Μόνο ντελίβερι, για πέντε μέρες, η μεγάλη πρόκληση

Τους πρώτους δύο μήνες μετά τη μετακόμιση στο Παγκράτι, καθάριζα σταθερά και το κάτω μέρος του τραπεζιού στο σαλόνι. Από τον τρίτο μήνα δεν μπαίνω στον κόπο, γιατί το ξύλο είναι καλυμμένο με φυλλάδια για φαγητό. Έκλεισα δύο χρόνια σ’ αυτό το σπίτι.

Οι φορές που έχω δει κατσαρίδα είναι δύο. Οι φορές που έχω μαγειρέψει είναι τρεις. Ήδη τρία σουβλατζίδικα είναι στα δικαστήρια για το ποιο θα φιλοξενήσει την προτομή μου στην είσοδο.

Φαντάσου λοιπόν να είσαι ένας τέτοιος τύπος και κάποιοι άγιοι άνθρωποι απ’ το deliveras.gr να σου δίνουν την ευκαιρία -και το μπάτζετ- να παραγγέλνεις ό,τι θες για μια εβδομάδα με έναν και μοναδικό όρο. Να τρέφεσαι μόνο από ντελίβερι.

Φίλοι διοργανωτές της αποστολής, θα μπορούσα να παίρνω και εικοσιπέντε κάμψεις την ημέρα αν κρινόταν απαραίτητο. Ο Θεός σας έστειλε καταμεσής του Μουντιάλ.

Τα στατιστικά του άρθρου

34 επισκέψεις στο deliveras.gr

14 ανοίγματα του app

7 προσφορές (aka το υπερατού του site)

98 ευρώ συνολικό ταμείο

X τριγλυκερίδια (aka δεν πήγα για εξετάσεις ακόμα)

(πειστήριο #1)

Δευτέρα

Τι πήρα: 1 κουλούρι σταφίδα-κανέλα + 1 ice tea μήλο απ’ το 777 Fresh, 1 ομελέτα σπέσιαλ + 1 ριζότο κοτόπουλο απ’ το Diva, 1 ceasar’s με μπέικον + 1 κρέπα σοκολάτα μπανάνα απ’ το Il Palatino

Σχόλιο για την παραγγελία: Ξεκίνησα συντηρητικά.

Το πρωί της Δευτέρας σηκώθηκα όπως με ήξερα και το βράδυ της Δευτέρας κοιμήθηκα με τρία καινούργια φαγητάδικα στο βιογραφικό. Ο Deliveras σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη με το καλημέρα. Ξυπνάς, θες να φας κάτι αλλά δεν ξέρεις τι, ανοίγεις το site και το μυαλό διευκολύνεται. Θες πίτσα, σουβλάκια, burger, ψητά, μαγειρευτά, κρέπα, κινέζικο, ethnic, σάντουιτς ή καφέ; Διαλέγεις και η λίστα με τα μαγαζιά που μπορούν να σε βοηθήσουν ξετυλίγεται μπροστά σου.

Καφέ δεν πίνω, τα ξέρεις, αλλά κάτι παρασκευάσματα τύπου ‘κουλούρι με σταφίδα και κανέλα’ έχουν φτιαχτεί για τις παλινδρομικές μου λιγούρες. Έχω προγραμματιστεί για να παραγγέλνω τέτοια.

 

Για μεσημεριανό διάλεξα ένα ριζότο απ’ το Diva, γιατί δεν ξέρω πόσα χρόνια είχα να φάω ριζότο. Χορταστικό αυτό με το κοτόπουλο που πήρα, αλλά δεν το τελείωσα γιατί παραήταν χορταστικό. Το βράδυ είπα να συνεχίσω με νεκρά κι έτσι παρήγγειλα μια σαλάτα και μια κρέπα. Έφαγα τη σαλάτα, αλλά όχι όλες τις πρασινάδες, γιατί είχα το μυαλό μου στην κρέπα. Ούτε την κρέπα δεν τελείωσα.

Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Μάλλον αγχώθηκα με το πρότζεκτ ‘5 μέρες μόνο ντελίβερι’. Συνήθως τρώω ακόμα λιγότερο.

