Αστέρια Michelin: Η ιστορία πίσω από την τιμητική διάκριση
Από ένα ταπεινό ξεκίνημα το 1889, οι αδελφοί Michelin έχτισαν μια αυτοκρατορία που έφερε την επανάσταση στα ταξίδια και το φαγητό.
- 10 ΙΟΥΝ 2021
Τα πολυπόθητα από όλους τους chefs, αστέρια Michelin, αποτελούν τη μεγαλύτερη βράβευση για ένα εστιατόριο. Προερχόμενα από μια χώρα γνωστή για το πάθος της για την κουζίνα, τη Γαλλία, ξεκίνησαν από έναν οδηγό που δημοσιεύθηκε το 1900 από τους Andre και Edourd Michelin – τους ιδρυτές της εταιρείας ελαστικών Michelin.
Έχοντας ξεκινήσει την εταιρεία το 1889, τα αδέρφια έψαχναν μια μέθοδο για να υποχρεώσουν τον τότε περιορισμένο αριθμό οδηγών να κάνουν περισσότερα ταξίδια και κατ ‘επέκταση, να αγοράσουν περισσότερα ελαστικά. Το Michelin Guide απαριθμούσε μια πληθώρα πληροφοριών για τους οδηγούς, όπως το πού να βρουν τα καλύτερα γεύματα και διαμονή κατά τη διάρκεια των περιηγήσεων τους. Και κάπως έτσι, η μικρή πόλη Clermont-Ferrand έφερε μία επανάσταση στα ταξίδια και το φαγητό
Η επιχείρηση μεγάλωνε και το ίδιο συνέβαινε με τον οδηγό. Έτσι, η Michelin αποφάσισε να δημιουργήσει μια ομάδα επιθεωρητών της οποίας η δουλειά ήταν να επισκέπτεται – ανώνυμα – και να αξιολογεί τα εστιατόρια σε τρεις κατηγορίες. Τα συστήματα αξιολόγησης – που εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα, αναφέρονται ως “Michelin Stars”. Τρία αστέρια σημαίνει «εξαιρετική κουζίνα, αξίζει ένα ξεχωριστό ταξίδι», δύο αστέρια «εξαιρετική μαγειρική, αξίζει μια παράκαμψη» και ένα αστέρι, «ένα πολύ καλό εστιατόριο στην κατηγορία του».
Μέχρι το 1933, 23 εστιατόρια στη Γαλλία βαθμολογήθηκαν με τρία αστέρια. Ο οδηγός επεκτάθηκε περαιτέρω για να καλύψει άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ενώ τέθηκε σε αναστολή τόσο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όσο και λίγο αφότου τελείωσε, με την έκδοση του 1951 επέστρεψε το σύστημα βαθμολογίας των τριών αστεριών. Αυτή τη φορά όμως ο πήχης είχε ανέβει με αποτέλεσμα να επιτύχουν λιγότερα εστιατόρια τη μέγιστη βαθμολογία. Σήμερα, τα αστέρια απονέμονται επιλεκτικά σε μικρό αριθμό εστιατορίων παγκοσμίως, για την εξαιρετική ποιότητα.
Τα δύο αδέρφια κατάφεραν να κάνουν το «Michelin» συνώνυμο όχι μόνο για τα ελαστικά αλλά και για τα ταξίδια και την υψηλή γαστρονομία. Ένας από τους πιο έξυπνους ελιγμούς της εταιρείας ήταν να αναδείξει το φαγητό για το οποίο αξίζει να ταξιδέψει κανείς. Η κάλυψη των οδηγών για εστιατόρια με ξεχωριστή τοπική κουζίνα και καλά εφοδιασμένα κελάρια ώθησε τους οδηγούς να ταξιδεύουν περισσότερο (και, φυσικά, χρειάζονταν ανθεκτικά ελαστικά Michelin για να ολοκληρώσουν τα ταξίδια τους). Σήμερα, ο οδηγός Michelin καλύπτει προορισμούς σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική, με το διάσημο σύστημα αξιολόγησης να προκαλεί τρόμο αλλά θρίαμβο σε εστιάτορες σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένα «αστέρι Michelin» είναι ο στόχος σχεδόν όλων των επίδοξων σεφ.
