Η Ξύλινη Γωνιά είναι το πιο ιστορικό αφτεράδικο της πόλης

Έχεις βγει για τα ποτά σου και ήρθε η ώρα για να φας κάτι να στρώσει το στομάχι. Αν δεν θες απλά να φας κάτι, αλλά θες να φας μαγειρευτά που θα γλείφεις τα δάχτυλά σου τότε ο δρόμος θα σε βγάλει στο Παγκράτι στην Ξύλινη Γωνιά.

Μόλις μπαίνεις μέσα είναι σαν παλιά ταβέρνα. Με τις κλασσικές καρέκλες και την βιτρίνα με τα μαγειρευτά να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Γιουβετσάκι, σουτζουκάκια, γλυκόξινο, γεμιστά, κρέπες φούρνου, μακαρόνια με κιμά και άλλα πολλά. Ότι ποθεί η ψυχούλα σου μπορείς να βρεις εδώ. Και οι τιμές γύρω στα 5 με 6 ευρώ. Κάθε φορά που χτύπαγε το τηλέφωνο για παραγγελία και απαριθμούσε τα πιάτα ο Λευτέρης εγώ προσπαθούσα να προλάβω να τα γράψω.

Ναι, σωστά κατάλαβες έχει και delivery για τις γύρω περιοχές. Από τις 13:00 μέχρι και τις 22:00.

Ανάμεσα από τα τηλέφωνα είχαμε κάτσει με τον Λευτέρη και μου μιλούσε για το μαγαζί. Το ξεκίνησε ο πατέρας του σαν snack bar αλλά ο κόσμος και η εποχή του έδειξε ότι έπρεπε να το αλλάξει και να το κάνει μαγειρείο. Όχι όμως μαγειρείο σαν όλα τα άλλα. Μαγειρείο που άνοιγε το βράδυ και έκλεινε το πρωί.

Τον ρωτάω, λίγο δύσπιστα είναι η αλήθεια, ποιοι έχουν έρθει από το μαγαζί να φάνε. Αν την ώρα που έλεγε το μενού δεν προλάβαινα να γράψω τα μισά, τώρα δεν πρόλαβα να γράψω ούτε το ένα τρίτο.

“Όλα τα μπουζούκια παλιά όταν έκλειναν ερχόντουσαν εδώ. Διονυσίου, Πανταζής, Άντζελα. Έχει έρθει ο Ρέμος, ο Δήμας, η Μπαλατσινου, η Μοσχολιού. Και από ηθοποιούς. Ο Μαρκουλάκης, ο Ζουγανέλης, ο Κούρκουλος. Και εφοπλιστές έρχονταν συχνά μετά τα ξενύχτια τους και άφηναν πολλά λεφτά. Είχε έρθει και η Αγγελοπούλου με τον άντρα της και Βαρδινογιάννηδες. Από ποδοσφαιριστές ερχόταν συχνά ο Ελευθερόπουλος με τον Γιαννακόπουλο”.

Τον ρωτάω σαν διψασμένος στην έρημο να μου πει ιστορίες από τότε, “Εκείνες τις εποχές η νύχτα ζούσε μεγάλες στιγμές. Έβγαιναν παρέες 15-20 άτομα, πήγαιναν μπουζούκια, ξόδευαν λεφτά και μετά ερχόντουσαν εδώ και ξόδευαν άλλα τόσα. Τσακώνονταν ποιος θα κεράσει τον άλλον. Παλιά εδώ είχαμε ουρές. Έπαιρνε ο άλλος την σούπα και την έτρωγε στο αμάξι έξω γιατί δεν είχε τραπέζι. Κάποια περίοδο είχα και πορτιέρη γιατί τσακώνονταν ποιος θα μπει. Ήταν και λίγο μεθυσμένοι από πριν και καταλαβαίνεις. Αίμα κι άμμος ήταν τότε. Όλη η Αθήνα, ένα τεράστιο πάρτι”.

Όταν δοκίμασα πρώτη φορά φαγητό από τούτο δω το μαγαζί κατάλαβα γιατί συνέβαινε και συμβαίνει ακόμα αυτό το πράγμα. Θεσπέσιο, γλειψοδαχτυλικό πιάτο που μοιάζει ιδανικό μετά το ποτό για να στρώσει το στομάχι.

Με προβλημάτισε ο Λευτέρης. Έφαγα την τελευταία μου μπουκιά, ήπια την τελευταία γουλιά μπύρας, τον χαιρέτησα και βγήκα για ποτό. Όπως οι παλιοί.

Ξύλινη Γωνιά, Αλκμαιωνιδών 4, Παγκράτι, τηλ: 210-7232235 foursquare