Τα πρώτα συμπεράσματα από τον Delivera είναι ότι θα κολλήσεις μαζί του, γιατί εκτός απ’ την ευκολία στις παραγγελίες, επιβραβεύεσαι με loyalty πόντους για κάθε παραγγελία, τους οποίους μπορείς να εξαργυρώσεις είτε με κουπόνια φαγητού είτε με δωρεά στο Χαμόγελο του Παιδιού. Τίμιο, τιμιότατο.

Εγώ και το Loukumami: Ανύπαρκτη σχέση, δεν γνωριστήκαμε ακόμα.

(εδώ, στον αγώνα)

Τρίτη

Τι πήρα: 10 churros με ζάχαρη και κανέλα + 1 χυμό μήλο-πορτοκάλι-καρότο απ’ το Loukumami, 1 μερίδα κοτόπουλο με bbq sauce και ρύζι από τις Μυρωδιές, 2 τυλιχτά με γύρο χοιρινό απ’ όλα χωρίς κρεμμύδι και 1 κόκα κόλα κανονική απ’ το ΚαλοΨημένο

Σχόλιο για την παραγγελία: Κάτι έγινε.

Είπα να πάρω λίγο πιο σοβαρά την αποστολή μου, γιατί αν συνέχιζα με τη μαλθακότητα της Δευτέρας, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Φίλων του Ντελίβερι θα με περίμενε κάτω απ’ την 24Media με αναμμένους πυρσούς.

(“Δεν πίνει καφέ, δεν τρώει πρωινό, τι άνθρωπος είναι”, αρχίζεις και σκέφτεσαι. Δεν έχω απάντηση σ’ αυτό)

Το μεσημεριανό μου δεν ήταν κάτι φαντεζί και ομολογώ ότι έσπασα για λίγο την ομερτά του δεν παίρνω τίποτα αν δεν είναι ντελιβεράτο, ψωνίζοντας μια λεμονίτα από το μηχάνημα της κουζίνας. Ένιωθα λίγο πειραματόζωο, γιατί οι συνάδελφοι έρχονταν με τα ταπεράκια τους ή έφτιαχναν σαλάτες με αγνά(;) υλικά, αλλά ήμουν συγκεντρωμένος στον στόχο που, μεταξύ μας, ήταν να μην ξοδέψω και τα 100 ευρώ του μπάτζετ μέσα σε τρεις μέρες. (Τα κατάφερα).

Το βράδυ είχε live chat για το season finale του Game of Thrones, δηλαδή την τέλεια αφορμή για να φάμε σουβλάκια, τα οποία και φάγαμε στην κουζίνα προλαβαίνοντας στο τσακ την έναρξη των διαδικασιών. Πήρα και το αναψυκτικό μου απ’ το ΚαλοΨημένο, κύριος, επαγγελματίας.

Το ίδιο πρωί είχα φάει τα νύχια μου από την αγωνία, βλέποντας το 10ο επεισόδιο του GoT, αλλά αυτό δεν πιάνεται, πιάνεται;

Εγώ και το Loukumami: Το πρώτο σκίρτημα. Ο ντελιβεράς του Loukoumami ήταν μάλλον απ’ τους πιο cool που είχα ποτέ πάρε-δώσε, η παραγγελία ήταν όνειρο, ενώ ένας ευγενής κύριος με πήρε το απόγευμα να με ευχαριστήσει και να με ρωτήσει πώς μου φάνηκε η πρώτη μου παραγγελία έβερ απ’ το κατάστημα. Ένιωσα σημαντικός.

(ντοκουμέντο)

Τετάρτη

Τι πήρα: 10 churros + 1 μερίδα λουκουμάδες + 3 beignet γεμιστά με πραλίνα φουντουκιού σε τιμιότατη προσφορά Deliveras Special απ’ το Loukumami, 1 μερίδα μπιφτέκια φούρνου με πατάτες φούρνου από τις Γεύσεις του Γιάννη, 1 special μεξικάνα με cheddar για 2 άτομα από την Pizza Fan σε μισή τιμή(!) + 1 κόκα κόλα 1,5 lt, κανονική, για ποιον με πέρασες;

Σχόλιο για την παραγγελία: Καλά το πας, συνέχισε έτσι, τη γενική αίματος μην ξεχάσεις μόνο.

Λένε ότι η μεσαία μέρα μιας πενθήμερης δοκιμασίας είναι και η πιο κρίσιμη. Κανείς δεν το λέει, απλά ήθελα να προσδώσω ένταση και παλμό. Με την προσφορά του deliveras.gr στην παραγγελία απ’ το Loukumami, άρχισα τα χαϊλίκια, δηλαδή χάρισα τη σακούλα με τα Churros στην ομάδα περιεχομένου της εταιρίας.

