Westworld 1×09: Ξύπνημα στον Εφιάλτη

Μια βδομάδα πριν την ολοκλήρωση της πρώτης σεζόν, το ‘Westworld’ παρέδωσε την ευθεία (ή όσο ευθεία τελοσπάντων πρόκειται να πάρουμε) απάντηση σε κάποιες από τις βασικές απορίες πίσω από την κεντρική του ιστορία, αφήνοντάς μας να προσμένουμε την αναπόφευκτη μετωπική επίθεση του φινάλε.

Η αφηγηματική φύση της σειράς έχει μία αρνητική συνέπεια και μία θετική, ως προς την εμπειρία μας ως θεατές και τα πιθανά σοκαριστικά σημεία. Από τη μία, το ότι διαρκώς επανέρχεται σε πρόσωπα και μοτίβα και καταστάσεις, μας οδηγεί στο να μπορέσουμε με σχετική ασφάλεια να προβλέψουμε τις απαντήσεις σε μπόλικα ερωτήματα: Ποιος είναι ο Man in Black, τι τρέχει με τον Bernard, κλπ. Μα από την άλλη, μας αφήνει σε ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο.

Δεν ξέρουμε πού οδεύει όλο αυτό. Δεν υπάρχει κάποια καθαρή έκβαση. Επειδή το ‘Westworld’ δεν είναι μια ιστορία που εξελίσσεται σε ευθείες γραμμές, αλλά σε κύκλους όλο και μικρότερης ακτίνας (μα σταθερού κέντρου), η αγωνία μας δεν είναι ποτέ τι θα βρούμε στο τέλος της ευθείας, αλλά υπό ποιες συνθήκες θα ξαναπεράσουμε από προκαθορισμένα σημεία- καθώς και φυσικά, τι είδους μυστήριο κρύβει το κέντρο του κύκλου. Δεν έχουμε ιδέα- δεν έχουμε ξαναβρεθεί εκεί, μα ξέρουμε πως είναι κάτι που δίνει ώθηση σε όλη την ως τώρα αφήγηση.

ΚΙ ΑΛΛΟ ‘WESTWORLD’

Το recap του 8ου επεισοδίου

Υπό μία έννοια είμαστε ακριβώς σαν τον Man in Black, περιμένοντας με αγωνία και περιέργεια να μάθουμε τι βρίσκεται στην καρδιά του λαβύρινθου. Υπό μία άλλη έννοια είμαστε ακριβώς σαν τους επισκέπτες (ή ακόμα και τους hosts) του πάρκου, απλά κομμάτια ή απλοί θεατές μπροστά στο narrative του Ford, σε μια αφήγηση που, φυσικά κλέβει και δανείζεται και κανιβαλίζει τον ίδιο τον εαυτό της, επειδή έτσι γράφονται οι ιστορίες. Σε λούπες, σε νεότερες, εντυπωσιακότερες, κενότερες εκδοχές όσων έχουν συμβεί και θα συμβούν ξανά.

Ποια είναι λοιπόν η ουσία της αφήγησης του Ford;

Σε αυτό το σημείο είναι σαφές ότι χτίζει ξανά το περιβάλλον που είχε ως αποτέλεσμα μια τραυματική εξέλιξη, δεκαετίες πριν. Και εξίσου σαφές πως προσπαθεί να κατευθύνει τον Man in Black και τη Dolores σε αυτή την εκκλησία- τότε και τώρα. Το κάνει για εκδίκηση; Πιθανώς. Η Dolores έκανε ‘κάτι τρομερό’ όλα αυτά τα χρόνια πριν, που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεμείνει για δεκαετίες σε μια λούπα θλίψης, απλοϊκής ζωής και διαρκούς βίας.

