Ο drinking χάρτης της Αθήνας: Από το ουίσκι στο fine drinking

Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα. Σε όποιον τομέα κι αν ψάξει κανείς, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, εργασιακό, θα βρει αρκετές διαφορές σε σχέση με άλλα χρόνια, άλλες δεκαετίες. Η οικονομική κρίση επηρέασε αρκετούς τομείς της ζωής μας, αφήνοντας ένα αρνητικό πρόσημο στους περισσότερους από αυτούς. Αν υπάρχει, όμως, ένας τομέας ο οποίος όχι μόνο δεν επηρεάστηκε αρνητικά, αλλά κατάφερε να εκτοξευτεί ποιοτικά τη συγκεκριμένη δεκαετία, αυτός ήταν ο τομέας του ποτού και των ιδιαίτερων bars, κάτι που άλλαξε την εμπειρία της διασκέδασης των Ελλήνων.

Ειδικότερα στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια έγιναν τεράστια βήματα στον τομέα του bartending. World Class βήματα θα μπορούσαμε να πούμε. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι δύο αθηναϊκά bars, το ‘The Clumsies’ και ‘Baba au Rum’ φιγουράρουν και πάλι στην ετήσια λίστα του World’s 50 Best Bars με τα πενήντα καλύτερα στον κόσμο, αποδεικνύεται ότι κάτι έχει αλλάξει στην εγχώρια bartending σκηνή.

Οι Έλληνες bartenders έσπασαν τα στενά σύνορα της χώρας, έφυγαν στο εξωτερικό, πήραν μέρος (και συνεχίζουν να συμμετέχουν) σε διεθνείς διαγωνισμούς και εκθέσεις κατακτώντας κάθε τόσο βραβεία, ενώ παράλληλα κάνουν guest εμφανίσεις στα καλύτερα μπαρ του πλανήτη. Παράλληλα, παγκοσμίου φήμης bartenders αποφασίσουν να επισκεφτούν την Ελλάδα και να κάνουν και εκείνοι guest εμφανίσεις σε αθηναϊκά bars, τα οποία έχουν στρέψει επάνω τους βλέμματα από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, αναγκάζοντας τα ξένα media να αναφερθούν με θαυμασμό σε όλο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Από το 2010 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα έχει κατακτήσει πολλά περισσότερα στο συγκεκριμένο κομμάτι, από αυτά που θα περίμενε ακόμη και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος του χώρου πριν δύο δεκαετίες. Πλέον, διαθέτουμε το δικό μας Athens Bar Show, το οποίο φέτος διοργανώθηκε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, ενώ το Athens Fine Drinking by World Class έχει γίνει θεσμός.

Εκτός από τους διαγωνισμούς και το υψηλό επίπεδο των Ελλήνων bartenders, άλλαξαν και τα ίδια τα bars προς μια premium, διαφορετική, ιδιαίτερη και ίσως μια πιο εκλεπτυσμένη κατεύθυνση. Την τελευταία δεκαετία είδαμε να ανοίγουν στην ελληνική πρωτεύουσα bars παγκοσμίων προδιαγραφών που άλλαξαν ολόκληρο τον drinking χάρτη της Αθήνας, όπως τον ξέραμε.

Bars που άνοιξαν πριν μερικά χρόνια όπως το Noel, το Drunk Sinatra, το Speakeasy, το The Bank Job, το Theory Bar & More, σχετικά πιο πρόσφατες αφίξεις όπως αυτές των Upupa Epops ή του Lot51, ή μαγαζιά που άνοιξαν προς το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας και εκτοξεύτηκαν σε αυτή που διανύουμε όπως το The 7 Jokers ή το Tiki Bar, καθώς φυσικά και τα βραβευμένα ‘The Clumsies’ και ‘Baba au Rum’ είναι μόνο λίγες από τις περιπτώσεις bars που άλλαξαν το σκηνικό της διασκέδασης και του ποτού στην Αθήνα.

