Τα καλύτερα μυστικά φαγητού όπως μας τα αποκάλυψαν foodies του Instagram

Ένα απολαυστικό, θρεπτικό πρωινό για να ξεκινήσεις τη μέρα σου από τη Niki’s Food

Η Νίκη Παυλίδου

Η Νίκη Παυλίδου, δημιουργός του Niki’s Food στο Instagram, λατρεύει τη μαγειρική, αγαπά τα ταξίδια και έχει κάνει το πάθος της επάγγελμα. Στον λογαριασμό της θα βρεις ιδέες για comfort φαγητά και συνταγές που θυμίζουν την κουζίνα της μαμάς. «Είμαι μαμά και προσπαθώ μέσα από τα social media να μοιραστώ και με άλλες μαμάδες την αγάπη μου για τη μαγειρική και να δείξω ότι είναι κάτι πολύ όμορφο εύκολο, αρκεί να την αγαπήσεις. Αγαπημένο μότο “Δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο”». Η αλήθεια είναι η μαγειρική της Νίκης απευθύνεται σε όποιον αγαπά το καλό φαγητό και τις απλές ιδέες.

Τι θα χρειαστείς: 200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό, 1 κ.γ μέλι, φρέσκα φρούτα (μούρα, μύρτιλλα, φράουλες)

Εκτέλεση: Σε ένα μπολ βάζουμε το γιαούρτι με το μέλι και ανακατεύουμε καλά. Πλένουμε τα φρούτα μας καλά. Σε ένα μπολ τοποθετούμε το γιαούρτι και από πάνω γαρνίρουμε με τα φρέσκα φρούτα.

Smoothie Bowl με μάνγκο, ανανά, φράουλες και γύρη (και γιατί να τη χρησιμοποιήσεις) από την Carolina Doriti

Ο λογαριασμός της Καρόλινας Δωρίτη στο Instagram είναι ένας ενημερωμένος οδηγός για όσους αγαπούν τις θρεπτικές και νόστιμες συνταγές. Ούσα η ίδια chef (μέσα στον Μάιο αναμένεται να ανοίξει το Metaphor, το εστιατόριο που επιμελείται το μενού) γνωρίζει πώς να μεταφέρει τεχνικές και ιδέες μίας επαγγελματικής κουζίνας σε αυτή του σπιτιού. Στο smoothie που προτείνει, χρησιμοποιεί γύρη – ένα super food με αρκετά οφέλη για την υγεία μας.

«Η γύρη είναι μια υπερ-τροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για τον οργανισμό μας. Περιέχει πάνω από 250 δραστικές ουσίες, οι κυριότερες των οποίων είναι η πρωτεϊνες και τα αμινοξέα. Η γύρη είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, προβιταμίνη Α και φυλικό οξύ. Είναι ιδιαίτερα υψηλή σε σελήνιο και πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Έχει αντιφλεγμονώδη δράση, ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και την ομαλή λειτουργία του ήπατος. Η γεύση και το άρωμά της θυμίζει λουλούδια και η απόχρωση της εξαρτάται από το πόσο φρέσκια είναι καθώς και από τα άνθη ή τα φυτά της περιοχής στην οποία συλλέχθηκε.

Πάντα προτιμώ τη νωπή γύρη. Όταν την επιλέγω κοιτάω να έχει ζωηρό χρώμα και άρωμα, διάφορες αποχρώσεις, και να είναι αφράτη. Τη συντηρώ στην κατάψυξη όπου διατηρείται άψογα. Για κάποιον που τη δοκιμάζει πρώτη φορά, καλό είναι να ξεκινήσει από μια πολύ μικρή ποσότητα π.χ. ¼ κουτ. γλ. και κάθε ημέρα να αυξάνει λίγο την ποσότητα. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι από 1 κ.γ. έως 1 κ.σ. Η γύρη πρέπει να καταναλώνεται ωμή. Την προσθέτουμε σε χυμούς, όπως μια απλή πορτοκαλάδα αλλά και σε smoothies ή smoothie bowls. Μπορούμε να την πασπαλίσουμε πάνω από ψωμί με βούτυρο και μέλι, ταιριάζει ιδανικά με μέλι και με βούτυρα ξηρών καρπών, όπως αμυγδαλοβούτυρο και ταχίνι. Μπορούμε να την προσθέσουμε στο γιαούρτι ή τα δημητριακά μας, σε σπιτικές μπάρες ή energy balls, σε σαλάτες και φρουτοσαλάτες».