Με το μεσημεριανό δεν τρελάθηκα για δεύτερο συναπτό μεσημέρι, ζηλεύοντας ακόμη περισσότερο τα μαγειρέματα του Χατζηιωάννου στην κουζίνα της εταιρίας.

 

Μπήκα στο (εξαιρετικό) application του Delivera και διάλεξα Pizza Fan. 50% προσφορά σε όλες τις πίτσες. Εδώ αρχίζει η αντεπίθεση. Όχι Roy μη λυγίζεις. Θα κερδίσουμε στο τέλος.

(πηγή: Αγγλία: Η χώρα των Μάικ Μπάσετ)

Ήμουν σκληρός με την πίτσα των 28cm. Και με την κόκα κόλα. Μετά άρχισα να νυστάζω. Δεν θυμάμαι κάτι άλλο, πέρα απ’ το ότι έχεις τη δυνατότητα να κάνεις πολλαπλές παραγγελίες με τον Delivera. Θες πίτσα από εκεί και σουβλάκι από αλλού; Κανένα πρόβλημα, τα βάζεις στο ίδιο καλάθι παραγγελίας και απλά περιμένεις αφοσιωμένος στο ματς της βραδιάς.

Εγώ και το Loukumami: Ο ντελιβεράς (όχι ο ίδιος που ήρθε και χτες, άλλος) μου επισήμανε ότι είναι η δεύτερη συνεχόμενη μέρα που παίρνω από εκεί και μου άφησε να εννοηθεί ότι τα παιδιά στο Loukoumami είναι πολύ χαρούμενα με αυτό. Αδέρφια.

(η προσφορά που λέγαμε)

Πέμπτη

Τι πήρα: 1 μπουγάτσα με φύλλο αέρος + 2 πρέτσελ απλά + 1 φρέσκος χυμός πορτοκάλι + 1 σακούλα μίνι λουκανικοπιτάκια από τον Βενέτη, 1 cheese burger απλό + 1 chicken burger γίγας απ’ τον Lutsiano με 20% έκπτωση στην πρώτη παραγγελία -δε με χάλασε-, 1 μερίδα γαρίδες με κινέζικα μακαρόνια απ’ το China Wok Time με 10% έκπτωση που ισχύει αποκλειστικά για τους χρήστες του Delivera

Σχόλιο για την παραγγελία: Βετεράνος πια.

Μια χαρά πολυσυλλεκτικό το πρωινό απ’ τον Βενέτη. Ομολογώ ότι καταευχαριστήθηκα την μπουγάτσα, με το χυμό είχα κάτι θεματάκια (τους πίνω πιο γλυκούς), τίμιο το πρέτσελ και γενικά ΟΚ, δεν τον μάθουμε τώρα τον Βενέτη, συμπαθιόμαστε από παλιά.

(ο Βενέτης κι εγώ, μάντεψε ποιος απ’ τους δύο είναι αγουροξυπνημένος)

Τα ευχάριστα είναι ότι μετά από δύο αμφιλεγόμενα μεσημέρια, ο κύριος Lutsiano έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με το μιαχαρά cheese burger και το chicken που κέρασα τον φίλο μου τον Καίσαρη γιατί ΜΠΟΡΩ.

Το βράδυ τερμάτισα όλες τις κουζίνες με την παραγγελία απ’ το κινέζικο και ίσως είναι η στιγμή που πρέπει να σε πλησιάσω και να σου πω στο αυτί ότι μπορώ να φάω γαρίδες με τα πάντα. Μια φορά μόνο ήταν τραγική, πριν 3-4 χρόνια, που η μάνα μου πήρε κάτι γαρίδες Ατλαντικού( :/ ) που είχαν 25 γραμμάρια χώμα έκαστη και δεν περάσαμε και πολύ καλά στο οικογενειακό τραπέζι.

Τέλος πάντων, ήταν μια αρκετά καλή μέρα, το λιγότερο ένα 7,5 με άριστα το 10, είμαι εντάξει με τον εαυτό μου, αλλά δεν κρατιέμαι να σου κάνω το update για τη σχέση μου με το Loukumami.

