Στο Prosopa η ευτυχία ζωγραφίζεται στο πιάτο σου

Την προηγούμενη Δευτέρα, αμέσως μετά το γραφείο και λίγο πριν νυχτώσει, κατηφορήσαμε -με απελπιστικά άδεια στομάχια αλλά τρομερή διάθεση- για το Ρουφ. Εκεί μας περίμενε ένα τραπέζι κλεισμένο στο όνομα του site, σε ένα απ’ τα  καλύτερα εστιατόρια με μοντέρνα δημιουργική διεθνή κουζίνα της Αθήνας, στο Prosopa.

Το εστιατόριο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1998, υποσχόμενο να προσφέρει την prosop-ική του σφραγίδα στον χώρο της γαστρονομίας, συνδυάζοντας ποιότητα κι αισθητική σ’ ένα φιλόξενο περιβάλλον. Το menu του εστιατορίου είναι εμπνευσμένο απ’τη μοντέρνα δημιουργική διεθνή κουζίνα, και πίστεψέ μας και μόνο στη θέα των πιάτων, τα οποία δεν σταμάτησαν να καταφθάνουν στο τραπέζι μας, θα εντυπωσιαζόσουν ιδιαίτερα. Όταν μάλιστα αυτούς τους γευστικούς συνδυασμούς, αποφασίσαμε να τους συνοδεύσουμε με τα πρωτότυπα κοκτέιλς του εστιατορίου, αλλά και μ’ ένα μπουκάλι κρασί στη συνέχεια, η Δευτέρα μας έπαψε να είναι Δευτέρα. Έγινε Σάββατο και μάλιστα ένα από εκείνα τα Σάββατα που θα θυμόμαστε για καιρό.

Μέσα από μια μεγάλη ποικιλία πιάτων, οι τέσσερις που βρεθήκαμε εκεί, σκεφτήκαμε να διαλέξουμε τα αγαπημένα μας πιάτα και να γράψουμε δύο λόγια γι’ αυτά, προκειμένου να έχεις κι εσύ μια ιδέα του τι να προτιμήσεις με το που φτάσεις στο εστιατόριο και σε πλησιάσουν οι ευγενέστατοι σερβιτόροι.

Δες και σε περίπτωση που αποφασίσεις να κατηφορίσεις, να θυμάσαι ότι το Prosopa βρίσκεται πολύ κοντά στη στάση του μετρό Κεραμεικός, στη γωνία Κωνσταντινουπόλεως 4 & Μεγάλου Βασιλείου 52, πίσω ακριβώς απ΄το μουσείο Μπενάκη, σε έναν χώρο άκρως ταιριαστό με το βιομηχανικό περιβάλλον που χαρακτηρίζει την περιοχή.

Ακόμα ονειρεύεται το μπισκ γαρίδας, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Ειλικρινά, ο μόνος τρόπος να σωθεί εκείνη η καλοκαιρινή Δευτέρα χωρίς Μουντιάλ, ήταν μια επίσκεψη στα Πρόσωπα. Για να αποβάλλω από πάνω μου την Δευτερίλα, παρήγγειλα ένα κοκτέιλ Pink Panther (με βασικό συστατικό το τζιν), απολαμβάνοντας την πιο ωραία ώρα της ημέρας, αυτή λίγο πριν νυχτώσει. Πλέον, με καθαρό μυαλό, ρίχτηκα στο μενού και τίμησα την δροσερή σαλάτα λαχανικών με αρσενικό Νάξου, αχλάδι, κρουτόν παστελιού και βινεγκρέτ μουστάρδας, το ζεστό ψωμί με το χούμους που σου προσφέρει το κατάστημα και το κριθαράκι τζίντζερ με λιαστή ντομάτα που επίσης αποτελεί ξακουστό κέρασμα. Όλα αυτά ετοίμασαν τέλεια το έδαφος για το απολαυστικό κριθαράκι με φρέσκες γαρίδες και μπισκ γαρίδας, το τέλειο καλοκαιρινό πιάτο στην αυλή του καταστήματος. Λίγο τα πεντανόστιμα πιάτα, λίγο ο καθαρός αέρας του έξω χώρου, πήγαμε στα Πρόσωπα με ψυχολογία Δευτέρας και φύγαμε σαν Παρασκευή βράδυ. Πάντα τέτοια.