Δεν είναι, όμως, μόνο η πλευρά των επαγγελματιών του χώρου και των μαγαζιών, η οποία άλλαξε. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας και μια αλλαγή κι από την στάση των ίδιων των καταναλωτών, των ίδιων των πελατών που πλέον έχουν γίνει πολύ πιο επιλεκτικοί στον τρόπο διασκέδασης τους. Ίσως αυτό να είναι κι ένα από τα ελάχιστα καλά της οικονομικής κρίσης. Ο κόσμος άφησε στην άκρη την ποσότητα και εστίασε στην ποιότητα. Αντί να βγει να καταναλώσει δύο ή τρία ποτά αμφιβόλου ποιότητας, προτιμά να μυηθεί στην υψηλή τέχνη του καλού ποτού, μέσα από τα premium spirits, τα οποία εκτινάσσουν στα ύψη την όλη εμπειρία της εξόδου του. Κοκτέιλ βασισμένα σε ποιοτικά ποτά και πρώτες ύλες, όπως το Old Fashioned ή το Negroni, έχουν αντικαταστήσει περίεργα και ξεπερασμένα κοκτέιλ προηγούμενων δεκαετιών. Παράλληλα, υπάρχει μια μεγάλη στροφή του κόσμου προς το τζιν, το οποίο αποτελεί τη νέα τάση στα spirits. Τζιν από διάφορες χώρες προέλευσης, καθώς και premium ουίσκι ή τεκίλα έχουν ιδιαίτερη πέραση στα σημερινά high quality αθηναϊκά bars, τα οποία απ’ ότι φαίνεται δεν ακολουθούν απλά, αλλά καθορίζουν τις τάσεις του fine drinking, ακόμα και στην Ευρώπη.

Για να καταλάβουμε ακόμη περισσότερο την αλλαγή που έφερε αυτή η δεκαετία στον τομέα του ποτού, αλλά και την εισαγωγή του όρου ‘fine drinking’ στο λεξιλόγιο των ελληνικών bars, μιλήσαμε με ανθρώπους του χώρου, ιδιοκτήτες, bartenders και drink experts, οι οποίοι το έζησαν από μέσα και σίγουρα έχουν πολλά περισσότερα να μας αναλύσουν.

Λευτέρης Γεωργόπουλος, εκ των ιδιοκτητών του ‘The Clumsies’

Πιστεύω πως το καλό που έκανε η κρίση στα bars είναι το ότι έκανε τον κόσμο να σκέφτεται τι θα πιει και σταμάτησε να παραγγέλνει ουίσκι-κόλα ή βότκα-red bull. Έβαλε στη ζωή του τα ακριβά spirits. Αυτές ήταν και οι κατηγορίες των ποτών που παρουσίασαν άνοδο τα τελευταία χρόνια, με τον κόσμο να γίνεται πιο εκλεκτικός και να ρωτάει τι θα πιει, αλλά και πώς να το πιει. Πριν κάποια χρόνια βλέπαμε τον κόσμο να βγαίνει και να πίνει τέσσερα-πέντε ποτά, αυτό δεν συμβαίνει τόσο πλέον. Όμως θα δοκιμάσει κάτι πιο ποιοτικό.

Η ανάπτυξη του κοκτέιλ στην Ελλάδα βοήθησε τον κόσμο να ψάχνει τον κατάλογο, να τσεκάρει λεπτομέρειες μέχρι να καταλήξει στο ποτό του. Έχουμε βοηθήσει φυσικά κι εμείς σε όλο αυτό με κονσεπτικούς καταλόγους, μεγάλες συλλογές από spirits, αλλά και πολύ εκπαίδευση και γνώση, προκειμένου να μπορέσουμε να το πουλήσουμε.

Μαζί με το Baba Au Rum τραβήξαμε και ξένα βλέμματα στη χώρα μας και σε όλο αυτό βοήθησαν και τα Athens Bar Shows που γιγάντωσαν όλο αυτό που χτίζαμε. Η τακτική μας ήταν να ακουστούμε έξω, να φέρουμε δημοσιογράφους, bartenders, να γίνουμε ένα σημαντικό γρανάζι της παγκόσμια αγοράς.

Οτιδήποτε βλέπεις πλέον στα κοκτέιλ bar προέρχεται κατά 90% από τεχνικές κουζίνας. Ουσιαστικά, έχει μπει η κουζίνα μέσα στα bars. Νομίζω ότι πρώτα άρχισαν να ερευνούν νέες τεχνικές οι σεφ και στη συνέχεια ακολούθησαν και οι bartenders. Η δουλειά των τελευταίων άλλαξε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και έχει γίνει εκτός από ιδιαίτερα σημαντική και μία από τις καλύτερα αμειβόμενες. Αυτό τους βοήθησε να το δουν αρκετά πιο σοβαρά, μιας και πλέον δεν το κάνουν μόνο για το μεροκάματο ή για να γνωρίσουν κόσμο, το ψάχνουν πολύ περισσότερο. Πηγαίνουν και βλέπουν ή ψάχνουν τα υλικά εκεί που παράγονται, ενώ έχουν μπει στη μέση και οι παγκόσμιοι διαγωνισμοί bartending.

