Χρειαζόμασταν στ’ αλήθεια μία live-action εκδοχή του Avatar: The Last Airbender;
- 25 ΦΕΒ 2024
Σε αυτά τα είκοσι περίπου χρόνια, το Avatar έχει δει μία ντροπιαστική κινηματογραφική μεταφορά από τον κατά τ’ άλλα αγαπημένο μου M. Night Shyamalan, τη συνέχειά του με το The Legend of Korra, κόμικ, βιβλία και video games.
Το νέο Avatar ακολουθεί ένα παρόμοιο μοντέλο με το ορίτζιναλ, ακολουθώντας πιστά την πλοκή της αρχικής σειράς, ακόμη και όταν ανταλλάσσει τα 20λεπτα επεισόδια με εκτεταμένες, ωριαίες δόσεις.
Αν τα αρχικά σχέδια για τη σειρά είχαν υλοποιηθεί, τότε το καινούριο Avatar θα είχε τους ίδιους showrunners που είχε και η σειρά κινουμένων σχεδίων, τον Michael Dante Dimartino και τον Bryan Konietzko.
«Όταν ο Bryan και εγώ υπογράψαμε για τη σειρά [με το Netflix] το 2018, προσληφθήκαμε ως εκτελεστικοί παραγωγοί και showrunners», έγραψε ο DiMartino στην ιστοσελίδα του μετά την απόφαση του δημιουργικού διδύμου να εγκαταλείψει το πρότζεκτ. «Σε μία κοινή ανακοίνωση για τη σειρά, το Netflix δήλωσε ότι δεσμεύτηκε να τιμήσει το όραμά μας για αυτή τη νέα αφήγηση και να μας υποστηρίξει στη δημιουργία της σειράς. Και εκφράσαμε πόσο ενθουσιασμένοι ήμασταν για την ευκαιρία να είμαστε στο τιμόνι. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν όπως ελπίζαμε».
Σε δική του δήλωση στο Instagram, ο Konitetzko έγραψε ότι «δεν υπήρξε καμία συνέπεια» στην υπόσχεση του Netflix να υποστηρίξει το όραμα των δημιουργών για τη live-action σειρά. «Ο γενικός χειρισμός του πρότζεκτ δημιούργησε αυτό που ένιωσα ως ένα αρνητικό και μη υποστηρικτικό περιβάλλον», ανέφερε και πρόσθεσε: «Για να είμαι ξεκάθαρος, το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν έγινε το δικό μας.
Ο Mike και εγώ είμαστε συνεργάσιμοι άνθρωποι – δεν χρειαζόταν όλες οι ιδέες να προέλθουν από εμάς. Εφόσον αισθανόμασταν ότι αυτές οι ιδέες ήταν σύμφωνες με το πνεύμα και την ακεραιότητα του Avatar, θα τις είχαμε ευχαρίστως αγκαλιάσει. Ωστόσο, τελικά καταλήξαμε στην πεποίθηση ότι δεν θα μπορούσαμε να καθοδηγήσουμε ουσιαστικά την κατεύθυνση της σειράς».
Ο νέος showrunner τελικά θα ήταν ο Albert Kim, σεναριογράφος του Pantheon και εκτελεστικός παραγωγός του Sleepy Hollow, ο οποίος είχε ήδη εμπλακεί στο πρότζεκτ.
Βαθιά εμπνευσμένος από πραγματικές ασιατικές και αυτόχθονες κουλτούρες, ο κόσμος του Avatar χωρίζεται σε τέσσερα έθνη – νερό, γη, φωτιά και αέρα – όπου ορισμένοι από τους κατοίκους μπορούν να δαμάζουν κάποιο από αυτά τα στοιχεία. Το πεινασμένο όμως για εξουσία Έθνος της Φωτιάς διαταράσσει χρόνια ειρήνης όταν εξαπολύει πόλεμο εναντίον των άλλων εθνών, σφάζοντας τους ειρηνικούς Νομάδες του Αέρα και ξεκινώντας 100 χρόνια βίας. Εμφανίζεται όμως ένας σωτήρας με τη μορφή του Avatar, μίας πανίσχυρης φιγούρας που μπορεί να δαμάζει όλα τα στοιχεία και να μετενσαρκώνεται με κάθε νέα γενιά. Η τελευταία ενσάρκωσή του είναι ένας 12χρονος αεροδαμαστής ονόματι Aang (Gordon Cormier), ένας αισιόδοξος παράτολμος νέος που πρέπει να ισορροπήσει την παγκόσμια ευθύνη που τον βρήκε με τις πιέσεις του να είσαι προέφηβος.
Αφότου ο Aang ξυπνάει από έναν ύπνο 100 χρόνων στον Νότιο Πόλο, ξεκινάει ένα ταξίδι για να κατακτήσει και τα τέσσερα στοιχεία, μαζί με τη νέα φίλη του, την υδροδαμάστρια Katara (Kiawantiio) και τον αδελφό της, Sokka (ο Ian Ousley, με τις καλύτερες ατάκες της σειράς). Συνοδευόμενοι από τον πιστό ιπτάμενο βίσονα Appa του Aang, η τριάδα διασχίζει την ύπαιθρο ενώ παράλληλα καταδιώκονται από τον εξόριστο πρίγκιπα του Έθνους της Φωτιάς Zuko (Dallas Liu).
Ο νεαρός Zuko έχει αναλάβει να βρει και να αιχμαλωτίσει το Avatar, σε μία προσπάθεια να εντυπωσιάσει τον αυταρχικό πατέρα του, τον μοχθηρό Άρχοντα της Φωτιάς Ozai (τον υποδύεται ο Daniel Day Kim, ο οποίος έχει δώσει φωνή του στην αρχική σειρά αλλά και στο Legend of Korra).
