Westworld 1×07: Αποκάλυψη τώρα
Προσπαθώντας να βρούμε το δρόμο μας μέσα στο αχανές ‘Westworld’, βδομάδα μετά τη βδομάδα. Ακολουθούν σχόλια και spoilers για το 7ο επεισόδιο, ‘Trompe L’Oeil’.
- 16 ΝΟΕ 2016
Ακολουθούν spoilers για το 7ο επεισόδιο της σειράς.
***
Καταρχάς ας ξεκινήσουμε με τα ευχάριστα: Η σειρά ανανεώθηκε για 2η σεζόν, συγχαρητήρια σειρά! Δε βλέπω την ώρα να μάθω τι ενδιαφέρον και δαιδαλώδες έχουν στο μυαλό τους οι σεναριογράφοι, ειδικά συνυπολογίζοντας την πιθανότητα η αφήγηση να επεκταθεί και εκτός του κόσμου του ίδιου του Westworld, λαμβάνοντας περισσότερο υπόψη τη μαμά εταιρεία Delos και άλλες χρήσεις της τεχνολογίας.
Τα κακά νέα είναι πως αυτό δε συμβεί μέχρι το 2018, αλλά δεν πειράζει, θα έχουμε και ευκαιρία να το ξαναδούμε ως τότε, γιατί είναι από τις σειρές που είμαι βέβαιος πως όταν αποκαλύψουν όλα τα βασικά layers της πλοκής τους θα έχει νόημα μια νέα επίσκεψη από την αρχή.
Layers όπως ότι, ναι, φυσικά και κάποιος από τους ανθρώπους χειριστές της όλης ιστορίας, θα ήταν host. Φυσικά και θα ήταν. Δεν φτιάχνεις έναν ολόκληρο κόσμο από ανδροειδή τα οποία δε γίνεται να ξεχωρίσεις από τους ανθρώπους, για να μην αποκαλύψεις κάποια στιγμή πως τουλάχιστον ένας άνθρωπος δεν είναι ρομπότ στην πραγματικότητα. Είναι σαν το ‘Battlestar Galactica’ να μην αποκάλυπτε ποτέ τους κρυφούς Cylons. Είναι σπατάλη του χρόνου μας αν (δεν) το κάνεις αυτό!
ΚΙ ΑΛΛΟ ‘WESTWORLD’
Το recap του 5ου επεισοδίου
Επίσης ήταν μάλλον αναμενόμενο πως ο εν λόγω κρυφός host θα ήταν ο Bernard, για διάφορους λόγους. Ο Bernard ας πούμε έχει στην ευθύνη του τεράστιο μέρος του ελέγχου της σωστής λειτουργίας των hosts, οπότε προκειμένου να μπορέσει μια τέτοια μαζική βλάβη όπως αυτή που συμβαίνει τώρα εντός του Westworld να εξελιχθεί ανενόχλητα, θα πρέπει κάποιος στη θέση του Bernard να είναι είτε άσχετος, είτε βαλτός. Επίσης, πολλά κομμάτια διαλόγου του ειδικά στις σκηνές με τον Ford του Anthony Hopkins, άφηναν να υπονοηθεί πως δεν έχουμε μπροστά μας μια τυπική σχέση αφεντικού κι εργαζόμενου. Ο Ford μιλούσε κάποιες στιγμές σαν ο Arnold να μην ήταν εκεί (αναφερόμενος ας πούμε στον Arnold) ή υπήρχαν στιγμές εκπληκτικά ξύλινου διαλόγου (“ξέρω ότι σου λείπει το παιδί σου, Bernard”) που τώρα πλέον βγάζουν περισσότερο νόημα ως διαταγές, όπως υποθέτει η Alison Herman στο Ringer.
