ΠΟΛΗ

Η νέα κανονικότητα της νυχτερινής Αθήνας

Άνθρωποι της νύχτας περιγράφουν τα πρώτα βράδια ελευθερίας στα αθηναϊκά μπαρ και δίνουν μία πρώτη εικόνα από το τι συνέβη με την άρση των περιορισμών στη διασκέδαση.

Το περασμένο Σάββατο τέθηκαν σε ισχύ τα νέα μέτρα της κυβέρνησης σε εστίαση και διασκέδαση, δόθηκε δηλαδή πλήρης ελευθερία κινήσεων σε εμβολιασμένους. Και κάπως έτσι, το σκηνικό στα bars της Αθήνας άρχισε να θυμίζει κάτι από τα βράδια μας πριν την πανδημία.

Τρεις άνθρωποι «της νύχτας», ο Σπύρος Αναγνώστου, ηγετική μορφή πίσω από την μπάρα του 7Jokers, ο Mario Basso, bartender και δημιουργός του Barreldier, και ο Λευτέρης Κεφαλάς, συνιδιοκτήτης του Mr. Fox που αναλαμβάνει συχνά ρόλο DJ, μας έδωσαν μια εικόνα από τα πρώτα βράδια «ελευθερίας» στα δικά τους bars, στην Αθήνα.

Σπύρος Αναγνώστου, 7Jokers

Μονοκοντυλιά φαίνεται να σβήστηκε ό,τι ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα στο 7Jokers, με το αγαπημένο μας μπαρ να ξαναβρίσκει τις χαμένες νύχτες του, και τον Σπύρο Αναγνώστου να περιγράφει τις συνθήκες με άπλετο χιούμορ. «Αρχικά, το γεγονός ότι δόθηκε το σύνθημα Σάββατο συνέβαλε στο να ξεχυθούν μιλιούνια εξοδούχων, δε νομίζω ότι υπήρξε μαγαζί που δεν είχε πολλή δουλειά, από όσα έμαθα και από τους συναδέλφους.

Επίσης, δεν ήθελε κανείς να καθίσει, όλοι ήταν όρθιοι και είχε λίγο πλάκα αυτό. Από κάποια ώρα και μετά προσπαθούσα να τους εξηγήσω ότι καλό θα ήταν να έχουν πάρει και αντισυλληπτικά αν δε θέλουν να πιάσουν παιδί από το στριμωξίδι, αλλά η απάντηση ήταν «μα να στριμωχτούμε θέλουμε κι ας πάθουμε ασφυξία. Σταμάτησα να βάζω κόσμο γύρω στις 4.30 περίπου επειδή δεν μπορούσα να κλείσω την πόρτα. Θύμισε λίγο εποχές σημιτικού ΠΑΣΟΚ, χρηματιστήριο, εκσυγχρονισμός κτλ. Στα θετικά και το γεγονός ότι υπήρχε μια καλή διάθεση απ’ όλους, τουλάχιστον στο Jokers, όλοι θέλαν να παρτάρουν μέχρι τελικής πτώσεως».

Mario Basso, Barreldier

Ελάχιστα μέτρα πιο μακριά από το 7Jokers, στο Barreldier, η κατάσταση θύμιζε επίσης παλιές καλές εποχές. Ο κόσμος ήταν όρθιος, μπορούσε να λικνιστεί στις μουσική που έπαιζε και οι μάσκες είχαν πεταχτεί (πλην φυσικά από το προσωπικό, που φοράει κανονικά). «Το βράδυ κράτησε δύο ώρες παραπάνω από πριν, μείναμε μέχρι τις 4 το πρωί» λέει ο Mario, συγκρίνοντας με την πρότερη κατάσταση.

«Θα έλεγα ότι ο κόσμος – που έρχεται στο μαγαζί μου τουλάχιστον – ήταν ελαφρώς μαζεμένος και κάπως πιο ευαίσθητος. Τα πράγματα όμως είναι λίγο πιο ενθαρρυντικά. Φαντάζομαι ότι σε άλλα bars, που συχνάζουν μικρότερες ηλικίες, δεν θα υπήρχαν δεύτερες σκέψεις».

Το βράδυ στο Barreldier θύμιζε κάτι από τα παλιά, με τη μόνη διαφορά ότι πλέον όλοι όσοι εισέρχονται στον χώρο πρέπει να επιδείξουν το πιστοποιητικό εμβολιασμού τους. «Εκεί που δεν ξέρω ακόμα πώς να αντιδράσω είναι όταν για παράδειγμα κάποιος ανεμβολίαστος που κάθεται έξω, μπαίνει στο μαγαζί για να πάει στην τουαλέτα και μετά ανεβαίνει, με βλέπει και έρχεται να μου μιλήσω λίγο. Τι να πω; Τουαλέτα και έξω; Το ίδιο ισχύει και αν κάνει μια στάση στο μπαρ, να παραγγείλει ένα ποτό. Δεν θα το δώσεις;».

Λευτέρης Κεφαλάς, Mr. Fox


Η ομάδα του Mr. Fox είχε δει το εσωτερικό του μαγαζιού να αποκτά ζωή, από τότε που δόθηκε η εντολή ότι αν είσαι εμβολιασμένος ή έχεις νοσήσει, μπορείς να καθίσεις μέσα. Βέβαια, όταν σήμαναν οι καμπάνες της ελευθερίας το Σάββατο, ο κόσμος χαλάρωσε ακόμα περισσότερο.

«Ήταν εμφανής η λαχτάρα του κόσμου να πιάσει θέση όρθιος στο μπαρ, χωρίς να έχει το σύνδρομο της μουσικής καρέκλας που βιώνουμε όλοι τον τελευταίο χρόνο. Έπρεπε οπωσδήποτε να είχες μια καρέκλα να καθίσεις. Βέβαια, υπήρχαν ανάμεικτα συναισθήματα βέβαια» λέει ο Λευτέρης Κεφαλάς και προσθέτει «Από τη μία ο κόσμος χαιρόταν με τη χαμένη τέχνη του ορθάδικου από την άλλη έβλεπες ότι πού και πού κοιτούσε έτσι να υπάρχει μια μικρή απόσταση. Να χορεύει με την παρέα του αλλά να έχει και λίγο αντισηπτικό μπροστά του και να μην κολλήσει δίπλα σε κάποιον άγνωστο.

Νομίζω ότι με μικρά βήματα βλέπουμε πώς μπορεί να είναι η επόμενη μέρα, αυτά που είχαμε συνηθίσει προ COVID. Αριθμητικά υπήρχε αύξηση στην προσέλευση και αυτή φάνηκε από τους ανθρώπους που πήγαινε σε διάφορα σημεία του μαγαζιού και όχι μόνο στο μπαρ, για να πιει το ποτό του και χορέψει. Κι εκεί έβλεπες ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει λίγο το στήσιμο του ορθάδικου και το να παίρνει το έναυσμα από τη μουσική. Αλλά νομίζω ότι όλα επανέρχονται.

Επίσης, αυτό που είδαμε ειδικά το Σάββατο είναι πόσο αποφασισμένος και με θέληση ήταν ο κόσμος να μπει μέσα σε εσωτερικούς χώρους. Να κάνει δηλαδή χρήση όλου του προνομίου από τη στιγμή που είναι εμβολιασμένος. Να διασκεδάσει χωρίς να έχει τον φραγμό ότι πρέπει να είμαι ριζωμένος σε μία καρέκλα. Ο κόσμος έμπαινε μέσα με μπρίο».