Η φάση είναι Μεταξουργείο

Έχουμε πάει βόρεια, έχουμε πάει νότια, έχουμε πάει κέντρο. Έχουμε φορέσει ψηλοτάκουνα (εγώ, όχι ο Θοδωρής), έχουμε ντυθεί καρνάβαλοι, έχουμε κυκλοφορήσει με γούνες ή κοντομάνικα. Τα λέω όλα αυτά (όχι μόνο για να δει ο Ταξίαρχος Χατζηϊωάννου ότι σκοτωνόμαστε στη δουλειά), αλλά, κυρίως, για να δηλώσω απερίφραστα ότι η αραγματική- άνετη- φιλόξενη φάση που παίζει στο Μεταξουργείο, δεν παίζει πουθενά αλλού στην Αθήνα. Ή τουλάχιστον δεν μου ‘ρχεται αυτή τη στιγμή.

Η φάση είναι Μεταξουργείο, γιατί:

– Τα είπα και παραπάνω. Αν διάβαζες προσεκτικά το άρθρο (!) και δεν χάζευες μόνο τις φωτογραφίες (πράγμα που δεν κατακρίνω καθόλου), θα ήξερες ότι η αραγματική- άνετη- φιλόξενη φάση που παίζει στο Μεταξουργείο, δεν παίζει πουθενά αλλού στην Αθήνα.

– Όπου και να φας στο Μεταξουργείο, θα γλύφεις τα δάχτυλά σου. Και το καταθέτω και στα πρακτικά, κύριε Πρόεδρε.

– Όποια μέρα και να πας, θα δεις κόσμο. Το Μεταξουργείο κρατάει γερά, αντιστεκόμενο στην ξεραΐλα άλλων περιοχών, που δουλεύουν μόνο ΠΣΚ. Γενικά, το Μεταξουργείο αντιστέκεται.

Στα μείον, αν είσαι για πολύ κυριλέ καταστάσεις, δεν θα έλεγα ότι σου ταιριάζει γάντι η περιοχή. Όχι, βέβαια, ότι δεν θα σε καλοδεχτούν οι άνθρωποι. Γιατί τα είπαμε, η αραγματική- άνετη- φιλόξενη φάση που παίζει στο Μεταξουργείο, δεν παίζει πουθενά αλλού στην Αθήνα.

Ξεκινώ με εξωτική διάθεση για “Tamarind”

Μακριά από τη μαγειρική μόδα των “πειραγμένων” πιάτων και των εξεζητημένων υλικών , το “Tamarind” δικαιώνει, πλήρως, τον χαρακτηρισμό του ως το πιο αυθεντικό ταϊλανδέζικο εστιατόριο της Αθήνας, Με τις γεύσεις του Ελληνοταϊλανδού chef Ben Προβή, πραγματικά, θα ταξιδέψεις στην αυθεντική, τοπική κουζίνα του πάλαι ποτέ Βασιλείου του Σιάμ. (Ρε τι γράφω πάλι σήμερα.) Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι πολλοί Ταϋλανδοί που είτε ζουν στην Ελλάδα, είτε έρχονται για διακοπές εδώ το αγαπούν φανατικά. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως λόγω της ρομαντικοεξωτικοερωτικής ατμόσφαιρας του μαγαζιού, νόμισα προς στιγμήν ότι ο Μάρκου θα μου έκανε πρόταση γάμου. Αλλά τζίφος. Εσύ, παρόλαυτα, φέρε την καλή σου. Θα το λατρέψει.

Ένα χαλαρό ξεκίνημα με τη χαρακτηριστική σούπα “Kwey Tiew Ruer” που κανονικά πωλείται από πλωτές βάρκες στην Ταϋλάνδη, “Popia Tod” – την ταϊλανδέζικη εκδοχή των spring rolls και την φοβερή “Mee Crob” σαλάτα με crispy noodles. Συνοδευτικά μας κέρασαν κοκτέιλ “Mekhong Delta” με Mekhong Tai spirit και “Kyotto Sour” με sake. Τα ρούφηξε η γνωστή ψωμόλυσσα.