Το επεισόδιο ανοίγει με μια τέτοια εμφανέστατα φτιαχτή ανάμνηση, σαν αυτές που ο Ford φόρτωσε στον Teddy ή, υποθέτω, στο περισσότερο κομμάτι πληθυσμού του πάρκου. Και πάλι, λόγω της σαφούς meta διάστασης της σειράς, δε μπορώ παρά διαρκώς να σκέφτομαι το πώς σεναριογράφης στις πάσης φύσεως συνεχιζόμενες ιστορίες αποκαλύπτουν τραγικές διαστάσεις στα backstories χαρακτήρων για να τους κάνου πιο ενδιαφέροντες στην πορεία μιας saga. Με χαρακτήρες όπως τον Bernard η σειρά κάνει αυτό ακριβώς, καταλήγοντας με έναν φανταστικό τρόπο, τελικά, να σχολιάζει τον εαυτό της.
Ο Bernard έχει την θλιμμένη του ιστορία γιατί, υποθέτω, αυτό τον κάνει πιο έμπιστο και αφοσιωμένο εργάτη για τον Ford και για το πάρκο. Κάποιος σαν τον Ford, που επιθυμεί τον απόλυτο έλεγχο της δημιουργίας του, θα ήθελε πολύ να έχει μια τέτοια τεράστια, κρυφή από όλους δικλείδα ασφαλείας τοποθετημένη κάπου βαθιά στη δομή του έργου του, ακριβώς για μια στιγμή κρίσης όπως ετούτη. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι εκκίνησε την κρίση, ακόμα. Αλλά δε μπορούμε παρά να υποθέσουμε πως είναι ο Ford που βρίσκεται τελικά πίσω από ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο πάρκο, πίσω από τη συνεχιζόμενη αυτή διαδικασία αφύπνισης των hosts. Με τον Bernard συνεργό του, έστω κι αν εκείνος δεν το συνειδητοποιεί.
Καθώς τα μεγάλα αφεντικά αρχίζουν να χώνονται όλο και περισσότερο στην καθημερινή λειτουργία του πάρκου, ανησυχώντας πλέον και για το αν όλα βαίνουν καλώς, ο Ford αναγκάζεται να πατήσει το κουμπί. Η Tessa Thompson (η οποία αξίζει να αναφέρω πως είναι από τους πιο ενδιαφέροντες ηθοποιούς σε 5λεπτη συζήτηση) έκανε στο περασμένο επεισόδιο την πρώτη της εμφάνιση ως απεσταλμένη των μεγάλων αφεντικών της Delos, και υποθέτω είναι η πρώτη μας σύνδεση με την ιδέα της ύπαρξης μιας πολύ μεγαλύτερης πραγματικότητας έξω από τα σύνορα του πάρκου. Εικάζω πως δε θα δούμε ακόμα τίποτα πριν ολοκληρώσουμε αυτό το πρώτο μεγάλο storyline για την επανάσταση του Westworld και το ρόλο του Ford σε αυτήν, όμως η Charlotte Hale της Thompson είναι σαφής στο τι ήρθε να κάνει. Μιλάει για τα συμφέροντα της εταιρείας, για την επιθυμία της να αποσπάσει (ή έστω να εξασφαλίσει τη συνεχιζόμενη ύπαρξη) της τεχνολογίας πίσω από το πάρκο, την οποία για την ώρα κατέχει μόνο ο Ford, και φέρεται με τρόπο γενικότερα ανήθικο στο πλαίσιο του ως τώρα ηθικού κώδικα.
Χρησιμοποιεί έναν host για σεξ, και υπάρχει και η υπόνοια πως θα βοηθήσει (δηλαδή τελικά χρησιμοποιήσει) τον φιλόδοξο Lee Sizemore να τρέξει τις ιστορίες του πάρκου όπως εκείνος θέλει, απαγάγει μια host, στήνει ένα φαιδρό σκετσάκι-κατηγορητήριο κατά της ορθής λειτουργίας του πάρκου (στη διάρκεια του οποίο ο φανταστικός Anthony Hopkins μοιάζει τρομοκρατημένος- μάλλον επειδή τότε ο Ford συνειδητοποιεί πως το πλάνο του δε μπορεί να περιμένει άλλο), και τελικά την σκοτώνει. Ό,τι κι αν σημαίνει φόνος για έναν host.
Αν λοιπόν αυτή είναι η πρώτη υπόνοια πολέμου ανάμεσα στην Delos και στο ίδιο το πάρκο (δηλαδή τον Ford), τότε είναι μόνο λογικό πως ο Ford θα χρησιμοποιούσε το πάρκο και κάθε του κρυφή πτυχή και παγίδα, υπέρ του. Είναι σαν την τρίτη πράξη του ‘Home Alone’: οι ληστές έρχονται για το σπίτι, ο Kevin το ξέρει, και αρματώνεται πλήρως, στήνει παγίδες παντού, επειδή έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα, ξέρει κάθε γωνιά του σπιτιού καλύτερα από τους εισβολείς.
Όχι πως ο Ford είναι αθώος σαν τον Kevin McCallister βέβαια, όπως γίνεται σαφές στην τελευταία σκηνή του επεισοδίου, όπου χρησιμοποιεί τον Bernard για να σκοτώσει την Theresa, με έναν τρόπο τόσο ψυχρό που ειλικρινά μέχρι τελευταία στιγμή περίμενα πως θα ανατραπεί. Κι εδώ είναι μεγάλος μέρος της επιτυχίας του επεισοδίου: παρουσιάζει μια αναμενόμενη σχετικά εξέλιξη, με ένα περιτύλιγμα αίματος που, προσωπικά, δεν περίμενα και σίγουρα όχι σε αυτό το σημείο του στόρι.
Όλη η τελευταία σεκάνς της αποκάλυψης ήταν εξαιρετικά φτιαγμένη, φέρνοντας τον Bernard σε παραλληλισμό με, ας πούμε, την αντίστοιχη αφύπνιση της Maeve. Η Maeve έχει περάσει τα τελευταία επεισόδια (ειδικά το εξαιρετικό προηγούμενο, που στηριζόταν πάνω της) σε συνομιλία με τους θεούς της που καθόλου θεοί δεν είναι τελικά. (“Είστε απλώς… άντρες.”) Η συνειδητοποίηση του Εαυτού, η αμφισβήτηση των πάντων, και τελικά η ενδυνάμωση μέχρι σημείου απόλυτης συναίσθησης, ξεκινά εσωτερικά και χτίζει οργανικά προς το μεγάλο υπαρξιακό της ξύπνημα. Η Maeve, της τρομερής Thandie Newton, που στις αντιδράσεις του προσώπου της βλέπεις τραγωδία και θρίαμβο την ίδια στιγμή, περπατά από τα σκονισμένα πλαστικά σαλούν του πάρκου στους αποστειρωμένους διαδρόμους του κέντρου ελέγχου, βλέποντας τα όνειρά της σε γιγάντιες οθόνες ως διαφημίσεις, και και παρατηρώντας από μακριά την φίλη της να θανατώνεται. Είναι μια γυναίκα που διεκδίκησς και πέτυχε μια θέση ίσης προς ίσο απέναντι στους θεούς της.
Την ίδια στιγμή ο Bernard, αληθινό υποχείριο του Ford, δεν έχει ιδέα για τίποτα. Σε μια εκπληκτική λεπτομέρεια της τελευταίας αυτής σεκάνς, όταν οδηγεί την Theresa στο κρυφό υπόγειο, δε μπορεί καν να δει την πόρτα που εκείνη ανοίγει, επειδή είναι προγραμματισμένος να μην τη βλέπει. Είναι μια στιγμή που ναι μεν στοχεύει να μας δώσει το τελευταίο απαιτούμενο στοιχείο για την επικείμενη αποκάλυψη, αλλά και ταυτόχρονα γραμμένη με τρόπο που δεν σου παραδίδει το #BOOM της ανατροπής, αλλά τις ανατριχίλες μιας φρικιαστικής συνειδητοποίησης- πως ο Bernard δεν έχει τον παραμικρό έλεγχο του εαυτού του.
