Όταν οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν cheesecake
- 4 ΦΕΒ 2020
Το όνομα του γλυκού, που έμοιαζε με το cheescake και αποτελεί τον πρόγονό του, ονομαζόταν ‘πλακούντας’. Με την ονομασία πλακουντοποιϊκόν σύγγραμμα ήταν γνωστή η συνταγή για την παρασκευή του. Συγκεκριμένη αναφορά αυτού του γλυκού υπάρχει στους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου, και ένα σχετικό σύγγραμμα αποδίδεται στον Αίγιμο, ενδεχομένως τον αρχαίο Έλληνα ιατρό του 6ου αιώνα π.Χ. Ανάλογες αναφορές υπάρχουν και από τον Αρχέστρατο στα συγγράμματα γαστρονομίας του κατά τον 3ο αιώνα π.Χ., όπου το γλύκισμα αποτελείται από διάφορα επίπεδα ζύμης γεμισμένα με μέλι και μαλακό τυρί.
Όσον αφορά τη συνταγή των αρχαίων Ελλήνων, αρχικά έλιωναν το τυρί σε ορειχάλκινο σκεύος και στη συνέχεια το ανακάτευαν με μέλι και με βρεγμένο αλεύρι σίτου, δηλαδή χυλό. Το ζέσταιναν στη φωτιά και το σέρβιραν όταν κρύωνε. Συνήθως, το προσέφεραν στους αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων, για να τους βοηθήσει στα αγωνίσματα και να έχουν ενέργεια. Παράλληλα, θεωρείτο και το γλυκό του γάμου, το οποίο προσέφερε η νύφη στους φίλους του συζύγου της.
Αρκετά χρόνια αργότερα, οι Ρωμαίοι πήραν τη συνταγή του πλακούντα και προσέθεσαν αυγά, κάνοντάς της ακόμη πιο διάσημη και σε άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας τους.
Η κλασική συνταγή του cheesecake, που όλοι γνωρίζουμε σήμερα και έχουμε δοκιμάσει, ήταν μια έμπνευση του Νεοϋορκέζου William Lawrence το 1872, ο οποίος μάλιστα την πέτυχε κατά λάθος.