Επίσης ο κόσμος νοιάζεται πολύ περισσότερο πλέον για το καλό ποτό. Από το να βγει και να πιει τρία ή τέσσερα ποτά, προτιμά να επενδύσει σε κάποιο premium. Όσο κι αν περιπλανηθήκαμε, πιστεύω ότι τα κλασικά ποτά ήταν πάντα η βάση μας. Ένα κλασικό αγαπημένο ποτό με ένα κάπως πιο ιδιαίτερο twist είναι αυτό που θέλει πλέον ο κόσμος. Από τα best seller είναι το Negroni, το Mojito, το βερμούτ, τα bitter ποτά, αλλά και τα ακριβά τζιν.

The Clumsies, Πραξιτέλους 30 Αθήνα (τηλ. 210 3232682)

Γιάννης Πέτρος Πετρής, ιδιοκτήτης και bartender στο Tiki Bar Athens

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως οι πελάτες σήμερα είναι πολύ πιο εκπαιδευμένοι. Το ίδιο φυσικά και οι bartenders. Ακόμη και εγώ ο ίδιος πριν 20 χρόναι ήξερα πολύ λίγα πράγματα σε σχέση με τώρα. Ο κόσμος σταδιακά άρχισε να μαθαίνει τι παίζει. Μετά άνοιξαν οι σχολές, οι bartenders άρχισαν να πηγαίνουν σε σεμινάρια, να ταξιδεύουν και εκπαίδευσαν και οι ίδιοι το κοινό.

Το ουίσκι-κόλα και η βότκα-λεμόνι δεν υπάρχει πια και έχει δώσει τη θέση του στο τζιν τόνικ. Αυτό που έχω παρατηρήσει στο Tiki Bar που δουλεύω είναι πως ο κόσμος ζητάει πάρα πολύ το τζιν. Έχουμε καμιά 20αριά διαφορετικά τζιν και φεύγουν όλα, ακόμα και τα πιο ακριβά. Το ίδιο γίνεται και με τα malt. Προτιμά ο άλλος να πληρώσει 2-3 ευρώ παραπάνω για να πιει κάτι πραγματικά καλό.

Η εκπαίδευση του bartender στον πελάτη γίνεται στα bars που μπορείς να επικοινωνήσεις. Εκεί αν του προτείνεις ένα σουηδικό, ένα αυστριακό ή ιαπωνικό τζιν, δεν θα σου πει ‘τι είναι αυτά που λες τώρα’, αντιθέτως θα το δεχτεί με χαρά. Θέλει να δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις ο κόσμος.

Οι bartenders το έχουν δει πιο σοβαρά το όλο πράγμα σήμερα. Διαβάζουν, ενημερώνονται, πηγαίνουν στο εξωτερικό, συλλέγουν ιδέες και εμπειρίες. Όλα αυτά που μάζεψαν από τα ταξίδια τους έχουν καταφέρει να τα περάσουν στην ελληνική αγορά. Πολλά νέα υλικά, τροπικά φρούτα, έχουν επηρεάσει και τις προτάσεις τους. Σήμερα έχουν εκατοντάδες κωδικούς να δουλέψουμε σε σχέση με άλλα χρόνια, που δεν είχαμε ούτε lime. Τώρα έχεις ό,τι θες πραγματικά. Επίσης, έχει μπει και η τεχνολογία πίσω από τη μπάρα πλέον. Διάφορες τεχνικές, ακόμα και χημεία.

Εκεί που υπάρχει κενό και ίσως καλυφθεί με τη νέα δεκαετία είναι στα ποτήρια. Στην Ιαπωνία που ταξιδεύω συχνά έχουν φανταστικές υαλουργίες, ειδικά ποτήρια για κάθε ποτό ή κοκτέιλ, το οποίο ανάλογα με το σχήμα του ποτηριού, μπορείς να το γευτείς και διαφορετικά. Όταν αλλάζει η κοιλότητα του ποτηριού, αλλάζουν και τα αρώματα του spirit.

