Στην Cookοovaya κάνουν το κρέας τέχνη

Τι είναι η wise cuisine και γιατί συζητιέται τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια η Cookoovaya; Ακόμα κι αν δεν σε βασάνιζε αυτό το ερώτημα -όπως εμένα λόγω ανυπόφορων φίλων που κάθε τόσο την ανέφεραν στην κουβέντα-, σίγουρα θα σε ενδιαφέρει να φας καλά, αλλά κυρίως ξεχωριστά. Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης δεν είχα την τύχη να περάσω απ’ την πόρτα της (και μπροστά απ’ την ανοιχτή κουζίνα της). Αυτό συνέβη την προηγούμενη βδομάδα, ήταν μία ξεχωριστή ημέρα (γενέθλια) και είπα να την περάσω λίγο ιδιαίτερα (φαΐ, φαΐ, φαΐ).

Είχαμε κάνει κράτηση αν και μάλλον δεν χρειαζόταν για Πέμπτη βράδυ, ήταν λίγο χαλαρά στο μαγαζί. Μας υποδέχτηκε ένα ευγενέστατο και διακριτικό service, που δεν κουράστηκε στιγμή να μας εξυπηρετεί και να ανέχεται τις παραξενιές μας.

Ο χώρος είναι άνετος, ήσυχος, κυρίως ζεστός, ακριβώς πίσω απ’ το Hilton και δεν ξέρω αν απλά ήμουν τυχερός, αλλά εκείνο το βράδυ βρήκα αμέσως πάρκινγκ σχεδόν δίπλα.

Το πρώτο πιάτο που παραγγείλαμε (και μας ήρθε επίσης πρώτο) ήταν η καπνιστή μελιτζάνα με κρέμα κόκκινης πιπεριάς, κρέμα ταχίνι, ταρτάρ από πιπεριά Φλωρίνης και βινεγκρέτ βασιλικού. Ως όχι και τόσο μεγάλη φαν της μελιτζάνας, η παρέα μου με άφησε να τη φάω σχεδόν ολόκληρη δοκιμάζοντας όλα (ΝΑΙ, ΟΛΑ) τα ‘γύρω γύρω’ της. Η κρέμα ταχίνι νομίζω όμως ότι ήταν η μεγάλη νικήτρια.

Στη συνέχεια ήρθαν τα γεμιστά ραβιόλια με στεπική αγελάδα, σάλτσα ντομάτα με καπνιστή μελιτζάνα, μπεσαμέλ και γραβιέρα Κρήτης. Το πιάτο ήταν μαγικό. Εξαφανίστηκε μέσα σε δευτερόλεπτα. Νομίζω είναι τα πιο ωραία ραβιόλια που έχω φάει ποτέ και μάλλον η πιο ωραία ανάμνηση απ’ την Cookoovaya. Δεν μπορώ να τα περιγράψω, μακάρι να τα δοκιμάσετε μια μέρα. Προσοχή όμως, μην τα επιλέξετε για κυρίως πιάτο. Αποκλείεται να σας αφήσουν να το φάτε όλο εσείς.

Στη συνέχεια ήρθε η μπριζόλα μαύρου χοίρου για μένα και ένα καινούργιο πιάτο, που σύμφωνα με τον σερβιτόρο, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα το δοκιμάζαμε. “Κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής με ρεβύθια, τομάτα και ταχίνι, και με σαλάτα με άγρια ρόκα και δυόσμο’. Αν σας φαίνεται δύσκολο να το παραγγείλετε, πρώτον δεν χρειάζεται να τα πείτε όοοολα αυτά και δεύτερον, όσο δύσκολο είναι να το ζητήσεις, τόσο εύκολο να το καταβροχθίσεις. Το κοτόπουλο έλιωνε στο στόμα, ενώ τα ρεβύθια όταν τα περνούσες με το πιρούνι σου πάνω απ’ την τομάτα και το ταχίνι, πίκριζαν ευχάριστα τον ουρανίσκο σου, μία έκπληξη που δεν την περίμενες.

Όμως δεν μίλησα για την μπριζόλα. Πριν μας τη φέρουν, ο σερβιτόρος μας εξήγησε ότι πρόκειται για ένα αρχαίο ελληνικό είδος χοίρου, που το λίπος του είναι πλούσιο σε Ω3 κι επομένως δεν θα έπρεπε να το φοβόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι θα το έτρωγα όπως και να ‘χε, αλλά τώρα απαλλαγμένος από τύψεις νομίζω το ευχαριστήθηκα περισσότερο. Κομμένη σε χοντρές φέτες, μαζί με πατάτες τηγανητές, ήταν το στεγνό γεύμα που χρειαζόσουν μετά από τα τρία πιάτα που προηγήθηκαν.

Το φαγητό μας το συνδυάσαμε με δύο ποτήρια Cabernet Sauvignon Merlot, το οποίο ΟΚ, μην αγχώνεσαι, το βρίσκεις ανάμεσα στα ροζέ κρασιά του εστιατορίου. Είναι μία πολύ ασφαλής επιλογή.

Από όσα ίσως θα κατάλαβες, οι τιμές του εστιατορίου ξεπερνούν λίγο αυτές του μέσου εστιατορίου που έχεις στο μυαλό σου. Με 50 ευρώ το άτομο πάντως πιστεύω ότι θα είστε ικανοποιημένοι. Εμείς τουλάχιστον ήμασταν και με το παραπάνω.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Χατζηγιάννη Μέξη 2Α, Αθήνα

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ

210 7235 005