Στην Πανόρμου δεν παίζουν με το πεϊνιρλί

Το τιμάμε το φαγητό εδώ στο Oneman.gr όπως θα έχεις ήδη καταλάβει. Και τηρούμε την υπόσχεσή μας ότι όταν τρώμε κάτι πολύ ωραίο, θα σου προτείνουμε να το δοκιμάσεις κι εσύ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η δοκιμή δεν έγινε μία φορά. Έγινε κατ’ εξακολούθηση.

Αφορμή βασικά για να ανακαλύψω τα συγκεκριμένα πεϊνιρλί ήταν ο Στέλιος Χαρτζουλάκης από το Sport24.gr. Είχα ακούσει κάτι μυστήρια τηλέφωνα κάθε μεσημέρι προς το κινητό του, από συναδέλφους οι οποίοι του έδιναν τις παραγγελίες τους. Κι εκείνος έμπαινε θριαμβευτής στο γραφείο με σακούλες γεμάτες πεϊνιρλί.

Αυτή τη φορά η παραγγελία είχε και επίσημο σκοπό. Να δώσουμε την αρμόζουσα βαρύτητα στη δοκιμή των πεϊνιρλί ώστε να γράψουμε για αυτά.

Πρώτη δαγκωνιά: Το ζυμάρι

Εκεί είναι και το μυστικό στα συγκεκριμένα πεϊνιρλί αλλά και όλα τα προϊόντα που ψήνονται στον ξυλόφουρνο. Η υφή, η τραγανότητα και η γεύση αυτού του ζυμαριού, το οποίο ντύνει το λιωμένο τυρί, ποτίζει η ντομάτα και αρωματίζει το κρεμμύδι. Αυτό το “ψωμάκι” για τους αδαείς, “μαγικό ψωμί” για όσους έχουν δοκιμάσει, το οποίο χρησιμοποιείται όχι μόνο στα πεϊνιρλί, αλλά και στις τυρόπιτες, τις λουκανικόπιτες και πολλά άλλα εκλεκτά.

Δεύτερη δαγκωνιά: Το τυρί

Γιατί δεν τα προσπερνάμε εμείς εδώ αυτά. Δεν υπάρχει η έκφραση “εντάξει μωρέ, τυρί είναι, δεν γίνεται να είναι κακό”. Το τυρί είναι αυτό που χαρακτηρίζει το σκεύασμα. Η αρχή και το τέλος. Γιατί αν το τυρί είναι κακό, δεν τρώγεται με τίποτα. Αν οποιοδήποτε άλλο υλικό δεν είναι και τόσο καλό, δεν χάθηκε ο κόσμος. Στα “Πεϊνιρλί Ιωνίας” ξέρουν από τυρί. Εκείνο που βρίσκεται στην ιδανική θερμοκρασία ώστε να λιώσει στο στόμα αλλά να μην διαλυθεί. Που μπορεί να εναρμονιστεί με τις υπόλοιπες γεύσεις χωρίς να τις καλύπτει. Που θέλει να καλυφθεί από ζεστό βούτυρο για να αναδείξει τα αρώματα και τη γεύση του.

Τρίτη δαγκωνιά: Η γέμιση

Σε περιστάσεις όπου η επιλογή είναι δύσκολη, οφείλεις ως άνδρας να πάρεις μια ποικιλία. Να δοκιμάσεις απ’ όλα για να πεις την άποψή σου. Και αυτό κάναμε. Δοκιμάσαμε αρχικά την πιο συνήθη επιλογή. Μπέικον, πιπεριά, ντομάτα. Στη σωστή ποσότητα, στην σωστή αναλογία και στην σωστή θέση στις προτιμήσεις μας. Συνεχίσαμε με εκείνο το πεϊνιρλί που ξεχείλιζε κιμά. Τρομερά μαγειρεμένο κιμά, ο οποίος έδινε άρωμα στο έδεσμα χωρίς να σε βαραίνει όπως συμβαίνει συνήθως. Και κλείσαμε με ένα πιο vegeterian πεϊνιρλί. Την φοβόμουν στην αρχή την μελιτζάνα. Γιατί είχαν προηγηθεί αριστουργήματα. Αλλά η δαγκωνιά ήταν πολύ πιο γευστική απ’ ότι περίμενα. Η ντομάτα είχε μαλακώσει το ζυμάρι με τα υγρά της και η μελιτζάνα έδενε αρμονικά με το κρεμμύδι, την ελιά και τη φέτα.

Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: Το πεϊνιρλί μου

Το χειρότερο με κάθε ωραίο φαγώσιμο είναι ότι κάποια στιγμή τελειώνει. Αλλά δεν τρελαινόμαστε. Γιατί αυτά τα πεϊνιρλί είναι πολύ κοντά στο γραφείο. Επικίνδυνα κοντά.

Διεύθυνση: Πανόρμου 3, Αθήνα, τηλ.: 2106462584