Τα παγωτά που τρώγαμε μικροί

Το μόνο κοινό που είχαν τα παγωτά που έτρωγες μέχρι την ηλικία “αλλαγής ταχύτητας”, εκεί στα 12-13, με αυτά που τρως από τότε μέχρι σήμερα είναι τα σχήματα στα οποία βγαίνουν. Κι ας έχουν το ίδιο όνομα καμιά φορά.

Τα παγωτά που τρώγαμε μικροί, όπως και τα αθλητικά μας παπούτσια, διαμόρφωσαν το χαρακτήρα μας. Για τους περισσότερους, είναι λογικό ότι πρόκειται για τις πρώτες αναμνήσεις της ζωής τους. Καλοκαίρι, λίγο μετά το μεσημεριανό, ένα 500άρικο στο χέρι και μια βόλτα μέχρι το πλησιέστερο ψιλικατζίδικο.

Κι επειδή η ΔΕΛΤΑ και η ΕΒΓΑ ήταν περίπου το κατεστημένο στα παγωτά -εν πολλοίς δίκαια γιατί είχαν μεγάλα αστέρια στο ρόστερ, έεε, στο ψυγείο τους-, η Algida, κυρίως, και τα παγωτά Κρι Κρι, δευτερευόντως, ήταν κάτι σαν την ένοχη αγάπη, την παράπλευρη σχέση.

Το θέμα(-πρόβλημα) είναι ότι, πέρα από την πλάκα, τα παγωτά είχαν άλλη γεύση παλιότερα. Γι’ αυτό κι εμείς έχουμε βρει απάγκιο σε πιο χύμα καταστάσεις, αν με εννοείς. Όπως και οι προγενέστεροι των παγωτών της μεταπολίτευσης που τάραζαν τις περίφημες μπομπονέλες.

Το ΟΝΕΜΑΝ παρουσιάζει τα παγωτά που τρώγαμε μικροί. Τα καλύτερα που φάγαμε ποτέ:

(Ζητάμε κατανόηση για την κακή ποιότητα των φωτογραφιών. Είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει online. Οι αναμνήσεις θα σας αποζημιώσουν)

Κατηγορία: Κυπελλάκια (μεγάλο παλμαρέ)

 

Καϊμάκι (ΕΒΓΑ)

 

Ναι, με έντονη τη γεύση της μαστίχας.

Lucky Cup (ΔΕΛΤΑ)

Το δωράκι στον πάτο του ήταν 700 φορές πιο σημαντικό από το ίδιο το παγωτό. Ίσως ήταν και η μεγαλύτερη στιγμή της εβδομάδας σου. Μέχρι το επόμενο Lucky Cup.

Καραμπόλα (ΕΒΓΑ)

Το αντίπαλο δέος του Lucky Cup. Το κόνσεπτ ίδιο. Δωράκι στον πάτο.

Rocket (ΕΒΓΑ)

Για τους φαν της βανίλιας με τις απαραίτητες πινελιές σοκολάτας κι ενός υποχθόνιου σιροπιού. Από συσκευασία όχι πολλά πράγματα. Βασικά, τελείως λιτή κι απέριττη.

Κοκτέηλ (ΔΕΛΤΑ)

Copy-paste του Rocket. Δεν άντεξε στο χρόνο. Και στον ανταγωνισμό.

Σικάγο (ΔΕΛΤΑ)

 

Παγωτό-μαφία. Έλα, σκεφτόσουν κι εσύ ότι είσαι ένας μυστήριος κατάσκοπος με γυαλιά ηλίου και και καμπαρντίνα στις Αμερικές.

Μανχάτταν (ΕΒΓΑ)

Κυπελλάκι σοκολάτα με μικρά κομματάκια λευκής σοκολάτας. Οι περισσότεροι ήμασταν με το Σικάγο. Αρκετά με τις Η.Π.Α.

Marengata (ΕΒΓΑ)

 

Η απάντηση στο Καϊμάκι της ΔΕΛΤΑ. Με το κερασάκι στην κορυφή.

Σουλτάνα (Algida)

Ομολογώ πως δεν το θυμάμαι, αλλά μια εκ βαθέων έρευνα αγοράς (βασικά φανατικών παγωτοφάγων δηλαδή) έδειξε ότι αυτό το κυπελλάκι με την εσωτερική επικάλυψη σοκολάτας έχει εκατοντάδες νοσταλγούς.

Nirvana (Nestle)

Μπορεί να μην είναι τόσο παλιό όσο η Καραμπόλα για παράδειγμα, αλλά δεν είναι και χθεσινό. Το “Cookies & Cream” συγκεκριμένα ήταν και είναι μια πανδαισία.

