O Βασιλιάς Έλβις τρώει πανσετάκια στο Μεταξουργείο

Κάθε μαγαζί έχει το μύθο του, αλλά σε περιπτώσεις σαν κι αυτήν του Έλβις, κάνεις ένα αριστερό βήμα και ένα κοφτό δεξί, στέκεσαι ακίνητος μπροστά στη βιτρίνα και ο μύθος είναι εκεί, πριν δοκιμάσεις, πριν παραγγείλεις, πριν καν πατήσεις μέσα σ’ αυτό το πάλαι ποτέ χασάπικο.

Ο μύθος είναι ο Βασιλιάς, τον οποίο θα δεις στα μαύρα T-shirts των παιδιών που δουλεύουν, σε κορνίζες στον τοίχο ή και λίγο πιο πέρα, ωπ και λίγο πιο πάνω. Η φιγούρα του Elvis Presley εξουδετερώνει την τσίκνα από τα κρέατα που ψήνονται και εφόσον το κατάλαβες και μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω, ξεκινάμε με τους δύο μύθους που δεν είναι μύθοι, αλλά πραγματικότητα και διέπουν τον Έλβις.

Πρώτον, το όνομά του προέρχεται κατευθείαν απ’ το σενάριο του ‘Μίλα Μου Βρώμικα’ όπου ο Παντελάκης και η Λιλίκα βάφτισαν Έλβις το κρεοπωλείο τους (σ.σ. ο χώρος που στεγάζεται τώρα ο Έλβις ήταν πραγματικό κρεοπωλείο ήδη πριν μετατραπεί σε τηλεοπτικό).

(να και τα ντοκουμέντα)

Δεύτερον, ο Έλβις και το Κεραμείο, κολλητά πίσω απ’ τον Έλβις στην Πλαταιών, έχουν τους ίδιους ιδιοκτήτες, γεγονός που γεννάει κάθε φορά την ίδια κουβέντα, ενώ περιμένουμε τα καλαμάκια να ψηθούν.

“Εντάξει, κορυφαία κίνηση, ο τύπος το σκέφτηκε πολύ σωστά”. Κάθε φορά σε κάθε παραγγελία. Επίσης, όταν η παρέα έχει και κάποιον πρωτάρη σχετικά με τον Έλβις, φροντίζουμε να ενημερωθεί για την ίδια επιχειρηματική κίνηση λες και μόλις τελειώσαμε το επιστημονικό μας άρθρο στο περιοδικό Adbusiness.

Τα ιπτάμενα πανσετάκια όπως και τα χοιρινά καλαμάκια ή τα καλαμάκια κοτόπουλο ή το κεμπάμπ αφρός ή το λουκάνικο σερβίρονται με τηγανητές πατάτες.

Με τον ίδιο τρόπο που κάθε μανιακός με τις σειρές ζηλεύει έναν όχι και τόσο μανιακό που δεν έχει δει ούτε μισό επεισόδιο The Wire, επειδή έχει μπροστά του έναν ολόκληρο θησαυρό να ανακαλύψει, έτσι και κάθε ψιλοθαμώνας του Έλβις ζηλεύει το συναίσθημα της πρώτης φοράς που βλέπεις τα καλαμάκια σου να έρχονται στο μακρόστενο πιατάκι πλακωμένα στις πατάτες.

“Τι έκανα για να το αξίζω αυτό;”, σκέφτεσαι και ξανασκέφτεσαι, αφού βεβαιωθείς ότι δεν πήρες την παραγγελία κάποιου άλλου. Δεν πήρες την παραγγελία κάποιου άλλου. Οι άνθρωποι είναι large και για να μην σε αφήσω με το κενό, όχι δεν πληρώνεις χρυσό το χοιρινό καλαμάκι επειδή έχει και πατάτες. Με 1,30 το τεμάχιο νομίζω ότι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

(αφήστε τιπ, είναι για καλό σκοπό)

Η περίπτωση του Έλβις πέφτει ακριβώς πάνω στο γνωστό κήρυγμα που κάνω δεξιά κι αριστερά σχετικά με το ‘ουκ εν τω πολλώ το ευ’ όσον αφορά -και- τα φαγάδικα. Γιατί έχουν πάει μπροστά οι καντίνες που έχουν πάει μπροστά, για παράδειγμα; Γιατί τα ‘μενού’ τους δεν πλησιάζουν σε όγκο τα βιβλία του George Martin. Έχουν λίγα και συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία -σημαντικό κι αυτό- τα κάνουν πολύ καλά.

