Η φάση είναι Πειραιάς: Part 1

Θα σου πω μια ιστορία. Είναι τέλη Ιουλίου. Έχω πάρει αλά μπρατσέτα το συνοδοιπόρο φωτογράφο Θοδωρή Μάρκου και πάμε να επισκεφτούμε τον Ταξίαρχο Χατζηϊωάννου μετά από δική του απαίτηση. Στη διαδρομή, χιλιάδες σκέψεις περνάμε από το μυαλό μου. “Τι μας θέλει;”. “Θα μας απολύσει;”. “Μα τι του κάναμε;”. Με τα πολλά φτάνουμε. (Ο Θοδωρής οδηγούσε φυσικά, σιγά μην έπαιρνα αυτοκίνητο μέχρι την Καλλιθέα). Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη ολόκληρος Ταξίαρχος, πέφτω στα πόδια του, βάζω τα κλάματα και του λέω “αν δεν μας φώναξες για αύξηση, καλύτερα να φαρμακωθώ εδώ μπροστά σου”. (Ερμηνεία για Όσκαρ. Την είχα προβάρει σπίτι 200 φορές.) Ορθώνει το ανάστημά του ο Ταξίαρχος, μας πιάνει τα κεφάλια (ο Θοδωρής μπορεί να έφαγε και κάνα χαστούκι, δεν θυμάμαι μες τον πανικό) και τι κάνει το άτομο; Μας δίνει την ευχή του για τη φετινή σεζόν, ρε φίλε. Οπότε, τώρα έχεις εξιλαστήριο θύμα για να κράζεις που επέστρεψα. Δεν φταίω εγώ.

Η φάση, λοιπόν, είναι Πειραιάς

 

Έχουμε γυρίσει περί τις 30 περιοχές στην Αθήνα. Καιρός ήταν να κατηφορίσουμε προς Πειραιά. Είναι που το ζητάγατε κι εσείς μανιωδώς και όχι μόνο οι βέροι Πειραιώτες. Γιατί εδώ και μερικά χρόνια, έχουν ανοίξει στην περιοχή κάποια στέκια, που αξίζει και παρααξίζει να πάρεις τα μπογαλάκια σου από την Αθήνα και να τα επισκεφτείς. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, γύρω στις 18.00 και με τα πολλά φύγαμε κατά τις 04.00. Ναι, ναι, αυτό είναι ένα πλήρες 10ωρο διασκέδασης -δουλειάς ήθελα να πω- και μην ακούσω στα comments κράξιμο ότι δεν την ιδρώνω τη φανέλα. Αρχίσαμε με φαΐ. Πολύ φαΐ. Να φανταστείς ο Μάρκου ήθελε μετά περπατητή βόλτα για να χωνέψει. Συνεχίσαμε με παιχνίδι. Τρομακτικό παιχνίδι που η τσιρίδα πήγε σύννεφο. Θα δεις παρακάτω τι εννοώ. Και ολοκληρώσαμε με κοκτέιλς, υποβρύχια, κάποια gin και πάλι κάποια υποβρύχια. Απλά πράγματα. Α, στο ενδιάμεσο πάτησα και κάτι πούπου σκύλου και παίζει να μας άκουσε όλη η Φρεαττύδα. Έρμε Μάρκου, τι τράβηξες.

Βουρ για “Μπαρ Μπεε Κιου”

 

Δεν μπορεί να μην έχεις ακουστά το “Μπαρ Μπεε Κιου” στον Πειραιά. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους που διαβάζεις αυτή τη στιγμή αυτό το άρθρο, ήταν γιατί λύσσαξα να κατεβούμε να δοκιμάσω τα φημισμένα “μπιφτεκόψωμά” τους, ή αλλιώς αγγλιστί τα τεράστια πεντανόστιμα burgers του Μιχάλη Μαντζουράνη. Μιλάμε για το απόλυτο value for money και το απόλυτο “σπιτικό” burger που έχει δοκιμάσει ως τώρα. Ο κόσμος συρρέει από όλη την Αθήνα και τον Πειραιά στο μαγαζί. Ειλικρινά σου μιλάω, είχε ουρά αναμονής 30 παρέες όταν φτάσαμε. Αυτό λέει πολλά.