Σε λούπα έχει καταδικάσει ο Ford και τον πρώην συνεργάτη του, τον Arnold, όπως παρουσιάζεται σταδιακά και σε σημεία με επίπονο τρόπο, στα 3 τελευταία επεισόδια. Από το φινάλε του 7ου δηλαδή, όταν διαπιστώνουμε πως ο Bernard είναι host, μέχρι τη στιγμή της ‘αυτοκτονίας’ του που ακολουθεί της αποκάλυψης πως είναι η αναγέννηση του Arnold, ο άνθρωπος αυτός ζει συνεχείς επαναλήψεις πόνου και απώλειας και ήττας.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ

Η απρόσμενα επίκαιρη γοητεία του ‘Designated Survivor’

Την ακριβή φύση της σχέσης του με τον Ford και με τη Dolores και με το πάρκο δεν την έχουμε μάθει ακόμα. Αν ο Ford έχει τόσο έλεγχο πάνω στα πάντα, όπως φαίνεται από -τελικά- κάθε γεγονός της φετινής σεζόν (συμπεριλαμβανομένης και της προσπάθειας του Bernard να τον ελέγξει και απειλήσει ώστε να του φανερώσει το παρελθόν του), τότε το συμβάν προ δεκαετιών, με τη Dolores και τον Arnold και το μακελειό στην περιθωριακή πόλης, τι ήταν; Ατύχημα ή κι εκείνο κάποιο κομμάτι περίπλοκης αφήγησης με κάποιο σκοπό;

Ό,τι κι αν ισχύει, μπορεί κανείς να καταλάβει πια γιατί η Delos (ή ο οποιοσδήποτε) μπορεί να θέλει να γλιτώσει από τον Ford, ο οποίος χρησιμοποιεί την τεχνολογία των hosts ώστε να πετύχει τον οποιοδήπτοε σκοπό, δίχως ηθικές έγνοιες. Η Charlotte σε αυτό έχει σύμμαχο και τον Man in Black, που αποκαλύπτεται πως είναι μέτοχος στο ίδιο το Westworld, ένας παίχτης-θεατής που έπαθε εμμονή, απέκτησε κομμάτι επί της κυριαρχίας της ιστορίας που κάποτε αγάπησε, και που τώρα έχει χαθεί μέσα της αναζητώντας ένα κάποιο νόημα.

Αν όμως ο Bernard / Arnold έχει στο παρελθόν φτάσει ξανά σε αυτό το ίδιο σημείο, του να αντιμετωπίσει δηλαδή τον δημιουργό του μέσα σε ένα ελεγχόμενο σύστημα αιτίας-αποτελέσματος (παρόμοια, ας πούμε, με τον Neo στην τριλογία ‘Matrix’), τότε μπορούμε να συνάγουμε πως κι όλες οι υπόλοιπες τριγύρω συνθήκες είναι εξίσου ελεγχόμενες; Για να το θέσω αλλιώς, ο Ford έχει τον απόλυτο έλεγχο ακόμα και στην περίπτωση της Maeve η οποία αποκτά σταδιακά μια κάποια απόλυτη συναίσθηση; Για να το θέσω ακόμα πιο αλλιώς, είναι δυνατόν να ΜΗΝ έχει;

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ

Η 3η σεζόν ‘Black Mirror’ σε προκαλεί να της βάλεις λιγότερα από 5 αστεράκια

Εδώ όμως είναι το κλειδί και ίσως και το απόλυτο λάθος του Ford: η σειρά επιχειρηματολογεί από την πρώτη στιγμή πως η συνείδηση συνδέεται με τον πόνο συνδέεται με τη μνήμη. Μπορεί λοιπόν η κάθε τέτοια λούπα να ανοίγει και να κλείνει υπό τους ελεγχόμενους όρους του Ford, μα κάθε φορά προστίθεται κάτι έστω απειροελάχιστα νέο ώστε σταδιακά κάποιος host να αφήσει πίσω κάποιον από τους περιορισμούς του προγραμματισμού του (όπως, και πάλι, ο Neo στην από πάνω αναλογία).

Ή, για να το πούμε αλλιώς: όσο δύσκολη κι αν είναι μια πίστα, αν την παίξεις αρκετές φορές τελικά θα την περάσεις.

Το μεγάλο ερώτημα εδώ είναι, τελικά, ποιος είναι ο μεγάλος κακός.

