συγγραφείς,
για
τις άνω τελείες
και
τους κανόνες της συγγραφής, 2 συγγραφείς
έκαναν ένα
ταξίδι 3,200χλμ με ποδήλατο
για
την προώθηση του βιβλίου τους, μια
συζήτηση συγγραφέων από όλο τον κόσμο
για
το είδος των θρίλερ,
η (σύντομη) Twitterική κόντρα μεταξύ
Stephen King και Ted Cruz,
επίσκεψη σε μια
πολύ ιδιαίτερη βιβλιοθήκη
του
Μπρούκλιν, δεν αγαπούν όλοι τον Marcel
Proust,
συγκρίνοντας
το ‘Die Hard’
με
το βιβλίο από το οποίο προήλθε, η αρχαία
βιβλιοθήκη που κρατά
τα βιβλία της κλειδωμένα,
νέο ρεκόρ για εικονογράφηση βιβλίου σε
πλειστηριασμό με το
χάρτη του ‘Γουίνι το Αρκουδάκι’,
τι είναι τελικά ένας συγγραφέας
του Αμερικανικού Νότου,
για τον ξεχασμένο μετρ των ιστοριών με
φαντάσματα Vernon
Lee,
μια επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο Voltaire
and Rousseau
της
Γλασκώβης, ο Mark Z. Danielewski έγραψε τον πιλότο
για την
τηλεοπτική μεταφορά του ‘House of Leaves’.

ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΙΚΑ MASHUPS