Τι είναι το κολοκάσι που μαγειρεύουν συνέχεια στο MasterChef
Ένα ποώδες φυτό που καλλιεργείται σε Κύπρο και Ικαρία, ενώ θεωρείται μία από τις πρώτες τροφές που καλλιέργησε ο άνθρωπος.
- 15 ΑΠΡ 2021
Πουρές σεληνόριζας, παστινάκι (έχουμε μιλήσει εδώ), μπαλοτίνα, πικλοποίηση, αποδομημένο παστίτσιο. Θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα λεξικό από πράγματα που ακούμε στο MasterChef αλλά δεν είχαμε ιδέα ότι υπήρχαν. Ίσως μάλιστα να έχουμε φάει μερικά από αυτά. Το τελευταίο παράδειγμα; Το λεγόμενο κολοκάσι ή Taro το οποίο ως όνομα ομολογουμένως θα μπορούσε να είναι χωριό στη Σάμο ή πόλη στην Ιαπωνία. Δεν είναι τίποτα από τα δύο. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω.
Το κολοκάσι, λοιπόν, είναι ένα ποώδες φυτό που καλλιεργείται κυρίως για του εδώδιμους βολβούς του που καλλιεργούνται κάτω από το έδαφος και συνήθως σε υγρά και ζεστά κλίματα. Για παράδειγμα, η Κύπρος και η Ικαρία είναι από τις περιοχές που το αγαπούν πολύ και μάλλον θα μας βλέπουν με το φρύδι σηκωμένο που δεν το ξέραμε. Οι ιστορίες που συνοδεύουν τους βολβούς με το σχήμα κώνου και τη χοντρή κιτρινωπή φλούδα είναι πολλές. Θεωρείται μάλιστα ένα από τα πρώτα φυτά που άρχισαν να καλλιεργούνται για τους καρπούς/βολβούς τους από τον άνθρωπο.
Ιστορία
Στην αρχή οι επιστήμονες έψαχναν την πατρίδα του σε περιοχές της ανατολικής Ασίας κυρίως λόγω των κλιματολογικών συνθηκών που ευνοούν την καλλιέργειά του. Τελευταία όμως με νεότερες έρευνες διαπιστώνουν ότι μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει, τα άγρια κολοκάσια να είναι ενδημικά σε περισσότερες από μία περιοχές του πλανήτη.
Αυτό που βρίσκουμε όμως από αρχαιολογικές ανασκαφές είναι ότι η καλλιέργειά τους ξεκίνησε από πολύ νωρίς και συνδέθηκε μάλιστα πολλούς πολιτισμούς. Η χρήση τους μπορεί να φτάνει και μέχρι το 10.000 π.Χ. χωρίς να ξέρουμε όμως σίγουρα αν επρόκειτο για καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Το σίγουρο όμως είναι ότι για τις επόμενες χιλιετίες, το κολοκάσι έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο ως τροφή αλλά και εμπόρευμα. Πολλές φορές πληθυσμοί που μετανάστευαν το έπαιρναν μαζί τους και το καλλιεργούσαν στις νέες περιοχές όπου εγκαθίσταντο. Αναφορές υπάρχουν επίσης για καλλιέργεια και εμπόριο μεταξύ πολλών άλλων και στην Αρχαία Αίγυπτο.
Χρήσεις και μαγείρεμα
Σε ακατέργαστη μορφή το κολοκάσι είναι τοξικό λόγω της παρουσίας οξαλικού ασβεστίου. Με το μαγείρεμα όμως η τοξικότητα παύει να υπάρχει και το κολοκάσι γίνεται πολύ εύγευστο. Συνήθως μαγειρεύεται ως συνοδευτικό. Ιδίως στην Κύπρο θα βρείτε πολλές χρήσεις και πιάτα του δίπλα σε βοδινό κρέας, σε χοιρινό και (σπανιότερα) σε ψάρι. Μαγειρεύεται πάντως σε συνταγές και ως κύριο πιάτο: Λεμονάτο, με κρασί ή σε σαλάτες. Γενικά μπορείτε να σκεφτείτε τις χρήσεις του στη μαγειρική όπως περίπου είναι αυτές της πατάτας.
Διατροφική αξία που έχει το κολοκάσι
Θεωρείται ότι το κολοκάσι έχει σπουδαία διατροφική αξία καθώς είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Συχνά χρησιμοποιείται και ως μέσο θωράκισης του ανοσοποιητικού μας συστήματος λόγω της υψηλής περιεκτικότητας που έχει σε βιταμίνες A και C, ενώ προτείνεται και ως ιδανικό για την πρόληψη του διαβήτη λόγω του πολύ χαμηλού γλυκαιμικού του δείκτη. Η τοξική του σύσταση με το μαγείρεμα εξουδετερώνεται. Αν θέλετε πάντως να είστε σίγουροι, αφήστε το σε έναν μπολ με νερό για μία νύχτα πριν το μαγειρέψετε.
