‘Θα Σου Κάνω Μακαρόνια’ λαχταριστά για να φας

Τώρα θα σε βάλω να κάνεις μια υπόθεση αρκετά επικίνδυνη. Σκέψου, σκέψου σοβαρά, την ζωή σου χωρίς μακαρόνια. Δεν νιώθεις ένα κενό; Δεν νιώθεις σα να σου έχουν ξεριζώσει ένα κομμάτι από το μέσα σου, από την νιώτη σου. Από το είμαι μακαρονάς τι να κάνουμε μέχρι τον Σάκη Ρουβά που ήθελε να φτιάξει μακαρόνια και μετά να κάνει ποδομασάζ στην αγαπητική του. Αυτό το κενό ήρθε να συμπληρώσει στον αθηναικό streetfoodίστικο χάρτι το πιο γαμάτο pasta house της πόλης με τον πιο γαμάτο τίτλο. Μερικά πράγματα αλληλοσυμπληρώνουν το ένα το άλλο.

Η αλήθεια είναι ότι είχα απογοητευτεί από τα pasta house που είχαν ανοίξει στην πόλη. Επειδή δεν έχεις τραπέζια και δεν αποκαλείσαι εστιατόριο δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσφέρει pasta επιπέδου στρατού και στην καλύτερη εκδοχή μακαρόνια όπως τα έκανε η θεία από το χωριό και σε κάθε μπουκιά ήθελες να γίνεις χουντίνι να εξαφανιστείς γιατί δεν άντεχες άλλο. Όλα αυτά ήρθε να τα αλλάξει το “Θα σου κάνω μακαρόνια” στην Ακρόπολη.

Κλείσε άλλη μια τα μάτια σου. Σκέψου ένα μικρό αλλά πολύ cosy μαγαζί, με ευχάριστη διάθεση, χρώμα, μισάνοιχτη κουζίνα για να βλέπεις τι σου σερβίρουν και άπαιχτα μακαρόνια. Όταν λέμε άπαιχτα εννοούμε υπεργαμάτα που είσαι δεν είσαι μακαρονάς τα λατρεύεις και κάνεις ευχαριστίες στους θεούς του σύμπαντος που μπορείς να τα δοκιμάζεις ξανά και ξανά.

Μπαίνεις μέσα και αμέσως το μαγαζί σου κλείνει πονηρά το μάτι. Κοιτάς την βιτρίνα και βλέπεις φρέσκα υλικά έτοιμα να μπερδευτούν και να σε στείλουν στην απογείωση  κατευθείαν. Θέλω τώρα να πάρεις μια πολύ σοβαρή απόφαση. Ποιά από τις 16 σάλτσες θα διαλέξεις. Έχει δίπλα κόκκινη ή λευκή βούλα ανάλογα με το χρώμα της. Μην νομίζεις ότι το δύσκολο αυτό έργο σταματάει εδώ. Έχεις να διαλέξεις και με τι μακαρόνια θα το συνδυάσεις. Και εδώ έχει πολύ μπελά. Δέκα επιλογές και ανάμεσά τους πέννες ολικής, τορτελίνι με τυρί φρέσκα, παπαρδέλες φρέσκες και νιοκι πατάτας. Ζοριζόμαστε; Τι έγινε; Δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε;

Καθόμουν σαν γυναίκα μπροστά σε βιτρίνα με παπούτσια και δεν ήξερα τι να διαλέξω να φάω. Τελικά πήρα chicky cheesy και αυτό που με κέρδισε ήταν η ποικιλία μανιταριών. Το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά εντυπωσιακό, ήταν λες και έχει βγει από μια τρατορία σε ένα βρωμόστενο της Φλωρεντίας. Η σωστή ποσότητα σάλτσας, στην σωστή ποσότητα εντάσεων με όλα τα συστατικά να δένουν σαν ναυτικός κόμπος. Γούρλωσα τα μάτια στην πρώτη μπουκιά, πηρούνισα και άλλη μια φορά μετά για να πιάσω και κοτόπουλο και μανιτάρι και πραγματικά τα παιδιά “Μου έκαναν μακαρόνια” που είχα καιρό να φάω έξω. Ξέρω γω, εντάξει θα τολμήσω να το πω. Ήταν καλύτερα και από μερικά ιταλικά εστιατόρια. Το είπα και ξαλάφρωσα.

Μετά ήρθε το πρόβλημα της σαλάτας. Πάρε και εδώ άλλες δέκα επιλογές να έχεις να βασανίζεσαι. Μερικές έχουν pasta άλλες όχι, μερικές έχουν πρασινάδα, άλλες όχι. Το θέμα είναι ότι εγώ πήρα εκείνη με το σπανάκι, τον ανανά, το πεκορίνο, το αμύγδαλο και το ντρέσινγκ εσπεριδοειδών και ήταν σε κάθε μου μπουκιά σαν να φυσάει αεράκι σε τραπέζι στην ακροθαλασσιά. Τόσο καλοκαίρι σου λέω. Έβλεπα και τους τουρίστες να περπατάνε κάτω από το μουσείο της Ακρόπολης και λέω πόσο γαμάτα περνάω. Μετά συνειδητοποίησα ότι για αυτόν τον υπερενθουσιασμό έφταιγαν τα μακαρόνια που μόλις είχα φάει.

Δεν θα σου πω ότι μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε τρία επιδόρπια, δύο πολύ ποιοτικά κρασιά και μπύρες γιατί τότε θα πελαγώσεις εντελώς. Αν πάλι τώρα έχεις παιδάκια, ανηψάκια ή ότι άλλο σε γκρινιάρικο-μυξιάρικο που οι άλλοι το λένε χαριτωμένο αλλά εσένα σε έχει πρήξει να φάει γιατί πεινάει, φέρτο εδώ. Έχει και kids menu που συνοδεύεται και με δωράκι. Δύο σε ένα νοικοκυρεμένα.

Αν είσαι μακαρονάς, αν σε έπιασε λιγουρίτσα για λίγα τορτελίνια με σαλτσούλα από πάνω τότε θα έρθεις σούμπιτος εδώ και πίστεψε με έναν μέσο όρο 5-6 ευρώ, θα φας, θα χορτάσεις, θα ευχαριστηθείς και θα πεις “πω πω νόστιμοοοο” πριν ακόμα τελειώσεις την μπουκιά σου. Και όλα αυτά με την απαραίτητη τσαχπινιά που αρμόζει σε ένα τέτοιο μαγαζί, με τέτοιο όνομα!

Θα σου κάνω μακαρόνια, Λεμπέση 1, Ακρόπολη