Ομοίως, ο Έλβις, το πρώην κρεοπωλείο, νυν ψητοπωλείο, δεν μπαίνει καν στον κόπο του τυλιχτού. Η ψησταριά είναι μία, τα καλαμάκια είναι συγκεκριμένα, τα ιπτάμενα πανσετάκια έρχονται σαν ατραξιόν και όλοι είναι ευχαριστημένοι στα περίχωρα Κεραμεικού και Μεταξουργείου. Το απλό ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο. Ισχύει και για τα ψητοπωλεία.

Στα παράπλευρα αξιοθέατα του Έλβις, εκτός από τα stands που μπορείς να φας επιτόπου ισορροπώντας σε κάτι περίεργα, ξύλινα σκαμπό είναι με διαφορά οι αφίσες που είναι κολλημένες στην τζαμαρία του καταστήματος.

Πολλά θέατρα, πολλές παραστάσεις, μικρά θέατρα, μικρές παραστάσεις, ημερίδες, σεμινάρια, εναλλακτικές προτάσεις, αλλά τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ, δεν μπορεί να δίπλα στην απόλυτη αφίσα που χαζεύουμε εδώ και λίγες εβδομάδες τρώγοντας στο μαγαζί.

Την αφίσα της ομάδας Virus B για την παράσταση ‘Η Επανάσταση των Pornstars’ στο θέατρο Βαφείο.

(σας προειδοποίησα)

Μερικά έξτρα tips για να ολοκληρωθεί το θέμα Έλβις στην πρέπουσα κατανυκτική ατμόσφαιρα. Σημείωνε:

*Τα αναψυκτικά Τεμένια που θα βρεις στο ψυγείο (φανταστική λεμονάδα, πίνεις και ακούς τα ρυάκια να τρέχουν) και που κάνουν τύπους σαν εμένα που δεν συνδυάζουν φαγητό με αλκοόλ, χαρούμενους.

*Το παρκάκι διαγώνια από τον Έλβις που μπορείς να φας αρκετά πιο αραχτός τα σουβλάκια σου, αρκεί να μην αφήσεις το παραμικρό σκουπίδι πίσω.

*Το Κεραμείο που είναι μεσοτοιχία και σου επιτρέπει να κάνεις το μπρος-πίσω με το που έρθει η πρώτη λιγούρα.

*Ποτέ δεν θα είσαι σίγουρος ότι το αυτοκίνητό σου είναι ασφαλές στο δρόμο που το πάρκαρες εκτός αν έχεις συνέχεια οπτική επαφή μαζί του. Το άνοιγμα αυτοκινήτων ευδοκιμεί στην τριγύρω περιοχή, άρα προσεκτικά με το τι αφήνεις σε κοινή θέα στη θέση του οδηγού ή του συνοδηγού.

Δεν ήθελα να σου χαλάσω την όρεξη με αυτό το τελευταίο. Και να ήθελα δηλαδή, δεν θα μπορούσα. Ακόμα κι αν πατήσεις αναποφάσιστος στον Έλβις, το στόμα σου θα παραγγείλει από μόνο του τρία χοιρινά καλαμάκια.

Ναι, για εδώ είναι.

Πλαταιών 29 και Λεωνίδου, Κεραμεικός, 210 34 55 836.     

(Ανοιχτά από τις 12:00 το μεσημέρι ως τις 3:00 το πρωί, Παρασκευή και Σάββατο μέχρι τις 5:00 το πρωί)