Μαζί, τα νεαρά μέλη της «ομάδας Avatar» αποκτούν μία γλυκιά χημεία καθώς κάνουν bonding στην πλάτη του Appa (σε αντίθεση με την εκδοχή του Shyamalan, τούτο το Avatar επέμεινε να επιλέξει αποκλειστικά Ασιάτες και αυτόχθονες ηθοποιούς), με τον Cormier ειδικά να προσδίδει στον αφελή Aang που παλεύει με την πίεση της σωτηρίας του κόσμου και το γεγονός ότι είναι 12 ετών μία ποιότητα παιδιάστικου δέους.
Η αρχική σειρά διέπρεπε στο να συνδυάζει συναρπαστική δράση με ενδοσκοπικά ηθικά διλήμματα, και ο Cormier χειρίζεται επιδέξια μερικές από τις πιο σοβαρές στιγμές της σειράς.
Όσο γλυκιά κι αν είναι η τριάδα όμως, η ένωσή τους αναδεικνύει τις αδυναμίες του σεναρίου που τείνει να περιορίζει τους χαρακτήρες σε ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό αντίστοιχα. Ο Aang, ας πούμε, είναι ευγενής και ηρωικός. Η Katara, παρότι γεμάτη ελπίδα, είναι δυστυχώς μονοσήμαντη. Είναι ένας χαρακτήρας που περιέχει άπειρες αποχρώσεις πόνου, θυμού και δύναμης, αλλά δεν της επιτρέπεται να δείξει καμία από αυτές μέχρι το φινάλε. Μόνο ο Ousley έχει τη δυνατότητα να επιδείξει ένα εύρος χαρακτηριστικών, παράλληλα με το βάρος του μοναδικού comic relief εδώ.
Το κύριο μειονέκτημα της σειράς είναι ίσως ο χρόνος. Τα λεγόμενα “filler” επεισόδια της αρχικής σειράς κινουμένων σχεδίων προσφέρουν μία εκτεταμένη εικόνα του περίπλοκου κόσμου στον οποίο ανήκουν ο Aang και οι φίλοι του. Η εκμάθηση της διαφοράς μεταξύ του Βασιλείου της Γης, του Έθνους της Φωτιάς και των Φυλών του Νερού είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της πολιτικής και της κουλτούρας του σύμπαντος.
Κατά τη διάρκεια της αποστολής που ακολουθεί, η ομάδα συναντά διαφορετικούς ανθρώπους από διαφορετικές γωνιές του κόσμου, όλοι με τις δικές τους απόψεις και εμπειρίες που αφορούν τον πόλεμο, και αυτές οι συναντήσεις βοηθούν στη διαμόρφωση των οπτικών του Aang και της παρέας του.
Παρότι που η αρχική σειρά είχε γραφτεί για παιδιά, είχε πάντοτε πολύ ώριμες θεματικές που δεν απέφυγε ποτέ να απεικονίσει. Το πρόβλημα με τη σειρά του Netflix είναι ότι απλά δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να χτιστεί η ίδια σχέση με το κοινό. Τα οκτώ επεισόδιά της περιλαμβάνουν τα μεγάλα στιγμιότυπα του ορίτζιναλ, όμως χάνουν τις μικρές λεπτομέρειες.
Ένα άλλο ζήτημα είναι το αισθητικό στιλ της σειράς. Για μεταφορά ενός τόσο πανέμορφου έργου κινουμένων σχεδίων, το Avatar μοιάζει εκπληκτικά μονότονο. Μέρος αυτού που έκανε την αρχική σειρά τόσο μαγική ήταν το πλούσιο χτίσιμο του κόσμου της, από τους αρκτικούς ωκεανούς στις πολυσύχναστες πόλεις και τα καταπράσινα δάση.
Η σειρά του Netflix ακολουθεί τα ίδια βήματα, αντικαθιστώντας το χειροποίητο animation με CG θέαμα – και το αποτέλεσμα είναι λιγότερο εντυπωσιακό. Η σειρά βασίζεται στην τεχνολογία Volume της StageCraft που έχει γίνει δημοφιλής από τα Star Wars και τη Marvel, και ως αποτέλεσμα, ανταλλάσσει κάποιο μοναδικό οπτικό στιλ με την ίδια γυαλιστερό, ανέμπνευστo λούστρο που μοιάζει με τόσα άλλα στην τηλεόραση αυτή τη στιγμή. Τίποτα δεν μοιάζει αληθινό και βιωμένο. Βλέπεις ένα σετ και το νιώθεις ακριβώς έτσι.
Εν τέλει, για ποιον έχει φτιαχτεί αυτό το Avatar; Η πρωτότυπη σειρά είχε δημιουργηθεί για παιδιά, ενώ αυτή ξεκαθαρίζει από την αρχή πως δεν θα κάνει το ίδιο. Το πρωτότυπο τυχαίνει επίσης να είναι 19 ετών όπως προείπα, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά που το παρακολούθησαν όσο ήταν στον αέρα ή αμέσως μετά, είναι ενήλικες που μπορούν να αντέξουν μια πιο βίαιη εκδοχή. Αλλού, οι συνεχείς διευκρινίσεις δείχνουν ότι η σειρά θέλει να είναι προσιτή στους νέους θεατές, με επεξηγηματικούς διαλόγους και υπερεξηγημένους κανόνες ή μηχανισμούς.
Είναι νωρίς στο ταξίδι της σειράς όμως. Όπως θα μάθει και ο Aang τελικά, κάθε Avatar πρέπει να βρει τη δική του φωνή. Δεν έχω κανένα λόγο να μην το εύχομαι αυτό για μία ιστορία που σημαίνει πολλά για εκατομμύρια φαν, ακόμα κι αν κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνει ποτέ απαραίτητη θέαση.
