Τι θα γίνει με τις μπόμπες;

Στα 17 μας ίσως να ήταν και αστείο να περνάς την Κυριακή στον καναπέ με το στομάχι χάλια και να απαντάς με βαριεστημένη φωνή στο τηλέφωνο περιγράφοντας το ξενύχτι σου. Ίσως ακόμα να ήταν και μαγκιά που έγινες “τόσο λιώμα ρε φίλε” που δεν μπορούσες να πάρεις τα πόδια σου. Αλλά δεν μπορείς να μείνεις για πάντα στα 17.

Έχω μιλήσει σε τρεις ιδιοκτήτες καταστημάτων στη ζωή μου να τους πω για τα ποτά τους. Να τους πω ότι αυτό που κάνουν είναι κακό για τον πελάτη και για την ίδια την επιχείρηση. Αποτέλεσμα και οι τρεις να σταματήσουν να μου μιλάνε.

Πόσο όμως μπορείς να ανεχτείς να σου σερβίρουν στο ποτήρι μαζούτ; Καθαρό πετρέλαιο που αν το έβαζες στο αυτοκίνητο θα σου έφτανε να πας τουλάχιστον μέχρι Λαμία; Όχι, το στομάχι σου δεν θα πάθει τίποτα αν μια φορά πιεις μερικές μπόμπες. Αλλά αν το κάνεις καθημερινά, κάποια στιγμή θα τρέχεις στο φαρμακείο για Losec, Zadac και κάθε άλλο στομαχοβάλσαμο.

Η λύση που βολεύει όλους εκτός από εσένα

Φυσικά και έχεις επιλογή. Να πίνεις μπίρα. Ή για να μην χάνεις την απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει ένα ποτό, να πίνεις μόνο premium ποτά. Τα οποία στην τελική είναι καλύτερα από κάθε άποψη από τα απλά. Και βολεύει όλους να παραγγείλεις ένα ποτήρι premium ποτό. Και το μαγαζί κερδίζει περισσότερο και η βιομηχανία ποτού κινεί τα premium ποτά της.

Αλλά ποιός λέει ότι είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε παραπάνω για να πιούμε ένα καθαρό ποτό; Να αλλάξουμε το ποτό που έχουμε συνηθίσει επειδή κάποιος αποφάσισε ότι “εντάξει μωρέ, δεν αλλοιώνεται τόσο η γεύση, δεν θα το καταλάβει κανείς”.

Τα ασφαλή bar

Στην προσπάθεια να αποφύγεις ένα bar με μπόμπες μπορείς είτε ασφαλώς να δοκιμάσεις πρώτα ένα μαγαζί είτε να καταφύγεις σε safe επιλογές. Τα bar των ξενοδοχείων σπάνια έχουν μπόμπες γιατί δεν θα τολμήσουν να διακινδυνεύσουν την φήμη του ξενοδοχείου τους για μερικά ποτά. Και ούτως ή άλλως δεν είναι το bar τους εκείνο στο οποίο προσβλέπουν για αύξηση των εσόδων.

Κι όσο κι αν μας αρέσει σε μερικές στιγμές να πίνουμε χαλαροί ένα ποτό στο Lounge ή το bar ενός ξενοδοχείου, δεν είναι αυτός ο τρόπος για να περνάς τα βράδια κάθε εβδομάδας. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα αλλά σκοπός είναι κάθε βράδυ που είσαι σπίτι σου και μιλάς με τον κολλητό σου στο τηλέφωνο για να κανονίσετε που θα πάτε, να έχετε όλα τα options ανοιχτά. Από τα μικρά χωμένα bar, στα bar των ξενοδοχείων, τα club και τα μπουζούκια. Και όχι να στρώνετε τον χάρτη της Αθήνας προσπαθώντας να βρείτε την κατάλληλη διαδρομή ποτού για να αποφύγετε το ναρκοπέδιο.

Η ανάγκη επιβίωσης του κάθε μαγαζιού

Κατανοούμε όλοι τις δυσκολίες που μπορεί να έχει κάθε bar της πόλης στο να τα βγάλει πέρα. Και το σύστημα το οποίο τους το κάνει πολύ απλό να διαλέξουν την Β’ ποιότητα κάβας από την Α’. Αλλά το να μειώνουν τα δικά τους έξοδα δεν είναι η απάντηση στην κρίση. Γιατί όσο μειώνονται τα έξοδά τους, άλλο τόσο θα μειώνεται και ο κόσμος που μαζεύουν στην μπάρα τους.

Γιατί υπάρχουν πολλά bar εκεί έξω με καθαρά ποτά. Που σέβονται τον καταναλωτή και τον στέλνουν να πάρει το πρωινό του με το κεφάλι καθαρό. Πιωμένο αλλά υγιή. Και αυτά τα bar είναι που θα επιβιώσουν όταν ο πελάτης ξυπνήσει και ρίξει ένα εμπάργκο στα μαγαζιά που του χαλάνε το στομάχι.

Μέχρι τότε, ας είναι καλά τα φαρμακεία που είναι ανοιχτά τις Κυριακές.