***

5 μεγάλες απορίες ενόψει του φινάλε

* Σε πόσα timelines συμβαίνει η ιστορία της Dolores; Όσο πλησιάζει στην εκκλησία τα οράματά της γίνονται εντονότερα και μαζί πιο δύσκολο να ξεχωρίσουμε τι συμβαίνει και πότε. Υπάρχει το ‘σήμερα’, υποθέτω. Υπάρχει η ιστορία της με τον William, που τη φέρνει στην εκκλησία. Υπάρχει το μακελειό. Υπάρχει η συνάντησή της με τον Arnold. Εντελώς θα ξαναδώ τη σεζόν στις γιορτές, δεν γίνεται αλλιώς.

* Αυτό δεν είναι ενόψει του φινάλε ακριβώς, αλλά μια γενικότερη απορία ενόψει του rewatch: τώρα που ξέρουμε πώς μοιάζει ο Arnold, έχουν υπάρξει σκηνές διαμέσου της σεζόν που στην πραγματικότητα ενώ νομίζαμε πως ο Jeffrey Wright έπαιζε τον Bernard, έπαιζε στην πραγματικότητα τον Arnold;

* Η παράλληλου μοντάζ σκηνή της αποκάλυψης του Arnold ήταν εξαιρετικά παιγμένη όσο και σκηνοθετημένη (Michelle MacLaren can do no wrong), έστω κι αν η όλη σεκάνς ήταν κάπως άτσαλα γραμμένη. Υποθέτω ένα τέτοιο τεράστιο ξεφόρτωμα πληροφορίας είναι δύσκολο να γραφτεί ως οργανική σκηνή. Τελοσπάντων, το ερώτημα είναι αν θα γίνει πιο ξεκάθαρο τι ακριβώς είδαμε, ειδικά όσο αφορά τη συνάντηση Arnold-Dolores. Εκεί δόθηκε στη Dolores αποστολή ή τη βλέπουμε μετά από κάποιο βίαιο επεισόδιο;

* Η Maeve το πάει πολύ καλά. Είναι η νέα Dolores; Βλέπουμε δηλαδή να της συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με αυτό στο οποίο διαρκώς επιστρέφει η Dolores πριν τόσα χρόνια; Κι αν ναι, είναι ελεγχόμενο ή έχει ήδη ξεφύγει από τον έλεγχο;

* Είχαμε εκτεταμένη αναφορά στην ανθρωπότητα αυτή τη φορά, από τον πικρό Ford, που περιέγραψε τον κόσμο του ‘σήμερα’ ως ένα μέρος όπου ο άνθρωπος έχει μείνει μόνος, έχοντας εξολοθρεύσει όποιο άλλο οργανισμό τον απειλούσε. Η αναφορά μπορεί να είναι κυριολεκτική ή και αλληγορική, πάντως σίγουρα δεν είναι τυχαία. Αν το ‘Westworld’ μιλάει για τον έξω κόσμο, πιστεύω πως πρόκειται σύντομα να δούμε τον κόσμο έξω από το Westworld. Πώς θα μοιάζει; Πότε θα μοιάζει;;

Και 3 πράγματα που πιστεύουμε πως θα συμβούν στο φινάλε

* Ένας host θα περπατήσει στον έξω κόσμο.

* Ο Ford θα πεθάνει, ενδεχομένως από το χέρι του Arnold / Bernard / ???.

* H Dolores θα αποκαλυφθεί πως είναι το πρόσωπο πίσω από το μεγάλο μακελειό που βλέπουμε αποσπασματικά στα flashbacks κι ο Ford έχει στείλει τον Man in Black / William προς αυτήν για να αλληλοεξουδετερωθούν μέσα σε μια αναπαράσταση εκείνου του αιματηρού σκηνικού.

Ένα πράγμα για το οποίο δεν είμαι πια σίγουρος

* Τι χρονιά έχουμε; Είναι όντως 2016; Είναι υπαρκτό πράγμα το 2016; Is this the real life? Is this just fantasy?

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ

Όλα τα κείμενά μας για το ‘Westworld’

***

* Το ‘Westworld’ προβάλλεται στο Novacinema 4 κάθε Κυριακή στις 4.00 ταυτόχρονα με την Αμερική και σε prime time προβολή κάθε Δευτέρα στις 22.00. Το PopCode θα κάνει recaps και θα ψάχνει τις απαντήσεις κάθε βδομάδα μετά την προβολή των επεισοδίων.