Το καλό είναι πως η ποιότητα του πάγου έχει φτάσει σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο. Είναι βασικό κομμάτι του fine drinking ο πάγος. Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που παράγουν πάγο σε ότι σχήμα ή σχέδιο θες, κάτι που δίνει έξτρα πόντους στο spirit.

Νομίζω ότι η κρίση βοήθησε αρκετά την ποιοτική διασκέδαση του κόσμου. Ανέβηκε το επίπεδο στα bars και πλέον θα έλεγα ότι η χώρα μας είναι από τις καλύτερες στην Ευρώπη στον τομέα του drinking. Δίνουμε έμφαση στη λεπτομέρεια και όλο αυτό έχει βοηθήσει και τον πελάτη, ο οποίος έχει πλέον τις επιλογές για ένα μοναδικό experience σε μια έξοδό του.

Tiki Bar Athens, Φαλήρου 15, Αθήνα (τηλ. 210 9236908)

Μανώλης Λυκιαρδόπουλος, bartender στο Odori Vermuteria di Atene

Έχουμε φύγει τελείως τα τελευταία χρόνια από τα κακοφτιαγμένα κοκτέιλ ή τα ποτά τύπου ουίσκι-κόλα και βότκα-λεμόνι. Ο κόσμος γνωρίζει πολύ περισσότερα πράγματα, ενώ έχει μπει στη ζωή του και το aperitivo, το οποίο δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα θέλουν να πιουν ένα ελαφρύ αλκοολικό ποτό μετά τη δουλειά τους, αφήνοντας στην άκρη το κρασί και τη μπύρα.

Όσο περισσότερα γνωρίζεις, τόσο πιο καλά ποτά θέλεις να δοκιμάσεις. Υπάρχουν καταναλωτές που θέλουν διαφορετικό ουίσκι ή κάποιο κοκτέιλ από premium spirit. Η κρίση βοήθησε πολύ σε όλο αυτό. Πριν ήμασταν πολύ ό,τι νά ‘ναι, ενώ τώρα προσέχουμε πολύ περισσότερο.

Η δουλειά του bartender άλλαξε αρκετά. Εγώ θυμάμαι πως παλιά δεν άνοιγα βιβλίο και τώρα αποτελεί μέρος του επαγγέλματος. Πρέπει να ασχοληθείς με πολλά πράγματα και να ψαχτείς αρκετά. Όταν ο πελάτης γνωρίσει τον barman απέναντί του, θα ρωτήσει και περισσότερα, θα θέλει να του μιλήσει για τα καλά αποστάγματα κι έτσι τον κάνει να σε εμπιστευτεί, χτίζεις μια σχέση και ξανάρχεται.

Παλιά πίσω από την μπάρα είχαμε 4-5 διαφορετικά ουίσκια, να σκεφτείς και τώρα θα βρεις τουλάχιστον 20 ή και περισσότερα. Αυτό δείχνει ότι ο καταναλωτής θέλει να έχει premium επιλογές.

Επίσης, έχουν μπει και νέα ποτά στην αγορά πλέον που αρχίζει να γνωρίζει ο κόσμος όπως το mezcal, ή ελληνικά αποστάγματα τα οποία έχουν μπει σε κοκτέιλ, όπως το ούζο, το τσίπουρο ή κάποιο λικέρ. Όσον αφορά τα υλικά που μπορείς να χρησιμοποιήσεις σήμερα για ένα κοκτέιλ, εκεί υπάρχουν πραγματικά άπειρες επιλογές.

Η γνώση και η αγορά έχει ανοίξει σε απίστευτο βαθμό. Βέβαια, αυτό είναι και καλό, αλλά και κακό. Είμαστε ένας λαός βλέπεις που δεν κάνουμε κάτι σταδιακά και θέλουμε να πάμε απευθείας από το 1 στο 10. Θα έπρεπε ίσως να επαναπροσδιοριστούμε λίγο. Το ίδιο συμβαίνει και στο fine dining.

Ένα τέλειο ποτό θα το φτιάξεις με καλά υλικά, σωστή τεχνική και σωστό πάγο. Ένα premium κοκτέιλ πρέπει να έχει και χαρακτήρα. Λίγα υλικά και ένα καλό απόσταγμα. Μπορεί εσύ να παραγγείλεις ένα τζιν τόνικ και να φαίνεται απλό στον όψη, όμως μέσα μπορεί να έχει υλικά τα οποία ο bartender να έκανε 15 ώρες να τα μαζέψει. Ο πάγος επίσης, θεωρώ ότι είναι ένα από τα βασικά κομμάτια του fine drinking. Η συμβουλή μου σε φίλους ή γνωστούς που ανοίγουν ένα bar είναι να πάρουν μια πολύ καλή παγομηχανή.