 

Το λιγουρεύεσαι; Το ζαχαρώνεις; Ο λόγος για το burger “Του γενναίου” με δύο μπιφτέκια από 100% φρέσκο μοσχαρίσιο κιμά, διπλό τυρί ένταμ, διπλό καπνιστό μπέικον, τηγανητό αυγό, τομάτα, αίσμπεργκ, καραμελωμένα κρεμμύδια, σπιτική κόκκινη σάλτσα, μουστάρδα και μαγιονέζα στα 9,90 ευρώ.

Βγαίνει και σε ακόμη δύο version “Ο πατέρας του γενναίου” όλα επί 4 και ο “Ο παππούς του γενναίου” όλα επί 8. Καλή τύχη!

 

Και εκεί που έχω χαλαρώσει μετά το φαΐ μου, σκάει ο Μιχάλης με αυτό. Μιλάμε για την απόλυτη γεύση. Το “Αβάνα Μπος”. Με μπιφτέκια, τσένταρ, ένταμ, τομάτα, κρεμμύδι, σως Jack Daniels, κομματάκια κοτόπουλο σοταρισμένα σε πάπρικα, χοιρινή μπριζόλα γεμιστή με καραμελωμένα μήλα σοταρισμένη σε maple syrup, καπνιστό μπέικον και καπνιστό ταμπάσκο. Εσύ, τι θα έκανες;

 

Εγώ, προσωπικά, δοκίμασα όσο άντεχε το στομάχι και το υπόλοιπο το προσέφερα στη διπλανή παρέα, που το ευχαριστήθηκε δεόντως.

 

Η συνέχεια θέλει παιχνίδι. Θέλει “The Mindtrap Piraeus”

 

Και τώρα ας πέσουν οι μάσκες. Είμαι μία κότα και μισή. Το παραδέχομαι. Πήγαμε να παίξουμε στο μεγαλύτερο ζωντανό παιχνίδι απόδρασης της Ευρώπης, στο “The Mindtrap” του Πειραιά και πραγματικά τα έκανα σκ!$%*. Ας πάρω, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Επιλέξαμε το δωμάτιο “Saw” από το οποίο έπρεπε -συγκεντρώνοντας στοιχεία και λύνοντας γραμμικούς γρύφους- να αποδράσουμε σε 1 ώρα. Ο Θοδωρής και ο Κώστας (φίλος Θοδωρή που έσπευσε για βοήθεια) κάτι κατάφεραν να κουτσοκάνουν και βγήκαμε εγκαίρως. Αλλά, εγώ πραγματικά είχα παραλλύσει από το φόβο μου και το μόνο που έκανα είναι να τσιρίζω. Αυτά. Κατά τα άλλα, το “The Mindtrap” στον Πειραιά που έχει ανοίξει μόλις 1 μήνα από τους βέρους Πειραιώτες, Γιάννη Λειβαδάρο και Γιώργο Βουγιουκλάκη (quest star ο Κώστας Στεργίου) είναι η εναλλακτική διασκέδαση που χρειαζόταν η περιοχή και δεν υπήρχε. Διαθέτει ακόμη 6 δωμάτια. Το “Silent Hills”, το δωμάτιο  που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη και περιλαμβάνει και ηθοποιό (ήδη κλεισμένο για τον επόμενο μήνα), το “The Asylum”, το “Quarantine”, το “The Traveller”, το “The Arena” και το “2 Colours”. Συγκέντρωσε την παρέα σου, κάνε κράτηση και πήγαινε να παίξεις στο πιο μυστικιστικό μέρος του Πειραιά.

 

Το ότι με κοροϊδεύουν πίσω από την πλάτη μου το βλέπεις.

 

Θοδωρή μου χρωστάς.

 

Να προσπαθείς να κάνεις ευσυνείδητα τη δουλειά σου και να βρίσκονται τέτοιες αηδίες στο δρόμο. Btw, δίπλα μου είναι ο Κώστας (φίλος Θοδωρή Μάρκου, τα είπαμε αυτά) που παραβοήθησε στην όλη φάση. 

