Στο Chip and Chic θα μυηθείς στον μαγικό κόσμο του sushi

Eνάμιση χρόνο (και παραπάνω) συνειδητοποίησα ότι δεν έχω αφιερώσει ούτε μισό θεματάκι στην αγαπημένη μου γιαπωνέζικη κουζίνα και ειδικά στο σούσι. Ίσως γιατί φανταζόμουν τις αντιδράσεις από κάτω στα σχόλια, να είναι ίδιες με των φίλων μου, των περισσότερων τουλάχιστον, που είναι κάπως έτσι «Καλά και χορταίνεις με αυτό; Δεν τρως καλύτερα ένα πιτόγυρο;»

Αποφάσισα λοιπόν να αγνοήσω τα σχόλια των φίλων μου, που φαγητό θεωρούν μόνο το πίτα γύρο απ’ όλα με χτυπητή και να αφιερώσω ένα θέμα μου στο σούσι στη Θεσσαλονίκη, ελπίζοντας ότι εκεί έξω στην πόλη που καθιερώθηκε ως μπουγατσούπολη θα υπάρχουν και άλλοι που τους αρέσει. Και αν δεν υπάρχει κανείς, δεν με νοιάζει. More sushi for me.

H αλήθεια είναι πώς στην πόλη αν ψαχτείς και σε ενδιαφέρει, θα βρεις καλό sushi. Στο Μet Hotel, στο Sushija και στο Chip and Chic που είναι” αδερφάκι” του Sushija, αλλά πιο οικονομικό. Ό,τι πρέπει για να μυηθείς αν είσαι πρωτάρης. Όλη η ποιότητα που πρέπει ν έχει το σούσι σε πιο οικονομικές τιμές.

Έχω φάει σε όλα. Έχω φάει και σε άλλα μέρη και εστιατόρια που κάνουν θεματικές βραδιές με sushi και μπορώ να πω ότι η προσπάθεια είναι αξιοσημείωτη. Σήμερα όμως θα ασχοληθώ με το Chip and Chic που μετρά λίγους μήνες ζωής και το δοκίμασα μόλις πριν  λίγες μέρες.

Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να τονίσω ότι σαν παιδί ήμουν αυτό που λέμε «ανάφαγο». Η μάνα μου με κυνηγούσε να με ταΐσει, σαν μωρό το γεύμα μου στο μπιμπερό δεν ξεπερνούσε τα  50 γραμμάρια και άρχισα να τρώω όλα τα φαγητά μετά τα 20 μου χρόνια. Μέχρι τότε, γεμιστά, μπάμιες, αρακάς, ρεβύθια, σπανακόρυζο, ψάρια και πολλά άλλα ήταν ένα βασανιστήριο για μένα. Στα φοιτητικά χρόνια που πέφτει η σχετική πείνα, άρχισα να εκτιμώ αυτά τα φαγητά από τη Λέσχη. Κάνω αυτόν τον πρόλογο για να σας πω, ότι αν εγώ με αυτό το βεβαρημένο ιστορικό θεωρώ το σούσι υπέροχο, τότε είναι υπέροχο. Αν εγώ που δεν έτρωγα ούτε μπακαλιάρο τηγανητό μασουλάω το φύκι με ευχαρίστηση και εύχομαι να μην τελειώσει, τότε είναι πραγματικά τέλειο. Και επίσης ήμουν ένα τεράστιο τρολ σαν μωρό.

Στο θέμα μας τώρα, το Chip and Chic μετρά λίγους μήνες ζωής όπως προανέφερα και σκοπός του ήταν σε συνεργασία με τα Sushija που είναι ήδη αρκετά χρόνια στην Θεσσαλονίκη, να δημιουργήσουν κάτι εξίσου ποιοτικό σε πιο προσιτές τιμές.

Στην Παλαιών Πατρών Γερμανού σε έναν δρόμο που τείνει να γίνει δρόμος γευσιγνωσίας από τα πολλά διαφορετικά εστιατόρια και καφέ που ξεπηδούν, είναι και το Chip and Chic.Moντέρνα διακόσμηση, με το μπαρ να δεσπόζει στη μέση και το σούσι να δημιουργείται μπροστά στον πελάτη.