Odori Vermuteria di Atene, Σκουλενίου 2, Αθήνα (τηλ. 210 3314674)

Άρης Δούκας, εκ των ιδιοκτητών του Noel

Η διασκέδαση άλλαξε στην Αθήνα και στην Ελλάδα κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ποτό, αλλά και το φαγητό. Ένας βασικός λόγος θα έλεγα πως είναι η οικονομική κρίση. Μέχρι και το 2010 σκεφτόμασταν ποσοτικά και όχι ποιοτικά. Τώρα ο πελάτης θέλει τα χρήματά του να έχουν αξία.

Είναι πολύ πιο εκπαιδευμένος ο κόσμος σήμερα. Δεν θα πιει ότι του σερβίρουν, θα ρωτήσει, θα μάθει, θα ψαχτεί. Έχει περισσότερες απαιτήσεις. Υπάρχει μια κουλτούρα γύρω από κάθε ποτό που θα θελήσει να εξερευνήσει, επιλέγοντας τελικά αυτό που του αρέσει περισσότερο. Οι bartenders από εκεί που ήταν storytellers για δικά τους κατορθώματα, έχουν γίνει αφηγητές της ιστορίας κάθε ποτού κι αυτό είναι επίσης κάτι που αρέσει στο κοινό.

Η δουλειά του bartender άλλαξε πολύ αυτή την δεκαετία. Αν θες σήμερα να δουλεύεις σε ένα μαγαζί με υψηλά στάνταρ θα πρέπει να είσαι εκπαιδευμένος. Ένας bartender της δεκαετίας του ‘90 ή του 2000, ο οποίος ήξερε απλά να σερβίρει μια βότκα πορτοκάλι, δεν θα μπορούσε να σταθεί πλέον σε κάποιο bar του κέντρου. Πρέπει να ξέρει πραγματάκια, να διαβάσει, να ενημερωθεί. Δεν είναι δύσκολο, απλά πρέπει να του αρέσει και να το βλέπει σοβαρά.

Τα θεματικά bars είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να κουράσουν και να τα βαρεθεί ο πελάτης. Από την άλλη, επειδή ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Είμαι υπέρ των στοχευμένων bars, τα οποία παίρνουν ένα από τα βασικά ποτά και εξειδικεύονται σε αυτό. Για παράδειγμα, εμένα που μου αρέσει το ουίσκι θα πάω σε συγκεκριμένο bar, που θα δοκιμάσω περισσότερες γεύσεις. Κι αυτή η ιδέα ήταν κάτι που ξεκίνησε από το κρασί. Πλέον στην Αθήνα έχουμε bars σχεδόν για όλα τα βασικά ποτά. Ίσως για vodka δεν έχουμε, αλλά δεν νομίζω ότι θα υπάρξει και ποτέ για διάφορους λόγους.

Αν εξαιρέσεις το Λονδίνο και τη Βαρκελώνη είμαστε στην πεντάδα της Ευρώπης όσον αφορά τα bars και το fine drinking, σίγουρα. Θα έλεγα και στο top-10 παγκοσμίως.

Αυτή τη δεκαετία επειδή την έζησα μέσα στη δουλειά, στο κομμάτι του bar ήταν εξαιρετική. Είχε επισκεψιμότητα, ωραία ατμόσφαιρα, άνοιξαν όμορφα μαγαζιά και είχε ενδιαφέρον ο κόσμος να τα δει.Μπορεί οι τζίροι να μην ήταν αντίστοιχοι άλλων εποχών, αλλά η νύχτα ήταν η τελευταία βιομηχανία που αντιμετώπισε πρόβλημα αυτά τα χρόνια.