 

Εδώ ποζάροντας με το team του μαγαζιού, αφού χαλάρωσα λιγάκι. Πηνελόπη, Κωνσταντίνα, Γιάννης και Κώστας.

 

Για τη συνέχεια, θέλω “Chez M”

 

Εδώ θα βρεις το καλό το κοκτέιλ το έμπειρο. Στο “Chez M”. Η μεγάλη ποικιλία στις ετικέτες (15 διαφορετικά τζιν, 10 διαφορετικά ρούμια και ενημερωμένη κάβα σε βερμούτ) αποτελεί τη βάση για χαλαρές ποιοτικές βραδιές. Κάθε Τετάρτη, μάλιστα, όλα τα κοκτέιλς κοστίζουν δύο ευρώ λιγότερο. Εάν πάλι μένεις στα πέριξ, βαριέσαι να ξεκουνηθείς από το σπιτάκι σου και σ’ έχει πιάσει μια ξαφνική δίψα για καλό κοκτείλ, σου το φέρνουν και στο χώρο σου, στη τιμή των 5 ευρώ. Ναι καλά με άκουσες. Το μαγαζί διαθέτει delivery κοκτέιλ. Από jazz τα πρωινά, funky jazz και soul πιο αργά, ακόμη και parties με guest DJs σε μηνιαία βάση, οι μουσικές στο Chez M δεν θα σε αφήσουν ασυγκίνητο. Tip: Δοκίμασε τα γλυκά ημέρας της μητέρας των ιδιοκτητών Αντώνη και Κωνσταντίνου Μούλιου.

 

Δοκιμάσαμε 3 διαφορετικά κοκτέιλς, έτσι για να έχουμε άποψε. Το “The Don” (στα 10 ευρώ) με 3 είδη από ρούμι, passion fruit και homemade honey syrup, το εξαιρετικό (το τονίζω!) “Violet Jan” (στην ίδια τιμή) με gin, σιρόπι βιολέτας και triple sec και ένα χωρίς αλκοόλ που το ονόμασα “Jenny” με αγγούρι, passion fruit, δυόσμο και ginger ale.

 

Το “Violet Jan” σε όλο του το μεγαλείο. Αξίζει να κατέβω Πειραιά για να το ξαναπιώ.

 

Το μαγαζί διαθέτει και πίσω αυλή για το άραγμα. 

 

Μας καλοδέχτηκε ο Αντώνης δεν έχω κανένα παράπονο!

Το ένα, το μοναδικό, το ανεπανάληπτο “Troubar”

 

Η φήμη του απλώνεται ως τα πέρατα και της Αθηναϊκής νύχτας. Κάτι που είναι λογικό, αφού ο συνδυασμός καθαρού ποτού, ωραίας ατμόσφαιρας και πολύ (μα πάρα πολύ) καλής μουσικής είναι δυσεύρετος σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Μαύρες, soul, jazz, rock και lives κάθε Παρασκευή και Κυριακή προσελκύουν όλες τις ηλικίες πραγματικά από 18 μέχρι 70 ετών. Τον ήχο του, δε, στα live δύσκολα θα τον συναντήσεις αλλού. 5 θεότρελοι κινηματογραφιστές έφτιαξαν με όλη τους την αγάπη και την εμπειρία ένα αληθινό στέκι που θα σε κάνει να νιώσεις σαν το σπίτι σου ακόμη και στην πιο παρεξηγημένη περιοχή του Πειραιά. Το αποτέλεσμα; Ένα καθαρό ποτάδικο που ακόμα και τις καθημερινές κρατάει μέχρι τις 4 το πρωί. Λογικό, λοιπόν που Δευτέρα και Τρίτη είναι κλειστά (πρέπει να ξεκουραστούν οι άνθρωποι, κάποια στιγμή, βρε παιδάκι μου).

 

Αυτό το σκηνικό δεν υπάρχει.

 

Πετύχαμε το live των Nylon Astra και τα σπάσαμε.

 

Πετύχαμε και το Νίκο Μίχα που ξεκινάει εμφανίσεις σε λίγο καιρό με τον Χρήστο Δάντη.

 

Κατέβα κοπελιά από το stage.

