Πιστεύω εις ένα γιουβέτσι

Υπάρχουν πολλά μαγέρικα κοντά στη δουλειά μας. Μαγαζιά τα οποία επισκεπτόμαστε πυκνά συχνά με τα υπόλοιπα παιδιά εδώ στο ONEMAN. Κι ένα από αυτά τυχαίνει να κάνει καλό γιουβέτσι. Όχι σαν της μάνας μου αλλά καλό. Κάθε φορά λοιπόν που πλησιάζω στο μαγέρικο αυτό, παρακαλάω να μην δω το γιουβέτσι στις επιλογές των φαγητών. Γιατί αυτό θα σημαίνει αυτόματα ότι η μέρα στη δουλειά έχει τελειώσει.

Έχουν χαθεί πολλές εργατοώρες μετά από ένα γιουβέτσι. Με κάθε έναν που έχει τελειώσει και το τελευταίο ίχνος από κριθαράκι στο πιάτο του (όποιος αφήσει γιουβέτσι στο πιάτο θεωρείται εγκληματίας πολέμου στα μέρη μου) να τρίβει φιλάρεσκα την κοιλιά του και να ονειρεύεται κρεβάτια, αιώρες, καναπέδες, ένα ράντσο έστω για μεσημεριανό ύπνο.

Το γιουβέτσι είναι Κυριακάτικο φαγητό. Ίσως το κατ’ εξοχήν κυριακάτικο φαγητό.

Δεν είναι βέβαια απλή υπόθεση το γιουβέτσι. Να της δώσουμε κι ένα δίκιο της μάνας σου. Θέλει τέχνη, θέλει μαεστρία, απαιτεί απόλυτη προσήλωση και ενέργεια. Το μαγειρικό stamina της μάνας σου μετά από ένα γιουβέτσι πέφτει στο μηδέν και θέλει καιρό να ξαναγεμίσει.

Όχι επειδή είναι δύσκολο να μαγειρευτεί. Αλλά επειδή κάθε μάνα (οφείλει και) βάζει τόση ενέργεια στο γιουβέτσι, τόση αγάπη και προσπάθεια που την εξουθενώνει. Το μυστικό στο γιουβέτσι είναι η αγάπη για αυτό.

Χρειάζεται αγάπη για να λιώνει το κρέας στο στόμα, να γεμίζουν τα ρουθούνια σου μυρωδιές σε κάθε πηρουνιά που φέρνεις στο στόμα, να σε χτυπάει η αλμύρα του τριμμένου τυριού στον ουρανίσκο σε κάθε μπουκιά. Το μυστικό είναι η αγάπη.

Καλά βλακείες. Το μυστικό στο γιουβέτσι είναι το σωστό κριθαράκι και το καλό κρέας. Αν τώρα δεν ξέρεις να φτιάχνεις τη σάλτσα και να επιλέξεις τα σωστά μπαχαρικά, απομακρύνσου από την κατσαρόλα και άσε τη μάνα σου να κάνει τη δουλειά.

Δεν μιλάμε για ένα κυριλέ φαγητό. Πρόσεχε καλά. Δεν πρόκειται να το σερβίρεις ποτέ σε μια κοπέλα που απλά θες να εντυπωσιάσεις για να την ρίξεις στο κρεβάτι.

Γιατί αν τα καταφέρεις, αν το γιουβέτσι σου είναι καλό, η γυναίκα αυτή θα κρεμαστεί από το παντελόνι σου και θα σου ορκιστεί αιώνια αγάπη.

Αλλά ας συμφωνήσουμε, πριν κλείσουμε το θέμα, σε τι συνίσταται ένα καλό γιουβέτσι.

10 αξιώματα για το καλό γιουβέτσι

• Το κριθαράκι πρέπει να είναι MISKO, όπως το έφτιαχνε η μάνα μου
• Ψήνουμε σε χαμηλό πήλινο σκεύος. Ή σε γάστρα. Κάθε άλλο σκεύος αποτελεί ύβρη
• Το γιουβέτσι φτιάχνεται με μοσχάρι. Θα το φάμε και με αρνί αλλά μία φορά στις 10
• Δεν το παρακάνεις στα λαχανικά. Πολλοί βάζουν μελιτζάνα και καρότο στο γιουβέτσι αλλά είναι σαν να πηγαίνεις στη θάλασσα επειδή φτιάχνει καλό καφέ η καντίνα
• Οι χυλοπίτες είναι άλλο φαγητό
• Κρέμασμα σε όσους φτιάχνουν γιουβέτσι χωρίς ζυμαρικά. Βασικά κρέμασμα που το αποκαλούν γιουβέτσι
• Η υπομονή στο βράσιμο είναι αρετή
• Δεν έχει σημασία αν είναι Τούρκικο ή Ελληνικό το φαγητό αυτό
• Το κοτόπουλο καλά θα κάνει να μείνει μακριά από το γιουβέτσι μας
• Στεγνό κριθαράκι σημαίνει αποτυχία

Την ώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, οι παραγγελίες έχουν δοθεί και πέντε μανάδες συντακτών του ONEMAN έχουν πάρει γραμμή ώστε αυτή την Κυριακή να υπάρχει γιουβέτσι στο τραπέζι.

Η θέληση για γιουβέτσι δεν είναι ούτε πείνα ούτε λιγούρα.

Είναι ανάγκη.

Φως, νερό, γιουβέτσι