Τι θα χρειαστείς: 200 γρ. μπανάνα κομμένη σε φέτες και κατεψυγμένη,100 γρ. μάνγκο κομμένο και κατεψυγμένο,100 γρ. ανανάς κομμένος και κατεψυγμένος, 8 γρ. φρέσκο τζίντζερ, 1 κ.γ. μέλι, 2 κ.σ. γιαούρτι στραγγιστό, ½ κ.γ. γύρη

Toppings: 40 γρ. φράουλες κομμένες σε λεπτές φέτες, 1-2 κ.σ. γκρανόλα, 1 κ.γ. τριμμένη καρύδα, 1 κ.γ. γύρη, άνθη χαμομηλιού

Εκτέλεση: Από το προηγούμενο βράδυ κόβουμε τα φρούτα και τα τοποθετούμε σε δοχείο και στην κατάψυξη να παγώσουν. Το επόμενο πρωί βάζουμε όλα τα υλικά στο μπλέντερ και τα χτυπάμε καλά ώστε να αποκτήσουμε ένα smoothie λείο, κρεμώδες και πηχτό σαν παγωτό. Αδειάζουμε σε μπολ και διακοσμούμε με τις φράουλες, τη γκρανόλα, τη γύρη, την καρύδα και, προαιρετικά, με άνθη χαμομηλιού.

Μία ωδή στο Φιστίκι Αιγίνης από την Mediterranean Stories

Η Μάρα Παπαβασιλείου είναι αρχιτέκτων και τρέφει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ταξίδια, την ιστορία των τόπων και τους ανθρώπους, αλλά κυρίως για τον τρόπο που αυτά έρχονται κοντά, μέσα από το φαγητό, σε ένα τραπέζι, με τη γεύση και τη μυρωδιά. Το Mediterranean Stories ξεκίνησε ως μία καταγραφή των μεσογειακών στιγμών (της), με έμφαση στην κουλτούρα και γαστρονομία αυτού του τόπου.

To στέκι του παραγωγού Σταύρου Φώσκολου

«Ο στόχος είναι να υπάρχουν αφηγήσεις για μεσογειακά moments μέσα από ανθρώπους που κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα (παραγωγοί, καλλιτέχνες, ξενοδόχοι κλπ). Και αυτό στην τελική μορφή – με τον καιρό και τη δημιουργία ικανού content, να καταλήξει σε μικρό διαδικτυακό “delicatessen” προϊόντων και εμπειριών, δηλαδή ένα εναλλακτικό e-shop. Μελλοντικά και μετά covid, θα πάει προς φυσικό κατάστημα-κατάλυμα. Σχεδιάζοντας ξενοδοχεία τον τελευταίο καιρό βλέπω πόσο σημαντική είναι η ολιστική εμπειρία στον ταξιδιώτη και πόσο δυνατή είναι η μύηση σε ένα άλλο τρόπο ζωής, μέσα από hands on εμπειρίες, από μαγειρική μέχρι γεωργία. Τέτοιες εμπειρίες θέλω να επιμελούμαι, γιατί πάει ένα τόπο, ένα προϊόν σε άλλο επίπεδο αφήγησης και αντίληψης».

Φιστίκια, μόλις έχουν φτάσει από το τριβείο όπου απομακρύνεται η φλούδα του καρπού. Επόμενο στάδιο: στέγνωμα στον ήλιο.