 

H φάση είναι “Rockfellas”. Πάει και τελείωσε

 

Για το τέλος, αφήσαμε το πάρτι. Ρε σηκωτή με μάζευαν Θοδωρής και Κώστας κι εγώ δεν έλεγα να φύγω από το “Rockfellas”. Το μαγαζί το άνοιξε μέσα στην κρίση, το 2011, ο Γιάννης Σεμιτέκολο (γνωστός από την πορεία του στα περιοδικά), σε μία περιοχή που όλα έδειχναν πως έφθινε. Ε, από τότε έχει γίνει το απόλυτο rock party μαγαζί, το σημείο κατατεθέν της Μαρίνας Ζέας και το μέρος που ορίζει τα trends στον Πειραιά. Είναι, αλήθεια, ότι δεν περίμενα να συναντήσω θαμώνες από τα Βριλήσσια ή ακόμη από Νέο Ηράκλειο, αλλά έτσι γίνεται στο “Rockfellas” γιατί το κοινό του είναι 50% από τον Πειραιά, 50% από την Αθήνα. Επίσης, ήταν γεμάτο ωραίες γυναίκες. Εγώ αυτό δεν το πολυεγκρίνω, αλλά ο χορός και το πάρτι που έριξα εκεί μέσα μπορεί να με κάνει να το ξεχάσω. Tip: Κάθε Πέμπτη εμπιστεύσου το “Rockfellas” για τα Eclectics parties του, κάθε Παρασκευή για τις “Hard Candy” βραδιές του και κάθε Κυριακή για τα Bitchy απογεύματά του.

 

Με Ρούλα- bartender και Νανά Παλαιτσάκη πίσω από το μπαρ μπορείς να φανταστείς τι επακολούθησε.

 

Στα dexx με τον Χρύσανθο Κασλή. Μουσικάρες έπος.

 

Χάζεψα στην ταπεσταρία με τα εξώφυλλα του Rolling Stone.

 

Εδώ μάλλον είχα μεθύσει εντελώς που δεν θυμάμαι τι έκανα, συγγνώμη Νανά, Γιάννη Σεμιτέκολο και Αννίτα Δαμάσχη.

 

Αντί επιλόγου

 

Όχι να περιαυτολογήσω, αλλά φέτος επιστρέφουμε έτοιμοι για μεγάλα πράγματα. Πολλές εκπλήξεις και φοβερά happenings. Αφενός διότι ερχόμαστε ανανεωμένοι και ορεξάτοι από τις διακοπές (πράγμα που φαίνεται και στο τρέιλερ- υπερπαραγωγή που φτιάξαμε με τον Θόδωρα) και αφετέρου διότι ούτως ή άλλως είμαστε φοβεροί. Πάει, την ψώνισα τελείως. Φυσικά, τα σχόλια από κάτω παραμένουν ανοιχτά για γνώμες, προτάσεις και, προπάντων, το απαραίτητο κράξιμο για να ισιώσω. Ξαναχτυπάμε, πάντα στην ώρα μας, την άλλη εβδομάδα! Stay tuned.

Το Υ.Γ. του φωτογράφου και φίλου Θοδωρή Μάρκου

Αγαπητέ αναγνώστη. Η Τζένη όταν φοβάται, τσιρίζει. Και όταν λέμε τσιρίζει, εννοούμε την ακούνε στο διπλανό κτίριο. Και όταν λέμε φοβάται, φοβάται ΕΥΚΟΛΑ. Και συνεχίζει να μην τρώει μπέηκον.

Αν ψήθηκες, σπεύσε:

“Μπαρ Μπεε Κιου”: Φρευαττύδος 13, Φρεαττύδα, Πειραιάς. Τηλ. 210 4518129

“The Mindtrap Piraeus”: Πραξιτέλους 183 & 2ας Μεραρχίας, Πειραιάς Τηλ. 210 4297097

“Chez M”: Υψηλάντου 176, Πειραιάς Τηλ. 210 4296990

“RockFellas”: Κτίριο Γ2, κατάστημα Β10-Β11, Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς Τηλ. 210 4184440

“TROUBAR”: Φίλωνος 131, Tρούμπα, Πειραιάς, Τηλ. 6940556837