Μόνο Copa Cabana, η Ιωσηφίνα Γριβέα

Το καλοκαίρι είναι η χαρά του κοκτέιλ. Για κάποιον σαν κι εμένα που προτιμά πολύχρωμο το αλκοόλ του, το Copa Cabana με ρούμι, schnapps ροδάκινου, ανανά, lime juice και σιρόπι tonka ήταν ό,τι έπρεπε. Thumbs up και για το ποτήρι του. Η γιαγιά μου έλεγε ότι το σερβίρισμα χωρίς παρουσίαση δεν έχει γλύκα (τρου στόρι). Η σαλάτα με το αρσενικό Νάξου ήταν η έκπληξη της ημέρας μιας που ως συστατικό το αρσενικό είναι παρεξηγημένο. Γκραν σουξέ το Black Angus burger που διεκδίκησα σόλο και άφησα ελάχιστα να αγγίξουν οι υπόλοιποι. Το εξωτερικό κομμάτι του εστιατορίου είναι ιδανικό για #καλοκαιρακιφινο, αλλά θα τιμήσω και το εσωτερικό όταν έρθει η ώρα γιατί λάτρεψα τη διακόσμηση.

Τα φιλετάκια με balsamico έχουν κάνει κατάληψη στο μυαλό του Κώστα Μανιάτη

Τα χοιρινά φιλετάκια είναι πάντα μία safe επιλογή, ειδικά για όσους δεν τους αρέσουν να πειραματίζονται και πολύ με τα μενού. Τα παρήγγειλα, τα δοκίμασα και τότε κατάλαβα όμως ότι, έστω και άθελα μου, πειραματίστηκα και μάλιστα πολύ πετυχημένα. Γιατί τα φιλετάκια με ψητά λαχανικά, παλαιωμένο balsamico και σουσάμι δεν θύμιζαν με τίποτα σε γεύση αυτό που θα περίμενες αρχικά. Καθόλου βαρετά, το αντίθετο μάλιστα, ένα πιάτο που είναι ό, τι πρέπει για το καλοκαίρι. Ελαφρύ, δροσερό και κυρίως χορταστικό. Παρέα με ένα ποτήρι ροζέ κρασί, που αναδεικνύει όσο τίποτα τη γεύση του, ήθελα απλά να μείνω για πάντα εκεί. Το ζήτησα βασικά και δεν με άφησαν. Ωστόσο, μου λένε μπορείς να συνεχίσεις να έρχεσαι κάθε βράδυ. Κάτι είναι κι αυτό.

Στο πιάτο μου χορεύει το κριθάρι, η Ναστάζια Καπέλλα

Άργησα λίγο να καταφτάσω στο μαγαζί και οι συνδαιτυμόνες μου πήραν την πρωτοβουλία και μου παρήγγειλαν το κοκτέιλ Tokyo Plum και πράγματι αυτό θα έπαιρνα, αν ήμουν εκεί. Γλυκό, φρουτώδες, δροσερό, ό,τι πρέπει για το καλοκαιριάτικο απόγευμα. Μετά άρχιζαν να έρχονται τα πιάτα και να ορμάμε σαν Ούνοι στο καθένα. Γενικά μου αρέσει η λογική παίρνουμε πολλά και τα μοιραζόμαστε και τα Prosopa ενδείκνυνται γι’ αυτό, αφού δεν μπορείς να αποφασίσεις τι να διαλέξεις από τον κατάλογο. Σταρ της βραδιάς για μένα ήταν το κριθαράκι με τις φρέσκες γαρίδες και το μπισκ γαρίδας, που ήταν ίσως το καλύτερο πιάτο του είδους που έχω φάει (βλέπε άριστη αναλογία λαδιού-ντομάτας). Το υγρό κέικ σοκολάτας στο τέλος ήρθε για να μου σφραγίσει την εμπειρία και τα χείλη, αφού η κάθε μπουκιά σου προκαλούσε αυτό το να κλείνεις το στόμα και να κάνεις μμμμ.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson