Η άγνωστη ιστορία της Eugénie Brazier, που κατέκτησε το ρεκόρ των 6 Michelin
Πολύ πριν τον Alain Ducasse, ήταν μία γυναίκα chef που κατάφερε να κρατήσει ταυτόχρονα 6 αστέρια Michelin.
- 14 ΙΟΥΝ 2021
Ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε τρία αστέρια Michelin και ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που είχε ταυτόχρονα έξι αστέρια – ένα ρεκόρ που η Γαλλίδα chef κράτησε για έξι ολόκληρες δεκαετίες. Στην ιστορία του οδηγού Michelin, ήταν μία γυναίκα αυτή που κέρδισε σχεδόν αμέσως τα περισσότερα αστέρια – έξι στο σύνολο. Το 1998, η 65χρονη κυριαρχία της στον κόσμο της γαστρονομίας έφτασε στο τέλος της, καθώς ο Alain Ducasse απέσπασε τρία αστέρια για το ομώνυμο εστιατόριό του στο Παρίσι και το Louis XV στο Μόντε Κάρλο.
Πριν από τον Ducasse όμως, αυτή η γυναίκα είχε περισσότερα αστέρια από τον κύκλο της και τον Fernand Point, τον σπουδαίο Γάλλο chef του La Pyramide, και τον άνθρωπο που θα γινόταν ο «πατέρας» της σύγχρονης γαλλικής κουζίνας. Τα κατορθώματά της την καθιστούν ισάξια με chefs όπως οι Joël Robuchon του L’Atelier de Joël Robuchon και Thomas Keller του French Laundry και Per Se. Εν αντιθέσει όμως με αυτούς τους άντρες, το όνομα της Eugénie Brazier φαίνεται να σβήστηκε από την ιστορία της γαστρονομίας.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του το Eater, υπάρχει μια διαφωνία στο αν ήταν η Brazier ή η Marie Bourgeois (του La Mère Bourgeois) αυτή που κέρδισε τα τρία πρώτα αστέρια που δόθηκαν ποτέ από τον οδηγό Michelin. Είχαν το ρεκόρ και οι δύο το 1933 και παρέμειναν κοντά μέχρι τον θάνατο της Bourgeois, το 1937. Όταν ο οδηγός Michelin επέστρεψε στις βραβεύσεις μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Marguerite Bise του L’Auberge du Père Bise βρέθηκε δίπλα στην Brazier ως τριάστερη chef.
Κοιτώντας πίσω, φαίνεται ότι η δεκαετία του 1930 ήταν πολύ πιο ανεκτική ως προς τις γυναίκες στην ιστορία των Michelin. Μόλις μία γενιά μετά, ένας άντρας που θα γινόταν ο βασιλιάς της γαλλικής κουζίνας, ο Paul Bocuse, θα έλεγε σε μία συνέντευξή του στα ‘70s, ότι θα προτιμούσε να έχει μία γυναίκα στο κρεβάτι του παρά στην κουζίνα του. Με αυτό το συναίσθημα εγκαινιάστηκε μία περίοδος σκεπτικισμού απέναντι στις γυναίκες chefs, που υφίσταται ακόμα.
Θα περνούσαν 50 χρόνια, πριν βραβευτεί μία ακόμα γυναίκα (Anne-Sophie Pic) με τρία αστέρια. Η Brazier τιμήθηκε με αυτά τα 6 αστέρια έχοντας υπάρξει σε επαγγελματικές κουζίνες μόνο 15 χρόνια. Η chef κέρδισε τρία αστέρια σε καθένα από τα δύο εστιατόρια της, τα οποία διατήρησαν και τα έξι αστέρια για δύο δεκαετίες, ένα επίτευγμα απαράμιλλο έως ότου ο Alain Ducasse κέρδισε έξι αστέρια με την έκδοση του Michelin Guide France του 1998, 64 χρόνια αργότερα.
Γεννημένη στις 12 Ιουνίου 1895, η Brazier πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας δουλεύοντας σε αγροκτήματα κοντά στη Λυόν, όπου δεν έλαβε κάποια ιδιαίτερη μόρφωση αλλά άρχισε να μαθαίνει να μαγειρεύει από τη μητέρα της, η οποία πέθανε όταν ήταν μόλις δέκα ετών. Η Brazier έλεγε ότι «δεν είχε φάει τίποτα καλύτερο» από έναν ζωμό από πράσα και λαχανικά μαγειρεμένα σε γάλα και νερό, εμπλουτισμένο με αυγά και παλιό ψωμί που της έφερνε η μητέρα της, ενώ έβοσκε χοίρους στα λιβάδια.
Σε ηλικία 19 ετών, η Brazier έγινε μία άγαμη μητέρα, και μπήκε στη δούλεψη μίας οικογένειας στη Λυόν, όπου σύντομα βρέθηκε στην κουζίνα. Η πρώτη της δουλειά σε επαγγελματική κουζίνα ήρθε στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Brazier προσλήφθηκε από τον Françoise Fillioux (ή ο Filloux), κορυφαίο εστιάτορα στη Λυόν, στο Le Bistrot Fillioux, μαζί με μια ομάδα γυναικών.
Το 1921, και σε ηλικία 21 ετών, η Brazier άνοιξε το πρώτο της εστιατόριο, La Mere Brazier, στη Λυόν, όπου σύντομα έγινε γνωστή για τη σχολαστική της προσοχή στη λεπτομέρεια και την απλή, κλασική μαγειρική. Καθώς η δημοτικότητά της αυξανόταν, το εστιατόριο της Brazier προσέλκυσε αξιοσημείωτες προσωπικότητες όπως η Marlene Dietrich και ο Charles de Gaulle, αλλά η Brazier δε θέλησε να βρίσκεται ποτέ στο επίκεντρο.
Απέρριψε ακόμα και το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, λέγοντας ότι «πρέπει να δοθεί όταν γίνονται πιο σημαντικά πράγματα από το να μαγειρεύει κανείς καλά και να κάνει τη δουλειά του όπως πρέπει». Για την Brazier, το να μαγειρεύει κανείς «δεν είναι κάτι περίπλοκο, πρέπει να είσαι καλά οργανωμένος, να θυμάσαι τα πράγματα και να έχεις λίγη γεύση».
Το πρώτο και μοναδικό βιβλίο μαγειρικής της Brazier, La Mere Brazier: The Mother of Modern French Cooking, δημοσιεύθηκε μετά το θάνατο το 1977 με 300 κλασικές τοπικές γαλλικές συνταγές από τη Λυόν. Το 2007, τριάντα χρόνια μετά το θάνατο της Brazier, η εγγονή της Jacotte ίδρυσε την ένωση des Amis d’Eugénie Brazier (Ένωση Φίλων της Eugenie Brazier) για να προωθήσει τη σταδιοδρομία των μαθητευόμενων νεαρών γυναικών, να τις καθοδηγήσει και να τις υποστηρίξει στον «πολύ ανδροκρατούμενο κόσμο» της μαγειρικής, μεταλαμπαδεύοντας τις επαγγελματικές αξίες της Brazier.
