Εντάξει Buzzfeed, αυτές είναι άλλες 16 ψαγμένες ταβέρνες σε όλη την Ελλάδα

Το ‘Άμα Λάχει’ στην Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια και οι ‘Σεϋχέλλες’ στην πλατεία Αυδή στο Μεταξιουργείο είναι δύο πραγματικά καλά εστιατόρια. Άμα λάχει, το πρώτο το λες και ταβέρνα. Οι ομοιότητες μεταξύ τους δεν είναι πολλές, αν εξαιρέσεις ότι και οι δύο σερβίρουν καλό φαγητό. Για παράδειγμα στο σέρβις (τόσο στη γρηγοράδα όσο και στην ευγένεια), οι ‘Σεϋχέλλες’ θα μπορούσαν να κάνουν λίγο καλύτερη δουλειά.

Τέλος πάντων, εδώ είμαστε για να γιορτάσουμε την καινούργια ομοιότητα των δύο εστιατορίων: βρίσκονται αμφότερα στη λίστα του Buzzfeed με τα 31 εστιατόρια απ’ ολο τον κόσμο στα οποία πρέπει να πας (και να φας) όσο είσαι ζωντανός.

Ευχαριστούμε Buzzfeed, πάντα χαρά μας να βρισκόμαστε στις λίστες σου.

Λάτρεις του να το πηγαίνουμε ένα βήμα πιο κει, ρωτήσαμε φίλους, συναδέλφους και γνωστούς και χτίσαμε γρήγορα -αλλά όχι βιαστικά- μια λίστα με 16 ταβέρνες, μάλλον ‘ψαγμένες’ παρά ξακουστές, που πρέπει να τιμήσεις άμεσα.

Μπορεί να μην είναι όλες δίπλα στο σπίτι σου, αλλά είναι όλες στην Ελλάδα. Και έρχεται καλοκαίρι.

(Ελπίζουμε αυτό που τρέχει λίγο πιο κει να μην είναι ο συνειρμός που δεν έπιασες).

Το Κύμα, Κίμωλος

Το συγκεκριμένο εστιατόριο πάνω στο κύμα της Ψάθης, στο μικρό και χύμα λιμάνι της Κιμώλου αξίζει πολλά περισσότερα από μια απλή αναφορά. Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα ψαροεστιατόρια των Κυκλάδων, με γκουρμέ εμπνεύσεις αλλά παραδοσιακή εξυπηρέτηση και γεύση. Φρέσκο ψάρι, θαλασσινά που σχεδόν μιλάνε και μια εξαιρετική ικανότητα στα ζυμαρικά που ως γνωστόν δεν είναι εύκολο να τα βρεις όπως πρέπει σε νησιά και γενικότερα στα πέριξ. Παπαρδέλες με μανούρα, στύρα για όσους ξέρουν από ψητό ψάρι και χταποδοσαλάτα με πλιγούρι είναι μερικά από τα must του καταλόγου. Μάνος Μίχαλος

Γιουβετσάκια

Αν σκεφτώ ποτέ “ελληνική κουζίνα” το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η μάνα μου. Το δεύτερο πράγμα είναι τα “Γιουβετσάκια”. Το μοναδικό μέρος στην Αθήνα (παλεύει χέρι με χέρι με την Παλιά Φάβα στο Φάληρο) που μπορεί να παίξει μονό πάνω από τις κατσαρόλες με την κυρά-Βούλα και να την νικήσει. Τα Γιουβετσάκια, λοιπόν, που αποτελούν ένα από τα καλύτερα κοινά μυστικά των νοτίων προαστίων σερβίρει ελληνικά πιάτα, όπως πρέπει να σερβίρονται. Ακολουθώντας την αγνή και παραδοσιακή συνταγή. Χωρίς γαστρονομικές ακροβασίες. Με προίόντα από κάθε γωνία της Ελλάδας, που δημιουργούν ένα “κανονικό” φαγητό. Κανονική χωριάτικη δηλαδή με γευστική ντομάτα. “Κανονικό” γιουβέτσι (σκοτώνω για γιουβέτσι – απλά ενημερώνω), “κανονικά” τηγανητά κολοκυθάκια. Κανονικά = σωστά = όπως πρέπει. Στέφανος Τριαντάφυλλος

Ιθώμης & Μορέως 20, Άνω Γλυφάδα

To Ρεμούτσικο

Δεν το λες και τεράστιο μυστικό, αφού και είναι διάσημο για το κοντοσούβλι του στα πέρατα της Αττικής και έχει ψηφιστεί από το κοινό ως Νο1 για τα παϊδάκια του. Μια all weather (βλέπε δυο τζάκια για το χειμώνα και υπέροχη αυλή για το καλοκαίρι) ανακαινισμένη αγροικία του 1900, σε απόσταση αναπνοής από την Βουλιαγμένης, με την οικογένεια που το έχει να παραδίδει μαθήματα για το πως κάνεις τον πελάτη να αισθάνεται μέρος της παρέας. Πάνος Κοκκίνης