Πάνω από το κεφάλι μου και στα χεράκια μου βλέπεις ευχές από πελάτες του μαγαζιού, καθώς η παράδοση της Ταϋλάνδης λέει ότι αν κάνεις μια ευχή και την πάρει ο αέρας, θα πραγματοποιηθεί. Οπότε, Ταξίαρχε κανονίσου.

Το τρικούβερτο εξωτικό γλέντι συνεχίστηκε με νούγιες ρυζιού με με σάλτσα τριλογίας κρεάτων “Kwey Teo Laad Na”, Μάτσαμαν κάρυ με μοσχάρι, μελιτζάνες και βλαστάρια μπαμπού. Tip: αν δεν αντέχεις τα καυτερά, ειδοποιείς απλά τη σερβιτόρα.

 

Η συνέχεια θέλει “Μπλε Παπαγάλο”

Αυτό το μαγαζί έχει κάτι τόσο ρομαντικό και νοσταλγικό που δεν το ξεχνάς ποτέ. Η διακόσμηση θα σου θυμίσει σαλόνι αστικού σπιτιού παλιάς Αθήνας, ενώ το όνομά του το δανείστηκε από την ταινία “Casablanca”, όπου πολλές σκηνές γυρίστηκαν στο ομώνυμο μπαρ “Blue Parrot”. Γι’ αυτό το λόγο, έχει προταθεί από πάρα πολλούς ως το ιδανικότερο μέρος για πρώτο ραντεβού. Εδώ, μπορείς να κεράσεις το κορίτσι των ονείρων σου πάστα φλώρα, να απολαύσετε αγκαλιά περιποιημένα κοκτέιλς στην αυλή του ή να την χορέψεις με μουσικές από τα ’20s μέχρι ’70s. Αν πάλι δεν έχεις κορίτσι, ή δεν είναι των ονείρων, πάρε τον κολλητό, άραξε στην ξύλινη μπάρα του και νιώσε σαν το σπίτι σου. 

 

Meet τον κούκλο Σταμάτη, ο οποίος μας ετοίμασε ένα πεντανόστιμο “Jamaican Tea” και μια σούπερ εκδοχή του κλασικού “Zombie”.

Meet Πέτρος και Εστερίνα. Και εξηγούμαι. Ο Πέτρος είναι ένας εκ των γλυκυτάτων συνιδιοκτητών και η Εστερίνα, πέρα από θεά, είναι η dj του “Μπλε Παπαγάλου” κάθε Τετάρτη με soul, blues και λοιπές μαύρες μουσικάρες.

 

Στάση για επική μάσα στο “Σαν Φρανσίσκο”

Και τώρα ενός λεπτού σιγή για το ωραιότερο σάντουιτς, που έχω φάει στη ζωή μου. Και δεν υπερβάλλω. Και δεν έχω κανένα λόγο να λυσσάω, αν δεν ήταν αλήθεια. Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.  Ήταν η πρώτη φορά που έφαγα στο “Σαν Φρανσίσκο”. Και η πρώτη σου φορά, σου μένει πάντα αξέχαστη. Η γνωστή ψωμόλυσσα Θοδωρής Μάρκου είχε ξαναματαφάει, καθώς το μαγαζί είναι ανοιχτό από τον Σεπτέμβριο του 2013. Εγώ, όμως, τώρα το γνώρισα και καταθέτω τα εξής: Μιλάμε για το πιο νόστιμο, το πιο προσεγμένο, το πιο γαμάτο σάντουιτς γευστικά που έχω φάει. Ρε παιδί μου δεν υπερβάλλω, πήγαινε να δεις. Και θα με θυμηθείς.

Μπαίνεις στο μαγαζί.

Μελετάς τον κατάλογο. Διαλέγοντας, αρχικώς, τι ψωμί του σάντουιτς θες (από τσιπάτα λευκή, μαύρη ή καμπαγιού). Συνεχίζεις τσεκάροντας τις προτάσεις του μαγαζιού που περιλαμβάνουν και ιδέες για χορτοφάγους ή vegan ή φτιάχνεις το δικό σου σάντουιτς. Και για το τέλος, επιλέγεις τη γαρνιτούρα σου από ντομάτες, μαρούλια, αγγουράκια τουρσί, σάλτσα “Σαν Φρανσίσκο” κλπ κλπ.

