Στην ‘Καντίνα της Αννούλας’ θα αμαρτήσεις τη Σαρακοστή

Η Σαρακοστή ξεκίνησε, αλλά δεν μασάμε από αυτά. Υποσχέθηκα οδοιπορικό στις καντίνες της Θεσσαλονίκης και αυτό θα κάνω. Η αλήθεια είναι πως, όταν ανακοίνωσα στους φίλους μου ότι θα ξεκινήσω την έρευνα στις καντίνες της  πόλης, είχα αυτομάτως τη βοήθειά τους, καθώς μου έλεγαν, «την τάδε καντίνα μην ξεχάσεις». Συνεπώς, είχα αμέσως μια λίστα έτοιμη.

Η “Καντίνα της Αννούλας” ήταν μία από αυτές. Μια καντίνα που δεν ήξερα, ντροπή μου, και μου είπαν φίλοι να πάω. Ντράπηκα όταν πήγα στην καντίνα της Αννούλας. Ντράπηκα γιατί η πανσέτα της είναι εμπειρία, κι εγώ αγνοούσα την ύπαρξή της. Ελπίζω το γεγονός ότι δεν έμενα ποτέ Καλαμαριά, να με δικαιολογήσει. Τελοσπάντων, ποτέ δεν είναι αργά.

Η “Καντίνα της Αννούλας” βρίσκεται απέναντι από την πύλη του στρατοπέδου Νταλίπη στην Καλαμαριά.  Δεν είναι απλώς ένα πέρασμα περαστικών πεινασμένων. Είναι στάση πριν πας στο σπίτι καθώς η γύρω περιοχή είναι πυκνοκατοικημένη. Όπως θα σταματούσες στο αγαπημένο σου γυράδικο πριν πας στο σπίτι, για να πας πιτόγυρα στους αγαπημένους σου, έτσι είναι και η «Αννούλα», η τελευταία στάση. Στη μισή ώρα που κάθισα εκεί, είδα πάνω από δέκα άτομα που έφυγαν με πακέτο για το σπίτι.

Πράγμα το οποίο με έκανε να χαίρομαι και να στεναχωριέμαι ταυτόχρονα που δεν μένω Καλαμαριά. Να στεναχωριέμαι που δεν έχω την «Αννούλα» κοντά μου όσες φορές την εβδομάδα θέλω, αλλά και να χαίρομαι, γιατί το μέτρο, δεν είναι κάτι που με διακρίνει.

Η σπεσιαλιτέ τους είναι η πανσέτα, που ούτως η άλλως είναι και η αγαπημένη μου. Από όλα και με μπόλικο κρεμμύδι, χωρίς καμία αλοιφή διότι αλλοιώνει τη γεύση που λέει και μια παλιά διαφήμιση.

Δοκίμασα επίσης το μπιφτέκι που είναι και αυτό πολύ δυνατό και το λουκάνικο τζουμαγιάς. Γενικά πάλι υπήρξε το μπέρδεμα τι να πρωτοπαραγγείλω. Η ποικιλία μεγάλη και η ανυπομονησία να τα γευτώ ακόμα πιο μεγάλη.

Και δεν είναι μόνο τα σάντουιτς. Στην “Αννούλα” τρως και κανονική μερίδα αν το θες. Έτρωγα και χαιρόμουν σαν μικρό παιδάκι για την γαστρονομική μου έρευνα στις καντίνες.

Η εξυπηρέτηση είναι ταχύτατη, σε δύο μόνο λεπτά τρως και αυτό είναι σημαντικό, γιατί στην καντίνα τρως πάντα έξω και συνήθως στο κρύο, οπότε ο χρόνος αναμονής δεν πρέπει να είναι μεγάλος.

Η “Αννούλα” είναι ανοιχτή όλες τις ημέρες της εβδομάδας από τις 10.00 μέχρι τις 6.00 το άλλο πρωί και το απλό σάντουιτς κοστίζει 2,50 ευρώ.

Το αν ένα φαγάδικο με ενθουσίασε, το καταλαβαίνω την επόμενη μέρα που γράφω το κείμενο. Αν ξερογλείφομαι πάνω από το πληκτρολόγιο, ενώ μόλις την προηγούμενη μέρα το έφαγα, σημαίνει ότι ενθουσιάστηκα και σύντομα θα ξαναγυρίσω. Μαντέψτε;; Ξερογλείφομαι και με λούζει κρύος ιδρώτας. «Άτιμη» Αννούλα.

Η Καντίνα της Αννούλας, Έναντι Στρατοπέδου Νταλίπη, Καλαμαριά, τηλ. 6980308069

Συνεχίζεται…