ΠΟΤΟ

Από πού πήραν τα ονόματά τους κάποια από τα διασημότερα μπαρ

Ένα ληξιαρχικό ταξίδι από το Αθηναϊκό Clumsies ως το Violet Hour του Σικάγο.

Το όνομα ενός μπαρ πρέπει να έχει υπόσταση, πρέπει να είναι εύηχο αλλά πάνω από όλα πρέπει να έχει από μόνο του την ικανότητα να μας πει μια ιστορία. Σχετική ή άσχετη με το μπαρ, τα ποτά ή τους ιδιοκτήτες, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει την πρώτη φορά που θα το ακούσεις να σου μείνει και αν είναι δυνατόν να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον για να πας και να ξαναπάς. Εμείς ψάξαμε την ιστορία πίσω από το όνομα μερικών εμβληματικών μπαρ σε κάθε γωνιά του κόσμου και καταλήξαμε ότι μερικές φορές δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει το μπαρ που τα πίνεις.


Τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω από το όνομα ενός μπαρ τις βρήκα στην Αμερική όπου η περίοδος της ποτοαπαγόρευσης έδωσε έμπνευση σε πολλούς για μοναδικά ονόματα. Όπως στο Σικάγο το Scofflaw, το οποίο είναι ένα ουσιαστικό που ξεκίνησε εκείνη την περίοδο και χαρακτηρίζει όσους δεν τηρούσαν την απαγόρευση του αλκοόλ. Στην συνέχεια ένα cocktail πήρε το όνομά του από το ουσιαστικό το οποίο έχει σαν βάση το whiskey ενώ το Scofflaw είναι ένα gin bar.


Στο Σικάγο βρίσκεται επίσης και το Three Dots and a Dash το οποίο μπορεί να είναι tiki cocktail bar αλλά είναι και το συνθηματικό για την λέξη νίκη στα σήματα μόρς. Λίγο πιο δίπλα δεσπόζει και το Violet Hour το οποίο πήρε το όνομά του από εκείνη την εκπληκτική στιγμή της ημέρας που δύει ο ήλιος και ο ουρανός γίνεται μωβ. Εκείνη την στιγμή έχουν αποθεώσει πολλοί συγγραφείς και ποιητές, από τον Bernard DeVoto, ο οποίος έγραψε το The Hour, μέχρι τον T.S. Eliot. Σε μία πρόσφατη συνέντευξη με τον Schumann μας είχε πει η violet hour είναι η αγαπημένη μου στιγμή της ημέρας για το πρώτο cocktail”.

Ας αλλάξουμε, όμως, πόλη και ας πάμε στην Νέα Υόρκη. Εκεί η ποτοαπαγόρευση συνεχίζει να έχει την τιμητική της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 18th Room, το οποίο αναφέρεται στην 18η τροπολογία του αμερικανικού συντάγματος που σήμανε και την λήξη της απαγόρευσης του αλκοόλ. Μέχρι και σήμερα έχει μείνει στην ιστορία ως η μοναδική τροπολογία που καταργήθηκε εντελώς. Ένα άλλο όνομα μπαρ εμπνευσμένο από εκείνη την περίοδο είναι το Bathtub Gin. Τότε χρησιμοποιούσαν αυτόν τον όρο για να χαρακτηρίσουν πολύ κακά, έως και τοξικά, σπιτικά αποστάγματα που καταναλώναν σε πάρτι ποτοαπαγόρευσης. Σήμερα εκτός από ένα εξαιρετικό μπαρ είναι και σειρά από υπέροχα αποστάγματα με πανέμορφα μπουκάλια.


