Τέσσερα design στέκια που δεν πρέπει να χάσεις στην Αθήνα

Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν ζούμε σε μία πόλη με διάστικτο από γερανούς ορίζοντα. Παρόλα αυτά, η αρχιτεκτονική ‘της κρίσης’ έχει δημιουργήσει μικρά θαύματα μέσα σε δωμάτια όπου μπορούμε να πιούμε και να φάμε κάτι, να έρθουμε κοντά, να ερωτευτούμε, να χορέψουμε, να σκεφτούμε. Το Αrchisearch.gr σε ξεναγεί σε τέσσερις ολοκαίνουριους τέτοιους τόπους, με αρχιτεκτονική πάντα υπογραφή.

Third Place [Amalgama Architects]

 ‘Το σπίτι σου μακριά από το σπίτι’. Αυτή η έκφραση υπήρξε η κεντρική ιδέα του σχεδιασμού του Third Place. To καφέ που προσεγγίζει ίσως όσο κανένας άλλος χώρος στην Ελλάδα – αλλά και σε άλλες μεγάλες πρωτεύουσες – το αύριο στο urban στυλ βρίσκεται στην οδό Απόλλωνος 23Β στο κέντρο της Αθήνας και έχει την υπογραφή των Amalgama Architects.

Φωτογραφίες: Yannis Zindrilis

Το όνομά του εμπνέεται από μία μελάτη του κοινωνιολόγου Ray Oldenburg γύρω από τα coffee shops, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι μοιράζουν τη ζωή τους μεταξύ τριών σημείων – του σπιτιού τους (first place), του εργασιακού τους περιβάλλοντος (second place) κι ενός χώρου όπου η απόλαυση μιας εποικοδομητικής συζήτησης με φίλους συνοδεία καφέ και καλής μουσικής (third place). Οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν έναν εξωστρεφή χώρο που καταργεί τα όρια προς την πόλη και ανοίγεται σε αυτή.

Οι τζαμαρίες αναδιπλώνονται προεκτείνοντας το πεζοδρόμιο στο εσωτερικό, αντλούν επιρροές από το παρελθόν του κτιρίου που εκφράζουν με τη χρήση ‘χτενιστού’ μπετόν, μωσαϊκού δαπέδου, custom made μεταλλικών φώτων, εμφανών αεραγωγών και καλωδίων. Στην υπηρεσία της μίνιμαλ αισθητικής τίθενται οι γκρι τόνοι, οι γεωμετρικές φόρμες και οι απαλές καμπύλες για τις λεπτομέρειες του χώρου.

Έντονα χρώματα βρίσκουμε μόνο στα έπιπλα, ως επιρροή από τα έργα του Ιταλού ζωγράφου του 20ου αιώνα Giorgio Morandi, ο οποίος ζωγράφιζε αντικείμενα με έντονα χρώματα σε απαλό φόντο. Τέλος, βασικό στοιχείο του χώρου αποτελούν οι κερκίδες από μπετό που βρίσκονται στο εσωτερικό – οι οποίες θυμίζουν ανοιχτό θέατρο της πόλης. “Βρίσκουμε πολύ ενδιαφέρον στην αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο μπορούμε να ενθαρρύνουμε συγκεκριμένες συμπεριφορές μέσω του σχεδιασμού και των υλικών. Θέλαμε το Third Place να αποτελεί ένα μέρος όπου η εμπειρία του καφέ θα μετατρέπεται σε μια αστική πράξη”, λένε οι αρχιτέκτονες.

ERGON House [Urban Soul Project Architechts]

Το ERGON, το οποίο σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Urban Soul Project, είναι ένα νέο κεφάλαιο στην 2000 χρόνων ιστορία του ελληνικού πολιτισμού και του φαγητού, χτισμένο κοντά στα ερείπια της αρχαίας αγοράς της πόλης, στους πρόποδες της Ακρόπολης. Πιο απλά, στην οδό Μητροπόλεως 23, στο παλιό κτίριο του Ινστιτούτου Θερβάντες.

Εστιατόριο, ξενοδοχείο και μπακάλικο, το ERGON αποτελεί έμπνευση του Θωμά Δούζη. Οι Urban Soul Project φτιάχνουν ένα αίθριο με μία ελιά στη μέση όπου ο καθένας μπορεί να δει, να γευτεί, να καθίσει για να συζητήσει, να δουλέψει, να αγοράσει για δώρο υπέροχα τρόφιμα, υπό την επίβλεψη της θεάς Αρτέμιδος, που ζωγράφισε ο street artist INO. Μία πραγματική μεταγραφή του concept της αρχαίας αγοράς, του τόπου συζήτησης. Στον κάθετο τοίχο θα δημιουργηθεί ένα μποστάνι που θα υποστηρίξει την «from farm to table» λογική.