Αγίου Δημητρίου 120, 210-9704515, Άγιος Δημήτριος

Καλύβας

Για τα παϊδάκια τα είπαμε. Το ίδιο και για τον Τέλη. Ή το Παραδοσιακό που μετακόμισε. Η λίστα είναι μεγάλη. Όρεξη να ‘χεις (χμ…). Μπορεί να μην είναι ταβέρνα με την ακριβή έννοια του όρου, αλλά είναι ο απόλυτος προορισμός. Αν δηλαδή καταστρεφόταν ο κόσμος και θα έπρεπε να πάμε σ’ ένα μαγαζί για να φάμε αυτός θα ήταν ο Καλύβας. Το κορυφαίο ψητοπωλείο της πρωτεύουσας. Που βρίσκεται εξάλλου και στην Νο1 περιοχή της Ελλάδος (και Νο5 του κόσμου σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα) το Κουκάκι. Ο Καλύβας, λοιπόν, βάζει σούβλες και μας κάνει να αναστενάζουμε. Είναι το μέρος που ο μοναδικός κανόνας για το σουβλάκι είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Θέλεις δηλαδή σουβλάκι με κοντοσούβλι (δική μου συνταγή: χοιρινό κοντοσούβλι, ντομάτα και σπιτική τυροκαυτερή); Δικό σου. Θέλεις με εξοχικό; Δικό σου; Με φρυγαδέλι; Δικό σου και πάλι; Με καλαμάκι; Με γύρο; Με κεμπάπ; Με κοκορέτσι; Να συνεχίσω; Στέφανος Τριαντάφυλλος

Γεωργίου Ολυμπίου 10, Κουκάκι

Η Μπακαλοταβέρνα

Πολύ πριν προσγειωθούν τα πρώτα στο τραπέζι, αυτό που καταλαβαίνεις αμέσως για την Μπακαλοταβέρνα είναι ότι έχει χαρακτήρα. Και ότι αν δεν σε πάει κάποιος έμπειρος από Χαλάνδρι, δύσκολα θα την ξεχωρίσεις ανάμεσα στις ατέλειωτες καφετέριες στους ατέλειωτους πεζόδρομους. Κοντοσούβλι με καραμελωμένα κρεμμύδια, τηγανητές πατάτες κατσαρόλας, ξύγαλο Σητείας, σιουφιχτά με στάκα, δυνατά μπριζολάκια και η λίστα με το τι πρέπει να δοκιμάσεις συνεχίζεται χωρίς να κουράζει. Όλο το παιχνίδι βέβαια παίζεται στο αν θα κάτσεις μέσα ή έξω. Αν κάτσεις μέσα, θα φας πολύ καλά, θα πληρώσεις πολύ λογικά και θα φύγεις. Αν κάτσεις έξω, θα συμβούν όλα αυτά με την ίδια σειρά, αλλά όσο ανοίγει ο καιρός, τόσο πιο δύσκολα θα σου κάνει καρδιά να φύγεις. Ηλίας Αναστασιάδης

Θουκυδίδου 5, Χαλάνδρι

Η ταβέρνα στα Κοκκινόγεια της Μάνης

το σωστό το καπαρόφυλλο. Bonus το σύγκλινο

A photo posted by christoschatzi (@christoschatzi) on Aug 5, 2015 at 6:55am PDT

Έχεις φτάσει στο Ακρωτήρι Ταίναρο, στο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας, κολυμπάς σε έναν από τους πιο όμορφους κολπίσκους της χώρας και αποφασίζεις ότι πρέπει όχι απλά να μείνεις εκεί, οφείλεις να ζήσεις εκεί. Το φαγητό σου θα το εμπιστευτείς σε μια καλή κυρία που έχει την ταβέρνα λίγο πριν τον κόλπο. Μια κυρία που φτιάχνει το δικό της σύγκλινο, της δική της κάπαρη τουρσί, τα δικά της καπαρόφυλλα. Είναι οι απλές γεύσεις σε αυτή τη ζωή που κερδίζουν τον ουρανίσκο, είναι οι απλοί άνθρωποι που θα κάτσουν παρέα σου να φάνε και να μοιραστούν την ιστορία τους. Τι παραπάνω θες από την σαλάτα της φωτογραφίας για να είσαι ευτυχισμένος; Χρήστος Χατζηιωάννου