Το γεύεσαι. Αλληλούια.

Και αποχωρείς με το χαμόγελο ζωγραφισμένο για ώρα στα χείλη σου.

Φύγαμε για “Κεραμείο”

Αν είσαι μουσικός, θεατράνθρωπος, καλλιτέχνης τελωσπάντων, το “Κεραμείο” θα το ξέρεις. Διότι, τα τελευταία 5 χρόνια που λειτουργεί, έχει καταφέρει να γίνει το απόλυτο καλλιτεχνικό στέκι. Οι πιο ψαγμένοι djs που αγαπούν το βινύλιο παίζουν εδώ τα άπαντα από freestyle. Αυτό που τα σπάει, όμως, κυριολεκτικά είναι τα funk, soul και jazz lives του. Το “Κεραμείο” δεν χρειάστηκε ποτέ να διαφημιστεί, γιατί η φήμη του περνάει από στόμα σε στόμα. Όσο για τα ωράριά του, ένα θα σου πω. Πριν τις 04.00 δεν έφυγε κανείς.

Meet Νίκος, ο οποίος μας ετοίμασε “Mandarin Sour” με gin μαστίχας και μια επική “Caipiroska”.

Πιο γλυκιά από την Ιωάννα δεν θα βρεις.

Είμαι, κάπως, μεθυσμένη πια. Το παραδέχομαι.

 

Και για το τέλος, o βασιλιάς “Έλβις”

Υπάρχουν κάποια μαγαζιά που δεν χρειάζονται πολλές πολλές συστάσεις. Και φυσικά ένα από αυτά είναι τα σουβλάκια στου “Έλβις”.  Διάλεξε ανάμεσα σε τέλεια ψημένα old school καλαμάκια (χοιρινά, κεμπάπ, λουκάνικο, κοτόπουλο) ή μια μερίδα πανσετάκια μαριναρισμένα και ολοκλήρωσε και συ τη βραδιά σου, όπως της αρμόζει. Βασιλικά. Tip 1: To κατάστημα διαθέτει και delivery για τους τυχερούς. Tip 2: Το κατάστημα, επίσης, ξενυχτά. Καθημερινές μέχρι τις 03.00 και ΠΣ μέχρι τις 05.00. Tip 3: Όλα τα κατασπάραξε ο Μάρκου.

Για να ξέρεις ποιος κινεί τα νήματα στην πολιτική ζωή της χώρας.

Meet τον πολυαγαπημένο, ευγενέστατο, ταχύτατο Άγγελο.

Έχω λυσσάξει σήμερα να χλαπακιάζω.

 

Μάθετε όλη την αλήθεια για το ποιος πραγματικά τρώει και πίνει τα καλούδια του ρεπορτάζ.

Αντί επιλόγου

Όλα τα ωραία, κάποτε τελειώνουν. Και ‘γω παινεύω τη στήλη μου, για να μην πέσει να με πλακώσει. Υπομονή, κουράγιο και καρτερία μέχρι την επόμενη εβδομάδα που θα επανέλθω με νέες περιπέτειες σε νέο hot προορισμό. Α! Και μην ξεχάσω, αν και εφόσον γουστάρεις κάποιο μαγαζί και θέλεις να το δεις εδώ, γράψ’ το στα comments και ‘γω θα φάω τα λυσσιακά μου να το καταφέρω. Αυτά. Εις το επανιδείν.

Το Υ.Γ. του φωτογράφου/ φίλου/ τρώω τον αγλέουρα Θοδωρή Μάρκου είναι ένα screenshot:

Αν ψήθηκες, σπεύσε:

Tamarind: Κεραμεικού 51, Μεταξουργείο. Τηλ. 210 5225945

Μπλε Παπαγάλος: Λεωνίδου 31, Μεταξουργείο. Τηλ. 211 0121099

Το Σαν Φρανσίσκο: Κεραμεικού 99, Αθήνα. Τηλ. 215 5512845

Κεραμείο: Πλαταιών 27, Κεραμεικός. Τηλ. 210 3464223

Ο Έλβις: Πλαταιών 29 & Λεωνίδου, Κεραμεικός. Τηλ. 210 3455836