Δυο ενδιαφέροντα ονόματα που όμως δεν αναφέρονται στην ποτοαπαγόρευση βρίσκονται επίσης στο Μεγάλο Μήλο. Το ένα είναι το BlackTail, το οποίο είναι κουβανέζικο μπαρ και το όνομά του είναι εμπνευσμένο από την αεροπορική εταιρεία Aeromarine που έκανε πολυτελείς πτήσεις προς Αβάνα. Η ουρά των αεροσκαφών της ήταν μαύρη. Τελευταίο από την μεγάλη μητρόπολη αφήσαμε ίσως το διασημότερο και πολυβραβευμένο μπαρ, το Dead Rabbit Grocery & Grog. Οι Dead Rabbits ήταν μια Ιρλανδοαμερικάνικη βίαιη συμμορία που δρούσε στους δρόμους της Νέα Υόρκης στα μέσα του 19ου αιώνα. Όλα ξεκίνησαν όταν σε μια συνάντηση συμμοριών πετάχτηκε στο κέντρο της αίθουσας ένα νεκρό κουνέλι. Πολλοί το θεώρησαν οιωνό και κάπως έτσι αποσπάστηκαν και δημιούργησαν την δική τους συμμορία με σύμβολο ένα νεκρό κουνέλι καρφωμένο σε ένα δόρυ. Βασισμένο στην ιστορία της συμμορίας είναι και η ταινία ‘Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης‘ του Μάρτιν Σκορσέζε.


Στο Σαν Φρανσίσκο βρίσκεται ένα ακόμα βραβευμένο μπαρ με περίεργο όνομα και δεν είναι άλλο από το ABV το οποίο αν κοιτάξεις ένα μπουκάλι αλκοόλ θα καταλάβεις πολύ εύκολα τι είναι. Είναι η συντομογραφία για το ποσοστό αλκοόλ σε κάθε απόσταγμα ‘alcohol by volume.’. Ένα ακόμα μπαρ από την λίστα των 50 world’s best bars με ιδιαίτερο όνομα είναι το Licorería Limantour από την πόλη του Μεξικό. Ο José Yves Limantour ήταν ο υπουργός οικονομίας του Μεξικό από το 1893 μέχρι το 1911 και ένα χρόνο πριν το τέλος της θητείας του έβαλε για πρώτη φορά φόρο στο αλκοόλ. Το Licorería Limantour είχαμε την ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να πιούμε τα ποτά του στο μοναδικό event με τίτλο Latin America Bar που είχαν διοργανώσει οι Clumsies σε μία ταράτσα με θέα την Ακρόπολη.


Και μιας και αναφέραμε το καλύτερο μπαρ της χώρας μας το οποίο βρίσκεται στην 6η θέση των 50 world’s best bars για το 2017, ήρθε η ώρα να δούμε και την ιστορία πίσω από το δικό του όνομα. Το The Clumsies ήταν το ψευδώνυμο του Νίκου Μπάκουλη και του Βασίλη Κυρίτση σαν μπαρτέντερ πριν ακόμα ανοίξουν το μαγαζί. Όπως μας είπε και ο Λέλος Γεωργακόπουλος “Σκεφτήκαμε πως έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον σαν όνομα γιατί πιστεύουμε αν θέλεις να γίνεις ο καλύτερος στην δουλειά σου πρέπει να είσαι και λίγο ατσούμπαλος! Έχεις στο νου σου κάποιον τέλειο που μπορεί να είναι πραγματικά τέλειος; Συνήθως ο τέλειος προσποιείται για να είναι τέλειος στα μάτια των άλλων. Για εμάς γενικότερα αντικατοπτρίζει αυτό ακριβώς που είμαστε. Hard workers με την δικιά μας ατσούμπαλη προσωπικότητα. Αυτό μας κάνει ξεχωριστούς, τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μας!” Σε έναν μήνα σχεδόν θα μάθουμε και ποια θα είναι η θέση του The Clumsies για το 2018.


Όμως μιας και φτάσαμε στην Ευρώπη να αναφέρουμε στο Βερολίνο το Limonadier που ήταν ένα γαλλικός όρος για τον ιδιοκτήτη καφέ που σέρβιρε πολλά παραπάνω από λεμονάδα, ενώ στο Λονδίνο βρίσκουμε αρκετά ενδιαφέροντα μπαρ και ονόματα, το Nightjar που πήρε το όνομα του από το ομώνυμο πτηνό αλλά και το Three Sheets που είναι μια παλιά έκφραση του 19ου αιώνα που σημαίνει μεθυσμένος. Για το τέλος αφήσαμε το Jerry Thomas Speakeasy στη Ρώμη, το οποίο πήρε το όνομά του αλλά τον πρωτοπόρο μπαρμαν του 19ου αιώνα, Jerry Thomas.

Exit mobile version