Πιστεύω ότι σιγά σιγά θα αρχίσουμε να φεύγουμε από τα πολύ σύγχρονα κοκτέιλ και θα επιστρέψουμε στα πιο κλασικά, όπως είναι το Bloody Mary, το Negroni ή το Daiquiri. Επίσης, η κουζίνα έχει μπει πλέον για τα καλά στα bars. Θεωρώ ότι ιδανικά ένας στόχος για το επάγγελμα μας τα επόμενα χρόνια, θα ήταν να βγάζουμε καλά ποιοτικά κοκτέιλ, βασισμένα σε κλασικές συνταγές με κάποια twist και μικρές παραλλαγές. Μια λογική και μια τάση που υπάρχει ώστε να εκμεταλλεύεσαι από κάθε συμπληρωματικό προϊόν του κοκτέιλ το 100%, από το λάιμ και τη φράουλα ή το δυόσμο, είναι να εκμεταλλεύεσαι τα πάντα, από τη φλούδα μέχρι το κοτσάνι. Έτσι έχεις μια πολύ καλή οικονομία, αλλά και λιγότερα απόβλητα προς το περιβάλλον.

Noel, Κολοκοτρώνη 59Β, Αθήνα (τηλ. 211 2159534)

Ελένη Νικολούλια, δημοσιογράφος ποτών

Υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία που έχουν συντελέσει στο να αποζητά και κυρίως να κατανοεί ο κόσμος την έννοια του Fine Drinking. Τον σημαντικότερο ρόλο, πιστεύω ωστόσο, πως τον έχουν παίξει οι ίδιοι οι bartender οι οποίοι την τελευταία κυρίως δεκαετία αντιμετώπισαν την δουλειά τους με απόλυτο επαγγελματισμό. Ταξίδεψαν, εκπαιδεύτηκαν, δοκίμασαν, συζήτησαν και εξοπλίστηκαν με όλα όσα χρειάζονται ώστε να μπορούν να χαρακτηρίζονται ως expert στον τομέα του ποτού.

Εξίσου σημαντικό ρόλο όμως είχαν και οι διαγωνισμοί των ίδιων των brand που “ανάγκασαν” τους bartender να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να σκεφτούν έξω από το κουτί και να γίνουν ταυτόχρονα λίγο από ηθοποιοί, λίγο από αλχημιστές, και αρκετά από άψογους, καθαρούς και συνεπείς professionals στο είδος τους. Παράλληλα ωστόσο με την εκπαίδευση των bartender ήρθε και εκείνη του ίδιου του κοινού. Ο ενθουσιασμένος και οπλισμένος με γνώσεις και όρεξη μπάρμαν είχε ανάγκη να μοιραστεί την δουλειά του και εκείνη να βρει ανταπόκριση στα μάτια των επισκεπτών του bar του.

Επισκέπτες οι οποίοι ταξίδευαν και ήταν γεμάτοι από εικόνες, γεύσεις και εμπειρίες από αντίστοιχα bar του εξωτερικού. Σαφώς, η οικονομική κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστα τα bar μας. Και μεταξύ των θλιβερών συνεπειών της είδαμε και δύο σημαντικές αλλαγές: Η πρώτη είναι πως ο κόσμος πλέον ήθελε να πίνει λιγότερο, αλλά ποιοτικότερα. Και η δεύτερη πως επιβίωσαν της γκρίζας αυτής περιόδου κυρίως τα καλά στημένα, άρτια οργανωμένα και απολύτως προσεγμένα bar.

Είναι μεγάλη χαρά που πλέον οι θαμώνες των bar αποζητούν το Fine Drinking. Και είναι ακόμα σημαντικότερο που πλέον bartender και πελάτες έχουν καταλαγιάσει τα φανταχτερά τους θέλω και πλέον βλέπουμε σπουδαία bar έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι: Ως bar και όχι ως σνομπ χημεία. Bar γεμάτα με χαρά, με φλερτ και μουσική. Με απλά, αλλά καλοφτιαγμένα ποτά, με κλασικά cocktail που έχουν ένα ή και δύο twist, με bartender χαμογελαστούς και με κόσμο που κρατάει ένα σκέτο malt ή ένα ποτήρι τεκίλας στο χέρι.

Αυτό είναι το Fine Drinking του σήμερα: Ο κόσμος που περνάει όμορφα σε bar που δεν ξεχνούν κυρίως να συμπεριφέρονται ως bar. Και ευτυχώς στην Ελλάδα έχουμε αρκετά από αυτά.

Η Ελένη Νικολούλια είναι δημοσιογράφος ποτών. Co-owner του Difford’s Guide Greece και συν- διοργανώτρια των Athens Rum & Whisky Festival και Aegean Cocktails & Spirits Festival.