Στο Hops, το burger και η μπύρα ζουν το ένα για το άλλο

Burger, μπύρα, cocktails, brunch. Σκεφτόμουνα λίγο πριν φτάσω στο Hops ότι αυτές είναι λέξεις που τις έχω ακούσει άπειρες φορές και θα τις ακούσω για άλλη μια φορά. Έκανα όμως τεράστιο λάθος. Για μερικά πράγματα δεν πρέπει να είσαι προκατειλημμένος, ειδικά αν είναι ικανά να σε βάζουν σε τεράστια, αιώνια και υπαρξιακά διλήμματα. Σε ένα τέτοιο μπήκα αφού είχα μόλις τελειώσει το burger που είχε έρθει μπροστά μου. Ένας εσωτερικός διάλογος, μια λογομαχία, μια πάλη καλού και κακού. Μήπως να φάω άλλο ένα;

Από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο Hops beer n’ burgers άρχισε μέσα μου ένα διάλογος. “-Ωραίο μαγαζί ε; -Δοκίμασε και μετά κρίνε”. Η πρώτη εντύπωση είναι άκρως θετική. Βρίσκεται στην Δράκου στο Κουκάκι, έναν πεζόδρομο που είναι ζωντανός και μέρα και νύχτα. Το μαγαζί είναι φωτεινό και ανοιχτό χωρίς να έρχονται σε κανένα σημείο του οσμές από την κουζίνα. Μπορεί μερικές φορές να είναι ωραίες αλλά δεν είναι πάντα επιθυμητές.

Έκατσα στην μπάρα και μόλις ήρθε ο κατάλογος μπροστά μου δεν ήξερα τι να παραγγείλω. Συνήθως είμαι εύκολος αλλά είχα μπει σε σκέψεις. Η ιδιαίτερη αδυναμία μου στα μανιτάρια με τράβηξε σαν μαγνήτης στο bacon mushroom melt. Σηκώνω χέρι, φωνάζω την σερβιτόρα, λέω την επιλογή και με ρωτάει “το ψωμάκι να είναι brioche, πολύσπορο ή σταρένιο;” Crashαρα για λίγο. Από το μυαλό μου πέρασε να ζητήσω ένα από το καθένα αλλά ντράπηκα και απάντησα brioche. Νόμιζα ότι θα φύγει αλλά εκείνη συνέχισε “μοσχάρι ή black angus;”. Σα να το έκανε επίτηδες, “μοσχάρι παρακαλώ”. Μην μας περάσει και για τίποτα ψώνια. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε στην τελευταία ερώτηση “θα θέλατε πατάτες, σαλάτα ή γλυκοπατάτες;” Κάπου εκεί άστραψε το βλέμμα μου, αν δεν ντρεπόμουν θα ούρλιαζα “γλυκοπατατεεεεεεεες”. Αλλά ηρέμησα και είπα σε ήπιο τόνο “γλυκοπατάτες θα ήθελα”.

Μόνο από αυτές τις 3 ερωτήσεις, από αυτό τον μίνι διάλογο το μαγαζί το λάτρεψα. Τότε ακούστηκε πάλι η εσωτερική φωνή να μου λέει “πάρε μια μπύρα όσο περιμένεις και κρίνε αφού δοκιμάσεις”. Μόλις ζήτησα τον κατάλογο ήρθε μπροστά μου μια λίστα από 50 ετικέτες, από διάφορες χώρες προέλευσης μεταξύ των οποίων και αρκετές ελληνικές. Ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι που δεν είχα ξαναπιεί “Μία Er Boqueron παρακαλώ, αυτή με το θαλασσινό νερό”.

Εκεί μπροστά μου όμως ο liquid chef Γιάννης Βλάχος -έτσι έγραφε η ποδιά του- ήταν σαν τον δρυίδη που ετοιμάζει τα μαγικά φίλτρα. Δεν άντεξα για πολύ τον πειρασμό και μόλις ήρθε το burger ζήτησα και ένα cocktail. Μου έφτιαξε ένα με ιαπωνικό ουίσκι σε καπνισμένο ποτήρι. Γέμισε ο τόπος αρώματα και γεύσεις.

“Σοβαρέψου και φάε το burger σου” ακούστηκε πάλι η φωνή. Το βούλωσε όμως με την πρώτη μπουκιά. Μετά υπήρξε τεταμένη σιγή. Το burger που λέτε ήταν θεσπέσιο. Το ψωμάκι φανταστικό, το μπιφτέκι αγνό και τέλεια ψημένο, τα συνοδευτικά του έδεναν τέλεια σε ένα ακαταμάχητο σύνολο. Απολυτός πρωταγωνιστής του ουρανίσκου μου οι γλυκοπατάτες. Απλές, δωρικές, τραγανές. Αλήθεια, σε κάθε μπουκιά γούρλωνα τα μάτια και δεν ξέρω γιατί αλλά είχα καιρό να ενθουσιαστώ τόσο με ένα burger. Και τρώμε πολλά εδώ στο oneman για να πεις ότι μας έλειψαν. Κι όμως στο Hops το γεύμα του έχει μια μοναδικότητα, έχει κάτι το ξεχωριστό. Κάπου εκεί ακούστηκε τρεμάμενη η δεύτερη φωνή μέσα μου να λέει “Μήπως να πάρουμε κι άλλο ένα;”

Στο Hops μπορείς να πας από το πρωί, να πιεις τον καφέ σου και να φας το brunch σου από τις 8:00. Καγιανάς, breakfast burger με δύο αβγά αντί για μπιφτέκι, κέικ σοκολάτας με μαύρη μπύρα, φυσικός χυμός με γάλα και μέλι είναι μερικές από τις λιχουδιές για να αρχίσεις την μέρα σου. Κάθε μέρα αυτό, όχι μόνο τις Κυριακές.

Τελικά δεν πήρα άλλο, απλά ορκίστηκα μέσα μου ότι θα το επισκέπτομαι μέχρι να καταλήξουμε στο ένα, μοναδικό και αγαπημένο. Δεν ξέρω αν αυτή η έρευνα θα έχει τελειωμό από την στιγμή που υπάρχει το burger και η μπύρα της εβδομάδας, αλλά δεν πρέπει να απογοητευόμαστε στην ζωή.

Hops beer n’ burgers Δράκου 10, Κουκάκι facebook | foursquare