«Φιστίκι. Φυσικά, Αιγίνης. Από πού αλλού θα μου πεις. Προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία προέλευσης από το ’90. Το ξέρουν όλοι, ή σχεδόν όλοι. Αλλά αυτό που δεν ξέρουν και τόσοι πολλοί είναι ότι το φιστίκι έφτασε στο νησί της Αίγινας μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Σιγά-σιγά έδιωξε όλες σχεδόν τις υπόλοιπες καλλιέργειες, ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια, τα πάντα, ενώ εδραιώθηκε μετά από επιδημίες φυλλοξήρας στα αμπέλια του ‘50. Πλέον είναι άρρηκτα συνδεδεμένη η φιστικιά με το νησί. Συνδεδεμένη και με όλα μου τα
καλοκαίρια εκεί. Από την πρώτη επαφή με το δέντρο, το χώμα, τα ποτίσματα, την προσμονή της συγκομιδής εκεί στα τέλη Αυγούστου, σημάδι πάντα ότι τελειώνουν οι διακοπές. Αν βρεθείς στην Αίγινα, τότε φεύγοντας ένα σακουλάκι φιστίκια θα βρεθεί εύκολα στο σάκο της επιστροφής. Αλλά αυτό είναι που θα τελειώσει εύκολα στο πλοίο.

Γι’ αυτό αξίζει να πάρεις περισσότερα, ή και προϊόντα με φιστίκι, που τα βρίσκεις στους παραγωγούς στο λιμάνι. Από παστέλια φιστικιού και φλωρεντίνες μέχρι πέστο και αλείμματα με βάση το φιστίκι, όλα είναι ξεχωριστά. Φεύγω πάντα έχοντας μαζί πάστα φιστικιού, την αυθεντική, χωρίς άλλες προσμίξεις, παρά μόνο ο καρπός. Τη χρησιμοποιώ (όταν δεν την τρώω σκέτη με το κουτάλι), σε μπρουσκέτες, σε smooothies, σε σάλτσες, αλλά και σε πέστο. Θα σου δώσω μία δικιά μου παραλλαγή στο αγαπημένο πέστο. Βάζω κολοκυθάκια, ωμά για το σώμα της σάλτσας, ειδικά το καλοκαίρι που είναι στα καλύτερά τους, πάστα φιστικιού για να φτιάξω την πιο κρεμώδη υφή, βασιλικό για την αψάδα του και σκόρδο, αυτό το τελευταίο δεν το τσιγκουνεύομαι. Συνταγή δεν έχω με την ακρίβεια που θα περίμενες. Άλλωστε το πέστο είναι πιο πολύ στρατηγική, με στόχο την τέλεια γεύση για τον κάθε ουρανίσκο, παρά συνταγή».

Συνταγή για πέστο με φιστίκι Αιγίνης και ωμό κολοκύθι. Η πάστα φιστικιού είναι από το Διόνυσο, ένα από τα πρώτα κιόσκια παραγωγών
φιστικιού και προϊόντων με βάση στο φιστίκι.

Για μισό κιλό ζυμαρικά, χτυπάω στο μούλτι: 6 ή 7 μικρά κολοκυθάκια, 2 κουταλιές της σούπας πάστα φιστικιού, 2-3 κλαράκια βασιλικό, 1-2 σκελίδες σκόρδο, ελαιόλαδο και λίγο ξύδι, αλάτι και πιπέρι. Σερβίρω κυρίως με λινγκουίνι.

Ξυλάγγουρα από τον παραγωγό, δροσερά και τραγανά.

Σαλάτα με ντομάτες, ανθό αλατιού και ελαιόλαδο. Όταν αξίζει η ντομάτα, δε θέλει τίποτα άλλο.