Η Όλυ που εργάζεται εκεί, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει τα πάντα στο μενού. Μας πρότεινε συνδυασμούς, σαλάτες και τις πιο δυνατές γεύσεις σε σούσι.

Ξεκινήσαμε με τη σαλάτα Horenso Gomaae με σπανάκι, σουσάμι και κινέζικο ξίδι.  Δυνατή γεύση, υπέροχη αίσθηση στον ουρανίσκο. Δεν το περίμενα ούτε εγώ.

Η παραγγελία συνεχίστηκε με ένα δροσερό ορεκτικό, το Shrimp Tartar Maki, το οποίο αργεί να προετοιμαστεί γιατί θέλει την διαδικασία του, ωστόσο η αναμονή σε ανταμείβει, πρόκειται για ένα πανάλαφρο ορεκτικό, που αν κλείσεις τα μάτια και απλώς αφεθείς στη γεύση του, θα βρεις αρκετές ομοιότητες με μία ελληνική σαλάτα με λαχανικά. Δεν υπάρχουν λοιπόν δικαιολογίες να μην το δοκιμάσεις!

Ήρθε η αγαπημένη μου στιγμή! Η ώρα που θα απολαύσω σούσι βουτηγμένο στη σόγια sauce με αρκετό wasabi γιατί μ’ αρέσουν οι έντονες γεύσεις. Η Όλυ προτείνει την ποικιλία Yummi με τα 14 τεμάχια που αποτελούνται από Hampyo Maki με κολοκύθα, τουρσί και pumpkin pickle, Sake Maki με σολωμό, Veggie με διάφορα λαχανικά, Rainbow, με σολωμό, τόνο, αβοκάντο, αγγούρι, νιφάδες τεμπούρα, καυτερή μαγιονέζα (πεθαίνω!), κρεμμύδι, το Brasil μεγαρίδες, σουρίμι, ανανά, μάνγκο, πράσινη σαλάτα, τομίκο, νιφάδες τεμπούρα, το υπέροχο Dragon με γαρίδες, αβοκάντο, αγγούρι, τομπίκο, σως χελιού και το Philly Sake me καπνιστό σολωμό, αβοκάντο, και κρέμα τυρί.

Υπέροχοι και οι 7 διαφορετικοί συνδυασμοί, δεν σταμάτησα να μουγκανίζω κάθε φορά που γευόμουν έναν καινούριο.

Στη συνέχεια μου κέντρισε το ενδιαφέρον στο μενού το Thessa, που προφανώς και πήρε το όνομά του από την πόλη, αλλά όχι και τόσο τα υλικά του καθώς είχε τόνο, σολωμό, σουρίμι, τομπίκο και αγγούρι. Μπορεί να μην περιείχε μέσα τίποτα που θα θυμίζει Θεσσαλονίκη (τι θα μπορούσε να περιέχει άλλωστε, σουβλάκια ή φέτα;), ωστόσο ήταν και αυτό γευστικότατο. Από αυτές τις έντονες γεύσεις που απευθείας η γεύση περνά από τον ουρανίσκο στον εγκέφαλο, σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Τέλος, το Hongari έχει εισπράξει πολύ καλές κριτικές και είναι από τα Best sellers, οπότε δεν γινόταν να μην το δοκιμάσω. Με τόνο, λαβράκι, γαρίδες, νιφάδες τεμπούρα και καυτερή μαγιονέζα (ξανά πεθαίνω!).Το γεγονός ότι όλη η διαδικασία ετοιμασίας του πιάτου γινόταν μπροστά μας, έκανε την αναμονή πιο βασανιστική. Νομίζω ότι το Hongari μαζί με το Rainbow και το Dragon από την ποικιλία ήταν ό,τι πιο νόστιμο έχω δοκιμάσει σε σούσι.

Αν χόρτασα; Με δύο ορεκτικά και 26 τεμάτια σούσι, όχι μόνο εγώ, δύο άτομα χορτάσαμε. Φυσικά και ειπώθηκε μετά η ατάκα «πάμε για κάνα πιτόγυρο τώρα;», αλλά αυτή τη φορά ήταν μόνο για πλάκα. Το μόνο που χωρούσε μετά ήταν ένα δροσιστικό κοκτέιλ.

Chip & Chic, Παλαιών Πατρών Γερμανού 8, τηλ. 2310-210000