Κάθε μέρα Τσικνοπέμπτη: Οι 10 αγαπημένες μας ταβέρνες για κρέας

BaseGrill

Αν και το λες και βλάσφημο το να μπαίνει το BaseGrill σε μια λίστα με ταβέρνες, δεν γινόταν να λείπει από αυτό το αφιέρωμα.Το BaseGrill εμφανίστηκε στην γαστριμαργική ζωή της πόλης για να μας μάθει το κρέας με τον δικό του τρόπο αλλά και για να φέρει τη φιλοσοφία των αδερφών Λιάκου στην μαγειρική σκέψη των νέων μαγέρων εκεί έξω. Για εμένα όμως και κάθε έναν που αγαπά το κρέας είναι η Μέκκα της κρεατοφαγίας. Γιατί κάθε μα κάθε φορά που το επισκέπτεσαι ξέρεις ότι θα έχεις την ίδια ποιότητα, στο κρέας, στο ψήσιμο, σε ό,τι κι αν φας.

Με τρομερές κοπές να φτάνουν στο πιάτο σου, με φοβερούς σερβιτόρους που όχι απλά εξηγούν την ιεροτελεστία αλλά σε βοηθούν να κατανοήσεις πώς πρέπει να απολαύσεις το κρέας. Η πρώτη συμβουλή που έχω είναι να εστιάσεις στο μοσχάρι και να τους αφήσεις να σε περιποιηθούν όπως εκείνοι ξέρουν. Η δεύτερη συμβουλή που έχω είναι να δοκιμάσεις το καλύτερο συκώτι της ζωής σου. Και η τρίτη συμβουλή που έχω είναι να πάρεις το μοσχάρι σου medium γιατί είναι προορισμένο για αυτό το ψήσιμο. Χρήστος Χατζηιωάννου

Λ. Κωνσταντινουπόλεως 64, Περιστέρι, 210-5757455

Γίδι

Αν και έχω μειώσει πολύ το κρέας τελευταία στη ζωή μου, θα προτείνω μια βόλτα από Το Γίδι στη Μεταμόρφωση που έχει μια λογική χασαποταβέρνας, νέας γενιάς όμως. Τη λες και spin off του Ψάριστον, αφού μοιράζεται τον ίδιο δημιουργό, Βασίλη Ακριβό. Έχει ένα πέτρινο κτίσμα και αυλή έξω με μεγάλες μουριές. Και φυσικά ψησταριά (old school). Έχει όμως και ειδικά ψυγεία σιτέματος κρέατος. Κι ενώ έχει αυτό το μπρουτάλ περιτύλιγμα, έχει και κάτι λεπτομέρειες που προσωπικά αγαπάω (π.χ. ξεφλουδισμένη ντομάτα στη σαλάτα, υπερτραγανές τηγανητές πατάτες).

Στο δια ταύτα τώρα, πάρε οπωσδήποτε συκωταριά, πάρε μοσχαρίσιο χτένι, αρνίσια παϊδάκια, φοβερό γαρδουμπάκι που σερβίρουν με γιαούρτι και -νομίζω- κάρι, δοκίμασε οπωσδήποτε τα αγαπημένα μου μπιφτέκια από σιτεμένο κιμά και αν είσαι fan του χοιρινού, πάρε το μπούτι μαύρου χοίρου. Τις τεράστιες σταβλίσιες μπριζόλες θεωρώ δεδομένο ότι θα τις πάρεις. Κι αν κάπως πήζεις με το πολύ κρέας, αλλά θέλεις να βγεις με την παρέα σου, έχει και μακαρούνες (τα περίφημα σιουφιχτά) που είναι βρασμένες σε ζωμό από κόκαλα και θα τις φας με τριμμένη μυζήθρα από πάνω. Μίνα Μπιράκου

Λεωφόρος Τατοΐου 17, Μεταμόρφωση, 210-2828848

Ο Κρητικός στην Κάντζα

Κι αν σου έλεγαν ότι θα φας τις premium κοπές των καλών εστιατορίων κρέατος σε ένα περιβάλλον ταβέρνας με πραγματικά πεντανόστιμο φαγητό και τέλειες πρώτες ύλες; Ο Κρητικός είναι μία ιστορία αγάπης για το καλό φαγητό και είναι πάρα πολλοί εκείνοι που εκδράμουν στην Κάντζα καθημερινά για να βρεθούν στα τραπέζια του και να δοκιμάσουν την επιβλητική σταβλίσια του, το T-Bon, το Ribeye, τον Σιδηρόδρομο ή το φοβερό συκώτι. Να σημειωθεί ότι για τους λάτρεις της πατάτας της τηγανητής, αυτή του Κρητικού θα έπρεπε να διδάσκεται σε σχολές μαγειρικής. Χρήστος Χατζηιωάννου