Το εστιατόριο ‘ERGON Agora’ στην Αθήνα αποτελεί συνέχεια του foodie project που πρώτα γνώρισε η Θεσσαλονίκη, αλλά και εμπνευσμένη επέκτασή του καθώς αποτελεί ένα ‘Σπίτι του ERGON’, ένα ξενοδοχείο εν τέλει. Γι’ αυτό, οι Urban Soul Project – masters των υλικών και των υφών- σχεδίασαν 38 δωμάτια, με μία κυκλαδίτικη υπόνοια, αρκετό ξύλο καρυδιάς, μωσαϊκό, πλακάκι, ορείχαλκο και ανακυκλωμένο μάρμαρο.

Τα δωμάτια έχουν θέα στην Ακρόπολη αλλά και μέσα στην ‘Agora’. Η κουζίνες είναι κοινόχρηστες και υπερσύγχρονα εξοπλισμένες, ώστε, αν θέλεις να περάσεις ένα master chef Σαββατοκύριακο με την παρέα σου, να μπορείς να δημιουργήσεις με άνεση, αφού ψωνίσεις τα δέοντα από το μανάβικο, το μπακάλικο, το κρεοπωλείο, τον φούρνο και το ιχθυοπωλείο του χώρου.

Lollo’s Atene [AK-A Architects]

Στην αίθουσά του θα θυμηθείς την πίτσα που κάποιο καλοκαίρι στην Αντίπαρο παρήγορα σε συνέφερε από το hang over. Ο λόγος για το ιταλικό εστιατόριο Lollo’s που βρίσκει την αστική – και design – εκδοχή του στο Lollo’s Atene, στο Χαλάνδρι. Εκεί καταλαμβάνει το χώρο μίας 50’s μεταπολεμικής μονοκατοικίας, τυπική για τα προάστια της Αθήνας, η οποία ‘καθαρίστηκε’ από τις διάφορες προσθήκες που γνώρισε μέσα στα 70 της χρόνια και… βουτήχτηκε στο λάδι!

Φωτογραφίες Γιώργος Μεσσαριτάκης

Αυτό το τελευταίο είναι το concept της κύριας αίθουσας, στην οποία οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από το περβάζι των παραθύρων είναι χρωματισμένο σε βαθύ πράσινο του λαδιού και διαθέτει υφές από λακαριστές επιφάνειες και γυαλιστερά βερνίκια. Ό,τι βρίσκεται από εκεί και πάνω, τα δομικά στοιχεία – οι πέτρες, τα τούβλα, τα μέταλλα- αλλά και οι νέες προσθήκες – αεραγωγοί, κανάλια φωτισμού, ηχεία- έχουν καλυφθεί με ένα πέπλο λευκού χρώματος.

Η φωτεινή τζαμαρία που διαχωρίζει την κουζίνα από το εστιατόριο λειτουργεί σαν οθόνη θεάτρου σκιών, όπου προβάλλεται η αδιάκοπη κίνηση της κουζίνας. Η αυστηρή διχρωμία του χώρου δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στους επισκέπτες και στην πολυχρωμία των πιάτων που σερβίρονται στα τραπέζια από μωσαϊκό.

Το καλοκαίρι, βγαίνουμε έξω στον κήπο και ξεχνάμε ότι είμαστε στην Αθήνα. Ή πιο σωστά, βρίσκουμε ένα λόγο να χαρούμε γι’ αυτό.

Milk Cafe Bar [Kipseli Architects]

Ίσως είσαι ένας από αυτούς που ήδη σκέφτηκαν τον Dude στον Μεγάλο Λεμπόφσκι να κοπανάει White Russians. Η αλήθεια είναι πως το Milk στο Γαλάτσι δεν έχει καμία σχέση με αυτού του τύπου τα αντρικά στέκια, καθώς προσομοιάζει σε έναν σουρεαλιστικό κήπο από ποικίλα αρχιτεκτονικά και σκηνογραφικά στοιχεία, φυσικά και τεχνητά υλικά, χρώματα, μορφές και μοτίβα καθώς και παιχνίδια σκιών και αντανακλάσεων.

Φωτογραφίες Αλέξανδρος Σκόνδρας

Κεντρικό στοιχείο του μαγαζιού είναι το ασπρόμαυρο μπαρ, ελεύθερο από κάθε πλευρά, την ολοζώντανη νησίδα που το πρωί παρασκευάζονται οι καφέδες και το βράδυ αναμειγνύονται τα κοκτέιλς. Ο σχεδιασμός του εμπνέεται από τα αυθεντικά milk bars των Ελλήνων προσφύγων στην Αυστραλία το 1950. Τι είναι όμως αυτά; Ο τύπος των καφέ στα προάστια των αστικών κέντρων της Αυστραλίας, όπου μπορούσες να πιεις ένα milk shake και να βρεις ένα σνακ.

Τον σχεδιασμό ολοκλήρωσε το αρχιτεκτονικό γραφείο Kipseli Architects, για τους οποίους o σχεδιασμός ενός χώρου εστίασης ακροβατεί μεταξύ αρχιτεκτονικής, σκηνογραφίας και οπτικής επικοινωνίας.

> Η Δανάη Μακρή είναι μέλος της ομάδας του Archisearch και της Design Ambassador.