Αυτό το μπαρ αξίζει να το επισκεφθείς μια φορά στη ζωή σου

Αν τύχει και βρεθείς ή ξαναβρεθείς στη Βαρκελώνη και είσαι ο τύπος που απολαμβάνει ακόμα και μονάχος το ποτό του στο μπαρ, τότε βάλε στη λίστα με τα ‘to do’ το Dry Martini, ένα από τα καλύτερα ποτάδικα στον κόσμο!

Ξύλινες επενδύσεις, μπρούτζινες λεπτομέρειες, βαριές πολυθρόνες και μεγάλοι καναπέδες με πράσινη δερμάτινη επένδυση, μπαρτέντερ με λευκά σταυρωτά σακάκια, χαμηλή μουσική και σερβιτόροι που θα σε βάλουν ευγενικά στη θέση σου (κυριολεκτικά και μεταφορικά), ειδικά αν αρχίσεις να φωνασκείς.

Πίσω από την μπάρα, τα βράδια, ο μαέστρος Pedro Carbonell, δημιουργός και πρώτος ιδιοκτήτης του Dry Martini. Θεωρείται επίσης ο πατριάρχης των mixologists, αν και όταν το 1978 έστησε το μέρος τούτο λέγεται ότι σέρβιρε μόνο dry martini. Σήμερα, η λίστα με τα κοκτέιλ του θεωρείται από τις πιο ψαγμένες και γευστικά πρωτότυπες, αν και ειδικά την πρώτη φορά δεν χρειάζεται να το πολυσκεφτείς. Η απάντηση βρίσκεται στο όνομα αυτού του μπαρ.

Όταν ο Pedro Carbonell και ένας καλοσυνάτος, επίσης ασπρομάλλης, συνεργάτης του (που δεν μιλά άλλο από ισπανικά, αλλά είναι πάντα πρόθυμος να σε σερβίρει με εξαιρετική δεξιοτεχνία) βρίσκονται πίσω από τη μπάρα, κανείς από τους νεότερους μπαρτέντερ δεν διανοείται να αναμειχθεί με την τελετουργική προετοιμασία του ονομαστού κοκτέιλ.

Ο Don Pedro είχε από την αρχή την ιδέα να σημειώνει πόσα dry martini έφτιαχνε. Πλέον, σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, ο πίνακας στη δεξιά άκρη του μπαρ μετρά πάνω από ένα εκατομμύριο.

Αυτό το εκατομμύριο εκεί πάνω στο matrix αντιπροσωπεύει μαρτινάκια.

Σήμερα το Dry Martini ανήκει στον Javier de las Muelas. Υπήρξε και ο ίδιος θαμώνας. Πέρασε, λέει, για πρώτη φορά το κατώφλι το 1979. Μεσολάβησαν πολλά χρόνια όταν κάπου στα ’90s, ένα βράδυ, απευθύνθηκε στον Don Pedro Carbonell και του είπε: Όταν δεν θα θες να συνεχίσεις να μου το πεις. Πέρασαν άλλα δύο χρόνια. Κάποια στιγμή εκείνος τον ρώτησε αν θυμόταν τι του είχε πει, λέγοντας του πως, αν στο μεταξύ είχε αλλάξει γνώμη, θα το έκλεινε.

Το Dry Martini άλλαξε ιδιοκτήτη, αλλά όχι ύφος και στυλ. Ο επιχειρηματίας Muelas μετέφερε το concept στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο (μέσα στο ξενοδοχείο Melia White House) και στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Παράλληλα, μετέτρεψε τον χώρο της αποθήκης σε εστιατόριο με λίγα τραπέζια και ενδιαφέρον μενού, που αν αντέχει η τσέπη σου αξίζει να δοκιμάσεις, αρκεί να έχεις κάνει έγκαιρα κράτηση.

Το Speakeasy βρίσκεται κρυμμένο πίσω από την κουζίνα του Dry Martini. Τον πρώτο καιρό για να περάσεις στην πίσω πλευρά έπρεπε να γνωρίζεις τη λέξη-κλειδί, αφού τόσο το όνομα του εστιατορίου όσο και η όλη ιδέα αντλούν έμπνευση από την εποχή της αμερικανικής ποτοαπαγόρευσης.

Όταν speakeasy έλεγαν τα παράνομα μπαρ που σέρβιραν αλκοόλ και στα οποία οι θαμώνες μιλούσαν χαμηλόφωνα για να μην γίνονται αντιληπτοί.