Όταν οι μάγειρες έκαναν μαγικά, δημιουργήθηκε το “Οψοποιών Μαγγανείαι”

Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που ένα εστιατόριο γεννήθηκε από την αγάπη των ιδιοκτητών τους για το καλό φαγητό. Όχι απλώς γιατί έπρεπε να γίνει μια επιχείρηση, αλλά γιατί υπήρχε αυτή η ακατανίκητη επιθυμία να μαγειρεύουν καλό φαγητό και να περιποιούνται τον κόσμο.

Η αγάπη αυτή ξεκίνησε από τα οικογενειακά τους τραπέζια, όπου τις γιορτές φίλοι και συγγενείς ήταν οι αποδέκτες της πρώτης προσπάθειας αυτής. Μετά από πολλά χρόνια η Ντίνα και ο Δημήτρης συνειδητοποίησαν ότι αυτή η αγάπη μπορεί να χωρέσει και σε έναν επαγγελματικό χώρο και να γίνει ένα υπέροχο εστιατόριο με βάση την Μεσογειακή κουζίνα, και με γνώμονα πάντα την τέχνη, το μεράκι, τη δημιουργικότητα, για να δοκιμάσει ο πελάτης ό,τι πιο πρωτόγνωρο και απολαυστικό μπορεί να φανταστεί σε γεύσεις.

To Οψοποιών Μαγγανείαι, κανονικά μόνο από το όνομα, θα το τοποθετούσες στο μυαλό σου κάπου στα Λαδάδικα, σε κάποιο παλιό διατηρητέο, ή στη Βαλαωρίτου, ή στη στοά Κολόμβου. Αλλά όχι, βρίσκεται στην Αιμιλίου Ριάδη, μερικά στενά πάνω από την Βασιλέως Γεωργίου. Ο χώρος μέσα ζεστός, παίζει με το ξύλο, την πέτρα, τον ζεστό φωτισμό, τα πετσετάκια στα τραπέζια θυμίζουν λίγο κάτι από τη γιαγιά μας και αμέσως τα πρώτα στοιχεία της μαγείας ήδη έρχονται κατά πάνω μας.

Ξεκινάμε με τη μαγεία των ορεκτικών και την κρέμα τυριού με λιαστή ντομάτα και βασιλικό, κρέμα πιπεριάς Φλωρίνης και πατέ πράσινης ελιάς.

Η φάβα με καραμελωμένα κρεμμύδια, βαλσάμικο, καρότο και φρέσκο κρεμμυδάκι είναι ένα ποίημα.

Το μαύρο ρύζι Venere που έχω συναντήσει σε ελάχιστα εστιατόρια στην πόλη, είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να την αφήσεις να σου φύγει από τα χέρια ειδικά στο Οψοποιών Μαγγανείαι. Μαύρο ρύζι (venere) με λεμονοβασιλικό, καπνιστό σολομό και πέρλες από βαλσάμικο με σμέουρα. Ειδικά για το πιάτο αυτό, το εστιατόριο βραβεύτηκε με το 2ο βραβείο Umami για το 2015.

Με τα χειροποίητα νιόκι παναρισμένα σε κρέμα παρμεζάνας, αισθάνεσαι ότι πλέον δεν μπορείς να αντισταθείς σε κανενός είδους μαγικά και απλώς αφήνεσαι, να σε πάει η μαγεία εκεί που αυτή θέλει.

Και μετά έρχεται το μοσχαράκι. Θυμήσου το κοκκινιστό της μαμάς σου. Με πόση λαχτάρα το περίμενες τις Κυριακές, με πόσο αγάπη το ετοίμασε υπομονετικά, πάνω από την κατσαρόλα, την νοστιμιά που έκρυβε το πιάτο. Και αφού το θυμήθηκες, ανέβασέ το επίπεδα, πολλά επίπεδα, για να υποδεχτείς το σιγομαγειρεμένο μοσχαράκι με κοκκάρια baby Portobello.

Κι αν θέλεις σχάρας, ήρθε η ώρα να γνωριστείς με το μπαβέτε μοσχάρι σχάρας σε κρέμα τρούφας ή με τη μπριζόλα σχάρας ή με τα κεφτεδάκια ή με ό,τι άλλο μου κεντρίσει το ενδιαφέρον από το μενού. Όρεξη να έχεις.

Για το τέλος, μια υπέροχη λεμονόπιτα, φρεσκότατη, να θρυμματίζεται στον ουρανίσκο. Ή διαλέγεις την αγαπημένη μου πάβλοβα, που πολλές φορές έχω προτείνει για εστιατόρια, αλλά αυτή τη φορά την παραγκωνίζω για χάρη της λεμονόπιτας και του διαφορετικού.

Αν αυτό το εστιατόριο δεν είναι η μαγεία η ίδια, τότε τι είναι.

Οψοποιών Μαγγανείαι https://www.facebook.com/maganie1/?ref=page_internal

Αιμιλίου Ριάδη 5,

2310889699