Οι αγαπημένες στιγμές κάτω από τον ήλιο που θέλουμε να ζήσουμε ξανά

Το καλοκαίρι είναι μπροστά και η ανάγκη μας να το νιώσουμε ξανά δεν περιγράφεται. Για τον καθένα από εμάς αυτή η ανάγκη μεταφράζεται και κάπως διαφορετικά. Υπάρχει ωστόσο ένας κοινός παρονομαστής: να τσουγκρίζουμε ποτήρια με Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου με τους δικούς μας ανθρώπους κάτω από τον ζεστό ήλιο σε κάποιο αγαπημένο μέρος.

Αυτές είναι οι δικές μας στιγμές κάτω από τον ήλιο που ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά.

Για τον Γιάννη Μπαϊρακτάρη ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός στην Αθήνα είναι η ταράτσα της Μαίρης

Οι ωραιότερες ημέρες του καλοκαιριού είναι αυτές που δεν έχεις κανονίσει τίποτα απολύτως. Κάτι Σάββατα για παράδειγμα που ενώ είσαι ακόμα στην Αθήνα και ξυπνάς στο κρεβάτι του διαμερίσματός σου, ο νους σου τρέχει στις αμμουδιές κάποιου ελληνικού νησιού. Εκείνες τις ημέρες δεν μπορεί να πάει κάτι στραβά. Μόνο προς το καλύτερο μπορεί να κυλήσει η ημέρα. Ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα στο κινητό ή στα social media είναι αρκετό για να σε ξεσηκώσει. «Δεν έρχεσαι στην ταράτσα της Μαίρης να πιούμε κανά ουζάκι;».

Δεν γίνεται να αρνηθείς μια τέτοια πρόταση. Ακόμη και αν η συνάντηση με τους φίλους είναι στο επόμενο μισάωρο και είσαι αγουροξυπνημένος. Φοράς ό,τι βρεις μπροστά σου, παίρνεις ένα μπουκάλι με Ούζο Πλωμαρίου ανά χείρας και καταφθάνεις σε χρόνο dt. Το θετικό που έχει το καλοκαίρι στην πόλη είναι πως όσοι ξεμένουν στην πρωτεύουσα, απολαμβάνουν τους κεντρικούς δρόμους, δίχως τη συνηθισμένη κίνηση. Κάπως έτσι, η ταράτσα ενός σπιτιού στο κέντρο της Αθήνας, μοιάζει ξαφνικά με τον απόλυτο καλοκαιρινό προορισμό. Έχει παρέα, διάθεση, φαγητό, ήλιο και φυσικά Πλωμάρι. Δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω για να ξεφύγεις για λίγο από τη βουή και τη ρουτίνα. Το καλοκαίρι είναι συναίσθημα. Είναι στιγμές. Είναι απόλαυση. Κι όλα αυτά μπορείς να τα βρεις ακόμη και τις ημέρες που δεν το περίμενες καν.

Για τον Γιώργο Ρομπόλα μία βόλτα στο Σαϊτάν Παζάρ είναι μία μικρή ιεροτελεστία

Στην Πρέβεζα υπάρχει ένα γραφικό σοκάκι που λειτουργεί σαν χρονομηχανή. Οι ντόπιοι το ονομάζουν Σαϊτάν Παζάρ και για τη μικρή πόλη της Ηπείρου παραμένει το απόλυτο σημείο συνάντησης. Μπαρμπέρικα ξεχασμένα από τον χρόνο, καφενεία που θυμίζουν καρτ-ποστάλ από προπολεμικές εποχές, αναρριχώμενα φυτά κρεμασμένα σαν γιρλάντες, και κόσμος να αράζει στα τραπεζάκια που βγάζουν τα μπαρ, τα εστιατόρια και τα ουζερί της περιοχής.

Ακριβώς μετά το μεσημεριανό μπάνιο, όταν ο ήλιος είναι ακόμα ψηλά στον ουρανό, η επίσκεψη στο Σαϊτάν Παζάρ είναι ένα είδος μικρής ιεροτελεστίας που όμως απαγορεύεται να τη γευτείς μόνος σου. Η παράδοση θέλει παρέα, μικρούς μεζέδες, και καραφάκια γεμάτα με ούζο.

Τα θέματα που πέφτουν στο τραπέζι είναι πολλά: πού θα γίνει το μπάνιο της επόμενης μέρας, τι μεταγραφές συζητιούνται στην ποδοσφαιρική αγορά, τα τελευταία νέα που έγιναν viral στο ίντερνετ, προς τα πού πηγαίνει πολιτικά η κατάσταση και αν το βράδυ θα μαζευτούμε σε μπαλκόνι ή θα οργώσουμε τα μπαρ. Οι στιγμές είναι πολύτιμες και τίποτα δεν τις συνοδεύει καλύτερα από ένα ποτήρι με λίγο κρύο νερό, μερικά παγάκια και Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου.

Για την Χριστίνα Φαραζή καλοκαιρινές διακοπές είναι οι Μηλιές

Αν με αφήσεις, μπορώ να γράφω ώρες για το Πήλιο. Οι ομορφιές του είναι ανεξάντλητες, ένας τόπος απίστευτα προικισμένος με παραλίες, μυρωδιές, γεύσεις και μία καταπράσινη φύση που οργιάζει. Δεν είναι νησί, αλλά σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι. 

Η ζωή το καλοκαίρι εκεί, ακόμα κι αν είναι Αύγουστος, είναι λιγότερο τουριστική, περισσότερο αυθεντική στα πάντα, από τους ανθρώπους με τους οποίους θα συναναστραφείς, το φαγητό που θα φας, τα ήσυχα μπάνια που θα απολαύσεις, τις βραδιές στις πλατείες των πετρόκτιστων χωριών με παιδιά να παίζουν με μπάλες και κούκλες αντί να καίγονται μπροστά σε smartphones. 

Είναι αυτή η αίσθηση οικειότητας που προσφέρει αυτός ο τόπος που μου έχει λείψει πολύ: να φτάσουμε και φέτος στις Μηλιές, να μας καλωσορίσουν ο κύριος Αντρέας και η κυρία Μαρία με τα πλατιά τους χαμόγελα, να μας δώσουν το κλειδί για το δωμάτιο, να μας περιμένει στο μικρό, ηλιόλουστο μπαλκόνι με την πανοραμική θέα στον Παγασητικό κόλπο η πιο κόκκινη τοματοσαλάτα που έχεις δει ποτέ, λίγος τσίρος και δύο ψηλά ποτήρια ούζο με μπόλικο πάγο.