Έξω από το Holy Spirit είναι τα ωραία

Αργήσαμε λίγο να γράψουμε για το Holy Spirit. Και λέω ότι αργήσαμε γιατί ήταν πολύ ο κόσμος που μας μιλούσε για αυτό το μαγαζί που άνοιξε πέρυσι στη Γλυφάδα και έμελλε να είναι από τα bar που όχι μόνο άντεξαν το δύσκολο 2012 αλλά έγιναν meeting point το 2013.

Βλέπεις, στη Γλυφάδα το πολύ δύσκολο ήταν πάντα το να γίνει σημείο αναφοράς, σημείο συνάντησης. Και μέσα σε πολύ λίγο καιρό το Holy Spirit έγινε το μαγαζί του πρώτου ποτού. Και του δεύτερου και του τρίτου. Και του τέταρτου μη σου πω.

Το γιατί σου λέμε να περάσεις μερικά από τα καλοκαιρινά σου βράδια εκεί, θα προτιμούσα να σου το περιγράψω δοκιμάζοντας ένα – ένα τα εξαιρετικά cocktail του καταλόγου. Αλλά θα το πάμε λίγο διαφορετικά.

Εντός, εκτός κι επί τα αυτά

Ο τίτλος του θέματος ίσως είναι λίγο παραπλανητικός. Κι αυτό γιατί τα ωραία παράγονται μέσα στο Holy Spirit και συγκεκριμένα πίσω από την μπάρα του. Αλλά είναι η τοποθεσία στη Γλυφάδα, η διάθεση του κόσμου και ο ανανεωμένος (πολύ πιο μεγάλος) χώρος που διαθέτει το bar σε σχέση με εκείνο το στενόμακρο μαγαζί που άνοιξε πριν ένα χρόνο και κάτι, πού σε κάνουν να κινείσαι ακόμα και μακριά από την μπάρα του.

Ένα πολύ φαρδύ πεζοδρόμιο, ικανό να φιλοξενήσει εκατοντάδες κόσμου, μερικά τραπέζια για όσους προλάβουν να βρουν θέση σε αυτά αλλά κυρίως μία διάθεση να μην στριμωχτείς στους 4-6-8 τοίχους ενός bar και να ζήσεις την πόλη στο πεζοδρόμιο.

Η Λαοδίκης έχει γίνει ούτως ή άλλως πολυσύχναστη με όλα τα bar που έχουν ανοίξει εκεί. Οπότε καθήμενος έξω από το Holy, θα έχεις την ευκαιρία να χαζεύεις και τη γενικότερη βραδινή πασαρέλα της Γλυφάδας.

(Ακολούθησέ μας στο Foursquare για να διαβάζεις tips για τα μαγαζιά που επισκεπτόμαστε)

The booze

Εδώ θα μιλήσουμε με ονόματα. Γιατί όταν άνοιγε το Holy Spirit και είχα μάθει ότι εμπλέκεται και ο Ξαβιέ στο project, ήμουν 100% σίγουρος ότι αυτό το μαγαζί θα πετύχει. Και δεν είναι πρέπον να αποκαλείς “ταλαντούχο” έναν bartender αλλά ο Ξαβιέ είναι ακριβώς αυτό το πράγμα. Χαμηλών τόνων, με απίστευτα δημιουργικές ιδέες στο θέμα του ποτού και εμπειρία που μετράται σε διαγωνισμούς και διακρίσεις.

Στο Holy Spirit θα βρεις ένα δείγμα αυτής της δημιουργικότητας. Και θα σου προτείνουμε να βαδίσεις σε ασφαλή νερά. Να δοκιμάσεις αλλά να είσαι σίγουρος για το ποτό που θα πιεις. Γιατί πολλά από τα cocktail του είναι τόσο περίπλοκα και “απαιτητικά” για τον ουρανίσκο που μπορεί να σε ξενίσουν. Αν έχεις απορίες, ρώτα τα παιδιά πίσω από το bar.

Προσωπικά έχω δοκιμάσει διάφορα. Από το πολύ ξεχωριστό και αχλαδένιο Fear the Pear, στο Gin Sin, το Holy Moly αλλά και το πολύ γυναικείο Fantastic Boyfriend. Όλα εξαιρετικά ισορροπημένα, με πολύ καλή χρήση των bitters αλλά και σερβιρισμένα με τέτοιο τρόπο που στο timeline μου σε Instagram και Foursquare παίζει πάντα μία φωτό από το Holy Spirit.

Αυτό βέβαια που ζήλεψα πιο πολύ από όλα και θέλω να δοκιμάσω όταν ξαναβρεθώ στο Holy είναι το XL Zombie που είδα να πίνουν ο Λευτέρης, ο Φώτης και (ένας από τους πιο παλιούς και δραστήριους αναγνώστες του ONEMAN) ο Σπύρος.

Οι τιμές των ποτών και των κοκτέιλ είναι οκ. Γλυφαδιώτικες αλλά οκ.

Το κάτι παραπάνω που κάνει τη διαφορά

Αυτό που σε κερδίζει όμως στο Holy Spirit είναι οι λεπτομέρειες. Είναι αυτό το μικρό pin-up girl που κρύβεται στο εσωτερικό μιας Paul Smith ζώνης. Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που μπορεί να μην τις βλέπουν ή να μην τις αντιλαμβάνονται όλοι αλλά εσύ τις ξέρεις και τις διαφημίζεις και στους φίλους σου όταν τους πας σε ένα μαγαζί.

Υπάρχουν πάρα πολλά bar στην πόλη για να μην κάνεις focus στις λεπτομέρειες. Στον απαραίτητο πυροσβεστήρα ο οποίος όμως έδεσε τόσο ωραία στον καταδύτη στον τοίχο.

Στο ποδήλατο στον τοίχο, με τις ρόδες να πλαισιώνουν το “Good”.

Στα καπέλα που θα δεις τα παιδιά να φοράνε μέσα στο bar.

Στα δοχειάκια για τα φιστίκια.

Εεεεε…. Στο Mini Cooper στο ταβάνι.

Σε αυτά τα “μικρά” είναι που το Holy Spirit κάνει τη διαφορά. Και στο γεγονός ότι το “cocktails from our soul” που μοιάζει να είναι το μότο τους, δεν το λένε για να το πουν.

Δοκίμασε ένα cocktail και θα πιστέψεις κι εσύ. Και στον πατέρα και στον υιο και στο Holy Spirit.

Περί ποτών και στο @christoschatzi