Αιόλου 59, Παλλήνη, 210-6659061

Άμπακος

Το Πυρολίκι στο Μεταξουργείο πλησίασε σε απόσταση ανάσας (αν σε βρει εκεί η Τσικνοπέμπτη πήγαινε με το μπιφτέκι προβατίνας), αλλά για την περίσταση πρέπει να πάω με τον Άμπακο στην Τρούμπα του Πειραιά. Στο Άμπακος steakhouse το κρέας είναι ιεροτελεστία και τα ξυλοκάρβουνα τού δίνουν μια φανταστική μυρωδιά καπνιστού που βρίσκεις μόνο στους παραδοσιακούς ξυλόφουρνους. Θα ξεκινήσεις από τη σαλάτα με το σπανάκι, τη ρόκα και τη βαλεριάνα που μπλέκονται με το κατσικίσιο τυρί και τη βινεγκρέτ εσπεριδοειδών, θα συνεχίσεις με τους τυρολουκουμάδες με σάλτσα Mango και τα μανιτάρια Portobello, και θα πέσεις με τα μούτρα στην πικάνια Black Angus, τα μπιφτεκάκια με μείγμα κιμάδων, τα space ribs και το πεντακάθαρο κοντοσούβλι (κοτόπουλο ή χοιρινό). Η πρώτη, μάλιστα, τεμαχίζεται και σιγοψήνεται μπροστά σου. Για την παλιά, καλή μπριζόλα, θα πας με το Tomahawk Βέροιας, ενώ παράδοση μυρίζουν και το πιάτο με τα λουκάνικα. Προσπάθησε να αφήσεις λίγο χώρο για το αμερικανικό cheesecake. Ιωσηφίνα Γριβέα

Φίλωνος 66 Πειραιάς, 210-4525251

Τα Ρωμανάκια

Προτού ‘εντρυφήσω’ όντας πλέον κάτοικος του νησιού, μία από τις πρώτες γνωριμίες με την κρητική κουζίνα ήταν στα ‘Ρωμανάκια‘. Μαγαζί ένα κλικ πιο πάνω από αυτά που πιστεύεις ότι υπάρχουν στην Κρήτη όσον αφορά στη διαμόρφωση, βγάζει δηλαδή μία ποιότητα και σίγουρα το top στην Αθήνα αναφορικά με το πόσο κοντά είναι ως γευστικό αποτέλεσμα. Τα σκιουφιχτά -χειροποίητα- μακαρόνια είναι το πιάτο που ‘πρέπει’ να δοκιμάσεις. Τα κρεατικά επίσης. Από τα ‘δυνατά χαρτιά’ το τσιγαριαστό αρνί μαγειρεμένο στο τσικάλι. Σαν ατμόσφαιρα είναι αυτό που θέλει ένας Κρητικός που ζει στην Αθήνα, ό,τι πιο κοντά στη λησμονιά του τόπου του. Μεταξύ μας, τα ‘Ρωμανάκια’ στέκουν εκεί, όρθια στο πέρασμα της κρητικής μόδας που ‘σάρωσε’ και την πρωτεύουσα. Και το ωραίο είναι ότι ιδιοκτήτες δεν επιδεικνύουν ότι προέρχονται από την Κρήτη. Δεν θα σου πουν μαντινάδα, εκτός αν το ζητήσεις. Σε αφήνουν να ζήσεις το νησί μέσα από τα πιάτα τους κι αυτό φτάνει. Σταύρος Καραΐνδρος

Λεωφόρος Μεσογείων 366, Αγία Παρασκευή, 210-6532278

Ρούμελη

“Αν πας ποτέ στο Βύρωνα” ξεκινούσε ένα από τα τραγούδια που έγραψε ο θείος μου Φώντας Φιλέρης και μελοποίησε ο Γιώργος Ζαμπέτας. “Ψάξε λοιπόν να βρεις, το σπίτι που μεγάλωσα και θα με θυμηθείς” συνέχιζε o θείος. Μέρα που είναι αύριο, θα σου πρότεινα να ψάξεις, να βρεις και μια καλή ταβέρνα. Δεν χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ. Η οδός Κωνσταντινουπόλεως είναι πολύ γνωστή. Κάπου στη μέση της, υπάρχει ένας πεζόδρομος (Προύσης). Κι εκεί θα βρείτε την ταβέρνα ‘Ρούμελη‘. Τι ζητάει κανείς όταν πάει να φάει κρέας; Πρώτα απ’ όλα… αυτό που αναζητάμε. Κρέας. Στη ‘Ρούμελη’ θα φάτε τρομερά παϊδάκια, ανυπέρβλητες σταβλίσιες μπριζόλες, ωραίο λουκάνικο, συμπαθητικά μπιφτέκια και… φτάνει. Είπαμε, πάμε για κρέας, όχι για σούσι! Μαζί τα κλασικά συνοδευτικά. Χωριάτικη, τζατζίκι και ένα σαγανάκι να… αρχίζετε να γλείφεστε και πατάτες κομμένες στο χέρι και τηγανισμένες στην κατσαρόλα.