Ο Ford, αφού εμφανιστεί από τις σκιές για να παραδώσει το απαιτούμενο exposition, τον διατάζει στην ψύχρα να τη σκοτώσει, μην αφήνοντάς τον (νομίζω δηλαδή) να έχει καν συναίσθηση της πράξης του. Περιμένω στο επόμενο επεισόδιο ο Bernard να συνεχίσει να εξετάζει hosts σα να μην έχει συμβεί τίποτα. Είναι μακρά η περιπέτεια της αφύπνισης.
***
5 απορίες με τις οποίες μας αφήνει το επεισόδιο:
Δεν έγραψα τίποτα για την ιστορία της Dolores και του William αυτή τη βδομάδα επειδή ήταν αρκετά περιφερειακό στα βασικά γεγονότα. Και αν μη τι άλλο αυτό το επεισόδιο υπογράμμισε ακόμα περισσότερο το πόσο ασύνδετη είναι αυτή η ιστορία, με ό,τι άλλο συμβαίνει στο πάρκο, με Ford, Bernard, Delos κλπ. Αυτό κάνει όλο και πιο ισχυρή τη θεωρία των δύο timelines. Μπορεί να δούμε ταυτόχρονα δύο παρεμφερείς κορυφώσεις σαμποτάζ του πάρκου, μία από τον Arnold και μία από τον Ford; Μα το βασικό ερώτημα πίσω από όλη αυτή τη σκέψη παραμένει αυτό: Γιατί;
Η Delos προσπαθεί να βεβαιωθεί πως θα έχει στα χέρια της την τεχνολογία του Westworld ακόμα και μετά την απομάκρυνση του Ford. Τι τη θέλει όμως; Μπορώ πολύ άνετα να φανταστώ μια μεγάλη εικόνα της σειράς όπου η 1η σεζόν είναι απλά ένα μικρό intro, με τον κόσμο του show να γιγαντώνεται. Στο πότε ζούμε; Υπάρχουν άλλα πάρκα; Τι είναι η Delos; Τι θέλει να πετύχει; Πολιτική επιρροή; Πόλεμο; Ακόμα είμαστε στο intro, ναι.
Τώρα που ο Ford μοιάζει να κάνει ανοιχτά πλέον πόλεμο, πώς θα προχωρήσει; Θα επιχειρήσει να κρύψει το πτώμα; Ή είναι το σχέδιό του έτοιμο ώστε να μην τον νοιάζουν οι συνέπειες αυτής της πράξης;
Και by the way, o Hopkins πιστεύω ξεκάθαρα δε θα επιστρέψει για τη 2η σεζόν της σειράς. Νομίζω πως ό,τι δούμε από τον Ford θα είναι ο ρόλος του στην αφύπνιση των hosts και ό,τι θα είναι αυτό που θα συμβεί και ουσιαστικά θα εκκινήσει την υπόλοιπη σειρά. Αλλά κάτι η ηλικία, κάτι το μέγεθος του ονόματος, κάτι η απόσταση 2 χρόνων μέχρι τον επόμενο κύκλο, κάτι ο κεντρικός ρόλος καταστροφικού μέντορα που κρατάει στη σειρά, δεν ξέρω, όλα αυτά μαζί με οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο Ford ετοιμάζεται για μεγάλη ηρωική έξοδο.
Υπάρχει περίπτωση να τελειώσει η σειρά με άλλο πλάνο παρά την Maeve της Thandie Newton να απελευθερώνει την ανθρωπότητα; (Ω, καλά, σίγουρα θα είναι σκλαβωμένη η ανθρωπότητα, ακόμα κι αν δεν το ξέρει.) Αν τελειώσει αλλιώς θα γίνω έξαλλος.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ
Όλα τα κείμενά μας για το ‘Westworld’
***
* Το ‘Westworld’ προβάλλεται στο Novacinema 4 κάθε Κυριακή στις 4.00 ταυτόχρονα με την Αμερική και σε prime time προβολή κάθε Δευτέρα στις 22.00. Το PopCode θα κάνει recaps και θα ψάχνει τις απαντήσεις κάθε βδομάδα μετά την προβολή των επεισοδίων.