Στην Αίγινα το καλοκαίρι προτιμώ να προμηθεύομαι λαχανικά από τους ντόπιους παραγωγούς. Ντομάτες, μελιτζάνες, πατάτες και φυσικά τα πιο τραγανά ξυλάγγουρα! Συνήθως οι παραγωγοί βρίσκονται στο λιμάνι, παρκαρισμένοι με τα αγροτικά τους δίπλα από την εκκλησία της Παναγιάς. Αλλά τους βρίσκεις και αλλού. Στο δρόμο προς Μαραθώνα είναι το κιόσκι του κ.Φώσκολου, ο οποίος καλλιεργεί την πιο γευστική ντομάτα που έχω βρει, τη ντομάτα που επιβεβαιώνει με τη γλύκα της ότι είναι φρούτο, όχι απλό λαχανικό!

Τα πρώτα ταξίδια για φαγητό από την @urbanfoodjunkiegr

Η Θάλεια Ιωάννου

Η Θάλεια Ιωάννου ή αλλιώς @urbanfoodjunkiegr αγαπάει τα ταξίδια και το φαγητό. Αυτές οι δύο αγάπες συναντιούνται σε έναν άκρως ανεπιτήδευτο και ειλικρινή λογαριασμό στο Instagram, με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει φανατικό κοινό.

«Σε οποιοδήποτε προορισμό και να ταξιδεύω είτε αυτό αφορά προορισμό εξωτερικού, είτε βρίσκομαι εντός Ελλάδας, βασικός μου στόχος είναι να δοκιμάσω τις γεύσεις που έχει να μου προσφέρει αυτός ο τόπος. Ψάχνω παραδοσιακά μαγαζιά και αυθεντικές εμπειρίες γαστρονομίας. Από μια καντίνα πάνω στον δρόμο μέχρι ένα κουτούκι πάνω στο βουνό σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Μια ψαροταβέρνα στον δρόμο για την πιο απόκρυφη παραλία του νησιού με μενού το οποίο ανανεώνεται καθημερινά (ανάλογα την ψαριά). Η ανοιχτή κουζίνα που μου δίνει τη δυνατότητα να δω τις ετοιμασίες του φαγητού. Βρίσκομαι πάντα σε αναζήτηση του αυθεντικού κι ανεπιτήδευτου. Εκεί που θα φάει κι αυτός που με φιλοξενεί ή μου νοικιάζει το σπίτι του. Θέλω όταν φεύγω από κάθε μέρος να έχω καταφέρει να το έχω «γευτεί». Για μένα το φαγητό αποτελεί το ταξίδι το ίδιο».

«Εκτός Αθηνών θα ήθελα να επιστρέψω Θεσσαλονίκη (τελευταία φορά την επισκέφθηκα το 2015), αφενός γιατί είχα προγραμματίσει να πάω το Νοέμβρη και με πρόλαβε το lockdown και αφετέρου, γιατί έχουν ανοίξει εξαιρετικά εστιατόρια με φρέσκες ιδέες. Επίσης, έχω προγραμματίσει φέτος το καλοκαίρι να ταξιδέψω στη Λήμνο για την οποία έχω ακούσει τα καλύτερα σχετικά με τη γαστρονομική της ταυτότητα. Ακούω για δημιουργική κουζίνα, για εξαιρετικά άλευρα και πρώτες ύλες, για κρασιά, για τυριά, και ζυμαρικά. Θέλω να τη γνωρίσω!

Αν με ρωτούσες τώρα για εξωτερικό, θέλω να ταξιδέψω στο Τελ Αβίβ γιατί έχω μια αδυναμία στο street food και το Τελ Αβίβ είναι “the place to be”. Στο μυαλό μου το έχω σαν μια πολύ ατμοσφαιρική πόλη που «βράζει» και είναι γεμάτη αντιθέσεις. Αυτές οι πόλεις με συναρπάζουν και βρίσκονται πάντα ψηλά στη λίστα μου. Τέλος, θέλω Βηρυτό. Αγαπώ την κουζίνα και ιδιαίτερα τα γλυκά τους. Θέλω Kibbeh κατευθείαν από την πηγή».