Πάνω απ’ όλα θα συναντήσετε τον αξεπέραστο ‘Κεράτσα’, δηλαδή τον ιδιοκτήτη Νίκο Κυριανάκη, που παλιά έπαιζε ποδόσφαιρο στην ίδια (ανεξάρτητη) ομάδα με τον (Βυρωνιώτη) Στράτο Διονυσίου (η φωτογραφία που υπάρχει σε περίοπτη θέση στην ταβέρνα είναι το κειμήλιο-πειστήριο) αλλά έχει γίνει εξπέρ και στο μπάσκετ! Πολλές παρέες (προπονητών, παικτών και δημοσιογράφων) της πορτοκαλί μπάλας έχουν περάσει ωραίες βραδιές, ειδικά το καλοκαίρι, που έχει άπλα και τραπεζάκια έξω. Γιάννης Φιλέρης

Κωνσταντινουπόλεως 34 και Προύσσης, Βύρωνας, 210 7658347

Πεσκέσι

Μιας και η Ιωσηφίνα Γριβέα ύμνησε τον ‘Άμπακο’, δεν θα χρειαστεί να μιλήσω για την γειτονιά μου. Θα σε πάω λίγο πιο πίσω όμως, στο καλοκαίρι του 2018. Οριακά ηλιοκαμένος και κουρασμένος από αμέτρητες ώρες γυρισμάτων σε Σαντορίνη, Μύκονο και Μήλο για τις ανάγκες ταξιδιωτικού ντοκιμαντέρ, βρέθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Προσπαθώντας να ενεργοποιήσω γνωριμίες ντόπιους, άκουσα μια πληροφορία για ένα ‘Πεσκέσι‘ που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του Ηρακλείου. Πρόκειται για έναν χώρο που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν της κρητικής κουζίνας και σου χαρίζει μια ‘επίθεση’ γεύσεων από την Παράδοση και το Τώρα, σε ότι κι αν επιλέξεις.

Μπορείς να ξεκινήσεις με κάποιο από τα χειροποίητα λικέρ/κοκτέιλ που σερβίρει η μπάρα, με βότανα από το κτήμα της οικογένειας του Παναγιώτη Μαγγανά, του ανθρώπου που εμπνεύστηκε το ‘Πεσκέσι’. Στο τραπέζι του φαγητού, η σαλάτα Πεσκέσι με αμέτρητα διαφορετικά είδη χόρτων και γαλοτύρι είναι ο Βασιλιάς των ορεκτικών, με πολλαπλά ‘σκρην’ από επιλογές τοπικών τυριών και όχι μόνο. Το ‘σίγκλινο πριν το κιούπι’, ένα μαριναρισμένο ψαρονέφρι πάνω σε τσιγκέλι με φασκόμηλο και θυμάρι, μαζί με τον κρεοκάκκαβο (χοιρινό ψημένο με μέλι και θυμάρι) και η στάκα με τα αυγά ήταν τα πιάτα που προκάλεσαν ένα γευστικό ηλεκτροσοκ στην υπερ-ταλαιπωρημένη -θύμιζε οριακά Γερμανό τουρίστα τον Δεκαπενταύγουστο- παρουσία μου, μόλις για μια ημέρα, στο μαγικό Ηράκλειο. Ταξιδιώτη, μη φύγεις από το Ηράκλειο χωρίς το Πεσκέσι σου. Γιάννης Δημητρέλλος

Καπετάν Χαραλάμπη 6-8, Ηράκλειο Κρήτης, 2810-288887

Σπύρος-Αντώνης

Όταν ήρθε το request να γράψουμε για την αγαπημένης μας ταβέρνα το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στον ναό -κατ’ εμέ- του κρέατος. Τον Κρητικό στην Κάντζα. Η ποιότητα των κρεάτων του στον θεό και το ψήσιμο του πανεπιστημιακού επιπέδου. Όμως στην δεύτερη σκέψη μου μίλησε η παράδοση και το συναίσθημα. Για αυτό θα δώσω το χρίσμα στην ταβέρνα Σπύρος και Αντώνης στα Πατήσια. Είναι ντροπή να έχεις μεγαλώσει στα Πατήσια και να μην υμνείς αυτή την ταβέρνα. Αυτό το κουτούκι. Στην ίδια θέση από το 1975, πια δεν το δουλεύουν ο Σπύρος και ο Αντώνης αλλά ο Παναγιώτης, ο Γιάννης και ο Δημήτρης, όμως οι αρχές παραμένουν οι ίδιες. Η ακριβότερη, η καλύτερη, η πιο φινετσάτη πρώτη ύλη γιατί “δεν θέλω να γίνω ρεζίλι σε κανέναν πελάτη” όπως μου είχε πει ο Παναγιώτης μια φορά.