Κατηγορία: Χωνάκια-Πύραυλοι (όταν τα αγόρια έγιναν άντρες)

 

Number 1

Ποια Παπαρίζου και ποια πρωτιά στη Eurovision; Αυτό ήταν το πραγματικό νούμερο ένα.

Shock (ΕΒΓΑ)

Τρυκ (ΕΒΓΑ)

 

Cornetto (Algida)

 

Μην παραξενεύεσαι με τα ιταλικά. Την ίδια διαφήμιση είδαμε και στην Ελλάδα. Και το ίδιο παγωτό τρώγαμε…

Magnum (ΔΕΛΤΑ)

Το στρογγυλό σοκολατάκι στην κορυφή του ήταν ίσως και το πρώτο φετίχ που είχαμε ποτέ.

4×4 Grand (ΕΒΓΑ)

Αυτό το πλαστικό καπάκι από πάνω ήταν όλη η αλητεία. Αυτό που κατέτασσε με ευκολία τον συγκεκριμένο υπερ-πύραυλο στην κατηγορία των πιο ζόρικων παγωτών.

Over (ΕΒΓΑ)

Αναπάντεχα πολλή σοκολάτα. Εντάξει, φταίει που είμαι λίγο ιδιότροπος. Παγωτό-δήλωση μιας άλλης δεκαετίας.

Κατηγορία: Ξυλάκια (let’s get romantic)

 

Recital Classic (ΕΒΓΑ)

Χρόνια πριν δεις το “Δαμάζοντας τα Κύματα”, τα κύματα που σίγουρα είχαν δαμάσει εσένα ήταν αυτά από το συγκεκριμένο ξυλάκι. Αρρωστημένο.

Ροζ Πάνθηρας (ΔΕΛΤΑ)

 

Μπραζιλιάνο

Σοκολάτα απ’ έξω, βανίλια από μέσα.

Τρελή Πατούσα

Ξυλάκι σε σχήμα πατούσας με γεύση φράουλα και τα δάχτυλα με επικάλυψη σοκολάτας.

MAX (Algida)

 

Lollipop

 

Ακριβώς αυτό που λέμε γρανίτα από λεμόνι. Πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής. H γλυκαμάρα από τη γρανίτα φράουλα στην κορυφή ήταν η μεγάλη ανατροπή.

Τόνγκο (μπανάνα)

Ξυλάκι με παγωτό μπανάνα σε σχήμα χαμογελαστής φατσούλας. Κάποια σχέση με την πατρίδα του Αντεμπαγιόρ; Καμία, έ;

Magic

Στα 13 δεν μπορούσες να δείξεις με πάρα πολλούς τρόπους την κλάση σου. Το να τρως ξυλάκια Magic, ειδικά αυτό με τη λευκή σοκολάτα απ’ έξω, ήταν μια κοσμοπολίτικη διαδικασία που απογειωνόταν ήδη από τη στιγμή που αφαιρούσες το ειδικό, εσωτερικό περιτύλιγμα.

Φλορεάλ (ΔΕΛΤΑ)

All-time classic. Κρέμα μέσα, σοκολάτα έξω, αλλά ελάτε να μιλήσουμε για αυτό το κολοσσιαίο όνομα.

 

Miscellaneous

 

Vienneta

Οικογενειακό παγωτό, κάτι σαν το κασάτο(;) -λέξη που έλεγαν μόνο στην οικογένειά μου άραγε;- για πιο σοβαρές καταστάσεις. Δηλαδή τραπεζώματα με το υπόλοιπο σόι τις γιορτές.

Γρανίτα Turbo (ΕΒΓΑ)

Όπως το λέει και το σλόγκαν της φωτογραφίας. Μεγάλο γλέντι. Οι συγκεκριμένες γρανίτες έκαναν θραύση κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων στο σχολείο.

Σάντουιτς Cucciolone (Algida)

 

Με τις ακαταλαβίστικες ιστορίες στο πάνω μέρος του πάνω μπισκότου. Μαγεία η κρέμα ζαμπαγιόνε. Όλα τα λεφτά.

Calippo

Στην περίφημη κατηγορία του “Σπρώξε-Γλείψε” (no offense, κανένα υπονοούμενο), με προσωπική, αγαπημένη γεύση τη φράουλα.

Σάντουιτς 50-50 (ΔΕΛΤΑ)

Εντάξει, ποιος δεν ξεκινούσε από την κρέμα για να αφήσει το καλό (τη σοκολάτα) για το τέλος.