Ο Καπετάν Νικόλας στα Κουφονήσια

Θ’ απαρνηθώ τα άγια χώματα της Φιλαδέλφειας και τους μεζέδες στο κουτούκι του “Μίστερ Λουκιδέλη” (αν δεν έχεις πάει, κανονισέ το. τώρα.) κι αυτό γιατί, όταν μπαίνουν στη συζήτηση φρέσκια ψάρια, νησιώτικοι μεζέδες και το γαλαζοπράσινο φόντο της θάλασσας, όλα τ’ άλλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Αν υποθέσουμε πως ήμουν καταδικασμένος θανατοποινίτης σε κάποια πολιτεία της Αμερικής, το τελευταίο μου γεύμα θα ήταν χωρίς δεύτερη σκέψη στον “Καπετάν Νικόλα” στα Κουφονήσια. Εκεί που βλέπεις/διαλέγεις τα πιάτα πριν τα παραγγείλεις, εκεί που το ψάρι μυρίζει Αιγαίο, εκεί που ο Καπετάν Νικόλας και τα παιδιά του βγάζουν μια ανεπιτήδευτη φιλόξενη ζεστασιά που αλλού δεν ξαναταματάδες, εκεί που το αυθεντικό νησιώτικο φαγητό γίνεται απόλαυση και το ταξίδι δεν θες να έχει γυρισμό. Εκεί που εν πάση περιπτώσει πρέπει να φας μια φορά στη ζωή σου. Γρηγόρης Μπάτης

Μπατζάβαλης

My kind of ταβέρνα. Από αυτές που πηγαίνεις τρως και μετά χρειάζεται κλαρκ για να σηκωθείς. Βρίσκεται σε ένα χωριό λίγο έξω από την Τραχεία, που είναι λίγο έξω από την Επίδαυρο. Διαθέτει δικό του χασάπικο (για όσους θέλουν να πάρουν δουλειά για το σπίτι – παλιό αστείο το ομοογώ) και κυρίως τις ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ μερίδες που είδες ποτέ. Η μπριζόλα θαρρείς ότι βγήκε από μαμούθ. Η τυροκαυτερή φτάνει για να κάνεις μερεμέτι σε όλο το σπίτι, αν δηλαδή σου ερχόταν ποτέ να κάνεις μερεμέτι με τυροκαυτερή στο σπίτι σου. Αν το κάνεις, θα ήθελα πολύ να δω και το υπόλοιπο σπίτι σου, Χάνσελ. Πατάτα σπιτική. Φετάρα με δικό της ταχυδρομικό κώδικα. Εκπληκτικά παιϊδάκια. Τουλάχιστον στο δικό μου “μικρό μαύρο βιβλίο” δεν μπορείς να λέγεσαι κρεατοφάγος και να μην έχεις επισκεφτεί τον Μπατζάβαλη. Στέφανος Τριαντάφυλλος

Καρατζάς, Αργολίδα

Το καφενείο της Ήβης

Δεν θα σου γεμίσει το μάτι γιατί είναι υπερβολικά μικρό, αλλά έτσι και την ώρα που περνάς φτιάχνει εκείνην φανταστική ομελέτα με τα λουκάνικα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τρέξεις προς το μέρος του. Οπωσδήποτε θα παραγγείλεις τσίπουρα (εκτός αν είσαι του ούζου, οπότε πάσο) και οπωσδήποτε θα αφήσεις την μαγείρισσα να επιλέξει τους μεζέδες που θα καταβροχθίσεις. Ξέρει αυτή. Πίστεψέ με. Έρρικα Ρούσσου

Ν. Αποστόλη 19 & Ήβης, Ψυρρή, 210-3232554

To Νegroponte στα Λαδάδικα

Σε ένα από τα πιο παλιά κτίρια στα Λαδάδικα (χτισμένο το 1888), που ήταν κάποτε ακόμα και οίκος ανοχής, δεσπόζει αυτό το ξεχωριστό οινομαγειρείο. Παραδοσιακά πιάτα, λιτές γεύσεις, αγνά υλικά, σπιτικό φαγητό, είναι ο συνδυασμός της επιτυχίας του. Τα τηγανιτά κεφτεδάκια και η χοιρινή τηγανιά είναι τα πιάτα που κάθε παρέα δεν ξεχνά να παραγγείλει, ενώ το τραπέζι συνοδεύει βιολογικό κρασί ή ρακί. Δώρα Τσαμπάζη

Αιγύπτου 24, Λαδάδικα,τηλ. 2310-523571

Η Κληματαριά στο Νέο Ψυχικό

Ιδανική για γλυκά καλοκαιρινά βράδια. Βρίσκεται πάνω στην πλατεία Ελευθερίας και τιμάει το όνομά της, αφού σκεπάζεται από μια κληματαριά που προσφέρει την απαραίτητη δροσιά. Να δοκιμάσεις κρέας και ιδιαίτερα την μπριζόλα του κι αν πας Σαββατοκύριακο να πάρεις οπωσδήποτε κοντοσούβλι. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Κωστή Παλαμά 29, Νέο Ψυχικό