Δεν θα αναλύσω τα μαγειρευτά του, λόγω Τσικνοπέμπτης, αλλά θα επικεντρωθώ στην σχάρα του. Λουκάνικο που φτιάχνουν οι ίδιοι, το καλύτερο μπιφτέκι της πόλης, ένα αδιανόητο συκώτι μοσχαρίσιο και παϊδάκια λεπτά με όσο κρέας χρειάζεται, τα οποία κόβονται μέσα στην κουζίνα. Έχει κι άλλες λιχουδιές που πρέπει να δοκιμάσεις αλλά θα σου πω δύο πράγματα ακόμα. Το πρώτο είναι ότι εκεί μέσα έχει φάει όλη η Columbia στα καλά της, η μισή ΑΕΚ, και γενικά όλη η καλή Αθήνα της παλιάς εποχής. Το δεύτερο είναι ότι δεν φτάνει μια παράγραφος για να μιλήσουμε για τούτη την ταβέρνα οπότε επιφυλάσσομαι. Δημήτρης Κουπριτζιώτης

Γαβριηλίδου 24, Πατήσια, 210-2022358

O Μπαρμπα-Βασίλης

Εάν συμφωνείς και εσύ ότι το παϊδάκι προβατίνα είναι το καλύτερο κρέας που υπάρχει στη γη, ο Μπαρμπα-Βασίλης είναι η καλύτερη ταβέρνα για να το φας. Βρίσκεται στο Μικροχώρι ή στα Αρβανίτικα, Βελλιατζίκι, και είναι λίγο έξω από το Καπανδρίτι. Ούτε μία ώρα δρόμος από το κέντρο της Αθήνας δηλαδή. Εκτός από την προβατίνα, την οποία διαφήμισα από την αρχή, όλα τα κρέατα είναι ωραία και ζουμερά, ενώ μία από τις σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι και το τηγανόψωμο, φουσκωτό, τραγανό απέξω και μαλακό μέσα με τυρί. Ο χώρος δε είναι αυτό που έχεις στο μυαλό σου όταν σου λένε παραδοσιακή χασαποταβέρνα. Μέσα έχει τζάκι για το χειμώνα και για τον καλό καιρό παίζει και η αυλή. Ναστάζια Καπέλλα

Πλατεία Μικροχωρίου, Καπανδρίτι , 2295-056025

Κουκλάκης

Γελάω όταν ακούω το ‘ταβέρνες στην Αθήνα’, και μαζί μου γελάει και όποιος έχει βρεθεί σε χασαποταβέρνα που δουλεύει τον ηρωικό μπαλτά της πάνω στο κουφάρι του ζώου, όσο εσύ ήδη τρως ένα άλλο κουφάρι, καλοψημένο και σερβιρισμένο με αρχαιοελληνική απλότητα, δηλαδή με πατάτες, σαλάτα και τζατζίκι. Και για να σου εξηγήσω τι εννοώ λέγοντας ‘μπαλτάς που δουλεύει’, εννοώ ότι όσο εσύ τρως, φτάνει στα αυτιά σου η μουσική του ‘χραπ χρουπ’ του μάγειρα-χασάπη-περφόρμερ, που κόβει τα παϊδάκια μέσα απ’ την κουζίνα. Χασάπικο και ταβέρνα σε ένα. Απ’ την παραγωγή στην υπερκατανάλωση. Το Λος Άμπελες είναι ένα χωριό δίπλα στη Θήβα και το έχω συνδυάσει με τόνους παϊδάκια και οικογενειακές γιορτές. Σήμερα δεν ανήκει στον ορίτζιναλ Κουκλάκη, έχει περάσει στον άνθρωπο που δούλευε χρόνια μαζί του και έχει επωμιστεί την ευθύνη να συνεχίσει την ιστορία του. Ελπίζουμε μια μέρα να περάσει στα χέρια κάποιου τοπικού άρχοντα και να το λειτουργήσει ως μουσείο. Κάποιος προύχοντας να συγκινηθεί δεν υπάρχει; Κώστας Μανιάτης

Αμπελοχώρι, 2262-025593