H Καντίνα του Θέμη είναι η απάντηση στη ζέστη

Ήταν, νομίζω, μέσα Μαρτίου όταν από το πουθενά είδα μια καντίνα να παρκάρει στο Φίλυρο, λίγο πριν την είσοδο στον οικισμό. Αναρωτήθηκα από πού κι ως πού –  και γιατί στο Φίλυρο, που ούτε πέρασμα είναι ούτε πολύ εύκολο να μαζέψει κόσμο, αφού εκεί μένουμε κυρίως οικογένειες που σαφώς καθημερινά έχουμε ένα φαγητό στο τραπέζι. Οι απορίες μου απαντήθηκαν από τις πρώτες κιόλας ημέρες, αφού όποτε περνούσα η καντίνα ήταν γεμάτη, ακόμα και τις κρύες ημέρες του Μαρτίου.

Το να παρατηρώ καθημερινά την καντίνα και τον κόσμο που μάζευε κατάντησε επικίνδυνο για την σωματική μου ακεραιότητα, αφού χάζευα την καντίνα περισσότερο από το δρόμο και κόντεψα πολλές φορές να καρφωθώ στο αντίθετο ρεύμα με το αυτοκίνητο.

Οι μέρες περνούσαν και καθώς ο καιρός γινόταν κάθε μέρα και καλύτερος,  τα παιδιά από την καντίνα διαμόρφωναν το χώρο έξω. Έβαλαν κι άλλα τραπεζάκια και η καντίνα ζούσε κάθε μέρα μεγάλες στιγμές, με αποκορύφωμα τις Κυριακές το μεσημέρι που γινόταν το αδιαχώρητο με παρέες, αλλά και οικογένειες με παιδιά. Όχι απαραίτητα από το Φίλυρο ή τα Πεύκα που είναι κοντινές συνοικίες, αλλά και από το κέντρο, καθώς τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και σε είκοσι λεπτά από το κέντρο, μόλις δέκα από τον περιφερειακό, είσαι πάνω.

Το γεγονός ότι πέρασαν πάνω από 2,5 μήνες για να σταματήσω και να φάω έστω από περιέργεια ένα σάντουιτς με κάνει ηρωίδα. Γιατί μετά την πρώτη φορά, δεν μπορούσε να υπάρξει στοπ.

Γίναμε τακτικοί πελάτες, μάθαμε τον Θέμη (το νεαρό ιδιοκτήτη που κληρονόμησε την καντίνα από τον πατέρα του) και την ιστορία αυτής της καντίνας που πριν παρκάρει στο Φίλυρο, ήταν για δεκαετίες σε ιστορικό σημείο στην έξοδο της πόλης.

Το ραντεβού για να πάμε στον Θέμη δινόταν στο άψε-σβήσε, με ένα sms, και η παρέα από το κοντινό Ρετζίκι ανέβαινε στο Φίλυρο και βρισκόμασταν στην καντίνα για ρετσίνες και φαγοπότι που μπορεί να κρατούσε και τρεις ώρες.

Το Εuro ξεκίνησε και ο Θέμης έκανε την κίνηση ματ. Έβγαλε τηλεόραση για να παρακολουθείς τα παιχνίδια μες τη δροσιά, την ώρα που τρως τις πανσετούλες και απολαμβάνεις την παγωμένη μπύρα. Τις τελευταίες μέρες που ακόμα και ψηλά στο Φίλυρο, όπου δεν καταλαβαίνουμε από καύσωνα και πάντα φυσάει λίγο, είχε απίστευτη ζέστη και άπνοια. Στην Καντίνα του Θέμη, όμως, που είναι δίπλα στο ρέμα και κάτω από τα πλατάνια, ήθελα ζακέτα.

Πρέπει να ζήσεις την εμπειρία του Θέμη αυτό το καλοκαίρι, έστω για μια φορά. Αν και δεν σου εγγυώμαι μετά από θα μείνεις σε αυτήν τη μία φορά. Μην πας Δευτέρα, όμως. Ρεπάρουν τα παιδιά.

Η Καντίνα του Θέμη, Φίλυρο Θεσσαλονίκης, τηλ. 6980224213.