Εγώ και το Loukumami: Άγνωστο νούμερο με καλεί το πρωί. Είναι από το Loukumami. Ο ευγενής κύριος με ρωτάει αν είμαι ικανοποιημένος με τις δύο παραγγελίες που έκανα χτες και προχτές. Του λέω ότι είμαι ενθουσιασμένος. Κάποιος μ’ αγαπάει.

(ρε Lutsiano, τι λες τώρα)

Παρασκευή

Τι πήρα: 20 churros με ζάχαρη και κανέλα + 1 ανάμικτο χυμό από τα Loukoumami, 1 μεσαία peperoni classic + 1 Strawberry Cheesecake παγωτό από την Domino’s, 1 μεγάλη σαλάτα Desire από τα Home Burger

Σχόλιο για την παραγγελία: Like a boss. Δεν είμαι κάνα παιδάκι να χάσω το μέτρο. Έκλεισα το 5ήμερο με μια σχετικά ήρεμη παραγγελία και με χαλαρούς ρυθμούς.

Φυσικά δεν είναι τυχαίο που έκλεισα με σαλάτα, δηλαδή με στιλ, δηλαδή με τρομερές ενοχές για το μακέλεμα όλης της προηγούμενης εβδομάδας. Για να είμαι ειλικρινής, την Παρασκευή την είχα σκεφτεί-φιξάρει απ’ την πρώτη μέρα. Ήθελα να κλείσω με την αγαπημένη μου πίτσα το μεσημέρι και κάτι απαλό το βράδυ. Είχα κι άλλους στόχους για την εβδομάδα, όχι σχετικούς με την πορεία μου στην αποστολή deliveras.gr, αλλά δεν τους πέτυχα.

Μιας και πιάσαμε τη Domino’s και για να τα λέμε και όλα, ο Deliveras τρέχει αποκλειστική προσφορά με 1 πίτσα γίγα από την Domino’s + 2 Amstel με 50% έκπτωση (δεν μας χάλασε).

Μοναδική μελανή στιγμή της ημέρας ήταν η παραδειγματική καθυστέρηση της παράδοσης της παραγγελίας μου απ’ το Loukumami (τα πρώτα ερωτικά καυγαδάκια), αλλά οι άνθρωποι έπηξαν (τους καταλαβαίνω) και κέρασαν και το κατιτίς τους, οπότε περασμένα ξεχασμένα.

Εγώ και το Loukoumami: Είμαστε στη φάση που κρατάμε μούτρα ο ένας στον άλλο, αν σκεφτείς ότι δεν με έχουν πάρει τρίτο τηλέφωνο. Το πάθος βέβαια φουντώνει εκατέρωθεν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

(κι άλλο πειστήριο της οδύσσειας)

Καλή χώνεψη (αντί επιλόγου)

Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό από παραγγελίας από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε η κατάστασή μου το Σάββατο το πρωί, που ασυναίσθητα μπήκα στο app του Deliveras.gr για να παραγγείλω. Με κάποιον τρόπο θυμήθηκα ότι είναι Σάββατο, ότι η αποστολή τελείωσε και ότι όλα μου τα όργανα λειτουργούσαν το ίδιο καλά (ή το ίδιο χάλια) με έξι μέρες πριν.

Εκτός από 1-2 κιλά παραπάνω, έχω κληρονομιά και περίπου 15 αποδείξεις στο γραφείο μου κάτω από ένα 2ευρω που περίσσεψε από το μπάτζετ και λογικά θα κορνιζαριστεί για να θυμάμαι για πάντα αυτό το 5ήμερο του άκρατου ντελιβερισμού.

Το γεγονός ότι έχω μαγειρέψει 3 φορές στα 2 χρόνια που μένω μόνος είναι η απόλυτη εγγύηση ότι θα επιστρέφω και θα ξαναεπιστρέφω στον Ντελιβερά. Αυτό που δεν ξέρω τι θα απογίνει είναι η θάλασσα από φυλλάδια κάτω απ’ το τραπεζάκι στο σαλόνι. Δεν μαγειρεύω, αλλά τουλάχιστον, κάνοντας τις παραγγελίες μου online, κάνω κάτι για τα αθώα δεντράκια αυτού του κόσμου.

Τελικό σχόλιο για την επίδοση μου στις παραγγελίες και τις 5 μέρες: (I think) I delivered.