Μινιόν

Κάτω από το Συντριβάνι, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, βρίσκεται μισοκρυμμένη η πλατεία Δέλλιου. Και οι καραμελωμένες πατάτες και το πιο ωραίο λαχματζούν. Συγγνώμη, προτρέχω. Στην πλατεία Δέλλιου λοιπόν θα βρεις “τραπεζάκια έξω” και αρκετές επιλογές. Εμείς θα σου προτείνουμε το Μινιόν, γιατί… καραμελωμένες πατάτες και λαχματζούν. Και σουτζουκάκια. Και αλμυρό κανταΐφι. Και καβουρμάς. Και ρακί παιδιά, μην ξεχάσουμε τη ρακή. Μαρίνα Καρπόζηλου

Καμβουνίων 8, Θεσσαλονίκη

Το Στέκι του Ψαρά στην Σαντορίνη

Οι ντόπιοι την αποκαλούν “ταβέρνα της γιαγιάς”. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό κολακεύει πολύ την καλοκάγαθη γιαγιά που κρατάει το μαγαζί με τη φαμίλια της μιας και είναι νεότατη. Ελάχιστα τραπεζάκια στριμωγμένα σε έναν μισθωμένο χώρο στο λιμάνι της Βλυχάδας, δίπλα ακριβώς στις βάρκες των ψαράδων. Υπάρχουν πολύ καλές ταβέρνες στην Βλυχάδα με τρομερό ψάρι που φέρνουν κάθε μέρα τα καίκια. Αλλά στης γιαγιάς θα βρεις σπιτικό φαγητό, θα βρεις νοστιμιές που θα σου έφτιαχνε η μαμά σου. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι πράγματι στέκι ψαράδων ή απλά το στέκι των ντόπιων. Ξέρω όμως ότι θα φας πατάτα τηγανητή που δεν έχεις ξαναφάει και λιχουδιές της Σαντορίνης που δεν έχεις ούτε ονειρευτεί. Χρήστος Χατζηιωάννου

Τσιζ Μπιζ

Απέναντι από την κεντρική πύλη του Μπιτ Παζάρ θα δεις πολύχρωμες καρέκλες και τραπέζια διακοσμημένα με φύλλα το περιοδικό Εικόνες. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, απλά κάθεσαι και παραγγέλνεις. Ο κατάλογος χωρισμένος σε “ζεστά”, “κρύα” “σαλάτες” “ψαρομεζέδες” και “κρεατομεζέδες” θα σε διευκολύνει ακόμα περισσότερο. Φέτα τηγανητή με ρακόμελο, καβουροσαλάτα mojito, τυρολούκουμα λαχανικών, εδώ δεν υπάρχουν SOS, παρά μόνο αγαπημένα. Μαρίνα Καρπόζηλου

Καρμπολά 2 με Τοσίτσα, Θεσσαλονίκη

Το Κουτούκι

Θα μπορούσα να την αγαπήσω μόνο και μόνο επειδή λέγεται Κουτούκι, για έναν ανεξήγητο λόγο τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία στη λέξη αυτή. Την αγαπάω όμως και για την αυλή της, το παλιακό της στιλ και το απίστευτο πιάτο που λέγεται Αβάπτιστο. Όλα ωραία είναι δηλαδή, αλλά αν πας προς τα εκεί, μην κάνεις το λάθος να μην πάρεις αυτές τις μικρές μπουκίτσες κρέατος που συνδυάζονται φανταστικά με μικρές μπουκίτσες ψημένου τυριού. Ένα Ε-Π-Ο-Σ. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Κηφισίας 308 και Κρήτης, Κηφισιά

Το Ελαϊκόν

Δεν έχεις φάει καλύτερα πανσετάκια. Δεν έχεις. Με ρακή συνοδεία και έντεχνο ρεπερτόριο στα decks. Εκ πρώτης όψεως, το μαγαζί θα σου φανεί σαν μία ακόμη ταβέρνα που σιγά, τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει. Ένα έχω να πω, επειδή το φαγητό της είναι πραγματικά καλό και επειδή αποκλείεται να πάει το μυαλό σου γι αυτό που έρχεται, έχω να σου δώσω μία και μοναδική συμβουλή: Κράτησε χώρο για το γλυκό. Και παράγγειλε μπανόφι. Ναι, μπανόφι. Είναι συνταγή του μαγαζιού και είναι φα ντα στι κό. Έρρικα Ρούσσου

Ευαγγελικής Σχολής 10-12, Πλατεία Αγ. Λαζάρου, 210-7669300, Βύρωνας